The Book of Souls World Tour

The Book of Souls World Tour

Wykonawca trasy koncertowej
Iron Maiden
Promowane albumy	The Book of Souls
Lokalizacje	Ameryka Północna, Ameryka Południowa, Europa, Azja, Oceania, Afryka
Data rozpoczęcia	24 lutego 2016
Data zakończenia	22 lipca 2017
Liczba koncertów	117 Odwołanych: 0
Iron Maiden
Maiden England World Tour (2012-2014) The Book of Souls World Tour (2016-2017) Legacy of the Beast World Tour (2018-2021)

The Book of Souls World Tour – trasa koncertowa grupy Iron Maiden, promująca szesnasty album studyjny The Book of Souls. Objazd świata rozpoczął się 24 lutego 2016 na Florydzie, zaś zakończył 22 lipca 2017 roku na nowojorskim Brooklinie. W ramach trasy grupa wystąpiła na sześciu kontynentach świata w 39 państwach, w tym po raz pierwszy w Salwadorze, na Litwie oraz w Chinach. Zespół wraz z ekipą techniczną podróżował w specjalnie przygotowanym samolocie typu Boeing 747-400, nazywanym tradycyjnie Ed Force One^[1]. W roku 2016 zespół dał 72 koncerty, w tym jedne z najbardziej spektakularnych występów festiwalowych i stadionowych. W związku z ogromnym zainteresowaniem, zespół przedłużył trasę na kolejny rok (2017), dając serię 13 koncertów w największych brytyjskich arenach, odwiedzając Niemcy oraz Belgię oraz anonsując 25 letnich koncertów w Ameryce Północnej, na tamtejszych arenach sportowych i amfiteatrach o pojemności ponad 20 tys. miejsc^[2]. Zainteresowanie koncertami zabukowanymi na rok 2017 okazało się tak duże, że w kilku przypadkach podwajano daty trasy. Potężna trasa promująca wspomniany album dobiegła końca 22 lipca 2017 roku, po dwóch koncertach na Brooklynie, w hali Barclays Center. Ostatecznie w ramach koncertów z cyklu „The Book of Souls World Tour 2016/17” muzycy zagrali 117 razy na sześciu kontynentach, w 39 krajach, przyciągając około 3,1 mln widzów (w tym 550 tys. uczestników specjalnej transmisji live z Wacken Open Air)^[3]. Średnio w każdym ze spektakli uczestniczyło ponad 26 tys. osób, przy czym aż 74 występy zabukowano w arenach widowiskowo–sportowych^[3].

Przygotowania

Plany trasy musiały zostać przesunięte na rok 2016, aby wokalista Bruce Dickinson mógł w pełni odzyskać siły po walce z guzem nowotworowym zlokalizowanym u nasady języka^[4]. Tournée zostało ogłoszone 25 sierpnia 2015, do informacji publicznej podano wiadomość, że zespół odwiedzi 36 państw w Północnej i Południowej Ameryce, Japonię, Chiny, Nową Zelandię, Australię oraz Republikę Południowej Afryki a następnie aż do sierpnia będzie koncertować w Europie.

Daty dzienne poszczególnych koncertów zostały ogłoszone 14 września 2015^[5]. 1 października opublikowano dzienne daty koncertów w USA i Kanadzie, z zaznaczeniem, że występ w Fort Lauderdale będzie inaugurował trasę^[6], dodano również kolejny koncert w Los Angeles^[7].

Zespół odlatuje do Fort Lauderdale prywatnym samolotem Boeing 747-400

W ramach tras „Somewhere Back in Time” oraz „The Final Frontier World Tour” zespół podróżował prywatnym samolotem, niemniej tym razem wykorzystano dwa razy większy Boeing 747-400 jumbo jet, w porównaniu z mniejszym Boeing 757 wykorzystywanym uprzednio^[8]. Według Dickinson’a, który jest również zawodowym pilotem, znacznie większy 747-400 sprawił, że zespół mógł pokonywać dalsze dystanse, z większą prędkością, bez konieczności postojów na tankowanie, jak miało to miejsce w przypadku 757s^[9].

