The Dark Side of the Moon

The Dark Side of the Moon
ilustracja
Album studyjny zespołu Pink Floyd
Wydany

1 marca 1973

Nagrywany

czerwiec 1972 – styczeń 1973

Gatunek

rock progresywny[1], rock psychodeliczny[1]

Długość

43:00

Wydawnictwo

Harvest Records/Capitol Records

Producent

Pink Floyd

Oceny
Album po albumie
Obscured by Clouds
(1972)
The Dark Side of the Moon
(1973)
A Nice Pair
(1973)
Schemat działania pryzmatu przypominający oryginalną okładkę albumu
Koncert Pink Floyd na żywo z programem The Dark Side of the Moon, Earls Court w Londynie, maj 1973 (od lewej: David Gilmour, Nick Mason, Dick Parry, Roger Waters)

The Dark Side of the Moonalbum koncepcyjny brytyjskiej grupy rockowej Pink Floyd z roku 1973. Tematami 9 utworów na płycie są problemy współczesnego życia: pieniądze, chciwość, przemijanie, szaleństwo i wojna.

Album jest drugim, po Thrillerze Michaela Jacksona najlepiej sprzedającym się albumem w historii muzyki, sprzedano ponad 50 milionów egzemplarzy[5]. Płyta The Dark Side of the Moon spędziła bez przerwy 949 tygodni (18 lat) na amerykańskiej liście Billboard 200, dłużej niż jakikolwiek album w historii fonografii.

W 2003 album został sklasyfikowany na 43. miejscu listy 500 albumów wszech czasów magazynu „Rolling Stone”[6].

Charakterystyka albumu

Album ukazał się w 1973 roku i choć przyjęto go entuzjastycznie, nikt nie spodziewał się, że stanie się on jedną z kilku najsłynniejszych płyt w historii muzyki rockowej. Album utrzymał się przez 949 tygodni[7] w pierwszej setce „Billboardu” i do dziś jest jednym z najlepiej sprzedających się albumów rockowych. Gdy się ukazał, muzyka na nim grana była już dobrze znana fanom zespołu, gdyż nowe utwory grane były na koncertach grupy. W momencie, gdy zespół wszedł do studia (nagrania trwały od czerwca 1972 do stycznia 1973), muzyka była już w pełni skomponowana i przećwiczona. Pozwoliło to muzykom pracować nad poszczególnymi fragmentami oddzielnie, rzadko spotykając się w londyńskim Abbey Road Studios. Keith Emerson wspomina, jak w przerwie wspólnego koncertu przypadkowo usłyszał Watersa rozdzielającego czas w studio pomiędzy poszczególnych muzyków. Zdziwiony zapytał go, czy nie prościej by było spotkać się wszystkim razem. W odpowiedzi usłyszał, że zaoszczędzi to im wielu kłótni.

Album zawiera wiele oryginalnych pomysłów. Zgodnie z sugestią Alana Parsonsa włączyli do utworu „Time” zsynchronizowane dźwięki bijących zegarów, nagrane i zmiksowane przez niego. Jak w poprzednich albumach, skorzystali również z dźwięków pozamuzycznych. Dźwięk otwierających się kas sklepowych i przesypujących monet (bodaj najdłuższy loop zrealizowany w tradycyjnej technice) zgrany jest z otwierającym utworem „Money” riffem granym na gitarze basowej. Po raz pierwszy też, muzycy zaprosili do współpracy innych artystów.

Album mówi o ludzkich lękach, o samotności, o przemijającym czasie (zwłaszcza „Time”), kruchości ludzkiej egzystencji, szaleństwie i zachłanności (autorem tekstów wszystkich utworów jest Roger Waters). Przesłanie albumu jest skrajnie nihilistyczne i pesymistyczne. Cały album podsumowuje wypowiedź dozorcy budynku, Gerry’ego Driscolla, którego można usłyszeć w ostatnich sekundach wybrzmiewającej muzyki, gdy powraca dźwięk bijącego serca There is no dark side of the moon, really. As a matter of fact it’s all dark (Nie ma ciemnej strony księżyca, w rzeczywistości jest cały ciemny).

Jedną z zagadek albumu jest pojawienie się w ostatnich sekundach płyty niezidentyfikowanych dźwięków, trwających zaledwie krótką chwilę. Brzmi to jak muzyka, lecz niewielkie natężenie dźwięku nie pozwala bliżej go określić. Według jednej z hipotez, dźwięki zostały nagrane przypadkowo i mogły przedostać się z sąsiedniego studia przez uchylone drzwi. Według przypuszczeń miałaby to być orkiestrowa wersja utworu „Ticket to Ride” zespołu The Beatles. Wobec dokładności muzyków i producentów Pink Floyd, takie wyjaśnienie wydaje się mało prawdopodobne.

