Tessa Worley
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub | Emhm/Gd Bornand | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 157 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ | 4.02 2006, Ofterschwang | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ | 4.02 2006, Ofterschwang | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Strona internetowa |
Tessa Worley (ur. 4 października 1989 w Annemasse) – francuska narciarka alpejska, wielokrotna medalistka mistrzostw świata.
Kariera
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawiła się 25 listopada 2004 roku w Tignes, gdzie w zawodach FIS Race zajęła 32. miejsce w specjalistka gigancie. W 2006 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Quebecu, zajmując czternaste miejsce w tej samej konkurencji. Jeszcze trzykrotnie startowała na imprezach tego cyklu, najlepszy wynik osiągając podczas mistrzostw świata juniorów w Formigal w 2008 roku, gdzie zdobyła brązowy medal w gigancie.
W Pucharze Świata zadebiutowała 4 lutego 2006 roku w Ofterschwang, zajmując 29. miejsce w gigancie. Tym samym już w swoim debiucie zdobyła pierwsze pucharowe punkty. Pierwsze podium zawodów PŚ wywalczyła 29 listopada 2008 r. w Aspen, wygrywając giganta. W zawodach tych wyprzedziła Tanję Poutiainen z Finlandii i Austriaczkę Elisabeth Görgl. W sezonie 2016/2017 zdobyła Małą Kryształową Kulę w klasyfikacji giganta, wynik ten powtarzając później w sezonie 2021/2022. Ponadto w tej samej klasyfikacji zajęła drugie miejsce w sezonach 2010/2011 i 2017/2018, a w sezonach 2011/2012, 2018/2019 i 2020/2021 była trzecia.
Pierwszy medal wśród seniorek Francuzka wywalczyła na mistrzostwach świata w Garmisch-Partenkirchen w 2011 roku, gdzie wspólnie z kolegami i koleżankami z reprezentacji zwyciężyła w rywalizacji drużynowej. Na tej samej imprezie zdobyła też brązowy medal w gigancie, przegrywając tylko z Tiną Maze ze Słowenii i Włoszką Federicą Brignone. Po drugim przejeździe awansowała aż o 16 pozycji, awansując na podium z 19. miejsca, które zajmowała po pierwszym przejeździe. Na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w Schladming zwyciężyła w swojej koronnej konkurencji, wyprzedzając Maze i Austriaczkę Annę Fenninger. Następnie zdobyła złote medale w gigancie i zawodach drużynowych podczas mistrzostw świata w Sankt Moritz w 2017 roku. Ponadto wywalczyła brązowy medal w gigancie równoległym na mistrzostwach świata w Cortina d’Ampezzo w 2021 roku.
Na igrzyskach olimpijskich w Vancouver w 2010 roku giganta ukończyła na szesnastej pozycji. Podczas rozgrywanych osiem lat później igrzysk w Pjongczangu była czwarta w zawodach drużynowych, siódma w gigancie, a w supergigancie zajęła 28. miejsce. Brała też udział w igrzyskach olimpijskich w Pekinie w 2022 roku, gdzie giganta nie ukończyła, w zawodach drużynowych była piąta, a w supergigancie dziewiętnasta.
Osiągnięcia
Igrzyska olimpijskie
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
16. | 24-25 lutego | 2010 | Vancouver | Gigant | 2:27,11 | +1,43 | Viktoria Rebensburg |
7. | 15 lutego | 2018 | Pjongczang | Gigant | 2:20,02 | +1,04 | Mikaela Shiffrin |
28. | 17 lutego | 2018 | Pjongczang | Supergigant | 1:21,11 | +2,43 | Ester Ledecká |
DNF2 | 7 lutego | 2022 | Pekin | Gigant | 1:55,69 | - | Sara Hector |
19. | 11 lutego | 2022 | Pekin | Supergigant | 1:13,51 | +1,79 | Lara Gut-Behrami |
Mistrzostwa świata
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
7. | 12 lutego | 2009 | Val d’Isère | Gigant | 2:04,63 | +1,14 | Kathrin Hölzl |
1. | 16 lutego | 2011 | Ga-Pa | Drużynowo | - | - | - |
3. | 17 lutego | 2011 | Ga-Pa | Gigant | 2:21,02 | +0,48 | Tina Maze |
27. | 5 lutego | 2013 | Schladming | Supergigant | 1:35,77 | +3,34 | Tina Maze |
1. | 14 lutego | 2013 | Schladming | Gigant | 2:08,06 | - | - |
24. | 3 lutego | 2015 | Vail/Beaver Creek | Supergigant | 1:10,29 | +3,11 | Anna Fenninger |
13. | 12 lutego | 2015 | Vail/Beaver Creek | Gigant | 2:19,16 | +3,11 | Anna Fenninger |
