Teuderyk II

Teuderyk II
Ilustracja
król Burgundii
Okres

od 595
do 613

Poprzednik

Childebert II

Następca

Sigebert II

król Austrazji
Okres

od 612
do 613

Poprzednik

Teudebert II

Następca

Sigebert II

Dane biograficzne
Dynastia

Merowingowie

Data urodzenia

587

Data i miejsce śmierci

613
Metz

Ojciec

Childebert II

Żona

Ermenberga

Dzieci

nieślubne:
Sigebert II,
Childebert,
Corbus,
Meroweusz

Teuderyk II (także Theuderich, Theoderic lub Theodoric; w fr. Thierry, ur. 587, zm. 613 w Metzu) – król Burgundii w latach 595613 i Austrazji w latach 612613, był drugim synem Childeberta II.

Życiorys

Po śmierci ojca w 596 roku otrzymał królestwo Burgundii, ze stolicą w Orleanie, a jego starszy brat, Teudebert II otrzymał królestwo ojca, Austrazję ze stolicą w Metzu. Teuderyk panował również nad miastami Tuluza, Agen, Nantes, Angers, Saintes, Angoulême, Périgueux, Blois, Chartres i Le Mans. Podczas swej małoletności i w latach późniejszych panował z pomocą swej babki Brunhildy.

W 596 Chlotar II, król Neustrii i Fredegunda, jego matka, zajęli Paryż, który miał być dziedziną wspólną. Fredegunda, a następnie jej syn, wysłali siły do Laffaux i pokonali armie Teudeberta i Teuderyka.

W 599 roku Brunhilda została wygnana z Austrazji przez Teudeberta i musiała się ukrywać. Została znaleziona w pobliżu Arcis w Szampanii. Teuderyk przywitał ją z szacunkiem i pod jej wpływem zdecydował się na wojnę z bratem. Teuderyk pokonał Teudeberta pod Sens. Po bitwie Teuderyk w obawie, by nie zaczął spiskować przeciw niemu Chlotar, ponownie zawarł sojusz z bratem. Wznowili więc walki z Neustrią, a w 600 roku pokonali Chlotara na Dormelles (koło Montereau) na Orvanne. Ziemie między Sekwana i Olzą zostały podzielone między Teudeberta i Teudoryka. Teuderyk otrzymał terytoria pomiędzy Sekwaną i Loarą wzdłuż bretońskiej granicy. Prowadzili również kampanię w Gaskonii, podporządkowując sobie miejscową ludność i ustanawiając Genialisa księciem. Chlotarowi pozostał zaledwie skrawek północnej Galii.

W tym czasie bracia ponownie zaczęli walczyć między sobą. Teuderyk pokonał Teudeberta w bitwie pod Etampes. W międzyczasie Chlotar polecił swemu synowi Meroweuszowi wraz ze swym majordomusem Landrykiem (605) najechać na królestwo Teuderyka. Teuderyk razem ze swym majordomusem Berthoaldem zmierzył się z nimi pod Étampes. Teuderyk zwrócił się o pomoc do Teudeberta, ale ten odmówił mu pomocy. Teuderyk wygrał, ale Berthoald został zabity. Następny majordomus Protadius, jeden ze sprzymierzeńców Brunhildy, zachęcał go do wojny z Austrazją. W 610 roku w wyniku konfliktu z bratem stracił Alzację, Saintois, Turgowię i Szampanię na jego rzecz. Następnie został pokonany w okolicach Jury przez plemiona germańskie. W następnym roku pokonał Teudoryka w bitwie pod Toul (611), a rok później pod Tolbiac (612). Po ostatniej bitwie pojmał uciekającego Teudeberta i oddał go po odebraniu insygniów ich babce Brunhildzie, która kazała go umieścić w klasztorze. Brunhilda prawdopodobnie rozkazała zamordować Teudeberta (wraz z jego synem Meroweuszem), aby usunąć wszelkie zagrożenie dla władzy Teudoryka w obu krajach. Teuderyk zmarł na dyzenterię w stolicy Austrazji, Metzu w czasie przygotowywania kampanii przeciw Chlotarowi. Stało się to w 613 roku. Jego następcą został jego syn Sigebert II.

Rodzina

Poślubił Ermenbergę, córkę wizygockiego króla Witeryka w Chalon w 606, jednak w już następnym roku (607), na wieść o sojuszu Chlotara, Teudeberta, Witeryka i króla Lombardii, Agilulfa, którzy spiskowali przeciw niemu odesłał córkę do Witeryka. Nie posiadając legalnego potomstwa ogłosił swego nieślubnego syna Sigberta następcą tronu. Teuderyk miał czterech znanych synów z nieznanymi kochankami:

  • Sigebert II (601613), przejął tron po ojcu
  • Childebert (ur. 602 – data śmierci nieznana)
  • Corbus (603613)
  • Meroweusz (ur. 604 – data śmierci nieznana), chrześniak Chlotara II

Linki zewnętrzne

Bibliografia

  • Gustav Faber – Merowingowie i Karolingowie, PIW, Warszawa 1994
  • Wallace-Hadrill, J.M., tłumacz. Czwarty Księga Kroniki Fredegara z kontynuacjami Connecticut: Greenwood Press, 1960.

Media użyte na tej stronie

Portrait Roi de france Thierri II (i.e. IV).jpg
Autor: Oryginalnym przesyłającym był Rinaldum z francuskiej Wikipedii, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Portrait du Roi de france fr:Thierry IV