Lista utworów

Edycja oryginalna

NrTytułDługość
1.Speak to Me/Breathe(Mason/Waters/Gilmour/Wright)3:57
2.On the Run(Gilmour/Waters)3:50
3.Time(Mason/Waters/Wright/Gilmour)6:49
4.The Great Gig in the Sky(Wright, Clare Torry[8])4:44
5.Money(Waters)6:22
6.Us and Them(Waters/Wright)7:49
7.Any Colour You Like(Gilmour/Mason/Wright)3:26
8.Brain Damage(Waters)3:46
9.Eclipse(Waters)2:11

Utwór „Time” zawiera w sobie repryzę „Breathe”.

Edycja „Shine On” (wersja pudełkowa) i reedycja z okazji 25-lecia

NrTytułDługość
1.„Speak to Me” (Mason)1:08
2.„Breathe” (Gilmour/Waters/Wright)2:48
3.„On the Run” (Gilmour/Waters)3:50
4.„Time” (Gilmour/Mason/Waters/Wright)5:40
5.„Breathe (Reprise)” (Gilmour/Waters/Wright)1:09
6.„The Great Gig in the Sky” (Wright)4:44
7.„Money” (Waters)6:22
8.„Us and Them” (Waters/Wright)7:49
9.„Any Colour You Like” (Gilmour/Mason/Wright)3:26
10.„Brain Damage” (Waters)3:46
11.„Eclipse” (Waters)2:11

„Speak to Me/Breathe” podzielono na dwa utwory. To samo zrobiono z „Time”.

Reedycja z okazji 30-lecia

NrTytułDługość
1.„Speak to Me” (Mason)1:08
2.„Breathe” (Gilmour/Waters/Wright)2:48
3.„On the Run” (Gilmour/Waters)3:50
4.„Time” (Gilmour/Mason/Waters/Wright)6:49
5.„The Great Gig in the Sky” (Wright)4:44
6.„Money” (Waters)6:22
7.„Us and Them” (Waters/Wright)7:49
8.„Any Colour You Like” (Gilmour/Mason/Wright)3:26
9.„Brain Damage” (Waters)3:46
10.„Eclipse” (Waters)2:11

„Breath (Reprise)” ponownie stała się częścią „Time”.

Sprzedaż w wybranych krajach

KrajCertyfikatySprzedaż
Austria3x Platynowa100 000+
Australia10x Platynowa1 500 000+
Kanada2x Diamentowa2 500 000+
FrancjaDiamentowa2 000 000+
Niemcy2x Platyna500 000+
PolskaPlatyna[9]250 000+
Stany Zjednoczone18x Platyna19 000 000+
Wielka Brytania9x Platyna11 400 000+
Ogółem w Europie18 000 000+
Ogółem na świecie41 000 000+

Wraz z reedycjami liczba sprzedanych egzemplarzy sięga 44 mln, a nawet (według innych źródeł) 48 mln.

Pozycje na listach

Twórcy

Zobacz też

  • Dark Side of the Moon Tour

Przypisy

  1. a b Pink Floyd – „The Dark Side Of The Moon” (1973), TopGuitar.pl, 1 lutego 2015 [dostęp 2022-06-05] (pol.).
  2. allmusic (((The Dark Side of the Moon > Overview))).
  3. Pink Floyd: The Dark Side of the Moon [Gold Disc]: Music Reviews: Rolling Stone. rollingstone.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-18)]..
  4. pablosreviews.blogspot.com (pol.). [dostęp 2022-06-05].
  5. Mark Beech, Pink Floyd Money Machine Leads Elvis, Nirvana, U2 in CD Battle, Londyn: www.bloomberg.com, 27 września 2011 [dostęp 2011-12-31] (ang.).
  6. Rolling Stone (USA) Lists – The Rolling Stone Top 500 Albums (ang.). rocklistmusic.co.uk. [dostęp 2010-05-22].
  7. http://www.rockandrollreport.com/2007/05/29/cover-story-dark-side-of-the-moon-by-hipgnosis/.
  8. Mark Blake: Pink Floyd – Prędzej świnie zaczną latać. Kraków: SQN, 2012, s. 277. ISBN 978-83-63248-56-7.
  9. Platynowe płyty CD przyznane w 2019 roku, ZPAV [dostęp 2020-06-17].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

REF new (questionmark).svg
Autor: Sławobóg, Licencja: LGPL
Icon for missing references
5 stars.svg
Autor: User:Estoy Aquí, Behnam N, Licencja: CC BY 2.5
5/5 stars used for ratings on en.wikipedia
Dispersion prism.jpg
Autor: unknown, Licencja: CC SA 1.0
Diagram of a dispersion prism.
The Dark Side of the Moon Cover.svg
Couverture de l'album The Dark Side of the Moon.
DarkSideOfTheMoon1973.jpg
Autor: TimDuncan, Licencja: CC BY 3.0
A live performance of The Dark Side of the Moon at Earls Court, shortly after its release in 1973: (l-r) Gilmour, Mason, Dick Parry, Waters