Tespios
| ||
| Występowanie | mitologia grecka | |
| Rodzina | ||
| Ojciec | Erechteusz | |
Tespios (Θέσπιος) – w mitologii greckiej król-eponim miasta Tespies, pojawiający się w cyklu mitów o Heraklesie[1][2].
Był synem króla Aten Erechteusza. Porzucił rodzinne strony i udał się do Beocji, gdzie założył miasto nazwane jego imieniem. U niego to zatrzymał się osiemnastoletni Herakles, rozpoczynając swoje heroiczne czyny od zabicia pustoszącego ziemie Tespiosa straszliwego lwa z gór Kitajronu[1][2]. Władca, który miał tylko pięćdziesiąt córek i ani jednego syna, postanowił doczekać się przynajmniej wnuków i co noc posyłał herosowi jedną z nich (według innej wersji Herakles posiadł wszystkie w jedną noc). Każda z Tespiad urodziła Heraklesowi syna[2], z czego najmłodsza i najstarsza bliźniaki[1]. Sześciu z nich pozostało w Tespies, dwóch udało się do Teb, pozostałych zabrał Jolaos na Sardynię, gdzie założyli kolonię. Wnukowie Tespiosa osiadli na Sardynii mieli zasnąć wiecznym snem i w ten sposób uniknąć śmierci[1].