Zmodernizowany i znacznie większy Ed Force One zabrał na pokład zespół, ekipę techniczną i 25 ton sprzętu technicznego, na wszystkie 51 koncertów trasy, skończywszy na występie w Göteborgu, 17 czerwca 2016.^[10] 12 marca samolot zderzył się z holownikiem ciągnikowym na lotnisku Comodoro Arturo Merino Benítez International Airport w Santiago. W wypadku ucierpiało dwóch pracowników naziemnej obsługi, dwa silniki samolotu zostały uszkodzone i wymagały natychmiastowej wymiany^[11].

Na rok 2017 zostały anonsowane koncerty w Belgii, Niemczech oraz 13 koncertów w największych arenach sportowych Wielkiej Brytanii i Irlandii. W toku trasy zespół promował grę komputerową Legacy of the Beast, udostępnioną nieodpłatnie na platformach Android oraz iOS^[12]. W połowie stycznia 2017 roku, anonsowano 25 letnich koncertów w Ameryce Północnej, na tamtejszych arenach sportowych i amfiteatrach o pojemności ponad 20 tys. miejsc^[2].

Management słynnej formacji wprowadził pełną kontrolę nad dystrybucją elektronicznych biletów na trasę po arenach Wielkiej Brytanii. Sprzedaż biletów „z drugiej ręki” na koncerty zespołu spadła o 95%, fani mogli kupić bilety po cenie wyjściowej. Tylko w ciągu jednego dnia sprzedano około 120 tys. kart wstępu na koncerty brytyjskie. Kierownictwo zespołu po raz kolejny wykazało się bezsprzeczną innowacyjnością i wyczuciem rynku^[13].

Supporty

2016

Iron Maiden na Wacken Open Air 2016

• The Raven Age na całej trasie^[14][15].
• Anthrax w Meksyku, Salwadorze, Kostaryce, Chile, Argentynie, Brazylii oraz w Polsce^[16].
• Araña w Salwadorze^[16].
• Ghost w Berlinie, Norwegii oraz Danii^[16].
• Opeth w Szwecji^[16].
• Sabaton w Finlandii oraz na Słowacji^[16].
• Stratovarius w Finlandii^[17].
• Amon Amarth w Finlandii^[16].

2017

• Shinedown w Belgii, Niemczech, Zjednoczonym Królestwie oraz w Irlandii^[18].
• Ghost w USA i Kanadzie^[19].
• Kamelot w San Bernardino^[19].
• Exodus w San Bernardino^[19].

Setlista

2016

Iron Maiden 2016

• Introdukcja - symulacja komputerowa nawiązująca do oprawy graficznej albumu

1. „If Eternity Should Fail” (z albumu The Book of Souls, 2015)
2. „Speed of Light” (z albumu The Book of Souls, 2015)
3. „Children of the Damned” (z albumu The Number of the Beast, 1982)
4. „Tears of a Clown” (z albumu The Book of Souls, 2015)
5. „The Red and the Black” (z albumu The Book of Souls, 2015)
6. „The Trooper” (z albumu Piece of Mind, 1983)
7. „Powerslave” (z albumu Powerslave, 1984)
8. „Death or Glory” (z albumu The Book of Souls, 2015)
9. „The Book of Souls” (z albumu The Book of Souls, 2015)
10. „Hallowed Be Thy Name” (z albumu The Number of the Beast, 1982)
11. „Fear of the Dark” (z albumu Fear of the Dark, 1992)
12. „Iron Maiden” (z albumu Iron Maiden, 1980)

Bisy:

1. „The Number of the Beast” (z albumu The Number of the Beast, 1982)
2. „Blood Brothers” (z albumu Brave New World, 2000)
3. „Wasted Years” (z albumu Somewhere in Time, 1986)

2017

• Introdukcja - symulacja komputerowa nawiązująca do gry „Legacy of the Beast”

