Termopile
Termopile[1] (gr. Θερμοπύλες, stgr. Θερμοπύλαι[2], thermos – gorący, pylai – wrota) – zwężenie równiny nadmorskiej[3], wąskie przejście (potocznie przesmyk) między górami a morzem w pobliżu miasta Lamia w Grecji, między Zatoką Maliakos a górą Oiti, prowadzące z Tesalii do Grecji Środkowej[4]. Miejsce zawdzięcza nazwę silnemu źródłu dającemu początek strumieniowi o temperaturze wód 40 °C.
Bitwa na przesmyku termopilskim
W 480 p.n.e. została stoczona słynna bitwa pod Termopilami między koalicją Greków pod przywództwem Sparty a wojskami perskimi. Zwycięstwo odniosła Persja, jednak ponosząc ogromne straty w ludziach, w tym sam Kserkses I, który stracił podczas ataku dwóch synów, Abrokomesa i Hyperantesa[5].
Przy przecinającej przesmyk dawnej drodze głównej, w 1955 roku wzniesiono zespół pomnikowy Spartan, z centralnie akcentowanym posągiem króla Sparty, Leonidasa. W okresie późniejszym po lewej dodano skromny pomnik siedmiuset także wtedy bohatersko poległych Tespijczyków. Po drugiej stronie szosy, na wzgórzu Kolonos, gdzie bronili się ostatni obrońcy przesmyku, tablica upamiętnia bitwę wyrytą inskrypcją:
O cudzoziemcze, powiedz Lacedemończykom, że wierni ich prawom, tu spoczywamy[6]
Więcej o historii miejsca
Na przestrzeni dziejów Termopile – ze względu na strategiczne znaczenie przesmyku – były także areną kolejnych bitew:
- w roku 353 p.n.e. – zablokowanie przejścia w czasie Trzeciej Wojny, toczonej przez Focjan przeciwko Filipowi II Macedońskiemu;
- w roku 279 p.n.e. – obrona przesmyku przez Greków w czasie inwazji wojsk Galickich pod dowództwem Brennusana na Grecję, odwrót Greków przez morze;
- w roku 191 p.n.e. – między Rzymianami a Seleucydami, zwycięstwo Rzymian;
- w roku 267 – nieudana obrona przesmyku przez siły lokalne w czasie inwazji Herulów na Bałkany;
- w roku 1821 (lub bitwa pod Alamaną) – w trakcie greckiej wojny o niepodległość, zwycięstwo Turków;
- 24–25 kwietnia 1941 r. – między wojskami australijsko-nowozelandzkimi a niemieckimi – obrona przesmyku przed Niemcami, a następnie wycofanie się Australijczyków i Nowozelandczyków.
Gorące źródło
Po nieczynnym już, gminnym zakładzie wodolecznictwa pozostało popularne wśród kierowców, dzikie miejsce kąpielowe z wodospadem.
Centrum Informacji Historycznej w Termopilach
Działa ono od 2010 roku, w pobliżu zespołu pomnika.
Zobacz też
- Polskie Termopile
- Kraków – Cmentarz Rakowicki – na pomniku w kształcie bramy napis: „Przechodniu powiedz Ojczyźnie, iż wierni jej prawom, tu spoczywamy” – nazwiska ułanów i tablica
- Liszki – pomnik upamiętniający pacyfikację patriotów polskich z wyrytym epigramem Simonidesa: „Przechodniu, powiedz Ojczyźnie, iż wierni jej prawom, tu spoczywamy”
- Monte Cassino – podobny napis („Przechodniu, powiedz Polsce, żeśmy polegli wierni w jej służbie”) znajduje się na polskim cmentarzu wojennym w Monte Cassino. Upamiętnia polskich żołnierzy poległych podczas jego zdobywania.
- „Warszawskie Termopile” – obrona Warszawy w 1939 roku. 1 batalion 30 Pułku Strzelców Kaniowskich powstrzymał 21 września natarcie niemieckiej 23 Dywizji Piechoty wspartego czołgami i ogniem 70 dział i ułatwił przedostanie się do Warszawy przedzierającym się przez Puszczę Kampinoską niedobitkom Armii Pomorze i Poznań, rozbitym w bitwie nad Bzurą. Straty batalionu – ok. 600 żołnierzy w rejonie wsi Placówka i Wawrzyszew.
- Obrona Wizny w dniach 7–10 września 1939.
