The Ecstasy of Gold

The Ecstasy of Gold
Wykonawca utworu
z albumu Dobry, zły i brzydki (ścieżka dźwiękowa)
Ennio Morricone
Wydany

1966

Długość

3:22

The Ecstasy of Gold (wł. L'estasi dell'oro, pol. Ekstaza złota) – utwór muzyczny autorstwa Ennio Morricone stanowiący część ścieżki dźwiękowej do filmu „Dobry, zły i brzydki” w reżyserii Sergio Leone. Częściowo dzięki popularności filmu, utwór stał się jedną z najlepiej znanych i najwyżej ocenianych kompozycji w karierze Morricone[1]. W filmie pojawia się w scenie, w której Tuco (Eli Wallach) w amoku przeczesuje cmentarz wojenny w poszukiwaniu grobu, w którym znajdować się ma 200 tysięcy dolarów w złotych monetach[2][3][4].

Kompozycję, będącą jednym z najlepiej rozpoznawalnych motywów muzycznych autorstwa Ennio Morricone, otwiera charakterystyczny motyw grany na rożku angielskim[a][5], pojawiający się w filmie już wcześniej w scenach, w których występuje grany przez Clinta Eastwooda „Dobry”[6]. Po chwili ciszy muzyka powraca w postaci głównego motywu muzycznego wygrywanego na oboju, podczas gdy tło tworzą cztery dźwięki powtarzane bez końca na fortepianie[3]. Po kilku taktach dołączają budujące napięcie dzwony, po nich instrumenty smyczkowe, trąbki, chór Alessandro Alessandroniego „I Cantori Moderni”, a w końcu wokaliza śpiewana przez sopranistkę Eddę Dell'Orso[b][3][4].

Gdy Amerykański Instytut Filmowy przyznał Clintowi Eastwoodowi specjalną nagrodę za jego wkład w rozwój branży filmowej w Stanach Zjednoczonych, ten przybył na galę przy dźwiękach „The Ecstasy of Gold”, by podkreślić rolę, jaką w jego karierze odegrały filmy Sergio Leone[7].

Wersja Metalliki

The Ecstasy of Gold
Wykonawca utworu
z albumu We All Love Ennio Morricone
Metallica
Wydany

20 lutego 2007

Nagrywany

2006-2007

Gatunek

Heavy metal, soundtrack, neo-classical metal

Długość

3:57

Twórca

Ennio Morricone

Wydawnictwo

Sony Classical

Amerykański zespół heavymetalowy Metallica wykorzystuje utwór „The Ecstasy of Gold” jako motyw otwierający koncerty grupy od roku 1983[8][9]; utwór znalazł się też na albumach koncertowych Metallica Through the Never, S&M oraz Live Shit: Binge & Purge. Zagrana przez członków zespołu heavymetalowa wersja utworu (z minimalistyczną linią wokalną oraz gitarą wiodącą Jamesa Hetfielda) znalazła się na albumie poświęconym kompozytorowi, We All Love Ennio Morricone[9] (a także wykonana przez band podczas koncertu w Kopenhadze podczas trasy koncertowej promującej album studyjny Death Magnetic (2008)). To wykonanie nominowano do nagrody Grammy za najlepszy instrumentalny utwór rockowy. Utwór ten pojawia się również w zapowiedzi gry wideo Guitar Hero: Metallica oraz jest jednym z utworów w grze, choć nie można go zagrać. Notowano go na 21. miejscu listy Billboard's Mainstream Rock w kwietniu 2007.