1. „If Eternity Should Fail” (z albumu The Book of Souls, 2015)
2. „Speed of Light” (z albumu The Book of Souls, 2015)
3. „Wrathchild” (z albumu Killers, 1981)
4. „Children of the Damned” (z albumu The Number of the Beast, 1982)
5. „Death or Glory” (z albumu The Book of Souls, 2015)
6. „The Red and the Black” (z albumu The Book of Souls, 2015)
7. „The Trooper” (z albumu Piece of Mind, 1983)
8. „Powerslave” (z albumu Powerslave, 1984)
9. „The Great Unknown” (z albumu The Book of Souls, 2015)
10. „The Book of Souls” (z albumu The Book of Souls, 2015)
11. „Fear of the Dark” (z albumu Fear of the Dark, 1992)
12. „Iron Maiden” (z albumu Iron Maiden, 1980)

Bisy:

1. „The Number of the Beast” (z albumu The Number of the Beast, 1982)
2. „Blood Brothers” (z albumu Brave New World, 2000)
3. „Wasted Years” (z albumu Somewhere in Time, 1986)

Oprawa trasy

System oświetleniowy użyty na trasie

Nawiązując do tytułu promowanego albumu oraz wiodącej tematyki płyty, scenografia zbudowana na potrzeby tournée, odzwierciedlała rozwiązania architektoniczne, charakterystyczne dla budowli sakralnych starożytnych Majów. Maskotka grupy, Eddie the Head, pojawiła się w wersji mobilnej m.in. jako majański kapłan, podczas prezentacji koncertowej tytułowego utworu z albumuThe Book of Souls oraz w trakcie prezentacji kompozycji „Iron Maiden” jako ogromne (10 metrów), nadmuchiwane popiersie znane z okładki promowanego albumu. Zespół zaprezentował rozbudowaną pirotechnikę, lasery, mobilne oświetlenie oparte na kilkunastu filarach - zbudowanych na planie piramidy, z okrągłą, ruchomą tarczą umieszczoną w centralnym punkcie, wokół której zamontowano multikolorowe reflektory LED, dające efekt promieniście rozchodzących się świateł w kierunku widowni^[20].

Poszczególne segmenty scenografii, ustawione na podium estrady, jak i dwie wieże schodkowe ustawione w głębi sceny po jej skrajnych bokach, odwracano w przeciwnym kierunku do pierwotnego w trakcie prezentacji wybranych utworów, natomiast naniesione na nich inskrypcje i zdobienia zostały odpowiednio podświetlane, tworząc efekt realności. Panoramiczne backdropy zmieniające się co utwór, nawiązywały do konwencji graficznej i malowideł z epoki Majów, zamieszczonych oryginalnie w booklecie promowanego albumu The Book of Souls^[20].

Bruce Dickinson kilkakrotnie zmieniał przebrania i wykorzystywał rozmaite rekwizyty, wśród których znalazła się lateksowa maska diabła, mundur kawalerzysty, ogromny stryczek i włosiennica, pluszowe maskotki małpek czy kaptur. W kulminacyjnym momencie występu wyrywał z wnętrza maskotki, „bijące serce” i rzucał je w kierunku widowni. Oprawa tournée należała do najlepszych w dotychczasowej karierze sześcioosobowego składu grupy. Inną atrakcją była ośmiometrowa, nadmuchiwana lalka diabelskiego kozła, wyłaniająca się zza sceny podczas prezentacji „The Number of the Beast”. Trasa według wielu naocznych świadków należała do najbardziej widowiskowych, jakie zespół zorganizował od czasów reunion w sześcioosobowym składzie, w lutym 1999 roku^[20].

Album koncertowy i film

Pamiątką z tournée jest koncertowy album The Book of Souls: Live Chapter przeznaczony do wydania na 17 listopada 2017 roku. Album koncertowy ukazał się w kilku wersjach: limitowanej, audiofilskiej wersji winylową 3 LP 180 gram, jako podwójny booklet (analogiczne rozwiązanie jak The Book of Souls – do mniej wymagających nabywców adresowano standardowy 2CD i Digital Download dostępny odpłatnie. Na dwóch krążkach CD znalazło się 15 kompozycji, zarejestrowanych zarówno w arenach sportowych jak i przed ogromnymi audytoriami zgromadzonymi na stadionach i gigantycznych festiwalach, których headlinerami byli Iron Maiden. Za brzmienie tym razem odpowiadali Steve Harris i Tony Newton. Już promujący całość koncertowy teledysk do „Speed Of Light” (nagrany w Kapsztadzie, RPA) nie pozostawiał nawet cienia wątpliwości, że pod względem zarówno audialnym jak i wizualnym otrzymujemy produkt wysokiej jakości^[21].