8. | 3 lutego | 2017 | Sankt Moritz | Supergigant | 1:32,34 | +0,84 | Nicole Schmidhofer |
1. | 14 lutego | 2017 | Sankt Moritz | Drużynowo | - | - | - |
1. | 16 lutego | 2017 | Sankt Moritz | Gigant | 2:05,55 | - | - |
16. | 5 lutego | 2019 | Åre | Supergigant | 1:04,89 | +1,59 | Mikaela Shiffrin |
5. | 12 lutego | 2019 | Åre | Drużynowo | – | – | Szwajcaria |
6. | 14 lutego | 2019 | Åre | Gigant | 2:01,97 | +1,09 | Petra Vlhová |
13. | 11 lutego | 2021 | Cortina d’Ampezzo | Supergigant | 1:25,51 | +1,30 | Lara Gut-Behrami |
3. | 16 lutego | 2021 | Cortina d’Ampezzo | Gigant równoległy | - | - | Marta Bassino Katharina Liensberger |
7. | 18 lutego | 2021 | Cortina d’Ampezzo | Gigant | 2:30,66 | +1,64 | Lara Gut-Behrami |
Mistrzostwa świata juniorów
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
14. | 7 marca | 2006 | Québec | Gigant | 2:22,43 | +2,33 | Tina Weirather |
9. | 8 marca | 2007 | Altenmarkt | Gigant | 2:14,90 | +2,25 | Nicole Schmidhofer |
DNF | 9 marca | 2007 | Altenmarkt | Supergigant | 1:19,34 | - | Nicole Schmidhofer |
DNS1 | 11 marca | 2007 | Altenmarkt | Salom | 1:44,23 | - | Ilka Štuhec |
18. | 28 lutego | 2008 | Formigal | Slalom | 1:33,85 | +3,32 | Bernadette Schild |
3. | 29 lutego | 2008 | Formigal | Gigant | 1:42,50 | +0,36 | Anna Fenninger |
8. | 1 marca | 2009 | Ga-Pa | Slalom | 1:42,07 | +1,79 | Denise Feierabend |
8. | 2 marca | 2009 | Ga-Pa | Gigant | 2:45,81 | +2,50 | Viktoria Rebensburg |
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 2005/2006: 118.
- sezon 2006/2007: –
- sezon 2007/2008: 42.
- sezon 2008/2009: 39.
- sezon 2009/2010: 37.
- sezon 2010/2011: 16.
- sezon 2011/2012: 11.
- sezon 2012/2013: 11.
- sezon 2013/2014: 40.
- sezon 2014/2015: 49.
- sezon 2015/2016: 27.
- sezon 2016/2017: 6.
- sezon 2017/2018: 13.
- sezon 2018/2019: 14.
- sezon 2019/2020: 29.
- sezon 2020/2021: 12.
- sezon 2021/2022: 8.
Zwycięstwa w zawodach
- Aspen – 29 listopada 2008 (gigant)
- Åre – 12 grudnia 2009 (gigant)
- Aspen – 27 listopada 2010 (gigant)
- Sankt Moritz – 12 grudnia 2010 (gigant)
- Semmering – 28 grudnia 2010 (gigant)
- Kranjska Gora – 21 stycznia 2012 (gigant)
- Soldeu – 12 lutego 2012 (gigant)
- Sankt Moritz – 15 grudnia 2013 (gigant)
- Killington – 26 listopada 2016 (gigant)
- Sestriere – 10 grudnia 2016 (gigant)
- Maribor – 7 stycznia 2017 (gigant)
- Lenzerheide – 27 stycznia 2018 (gigant)
- Sölden – 27 października 2018 (gigant)
- Kronplatz – 26 stycznia 2021 (gigant)
- Lienz – 28 grudnia 2021 (gigant)
- Lenzerheide – 6 marca 2022 (gigant)
Pozostałe miejsca na podium w zawodach
- Lienz – 28 grudnia 2011 (gigant) – 3. miejsce
- Sankt Moritz – 9 grudnia 2012 (gigant) – 3. miejsce
- Courchevel – 16 grudnia 2012 (gigant) – 3. miejsce
- Semmering – 28 grudnia 2012 (gigant) – 3. miejsce
- Lenzerheide – 17 marca 2013 (gigant) – 2. miejsce
- Semmering – 27 grudnia 2016 (gigant) – 2. miejsce
- Semmering – 28 grudnia 2016 (gigant) – 2. miejsce
- Kronplatz – 24 stycznia 2017 (gigant) – 2. miejsce
- Squaw Valley − 10 marca 2017 (gigant) – 3. miejsce
- Sölden – 28 października 2017 (gigant) – 2. miejsce
- Courchevel – 20 grudnia 2017 (gigant) – 2. miejsce
- Kranjska Gora – 6 stycznia 2018 (gigant) – 2. miejsce
- Courchevel – 21 grudnia 2018 (gigant) – 3. miejsce
- Semmering – 28 grudnia 2018 (gigant) – 3. miejsce
- Kronplatz – 15 stycznia 2019 (gigant) – 2. miejsce
- Sölden – 26 października 2019 (gigant) – 3. miejsce
- Maribor – 16 stycznia 2021 (gigant) – 2. miejsce
- Maribor – 8 stycznia 2022 (gigant) – 2. miejsce
- Kronplatz – 25 stycznia 2022 (gigant) – 3. miejsce
- W sumie 16 zwycięstw, 10 drugich i 9 trzecich miejsc.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Złoty medal FIS
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Brązowy medal FIS
Flag of Liechtenstein
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Autor: Christian Jansky, Licencja: CC BY-SA 3.0
French alpine skier Tessa Worley during the public draw for the giant slalom in Semmering (Austria) on 28 December 2008.