Terra Australis

Wyobrażenie Terra Australis na mapie Rumolda Merkatora, 1597

Terra Australis (dokładniej Terra Australis Incognita, łac. „Nieznany Południowy Ląd”) – legendarny kontynent wymyślony przez rzymskiego kartografa Pomponiusza Melę[1].

Terrę Australis umieścił na swojej mapie Klaudiusz Ptolemeusz[2]. Marco Polo twierdził, że widział południowy ląd (nazwany Locac), obfitujący w złoto, dzikie zwierzęta, słonie i bałwochwalców. Renesansowi kartografowie umieszczali Locac daleko na południu[2].

Kwestia Terra Australis została ostatecznie rozwiązana przez Jamesa Cooka. W jego pierwszej podróży okrążył Nową Zelandię (1770) pokazując, że nie może to być część większego kontynentu[3]. Na drugiej wyprawie okrążył glob podróżując po wysokich szerokościach geograficznych południowych przekraczając miejscami koło podbiegunowe (1773–1774)[4]. Nie mogąc przekroczyć antarktycznego kręgu polarnego Cook stwierdził, że Ląd Południowy nie istnieje. Błędna opinia zatrzymała poszukiwania południowego kontynentu na okres pięćdziesięciu lat[5].

Przypisy

  1. ↑ Horwitz 2005 ↓, s. 26.
  2. ↑ a b Horwitz 2005 ↓, s. 27.
  3. ↑ Długosz 2001 ↓, s. 213.
  4. ↑ Długosz 2001 ↓, s. 214.
  5. ↑ Długosz 2001 ↓, s. 254.

Bibliografia

  • Zbigniew Długosz: Historia odkryć geograficznych i poznania Ziemi. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001. ISBN 83-01-13522-0.
  • Tony Horwitz: Błękitne przestrzenie. Wyprawa śladami kapitana Cooka. Warszawa: W.A.B., 2005. ISBN 83-7414-085-2.

Media użyte na tej stronie

Mercator World Map.jpg
Planisphere made by Rumold Mercator, 1587