Teresa Sułowska-Bojarska

Nagrobek Teresy Sułowskiej-Bojarskiej na cmentarzu Powązkowskim

Teresa Sułowska-Bojarska pseudonim „Dzidzia”, „Klamerka” (ur. 30 czerwca[1] albo 30 lipca[2] 1923 w Zalesiu, zm. 30 listopada 2013) – polska pisarka, poetka i pedagog, działaczka podziemia niepodległościowego w czasie II wojny światowej, łączniczka AK, uczestniczka powstania warszawskiego.

Życiorys

W marcu 1941 została zaprzysiężona w konspiracji, nosząc od tej pory pseudonim „Dzidzia”. Była szyfrantką w I Oddziale Komendy Głównej. Na okres powstania warszawskiego otrzymała przydział do Wojskowej Służby Ochrony Powstania w składzie Pułku „Baszta” na Mokotowie (w tym okresie posługiwała się pseudonimem „Klamerka”).

W 2012 Marek Widarski zrealizował film dokumentalny „Teresa Sułowska - Bojarska. Wygrane życie łączniczki”. Producentem filmu była Fundacja Filmowa Armii Krajowej[3][4].

Miała dwie córki, Joannę Bojarską-Syrek (muzealnik) i Annę (aktorkę)[5].

Zmarła 30 listopada 2013. Pogrzeb odbył się 6 grudnia. Pochowana została na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 276-1-27)[6].

Wybrane publikacje[7]

  • Bogusław i Anna („Pax”, Warszawa, 1966)
  • Byłam królewną (Wydawnictwo Morskie, Gdańsk, 1977)
  • Cierniowa mitra (Księgarnia Św. Wojciecha, Poznań, 1987, ISBN 83-7015-071-3) wyd. 3
  • Codzienność: sierpień-wrzesień 1944 (First Business College Prywatne Policealne Studium Handlowe, Warszawa, 1993, ISBN 83-85746-08-0)
  • Czas samotności („Pax”, Warszawa, 1975) wyd. 2
  • Czerwone gryfy („Pax”, Warszawa, 1973) wyd. 2
  • Kontredans kujawski („Pax”, Warszawa, 1971)
  • Na jednym płótnie („Pax”, Warszawa, 1974)
  • Requiem dla ostatniego wikinga (Wydawnictwo Morskie, Gdańsk, 1974)
  • Świeradową przesieką : o pierwszym polskim lekarzu (Stanley Enterprise: Wydawnictwo Wrocławskie, Wrocław 2001, ISBN 83-87662-17-8) razem z Gerwazym Świderskim
  • Świtanie, przemijanie („Trio”, Warszawa, 1996, ISBN 83-85660-35-6)
  • Ucho igielne: ks. August Czartoryski, salezjanin (1858-1893) (Akademia Teologii Katolickiej: staraniem Warszawskiej Inspektorii Salezjańskiej św. Stanisława Kostki, Warszawa 1983)
  • W imię trzech krzyży: opowieść o Julii Urszuli Ledóchowskiej i jej zgromadzeniu („Pax”, Warszawa, 1989, ISBN 83-211-0285-9)
  • Wskrzeszenie Łazarza („Pax”, Warszawa, 1979, ISBN 83-211-0072-4)

Przypisy

  1. ↑ Powstańcze Biogramy - Teresa Sułowska, www.1944.pl [dostęp 2017-03-02] (ang.).
  2. ↑ Archiwum Historii Mówionej - Teresa Bojarska [dostęp 2017-03-02] (ang.).
  3. ↑ Str. Fundacji Filmowej Armii Krajowej (stan na 06.12.2013)
  4. ↑ Film w serwisie PortalFilmowy.pl (stan na 06.12.2013)
  5. ↑ Lekkim krokiem łączniczki wbiegła w pożar. zyciewarszawy.pl, 2008-07-31. [dostęp 2017-03-21].
  6. ↑ Cmentarz Stare Powązki: DOMINIK BOJARSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-02-05].
  7. ↑ Wirtualny Katalog Biblioteki Narodowej

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Teresa Sułowska-Bojarska grób.jpg
Autor: Lukasz2, Licencja: CC BY 4.0
Nagrobek na Cmentarzu Powązkowskim