Podobnie jak w przypadku „FLIGHT 666” z 2009 roku i tym razem przygotowano koncertową kompilację nagrań zarejestrowanych w toku tej samej trasy na kilku kontynentach (w przypadku The Book of Souls: Live Chapter – sześciu!) oraz w różnych państwach globu i w wybranych miastach. Niezmiennymi pozostają set – lista (zachowano wersję z 2017 roku) i forma wykonawcza kapeli. Na dodatek S. Harris zadbał o trafny dobór wersji finalnych poszczególnych kompozycji, pochodzących z takich miejsc jak np. RPA, Polska, El Salvador, Kanada. Nie zabrakło również polskiego akcentu w programie płyty. „Death Or Glory” zarejestrowany we Wrocławiu, sprawia iż polscy fani mogą cieszyć się z owej niespodzianki. Zupełnie darmowo wszyscy zainteresowani mogli zobaczyć na własne oczy, jak grupa w latach 2016/17 prezentowała się w kolejnych krajach i miastach ‘na żywo’. Podwójnemu wydawnictwu towarzyszył bowiem film, który udostępniono w ramach nieodpłatnego streamingu oraz jako Free Digital Download^[21]. 11 listopada 2017 roku o godzinie 19:00 czasu brytyjskiego (GMT), odbyła się internetowa premiera filmu ”The Book of Souls: Live Chapter”. Streamingu dzieła dokonano via youtube.com/Iron Maiden – oficjalnego kanału YT formacji. Było to pierwsze tego typu przedsięwzięcie w historii grupy. Fani mogli podziwiać zespół występujący w latach 2016/17 w 12 z 39 krajów, które obejmowała trasa koncertowa, w tym również w Polsce. W późniejszym czasie film udostępniono w opcji Digital Download, co stanowiło akt wdzięczności ze strony kierownictwa formacji, za cztery dekady lojalności trzech pokoleń słuchaczy. Premierze filmu, adekwatnie do okoliczności, nadano tytuł „Stream For Me, You Tube”! Zarówno film jak i album koncertowy cieszyły się dużym powodzeniem^[22]

Personel trasy

Daty trasy

UWAGA! w wyniku aktualizacji danych, nazwy obiektów nie muszą się pokrywać ze stanem pierwotnym, znanym z materiałów prasowych grupy.

