The Driller Killer
| Gatunek | horror, dramat |
|---|---|
| Rok produkcji | 1979 |
| Data premiery | 15 czerwca 1979 r. |
| Kraj produkcji | Stany Zjednoczone |
| Język | angielski |
| Czas trwania | 96 minut/94 minuty (wersja ocenzurowana) |
| Reżyseria | Abel Ferrara |
| Scenariusz | Nicholas St. John |
| Główne role | Abel Ferrara, Carolyn Marz |
| Muzyka | Joe Delia |
| Zdjęcia | Ken Kelsch |
| Montaż | Bonnie Constant, Michael Constant, Abel Ferrara, Orlando Gallini |
| Produkcja | Rochelle Weisberg, D.A. Metrov |
| Wytwórnia | Navaron Films |
The Driller Killer – amerykański film fabularny z 1979 roku, napisany przez Nicholasa St. Johna oraz wyreżyserowany przez Abla Ferrarę. Jest to pierwszy pełnometrażowy film Ferrary, nie licząc pornograficznego obrazu 9 Lives of a Wet Pussy (1976). The Driller Killer to hybryda horroru i dramatu. Fabuła skupia się na rozpadzie osobowości młodego nowojorczyka (w tej roli sam Ferrara), który ze sfrustrowanego artysty przemienia się w mordercę. Projekt zebrał pozytywne recenzje krytyki i uchodzi za arcydzieło kina klasy B[1][2][3]. W Wielkiej Brytanii organizacja British Board of Film Classification uznała film za gorszący i zakazała jego dystrybucji[4].
Fabuła
Reno, niespełniony artysta, sfrustrowany swoją codziennością, zaczyna zabijać bezdomnych na ulicach Union Square. Do mordowania używa tytułowej wiertarki.
Obsada
- Abel Ferrara (w czołówce jako Jimmy Laine) – Reno Miller
- Carolyn Marz – Carol Slaughter
- Baybi Day – Pamela
- Harry Schultz II – Dalton Briggs
- Alan Wynroth – Al, gospodarz budynku
- Maria Helhoski – zakonnica
- James O’Hara – mężczyzna w kościele
- Richard Howorth – Stephen, mąż Carol
- D.A. Metrov (w czołówce jako Rhodney Montreal) – Tony Coca-Cola
Produkcja
The Driller Killer jest filmem niezależnym i niskobudżetowym, wyprodukowanym przez wytwórnię Navaron Films, utworzoną przez samego Abla Ferrarę. W filmie w rolach głównych wystąpił zespół nieznanych aktorów, w większości składający się z amatorów. Obraz kręcono przy użyciu taśmy filmowej 16 mm od czerwca 1977 do marca 1978 roku; na zdjęcia i produkcję przeznaczono około dwudziestu tysięcy dolarów[5]. Ujęcia powstawały na ulicach Nowego Jorku oraz w mieszkaniu Ferrary w Union Square na Manhattanie[6].
Projekt zdeterminował styl reżyserski Ferrary, obfitując w elementy charakterystyczne dla późniejszej filmografii twórcy: katolicką symbolikę, lesbianizm, ujęcia miasta nocą, ekstremalne sceny przemocy[7]. Muzyka przedstawionej w filmie grupy punk-rockowej oparta została na twórczości zespołów New York Dolls i Television[8]. Nie wszystkie nakręcone pomiędzy 1977 a 1978 rokiem sceny zostały wykorzystane w finalnej wersji materiału. W jednym z trailerów główny bohater wypowiada zdanie, które ostatecznie zostało wycięte z filmu[9].
Odbiór
Amerykańscy krytycy ocenili film pozytywnie, wydając mu pochlebne recenzje. Agregujący opinie dziennikarzy serwis Rotten Tomatoes w oparciu o piętnaście omówień okazał obrazowi 70-procentowe wsparcie[1].
W Wielkiej Brytanii The Driller Killer wywołał wiele kontrowersji[10]. Brytyjski dystrybutor, firma Vipco (Video Instant Picture Company), reklamowała obraz na łamach wielu magazynów filmowych, zlecając druk plakatu odzwierciedlającego drastyczną scenę, w której bohater wbija wiertło w czoło mężczyzny[10]. Obraz okraszono sloganem reklamowym: „Są tacy, którzy mordują gwałtownie”[9]. Przekaz promocyjny spotkał się z dużą krytyką, a Advertising Standards Authority, działający w dziedzinie cenzury samorząd gospodarczy, otrzymywał skargi i zażalenia. Jak wkrótce miało się okazać, większość zbulwersowanych przedsięwzięciem Vipco w istocie nie widziała filmu, a oburzenie oparła wyłącznie na projekcie plakatu[10]. Mimo to na początku 1982 roku organizacja British Board of Film Classification uznała obraz za gorszący i zakazała jego dystrybucji na terenie kraju. The Driller Killer został jednym z pierwszych filmów, które trafiły na listę tzw. video nasties[4].
Przypisy
- ↑ a b „The Driller Killer (1979)”. rottentomatoes.com. (ang.) [dostęp 2014-04-09].
- ↑ Cult Epics − Horror, cultepics.com [dostęp 2014-04-09] [zarchiwizowane z adresu 2014-04-04] (ang.).
- ↑ „Abel Ferrara”. eduteka.pl. [dostęp 2014-04-09].
- ↑ a b „The Driller Killer (1979) Review”. horrorsociety.com. 2009-10-07. (ang.) [dostęp 2014-04-09].
- ↑ „Box office / business for − The Driller Killer (1979)”. imdb.com. (ang.) [dostęp 2014-04-08].
- ↑ Nick Johnstone: Abel Ferrara: The King of New York (str. 8-9). Wyd. Omnibus Press, 1999. ISBN 0-7119-7652-X.
- ↑ Johnstone: Abel Ferrara: The King of New York (str. 2).
- ↑ Johnstone: Abel Ferrara: The King of New York (str. 46).
- ↑ a b Video Nasties: The Definitive Guide. Nuclear Films.
- ↑ a b c Johnstone: Abel Ferrara: The King of New York (str. 13).
Bibliografia
- Nick Johnstone, Abel Ferrara: The King of New York, London: Wyd. Omnibus Press, 1999, ISBN 0-7119-7652-X, OCLC 41503700.
Linki zewnętrzne
- The Driller Killer w bazie IMDb (ang.)
- The Driller Killer w bazie Filmweb
Media użyte na tej stronie
This is an over-the-shoulder screenshot from the public domain film The Driller Killer, with the protagonist preparing to dispatch another victim. You can see another moment from the film here.
This is a comparison of two screenshots from the public domain film The Driller Killer, with the protagonist playing pinball. The shots are approximately five seconds apart. This is an example of using cutting to place the viewer into the POV of the protagonist. You can see another moment from the film here.
