The Boxer

The Boxer – folk rockowa ballada^[1], napisana przez Paula Simona w 1968 roku^[2]. Piosenka po raz pierwszy nagrana została przez duet Simon & Garfunkel^[3]. Singiel z utworem dotarł do miejsca 7. na amerykańskiej liście Billboard Hot 100^[4]. Później kompozycja znalazła się na ich ostatnim albumie studyjnym Bridge over Troubled Water, gdzie zostało umieszczone także nagranie „Baby Driver” ze strony B singla^[5].

Wersja oryginalna

„The Boxer” jest znany szczególnie z płaczliwego refrenu, gdzie wokalista śpiewa melodię „lie-la-lie”, przy akompaniamencie mocno rozbrzmiewującą perkusją (efekt gry Hala Blaine’a), a także z fingerpickingu, techniki granej tu przez Simona i gitarzystę Freda Cartera. Magazyn Rolling Stone umieścił balladę na miejscu 106. na liście 500. najlepszych utworów wszech czasów^[6].

Wersja Boba Dylana

Piosenka została zaaranżowana przez Boba Dylana, nagrana została przez niego na dwóch sesjach marcowych i jednej kwietniowej w 1970 r. i wydana na albumie Self Portrait w czerwcu 1970 r.

Historia i charakter utworu

Utwór ten rozpoczął być nagrywany na czwartej sesji do albumu, na początku marca 1970 r. Innymi piosenkami pochodzącymi z tej sesji były: „All the Tired Horses” i „Wigwam”. Powstało wtedy tylko wokalne nagranie piosenki. 5 marca (sesja 7) Dylan z zupełnie nieznanych powodów dokonał overdubbingu ścieżki wokalnej piosenki. Jest to pierwszy wypadek w jego karierze i niezwykle rzadki. Sesje od 8 do 14 były instrumentalnymi sesjami overdubbingowymi, które odbywały się bez obecności Dylana i jakiejkolwiek ingerencji z jego strony^[7].

Piosenka ta została skomponowana przez Paula Simona w okresie od lata do grudnia 1968 r. Przeznaczona była do filmu Roda Serlinga Requiem for a Heavyweight. Film opisywał dziwne życie samotnika żyjącego na marginesie społeczeństwa. W biografii zespołu Simon and Garfunkel^[8] Paul Simon twierdzi, że słowa do pierwszej zwrotki powstały równolegle z muzyką.

W tej samej książce Kingston odnotowuje fakt, iż pojawiły się plotki, że „The Boxer” opisuje życie Boba Dylana. Oczywiście są tu pewne paralele, jednak mogłyby one być zgodne właściwie z życiem każdego człowieka^[9].

Sam Paul powiedział, że piosenka być może jest autobiograficzna, i jest to dla niego zaskakujące^[10].

Dylan wykonywał tę piosenkę podczas wspólnego tournée z Paulem Simonem w połowie 1999 r., kiedy nawzajem przychodzili jak goście na swoje koncerty.

Muzycy

Sesja 3

• Bob Dylan – gitara, harmonijka, wokal, pianino

sesje overdubbingowe

; Sesja dziewiąta

• Fred Carter, Jr. – gitara

; Sesja trzynasta

• Charlie McCoy – gitara basowa, marimba
• Kenneth Buttrey – perkusja

Wykonania piosenki przez innych artystów

• Paul Simon – Paul Simon’s Concert in Central Park (1991)
• Paul Butterfield Blues Band – Live (1971)
• Emmylou Harris – Roses in the Snow (1980)
• Joan Baez – European Tour (1981)
• Waylon Jennings – Right for the Time (1996)
• Mumford & Sons – Babel (2012)

Przypisy

Bibliografia

• Paul Williams. Bob Dylan. Performing Artist 1960–1973. The Early Years. Omnibus Press. Nowy Jork, 2004 ISBN 1-84449-095-5.
• Clinton Heylin: Bob Dylan. The Recording Sessions 1960-1994. Nowy Jork: St. Martin Press, 1995. ISBN 0-312-13439-8. OCLC 32746653.
• Oliver Trager: Keys to the Rain. The Definitive Bob Dylan Encyclopedia. Nowy Jork: Billboard Books, 2004. ISBN 0-8230-7974-0. OCLC 56751184.

Linki zewnętrzne

• Okładka
• Tekst piosenki
• Akordy. guitaretab.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-04)].