The Cosmic Game
Album studyjny zespołu Thievery Corporation | ||||
Wydany | 22 lutego 2005 | |||
---|---|---|---|---|
Gatunek | ||||
Długość | 1:02:42 | |||
Wydawnictwo | ||||
Producent | ||||
Oceny | ||||
Album po albumie | ||||
|
The Cosmic Game – czwarty album studyjny Thievery Corporation, wydany w 2005 roku w Stanach Zjednoczonych przez Eighteenth Street Lounge Music. Jako pierwszy z albumów zespołu doszedł do 1. miejsca na liście Dance/Electronic Albums tygodnika Billboard.
Historia albumu
Wydania
Album The Cosmic Game został wydany 22 lutego 2005 roku w Stanach Zjednoczonych przez Eighteenth Street Lounge Music jako CD[1]. W 2012 roku kazał się również jako poczwórna EP[2].
Promocja
W połowie grudnia 2004 roku iTunes Store rozpoczął sprzedaż nagrania „Revolution Solution”, a miesiąc później – „Warning Shots”. 8 lutego 2005 roku Insound Radio Player rozpoczął streaming utworu „Marching The Hate Machines”, a Beatport – sprzedaż utworu „Holographic Universe”. Na kwiecień tego samego roku zaplanowano trasę koncertową promującą album[3].
Charakterystyka albumu
Thievery Corporation zbudował poszczególne utwory ze znanych wcześniej elementów muzycznych (elektroniczne beaty, dub, delikatne brazylijskie tonacje, brzmienie sitaru) i wykonawczych (wokaliści śpiewający w językach obcych) dając odbiorcom w pełni przemyślany, brzmiący autentycznie album[4]. Obok tego Garza i Hilton przemycili solidne dawki psychodelicznego popu i alternatywnego rocka. Pojawiło się też przesłanie polityczne i społeczne. Według Garzy obaj z Hiltonem czytali dużo teorii spiskowych i literatury „otwierającej umysł” chcąc poszerzyć to, co robili do tej pory[3].
Bieżące wydarzenia inspirowały teksty piosenek. [The Cosmic Game] mógłby być interpretowany jako nasz najbardziej politycznie i społecznie świadomy album
Wykonawcy towarzyszący
I na tym albumie, podobnie jak na poprzednich, wystąpili goście; tym razem byli to: The Flaming Lips („Marching The Hate Machines (Into The Sun)”), David Byrne („The Heart's A Lonely Hunter”), Perry Farrell („Revolution Solution”), Gigi Rezende („Pela Janela”), Sleepy Wonder i Gunjan („Warning Shots”). Podobnie jak w przypadku duetu The Postal Service przeważająca część tej współpracy odbywała się z pośrednictwem poczty elektronicznej i komputera[3].
Lista utworów
Zestaw utworów na płycie CD[1]:
Nr | Tytuł utworu | Wokal | Długość | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | „Marching The Hate Machines (Into The Sun)” | The Flaming Lips | 4:01 | |||||
2. | „Warning Shots” | Sleepywonder | 5:02 | |||||
3. | „Revolution Solution” | Perry Farrell | 3:41 | |||||
4. | „The Cosmic Game” | 2:19 | ||||||
5. | „Satyam Shivam Sundaram” | Gunjan | 4:07 | |||||
6. | „Amerimacka” | Notch | 5:41 | |||||
7. | „Ambicion Eterna” | Verny Varela | 3:43 | |||||
8. | „Pela Janela” | Gigi Rezende | 3:41 | |||||
9. | „Sol Tapado” | Patrick Dos Santos | 3:57 | |||||
10. | „The Heart's A Lonely Hunter” | David Byrne | 4:03 | |||||
