Th3

Th3
Producent

Borsig, Grafenstaden, Hanomag, Henschel, Hohenzollern, Schichau, Schwartzkopff, Union i Vulcan

Lata budowy

1882–1899 i 1903 (4 szt.)

Układ osi

Cn2v

Wymiary
Masa służbowa

40,6 t (bez tendra)

Długość

8.768 mm

Długość z tendrem

15.375 mm

Wysokość

4.150 mm

Rozstaw osi skrajnych

3.400 mm

Średnica kół napędnych

1.340 mm

Napęd
Trakcja

parowa

Typ tendra

pruskie 3 T 10,5 lub 3 T 12

Ciśnienie w kotle

12 bar

Powierzchnia ogrzewalna kotła

116 (121,6) m kw.

Powierzchnia rusztu

1,53 m kw.

Średnica cylindra

460/650 mm

Skok tłoka

630 mm

Parametry eksploatacyjne
Maksymalna siła pociągowa

580 kN

Prędkość konstrukcyjna

45, później 55 km/h

Nacisk osi na szyny

14,8 t

Portal Transport szynowy

Th3 – polskie oznaczenie parowozu towarowego pruskiej serii G 4² (późniejsze oznaczenie DRG BR 53.0).

Historia

Parowozy pruskiej serii G 4² były produkowane przez różne niemieckie fabryki w latach 1882–1903. Ogółem zbudowano 774 egzemplarze. Parowozy posiadały kocioł na parę nasyconą i dwa cylindry sprzężone. Koleje DRG przenumerowały w 1925 r. w sumie tylko 24 maszyny tej serii (53 001 do 024), a na kolejach Oldenburga znalazło się 11 szt. Ze względu na przestarzałą konstrukcję oraz niskie osiągi maszyny kolei państwowych wycofano z użytku w Niemczech do końca lat 20. XX w. W 1938 r. DRB przejęły jeszcze 4 parowozy z prywatnej kolei w okolicach Brunszwiku (53 7001 do 7004). Po I wojnie światowej na terenie Polski znalazło się prawdopodobnie 119 maszyn tej serii z czego 5 przydzielono na koleje Wolnego Miasta Gdańska, gdzie otrzymały oznaczenie Th3-1Dz do Th3-5Dz. W latach 30. XX w. na koleje Wolnego Miasta Gdańska przydzielono kolejne 3 parowozy (Th3-6Dz do Th3-8Dz), poprzednio oznaczone na PKP Th3-?. W chwili wybuchu II wojny światowej na stanie PKP istniało jeszcze 10 maszyn tej serii, z czego dwie zostały w 1939/40 r. skreślone ze stanu. Po wojnie na stan PKP weszła tylko jedna oznaczona Th3-1, która w 1948 r. jako ostatnia zakończyła swój żywot.

Bibliografia

  • Jan Piwowoński: Parowozy Kolei Polskich, WKiŁ, Warszawa 1978.
  • Ingo Hütter, Reimar Holzinger: Die Lokomotiven der PKP 1918–1939, DGEG, Hövelhof 2007, ISBN 978-3-937189-27-7.