Data	Miasto	Kraj	Obiekt
Ameryka Północna
24 lutego 2016	Sunrise, Floryda	Stany Zjednoczone	BB&T Center
26 lutego 2016	Tulsa, Oklahoma		BOK Center
28 lutego 2016	Las Vegas, Nevada		Mandalay Bay Resort and Casino
1 marca 2016	Monterrey	Meksyk	Auditorio Banamex
3 marca 2016	Meksyk		Palacio de los Deportes
4 marca 2016
6 marca 2016	San Salvador	Salwador	Estadio Jorge "Mágico" González
8 marca 2016	San José	Kostaryka	Estadio Ricardo Saprissa
Ameryka Południowa
11 marca 2016	Santiago	Chile	Estadio Nacional de Chile
13 marca 2016	Córdoba	Argentyna	Estadio Mario Kempes
15 marca 2016	Buenos Aires		Estadio Veléz Sarsfield
17 marca 2016	Rio de Janeiro	Brazylia	HSBC Arena
19 marca 2016	Belo Horizonte		Esplanada do Mineirão
22 marca 2016	Brasília		Nilson Nelson Gymnasium
24 marca 2016	Fortaleza		Arena Castelão
26 marca 2016	São Paulo		Allianz Parque
Ameryka Północna
30 marca 2016	Nowy Jork	Stany Zjednoczone	Madison Square Garden
1 kwietnia 2016	Montreal, Quebec	Kanada	Centre Bell
3 kwietnia 2016	Toronto, Ontario		Air Canada Centre
5 kwietnia 2016	Auburn Hills, Michigan	Stany Zjednoczone	The Palace of Auburn Hills
6 kwietnia 2016	Chicago, Illinois		United Center
8 kwietnia 2016	Edmonton, Alberta	Kanada	Rexall Place
10 kwietnia 2016	Vancouver, Kolumbia Brytyjska		Rogers Arena
11 kwietnia 2016	Tacoma, Waszyngton	Stany Zjednoczone	Tacoma Dome
13 kwietnia 2016	Denver, Kolorado		Pepsi Center
15 kwietnia 2016	Inglewood, Kalifornia		Kia Forum
16 kwietnia 2016
Azja
20 kwietnia 2016	Tokio	Japonia	Ryōgoku Kokugikan
21 kwietnia 2016
24 kwietnia 2016	Pekin	Chiny	LeSports Center
26 kwietnia 2016	Szanghaj		Mercedes-Benz Arena
Oceania
29 kwietnia 2016	Christchurch	Nowa Zelandia	Horncastle Arena
1 maja 2016	Auckland		Vector Arena
4 maja 2016	Brisbane	Australia	Brisbane Entertainment Centre
6 maja 2016	Sydney		Qudos Bank Arena
9 maja 2016	Melbourne		Rod Laver Arena
12 maja 2016	Adelaide		Adelaide Entertainment Centre
14 maja 2016	Perth		Perth Arena
Afryka
18 maja 2016	Kapsztad	RPA	Grand Arena
21 maja 2016	Johannesburg		Carnival City Festival Lawns
Europa
27 maja 2016[a]	Dortmund	Niemcy	Westfalenhallen
29 maja 2016[b]	Monachium		Olympiastadion
31 maja 2016	Berlin		Waldbühne
3 czerwca 2016[c]	Lucerna	Szwajcaria	Allmend Luzern
5 czerwca 2016[d]	Wiedeń	Austria	Donauinsel
8 czerwca 2016	Arnhem	Holandia	GelreDome
10 czerwca 2016[e]	Paryż	Francja	Longchamp Racecourse
12 czerwca 2016[f]	Castle Donington	Anglia	Donington Park
15 czerwca 2016	Oslo	Norwegia	Telenor Arena
17 czerwca 2016	Göteborg	Szwecja	Ullevi Stadium
19 czerwca 2016[g]	Dessel	Belgia	Festivalpark Stenehei
21 czerwca 2016	Herning	Dania	Jyske Bank Boxen
23 czerwca 2016	Kowno	Litwa	Žalgiris Arena
25 czerwca 2016	Moskwa	Rosja	Stadion Olimpijski
29 czerwca 2016	Hämeenlinna	Finlandia	Kantola Event Park
1 lipca 2016[h]	Sopron	Węgry	Lővér Camping Site
3 lipca 2016	Wrocław	Polska	Stadion Wrocław
5 lipca 2016	Praga	Czechy	Eden Aréna