11. | „Holographic Universe” | 3:42 | ||||||
12. | „Doors Of Perception” | Gunjan | 3:16 | |||||
13. | „Wires And Watchtowers” | Sista Pal | 4:19 | |||||
14. | „The Supreme Illusion” | Gunjan | 4:10 | |||||
15. | „The Time We Lost Our Way” | Lou Lou Ghelichkhani | 4:11 | |||||
16. | „A Gentle Dissolve” | 2:49 | ||||||
1:02:42 |
Odbiór
Opinie krytyków
Recenzje | |
---|---|
Publikacja | Ocena |
AllMusic[4] | |
Metacritic[5] | 70/100 |
Pitchfork[6] | 7.6/10 |
RYM [7] | 3.40/5 |
Rolling Stone[8] | |
Sputnikmusic[9] | 3.7/5 |
Według Billa Werde z Rolling Stone oferta muzyczna Thievery Corporation zaprezentowana na czterech albumach studyjnych wyróżnia się na tle światowej muzyki spod znaku chill out, odtwarzanej w modnych sklepach i barach bistro na całym świecie. „The Cosmic Game prezentuje wiele z tego, czego oczekujemy od Thievery: bujne, wolne rytmy z autentycznym jamajskim i latynoskim zmysłem”. W dalszej części recenzent wyróżnia zaproszonych gości: Wayne’a Coyne’a z Flaming Lips w piosence „Marching the Hate Machines (Into the Sun)”, Perry’ego Farrella w „Revolution Solution” i Davida Byrne’a w „The Heart's a Lonely Hunter”[8]. Na tych samych artystów zwraca również uwagę David Jeffries z AllMusic dodając Sistę Pat śpiewającą „Wires and Watchtowers” oraz Notcha w piosence „Amerimacka”. „The Cosmic Game jest tak mrocznie zachwycający, że trzeba przyznać, że to ich arcydzieło”[4]. Kolejnym recenzentem, który podkreśla wkład Wayne’a Coyne’a i Davida Byrne’a jest Matthew Murphy z magazynu Pitchfork. „Rob Garza i Eric Hilton, na "The Cosmic Game" zgromadzili wyśmienitą obsadę gościnnych wokalistów i współpracowników, którzy pomogli duetowi stworzyć jego najbardziej jak dotąd skupione i porywające dzieło”[6]. Podobną opinię odnośnie do wkładu Wayne’a Coyne’a, Perry’ego Farrella i Davida Byrne’a w realizację albumu wyraża również Lisa Verrico z The Times.
Za to mogą [Thievery Corporation] podziękować sławnym gościom, którzy zgodzili się pojawić w The Cosmic Game i naprawdę się w to zaangażowali.
Według Jacka Smitha z BBC The Cosmic Game jest najlepszym albumem Thievery Corporation od czasu The Mirror Conspiracy. W swojej recenzji wyróżnia on zwłaszcza Davida Byrne’a określając interpretowaną przez niego piosenkę „The Heart's a Lonely Hunter” „najbardziej czarującym fragmentem albumu”. Akcentuje również wkład Wayne’a Coyne’a i Perry’ego Farrella, ale obok nich zwraca też uwagę na artystów mniej znanych, takich jak Sleepy Wonder (w hip-hopowym „Warning Shots”) i Gigi Rezende (w latynoskiej „Pela Janela”). W podsumowaniu podkreśla umiejętne połączenie przez Garze i Hiltona partii instrumentalnych z materiałem wokalnym.
Łącząc fascynujące melodie, egzotyczne wokale i etniczne brzmienia (…) tworzą [oni] urzekające pomosty między utworami nadając całości melodyjny klimat. Po raz kolejny Thievery Corporation demonstruje okazałość i stylistyczne umiejętności, które pozostają niezrównane w dzisiejszym, nasyconym świecie downtempo i muzyki elektronicznej.
