Thaksin Shinawatra
 (c) Kremlin.ru, CC BY 4.0 | |
| Data i miejsce urodzenia | 26 lipca 1949 Chiang Mai |
|---|---|
| Premier Tajlandii | |
| Okres | od 9 lutego 2001 do 9 marca 2006 |
| Przynależność polityczna | Thai Rak Thai |
| Poprzednik | Chuan Leekpai |
| Następca | Chidchai Vanasatidya |
| Okres | od 23 maja 2006 do 19 września 2006 |
| Przynależność polityczna | Thai Rak Thai |
| Poprzednik | Chidchai Vanasatidya |
| Następca | Sonthi Boonyaratkalin |
 | |
| Odznaczenia | |
_ribbon.svg){kind=small} _ribbon.svg){kind=small} _ribbon.svg){kind=small} _ribbon.svg){kind=small}    _-_Commander_Grand_Cross_BAR.png){kind=small} | |
Thaksin Shinawatra, taj. ทักษิณ ชินวัตร (ur. 26 lipca 1949 w Chiang Mai) – tajski polityk, premier Tajlandii w latach 2001–2006. Brat tajskiej premier Yingluck Shinawatry.
Życiorys
Urodzony w rodzinie wielkich przedsiębiorców zajmujących się jedwabiem, budownictwem i bankowością. Studiował na akademii policyjnej i pracował jako policjant. W 1973 po otrzymaniu stypendium na studia doktoranckie w dziedzinie prawa karnego wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Po powrocie do kraju zrezygnował z pracy w policji i zbudował imperium telekomunikacyjne stając się jednym z najbogatszych ludzi w Tajlandii.
Działalność polityczną rozpoczął od wstąpienia do partii Moralna Siła (Phalang Tham), z której ramienia trzykrotnie przez krótki czas piastował stanowisko ministra. W 1998 założył partię Thai Rak Thai (taj. Taj Kocha Taja). W wyborach parlamentarnych w 2001 jego partia zdobyła najwięcej mandatów, a Shinawatra został premierem. W 2005 Thai Rak Thai zdobyła w wyborach zdecydowaną przewagę i Shinawatra pozostał na stanowisku premiera na drugą kadencję, mając poparcie większości parlamentarnej.
4 kwietnia 2006 zrezygnował z urzędu premiera. Jego obowiązki przejął wicepremier Chidchai Vanasatidya. 23 maja 2006 powrócił na stanowisko, ale we wrześniu tego samego roku został odsunięty od władzy przez przewrót wojskowy. Uciekł z Tajlandii w 2008 roku, zanim oskarżono go o nadużycia władzy[1].
W latach 2007–2008 był właścicielem większościowego pakietu akcji klubu piłkarskiego Manchester City F.C.[2][3]
Przypisy
- ↑ Christopher John Baker, Dzieje Tajlandii, wyd. Wydanie pierwsze, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 2019, ISBN 978-83-06-03573-5, OCLC 1111750838 [dostęp 2021-10-11].
- ↑ Eriksson trenerem Manchester City, gazeta.pl, 6 lipca 2007 [dostęp 2009-12-04].
- ↑ Manchester City kupiony przez arabską spółkę, gazeta.pl, 1 września 2008 [dostęp 2009-12-04].
|
Media użyte na tej stronie
Baretka Rycerza Wielkiego Krzyża Orderu Oranje-Nassau
Autor: User:PalawanOz, User:Sodacan, User:Zscout370, user:Xiengyod~commonswiki, Licencja: CC BY-SA 3.0
Ribbon for a Knight Grand Cordon of the Most Noble Order of the Crown of Thailand "Maha Vajiramongkut"
Autor: Sodacan, Licencja: CC BY-SA 4.0
Order of the White Elephant - 1st Class (Thailand) ribbon
Autor:
_ribbon.png){kind=link}
User:Xiengyod~commonswiki (File:Royal monogram of Chulalongkorn - จจจ (from the Order of Chulachomklao).svg, Licencja: CC BY 3.0
.svg){kind=link}
Ribbon for the 2nd Class upper of the Most Illustrious Order of Chula Chom Klao (Thailand)
Signature of Thai PM Thaksin Shinawatra, scanned by th:user:looknarm from her own order of decoration certificate.
Autor: Mimich, Licencja: CC BY-SA 3.0
Order of Loyalty to the State of Brunei
(c) Kremlin.ru, CC BY 4.0
BANGKOK. President Putin with Thai Prime Minister Thaksin Shinawatra.
National Emblem of Thailand, depicting a dancing Garuda with outstretched wings. The Garuda symbolizes the government and people of Thailand, as Lord Vishnu symbolizes King of Thailand.
Autor: Wiki Romi, Licencja: CC0
Bareteka Komandora Krzyża Wielkiego Orderu Gwiazdy Polarnej (po 1975)
Autor: Reliavech, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ribbon bar of the order of the Direkgunabhorn, knight grand cross (Thailand).
Autor: McOleo, Licencja: CC BY 4.0
Ribbon bar of the Royal Order of Sahametrei - Grand Cross (Cambodia)