6 lipca 2016	Żylina	Słowacja	Žilina Airport
9 lipca 2016[i]	Viveiro	Hiszpania	Main Stage Area
11 lipca 2016	Lizbona	Portugalia	MEO Arena
13 lipca 2016	Madryt	Hiszpania	Barclaycard Center
14 lipca 2016	Sewilla		Estadio La Cartuja
16 lipca 2016[j]	Barcelona		Parque de Can Zam
20 lipca 2016[k]	Nyon	Szwajcaria	Plaine de L'Asse
22 lipca 2016	Mediolan	Włochy	Mediolanum Forum
24 lipca 2016[l]	Rzym		Capannelle Racecourse
26 lipca 2016	Triest		Piazza Unità d’Italia
27 lipca 2016	Split	Chorwacja	Spaladium Arena
30 lipca 2016[m]	Bukareszt	Rumunia	Piața Constituției
2 sierpnia 2016	Esch-sur-Alzette	Luksemburg	Rockhal
4 sierpnia 2016[n]	Wacken	Niemcy	True Metal Stage
22 kwietnia 2017	Antwerpia	Belgia	Sportpaleis Antwerp
24 kwietnia 2017	Oberhausen	Niemcy	König Pilsener Arena
25 kwietnia 2017
28 kwietnia 2017	Frankfurt		Festhalle Frankfurt
29 kwietnia 2017
2 maja 2017	Hamburg		Barclaycard Arena
4 maja 2017	Nottingham	Anglia	Motorpoint Arena Nottingham
6 maja 2017	Dublin	Irlandia	3Arena
8 maja 2017	Manchester	Anglia	Manchester Arena
10 maja 2017	Sheffield		Motorpoint Sheffield Arena
11 maja 2017	Leeds		First Direct Arena
14 maja 2017	Newcastle		Metro Radio Arena
16 maja 2017	Glasgow	Szkocja	The SSE Hydro
17 maja 2017	Aberdeen		GE Oil and Gas Arena
20 maja 2017	Liverpool	Anglia	Echo Arena
21 maja 2017	Birmingham		Barclaycard Arena
24 maja 2017	Cardiff	Walia	Motorpoint Arena Cardiff
27 maja 2017	Londyn	Anglia	O2 Arena
28 maja 2017
Ameryka Północna
3 czerwca 2017	Bristow, Wirginia	Stany Zjednoczone	Jiffy Lube Live
4 czerwca 2017	Filadelfia, Pensylwania		Wells Fargo Center
7 czerwca 2017	Newark, New Jersey		Prudential Center
9 czerwca 2017	Charlotte, Karolina Północna		PNC Music Pavilion
11 czerwca 2017	Tampa, Floryda		Amalie Arena
13 czerwca 2017	Nashville, Tennessee		Bridgestone Arena
15 czerwca 2017	Chicago, Illinois		Hollywood Casino Amphitheater
16 czerwca 2017	Minneapolis, Minnesota		Xcel Energy Center
19 czerwca 2017	Oklahoma City, Oklahoma		Chesapeake Arena
21 czerwca 2017	Houston, Teksas		Toyota Center
23 czerwca 2017	Dallas, Teksas		American Airlines Center
24 czerwca 2017	San Antonio, Teksas		AT&T Center
27 czerwca 2017	Albuquerque, Nowy Meksyk		Isleta Amphitheater
28 czerwca 2017	Phoenix, Arizona		Talking Stick Resort Arena
1 lipca 2017	San Bernardino, Kalifornia		San Manuel Amphitheater
3 lipca 2017	Las Vegas, Nevada		T-Mobile Arena
5 lipca 2017	Oakland, Kalifornia		Oracle Arena
7 lipca 2017	Salt Lake City, Utah		USANA Amphitheater
9 lipca 2017	Lincoln, Nebraska		Pinnacle Bank Arena
11 lipca 2017	Kansas City, Missouri		Sprint Center
12 lipca 2017	St Louis, Missouri		Hollywood Casino Amphitheater
15 lipca 2017	Toronto, Ontario	Kanada	Budweiser Stage
16 lipca 2017	Québec, Quebec		Videotron Centre
19 lipca 2017	Mansfield, Massachusetts	Stany Zjednoczone	Xfinity Center
21 lipca 2017	Nowy Jork, Brooklyn		Barclays Center
22 lipca 2017