Listy tygodniowe
Kraj | Lista | Pozycja |
---|---|---|
Australia | Top 50 Albums | 46[12] |
Austria | austriancharts.at (Flandria) | 48[13] |
Belgia | Ultratop (Flandria) | 25[14] |
Belgia | Ultratop (Walonia) | 71[15] |
Francja | SNEP | 66[16] |
Niemcy | Offizielle Deutsche Charts | 50[17] |
Nowa Zelandia | ONZMC | 24[18] |
Stany Zjednoczone | Billboard 200 | 94[19] |
Stany Zjednoczone | Dance/Electronic Albums (Billboard) | 1[20] |
Stany Zjednoczone | Independent Albums (Billboard) | 6[21] |
Szwajcaria | Schweizer Hitparade | 79[22] |
Włochy | FIMI | 25[23] |
Sprzedaż
Według Nielsen SoundScan The Cosmic Game został sprzedany w liczbie 151 tysięcy kopii w Stanach Zjednoczonych[24].
Przypisy
- ↑ a b Discogs: Thievery Corporation – The Cosmic Game (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2021-01-13].
- ↑ Discogs: Thievery Corporation – The Cosmic Game (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2021-01-13].
- ↑ a b c d Michael Paoletta. Thievery Corp. Goes 'Cosmic'. „Billboard”. Nr 6. 117, s. 27, luty 2005. New York: Billboard Publications. ISSN 0006-2510 (ang.). [dostęp 2021-01-13].
- ↑ a b c David Jeffries w: AllMusic: The Cosmic Game – Thievery Corporation (ang.). www.allmusic.com. [dostęp 2021-01-13].
- ↑ Metacritic: The Cosmic Game by Thievery Corporation (ang.). www.metacritic.com. [dostęp 2021-01-13].
- ↑ a b Matthew Murphy: Thievery Corporation: The Cosmic Game (ang.). Pitchfork. [dostęp 2021-01-13].
- ↑ RYM: The Cosmic Game (ang.). rateyourmusic.com. [dostęp 2021-01-13].
- ↑ a b Bill Werde: Thievery Corporation – Album Reviews – The Cosmic Game (ang.). Rolling Stone. [dostęp 2021-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-02)].
- ↑ Sputnikmusic: Thievery Corporation – The Cosmic Game (ang.). www.sputnikmusic.com. [dostęp 2021-01-13].
- ↑ Lisa Verrico: Thievery Corporation: The Cosmic Game (ang.). The Times. [dostęp 2021-02-10].
- ↑ Jack Smith: Thievery Corporation – The Cosmic Game – Review (ang.). BBC. [dostęp 2021-02-10].
- ↑ Australian Charts: Thievery Corporation - The Cosmic Game (album) (ang.). australian-charts.com. [dostęp 2021-02-08].
- ↑ AustrianCharts: Thievery Corporation – The Cosmic Game (niem.). austriancharts.at. [dostęp 2021-02-08].
- ↑ Ultratop: Thievery Corporation – The Cosmic Game (niderl.). www.ultratop.be. [dostęp 2021-02-08].
- ↑ Ultratop: Thievery Corporation – The Cosmic Game (fr.). www.ultratop.be. [dostęp 2021-02-08].
- ↑ Les Charts: Thievery Corporation – The Cosmic Game (album) (fr.). lescharts.com. [dostęp 2021-02-08].
- ↑ Offizielle Deutsche Charts: Thievery Corporation – The Cosmic Game (niem.). www.offiziellecharts.de. [dostęp 2021-02-08].
- ↑ New Zealand Charts: Thievery Corporation - The Cosmic Game (album) (ang.). charts.nz. [dostęp 2021-02-08].
- ↑ Billboard: Chart History: Thievery Corporation (ang.). billboard.com. [dostęp 2021-02-08].
- ↑ Billboard: Chart History: Thievery Corporation (ang.). billboard.com. [dostęp 2021-02-08].
- ↑ Billboard: Chart History: Thievery Corporation (ang.). billboard.com. [dostęp 2021-02-08].
- ↑ Schweizer Hitparade: Thievery Corporation – The Cosmic Game (niem.). swisscharts.com. [dostęp 2021-02-08].
- ↑ Italian Charts: Thievery Corporation – The Cosmic Game (album) (wł.). italiancharts.com. [dostęp 2021-02-06].
- ↑ Billboard: Thievery Corporation Plots 'Retaliation' (ang.). www.billboard.com. [dostęp 2021-01-13].