- Wyspa Wężowa - Ukraińskie Termopile
Przypisy
- ↑ Termopile – nazwa wymieniana także na tablicach drogowych. Niemniej aktualna nazwa administracyjna, to Lutra Termopilon, do 2010 stanowiły stolicę gminy, aktualnie w składzie gminy Lamia. Zakład wodolecznictwa zamknięto z uwagi na wyeksploatowanie i wobec istnienia w gminie innych, podobnych
- ↑ Jona Lendering: Thermopylae (ang.). [dostęp 2012-05-12].
- ↑ Andrzej Czerny: Teoria nazw geograficznych. Warszawa: Instytut Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania, Polska Akademia Nauk, 2011, s. 129. ISBN 978-83-61590-16-3.
- ↑ Adam Ziółkowski: Historia powszechna. Starożytność. Warszawa: PWN, 2009, s. 433. ISBN 978-83-01-15810-1.
- ↑ A.T. Olmstead , Dzieje imperium perskiego, Warszawa: PIW, 1974, s. 245 .
- ↑ „śpimy”, w polskim znaczeniu spoczęliśmy na zawsze, patrz wikisłownik gr. – objaśnienie do przekładu na język nowogrecki
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
(c) Napoleon Vier z niderlandzkiej Wikipedii, CC-BY-SA-3.0
Cudzoziemcze powiedz Lacedemończykom, że tu spoczywamy, wierni ich prawom,. Dosłowny przekład - tu śpimy - stanowi odpowiednik polskiego spoczywamy. Bardziej ścisły, jednak odległy od antycznego słownictwa, byłby przekład powiedz Sparcie.
Dzikie kąpielisko, przy nieczynnym już zakładzie wodolecznictwa w Termopilach. Wyczuwalne są związki siarki - ograniczają skłonność skóry do pocenia się. Temperatura wody 40 stopni - wraz z naturalnym, silnym masażem, dobroczynne po nużącej, wielogodzinnej jeździe autem. Obok posterunek policji drogowej (tablice gr: ΤΡΟΧΑΙΑ, Τροχαία) i sporo miejsca do zaparkowania, dla TIR także nocą. Wjazd i wyjazd auta osobowego z autostrady to 1,65 Euro. Można wszakże czynić to bezpłatnie już w Lamii lub od strony Agios Konstantinos, to zależnie w którą stronę kogo drogi prowadzą. Pomiędzy Termopilami, a Ag. Konstantinos leży jeszcze popularna, uzdrowiskowa i nadmorska, piękna Kamena Vourla. Nie wiem jak z płatnością wjazdu/zjazdu. Nieco chłodniejsze, rozleglejsze źródła, przydatne także do rodzinnego popływania, 34 stopnie, podróżny znajdzie w pobliżu Termopil, nieco w stronę Lamii, zawsze ową drogą lokalną, u podnóża gór. W kolejnej po nich miejscowości, zawsze kierując się wzdłuż góry, oferowane sa dobre, czyste, tanie pokoje gościnne. W pobliskiej Lamii, na zamku, warte polecenia, małe, ciekawe, reprezentatywne Muzeum Archologiczne. Wszędzie w opisanych miejscach niewymuszona życzliwość i uprzejmość plus dobre wspomnienie o poprzednich Polakach.
Autor: Fkerasar, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Termopile, widok na miejsce bitwy, ze wzgórza Kolonos, gdzie schronili i bronili się ostatni z obrońców. Z pewnością nie wąwóz. W starożytności, linia brzegu morskiego przebiegała jeszcze wyraźnie na lewo od widocznej tu trasy samochodowej. Według przedstawianych na miejscu plansz historycznych, miejsce to miało swe przewężenia i także kilka rozleglejszych przestrzeni, umiejętnie wykorzystywane przez obrońców dla taktycznych kontrataków i odwrotów. Po śmierci Leonidasa, pozostali obrońcy wycofali się na owo ufortyfikowane (niegdyś) wzgórze, to, na którego podejściu stał fografujący, by już wkrótce potem, trwale przejść zeń do historii powszechnej. W oddali budynki nieczynnego już zakładu wodolecznictwa. Dzikie kąpielisko, z łagodnymi głębinkami i małym, wszakże idealnie ciepłym wodospadem, chętnie odwiedzane przez kierowców. Można zerknąć na nie tutaj
Thermopylen