Box Office

* Dane dotyczą ostatecznej liczby uczestników w odniesieniu do maksymalnej pojemności obiektów z uwzględnieniem zaproszonych gości, wolontariuszy, darmowych uczestników imprez oraz posiadaczy biletów udostępnianych poza głównymi kanałami dystrybucji. W zależności od lokalizacji koncertu tzw. dane brutto mogą się znacznie różnić od wartości wyjściowych.

Uwagi

• Niemal wszystkie koncerty trasy zostały wyprzedane^[12].
• 13 koncertów w Ameryce Łacińskiej zgromadziło ponad 400 tys. fanów^[12].
• Po raz pierwszy grupa odwiedziła Salwador bijąc rekordy popularności. Oficjalnie w koncercie uczestniczyło "ponad 25 tys. fanów" w rzeczywistości było ich około 45 tys. Iron Maiden w dowód uznania otrzymali specjalną nagrodę Krajowego Ministerstwa Kultury i Turystyki^[12].
• 51 koncertów trasy, na które zespół podróżował Boeingiem 747 - 400 „ED FORCE ONE”. zgromadziło około 1,3 mln fanów^[12].
• Pierwsze koncerty grupy w Chinach (Pekin oraz Szanghaj) pomimo limitowanej dostępności miejsc zgromadziły łącznie około 20 tys. widzów^[25].
• Na potrzeby koncertów w Chinach zmodyfikowano tekst refrenu kompozycji „Powerslave”: Tell me why I'm the Wicker man^[12].
• Zespół po raz szósty wystąpił jako headliner festiwalu w Donington Park przed 100 tys. fanów, oraz po raz czwarty zagrał na stadionie Ullevi w Göteborgu przed niemal 60 tys. widzów^[12].
• Dwa koncerty w Tokyo sprzedano w ciągu 107 sekund (każdorazowo 11 tys. fanów)^[12]!
• 51 koncertów na Starym Kontynencie zobaczyło 1,5 mln widzów^[12].
• 14 koncertów grupy w roli headlinera europejskich festiwali przyciągnęło ponad 700 tys. widzów^[12].
• 60 samodzielnych koncertów zespołu, które odbyły się w 2016 roku przyniosło dochód rzędu 70 mln USD^[12].
• Koncert we Wrocławiu przyciągnął prawie 40 tys. widzów. Był największym, biletowanym koncertem pojedynczego artysty w regionie^[12].
• Festiwal „Sonisphere Allmend Rockt” w Szwajcarii przyciągnął aż 76 tys. fanów^[12].
• Koncert na „Wacken Open Air” zgromadził około 100 tys. ludzi. Występ był transmitowany via Wacken TV oraz Arte TV, dzięki czemu zobaczyło go ponad 27 milionów widzów^[26]. Internetowy, monitorowany streaming show w czasie rzeczywistym, pozwolił na pobicie rekordu 550 tys. odbiorców^[27]
• Koncerty trasy zabukowane na rok 2016 zostały niemal całkowicie wyprzedane. Ze względu na ogromne zainteresowanie zdecydowano się na zorganizowanie kolejnych koncertów w UK, Niemczech, Belgii oraz Ameryce Północnej^[12].
• W ciągu jednego dnia sprzedano około 126 tys. biletów na trasę po UK. Trasa halowa po Wielkiej Brytanii okazała się największą jaką kiedykolwiek zagrał zespół heavymetalowy. 13 koncertów przyciągnęło ponad 190 tys. fanów^[13].
• 25 koncertów w Ameryce Północnej, przypadających na lato 2017, zabukowano w arenach sportowych i amfiteatrach, których średnia pojemność przekraczała 20 tysięcy widzów^[19].
• Koncerty zabukowane na 2017 rok zostały niemal całkowicie wyprzedane, w tym wiele w rekordowym czasie. Podczas północno-amerykańskich koncertów odbywających się na przestrzeni dwóch lat trwania trasy - każdorazowo w tych samych miastach (m.in. Las Vegas, Toronto, Chicago, LA, NYC), muzycy zgromadzili największe audytoria od niemal 30 lat^[3].
• W ciągu 56 godzin od chwili rozpoczęcia sprzedaży biletów na 25 koncertów w USA i Kanadzie fani wykupili 265 tysięcy kart wstępu^[3].
• Ze względu na fakt, że większość ze 117 koncertów odbywało się w arenach widowiskowo - sportowych, tournee miało charakter nieco bardziej kameralny, niż kilka poprzednich tras. Łącznie z płatną transmisją show na Wacken, koncerty zespołu zobaczyło około 3,1 mln widzów^[3].
• 103 samodzielne koncerty tournee (poza festiwalami) jedynie z tytułu sprzedaży biletów, wygenerowały dochód netto przekraczający 106 mln USD^[3].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• The Book of Souls World Tour dates (2016). ironmaiden.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-05)].
• The Book of Souls World Tour dates (2017)