Testament mój
Testament mój (inc. Żyłem z wami) – wiersz napisany przez Juliusza Słowackiego na przełomie lat 1839 i 1840 w Paryżu[1]. Powstał w formie testamentu poetyckiego[2]. Jest jednym z najbardziej znanych polskich wierszy[3]. Przykład liryki bezpośredniej.
Podmiot liryczny można utożsamić z samym poetą, który dokonuje podsumowania życia i swojej twórczości artystycznej. Wiersz skierowany jest do wszystkich jego przyjaciół romantyków. Mimo że jest wielkim poetą, to jednak zawsze tworzył w cieniu Adama Mickiewicza. Czuje się przez to niedoceniony i uskarża się na drogę bez świata oklasków, wspomina, że cicho odleci.
Testament mój był inspiracją dla wiersza Non omnis moriar Zuzanny Ginczanki[4]. Do fragmentu Jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec nawiązuje tytuł książki Kamienie na szaniec Aleksandra Kamińskiego[5].
Wiersz bywa obierany jako hymn przez szkoły noszące imię Juliusza Słowackiego.
Przypisy
- ↑ Christopher John Murray (red.): Encyclopedia of the Romantic Era, 1760-1850. T. 2. Fitzroy Dearborn, 2004, s. 1059–1061. ISBN 978-1-57958-422-1. (ang.)
- ↑ Włodzimierz Appel: Literatura i nauka o języku. WSiP, 1995, s. 760. (pol.)
- ↑ Najbardziej znane dzieła literatury polskiej, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2014-01-07].
- ↑ Irena Grudzińska-Gross. TO I OWO: Portret ze szmalcownikiem w tle. „dwutygodnik.com”. 55/2011 (pol.).
- ↑ Kazimierz Doktór: Socjologia: teoria i działanie: księga pamiątkowa ku czci Władysława Markiewicza. IFiS PAN, 1997, s. 317. ISBN 978-83-86166-79-4. (pol.)
Linki zewnętrzne
- Testament mój w serwisie Wolne Lektury