Twórcy

Inne wykonania

  • Zespół punk-rockowy Ramones wykorzystuje „The Ecstasy of Gold” jako kończący ich koncerty.
  • Wiolonczelista Yo-Yo Ma nagrał utwór na albumie Yo-Yo Ma Plays Ennio Morricone[10].
  • Podczas sceny otwierającej film Jackass: Numer dwa (2006), podczas której obsada ucieka podmiejskimi osiedlami przed bykami, ilustracje dźwiękową stanowi „The Ecstasy of Gold”[11].
  • Sample z utworu wykorzystał Jay-Z w piosence „Blueprint2” z albumu Blueprint 2 z roku 2002[12]. Utwór Jay-Z z kolei wykorzystuje profesjonalny wrestler, Eddie Kingston.
  • Utwór w zmienionej aranżacji użyto w ścieżce dźwiękowej do gry Wild Arms na konsolę Playstation z roku 1997.
  • Utwór wykorzystano we wprowadzeniu do gry wyścigowej Blur produkcji Activision z roku 2010[13].
  • Portugalska drużyna futbolowa Sporting CP wykorzystywała utwór na początku swoich meczów rozgrywanych na własnym stadionie w sezonie 2011/2012.
  • Utwór w zmienionej aranżacji użyto w ścieżce dźwiękowej otwierającej grę NBA 2k14.

Uwagi

  1. ↑ Niektóre źródła identyfikują instrument jako obój[3].
  2. ↑ W późniejszym okresie charakterystyczny głos Eddy Dell'Orso pojawi się w niemal wszystkich najpopularniejszych melodiach skomponowanych przez Morricone, w tym w ścieżce dźwiękowej do filmu „Pewnego razu na Dzikim Zachodzie”[4].

Przypisy

  1. ↑ Hughes 2010 ↓, s. 71.
  2. ↑ Morricone i Miceli 2001 ↓, s. 177.
  3. ↑ a b c d Hughes 2006 ↓, s. 120.
  4. ↑ a b c Hughes 2010 ↓, s. 31.
  5. ↑ Leinberger 2012 ↓, s. 139.
  6. ↑ Spencer 2008 ↓, s. 137.
  7. ↑ Hughes 2010 ↓, s. 34.
  8. ↑ Scalich 2010 ↓, „King Nothing”.
  9. ↑ a b Blackened Recordings 2007 ↓, ¶ 1.
  10. ↑ Yo-Yo Ma 2004 ↓, ¶ 11 Sergio Leone Suite: Ecstasy of Gold from The Good, The Bad and The Ugly.
  11. ↑ IMDb 2006 ↓, ¶ „References”.
  12. ↑ Musicbrainz 2015 ↓, ¶ „Blueprint²”.
  13. ↑ Gamespot 2010 ↓.

Bibliografia

Źródła internetowe
Źródła drukowane
  • “There are two kinds of people in the world” — Sergio Leone's The Good, the Bad and the Ugly (1966). W: Howard Hughes: Once Upon A Time in the Italian West: The Filmgoers' Guide to Spaghetti Westerns. I.B.Tauris, 2006-03-31, s. 106–123. ISBN 978-0-85773-045-9. (ang.).
  • Howard Hughes: Spaghetti Westerns. Harpenden: Kamera Books, 2010-10-21. ISBN 978-1-84243-395-9. [dostęp 2015-09-25]. (ang.).
  • Charles Leinberger, The Dollars Trilogy: "There are two kinds of western heroes, my friend!", [w:] Kathryn Kalinak (red.), Music in the Western: Notes From the Frontier, Routledge Music and Screen Media Series, New York: Routledge, 2012, s. 131–147, ISBN 978-0-415-88-226-2.
  • Ennio Morricone, Sergio Miceli, Comporre per il cinema. Teoria e prassi della musica nel film, Laura Gallenga (red.), Seria Bianco & Nero, Marsilio, 5 września 2001, ISBN 978-88-317-7718-6, Cytat: Si tratta della ricerca spasmodica di una tomba, da parte di Tuco (Eli Wallach), in un cimitero circolare. Corrisponde al brano L'estasi dell'oro. (wł.).
  • Stefano Scalich: Metallica. Inferno. Testi commentati. Wyd. versione digitale. Roma: Arcana, 2010. ISBN 978-88-6231-118-2. (wł.).
  • Jeff Smith: The Sounds of Commerce: Popular Film Music from 1960 to 1973. Madison: University of Wisconsin, 1995. [dostęp 2015-09-25]. (ang.).
  • Kristopher Spencer: Film and Television Scores, 1950-1979: A Critical Survey by Genre. McFarland, 2008. ISBN 978-0-7864-5228-6. [dostęp 2015-09-25]. (ang.).