The Man Booker Prize for Fiction
Nagroda za | powieść angielskojęzyczną |
---|---|
Przyznawana przez | Crankstart |
Lokalizacja | |
Pierwsze rozdanie | |
Strona internetowa |
Nagroda Bookera (ang. The Booker Prize, wcześniej Booker Prize for Fiction, The Man Booker Prize) – najbardziej prestiżowa nagroda literacka w Wielkiej Brytanii, przyznawana za najlepszą powieść angielskojęzyczną z ostatniego roku. Do 2013 przyznawana autorom, którzy byli obywatelami Wspólnoty Narodów, Zimbabwe lub Irlandii. Pierwsza nagroda została przyznana w 1969.
Laureat Nagrody Bookera otrzymuje sumę 50 tys. funtów. Znalezienie się w grupie finalistów jest również uważane za wielki zaszczyt.
Laureaci The Booker Prize
Rok | Autor | Kraj | Tytuł |
---|---|---|---|
1969 | P.H. Newby | Wielka Brytania | Something to Answer For |
1970 | Bernice Rubens | Wielka Brytania | Wybrany (The Elected Member) |
1970 | J.G. Farrell (przyznane wstecznie[a][1]) | Wielka Brytania | Niepokoje (Troubles) |
1971 | V.S. Naipaul | Trynidad i Tobago/ Wielka Brytania | W wolnym kraju (In a Free State) |
1972 | John Berger | Wielka Brytania | G. (G.) |
1973 | J.G. Farrell | Wielka Brytania | Oblężenie Krisznapuru (The Siege of Krishnapur) |
1974 | Nadine Gordimer Stanley Middleton | Południowa Afryka Wielka Brytania | Zachować swój świat (The Conservationist) Wakacje (Holiday) |
1975 | Ruth Prawer Jhabvala | Wielka Brytania/ Niemcy | W upale i kurzu (Heat and Dust) |
1976 | David Storey | Wielka Brytania | Saville (Saville) |
1977 | Paul Scott | Wielka Brytania | Ci, co pozostali (Staying On) |
1978 | Iris Murdoch | Wielka Brytania | Morze, morze (The Sea, the Sea) |
1979 | Penelope Fitzgerald | Wielka Brytania | Offshore |
1980 | William Golding | Wielka Brytania | Rytuały morza (Rites of Passage) |
1981 | Salman Rushdie | Wielka Brytania | Dzieci północy (Midnight’s Children) |
1982 | Thomas Keneally | Australia | Lista Schindlera (Schindler’s Ark) |
1983 | J.M. Coetzee | Południowa Afryka | Życie i czasy Michaela K. (The Life and Times of Michael K) |
1984 | Anita Brookner | Wielka Brytania | Hotel du Lac (Hotel du Lac) |
1985 | Keri Hulme | Nowa Zelandia | The Bone People |
1986 | Kingsley Amis | Wielka Brytania | Stare diabły (The Old Devils) |
1987 | Penelope Lively | Wielka Brytania | Moon Tiger |
1988 | Peter Carey | Australia | Oskar i Lucynda (Oscar and Lucinda) |
1989 | Kazuo Ishiguro | Wielka Brytania/ Japonia | Okruchy dnia (The Remains of the Day) |
1990 | A.S. Byatt | Wielka Brytania | Opętanie (Possession: A Romance) |
1991 | Ben Okri | Nigeria | Droga bez dna (The Famished Road) |
1992 | Michael Ondaatje Barry Unsworth | Kanada/ Sri Lanka Wielka Brytania | Angielski pacjent (The English Patient) Sacred Hunger |
1993 | Roddy Doyle | Irlandia | Paddy Clarke Ha Ha Ha (Paddy Clarke Ha Ha Ha) |
1994 | James Kelman | Wielka Brytania | Jak późno było, jak późno (How Late it Was, How Late) |
1995 | Pat Barker | Wielka Brytania | The Ghost Road |
1996 | Graham Swift | Wielka Brytania | Ostatnia kolejka (Last Orders) |
1997 | Arundhati Roy | Indie | Bóg rzeczy małych (The God of Small Things) |
1998 | Ian McEwan | Wielka Brytania | Amsterdam (Amsterdam) |
1999 | J.M. Coetzee | Południowa Afryka | Hańba (Disgrace) |
2000 | Margaret Atwood | Kanada | Ślepy zabójca (The Blind Assassin) |
2001 | Peter Carey | Australia | Prawdziwa historia Neda Kelly’ego (True History of the Kelly Gang) |
2002 | Yann Martel | Kanada | Życie Pi (Life of Pi) |
2003 | DBC Pierre | Australia | Vernon (Vernon God Little) |
2004 | Alan Hollinghurst | Wielka Brytania | Linia piękna (The Line of Beauty) |
2005 | John Banville | Irlandia | Morze (The Sea) |
2006 | Kiran Desai | Indie | Brzemię rzeczy utraconych (The Inheritance of Loss) |
2007 | Anne Enright | Irlandia | Tajemnica rodu Hegartych (The Gathering) |
2008 | Aravind Adiga | Indie | Biały Tygrys (The White Tiger) |
2009 | Hilary Mantel | Wielka Brytania | W komnatach Wolf Hall (Wolf Hall) |
2010 | Howard Jacobson | Wielka Brytania | Kwestia Finklera (The Finkler Question) |
2011 | Julian Barnes | Wielka Brytania | Poczucie kresu ( The Sense of an Ending) |
2012 | Hilary Mantel | Wielka Brytania | Na szafocie (Bring Up the Bodies) |
2013 | Eleanor Catton | Nowa Zelandia | Wszystko, co lśni (The Luminaries) |
2014 | Richard Flanagan | Australia | Ścieżki północy (The Narrow Road to the Deep North) |
2015 | Marlon James | Jamajka | Krótka historia siedmiu zabójstw (A Brief History of Seven Killings) |
2016 | Paul Beatty | Stany Zjednoczone | Sprzedawczyk (The Sellout) |
2017 | George Saunders | Stany Zjednoczone | Lincoln w Bardo (Lincoln in the Bardo) |
2018 | Anna Burns | Wielka Brytania ( Irlandia Północna) | Milkman |
2019[2] | Margaret Atwood | Kanada | Testamenty (The Testaments) |
Bernardine Evaristo | Wielka Brytania | Dziewczyna, kobieta, inna (Girl, Woman, Other) | |
2020 | Douglas Stuart | Wielka Brytania/ Stany Zjednoczone | Shuggie Bain[3] |
2021 | Damon Galgut | Południowa Afryka | The Promise[4] |
2022 | Shehan Karunatilaka | Sri Lanka | The Seven Moons of Maali Almeida[5] |
Uwagi
- ↑ Ponieważ w 1971 r. zmieniono zasady przyznawania nagrody i nie otrzymała jej żadna powieść wydana w 1970 r., przyznano ją wstecznie w 2010 r.
The Man Booker International Prize
W 2005 ustanowiono osobną nagrodę rozdawaną co dwa lata, The Man Booker International Prize, dostępną dla pisarzy z całego świata, która przyznawana jest za powieść w języku angielskim. Kwalifikują się do niej również powieści napisane w innych językach, lecz szeroko dostępne w angielskim tłumaczeniu (m.in. dlatego w 2005 nominowany był Stanisław Lem). Pierwszym laureatem był pisarz albański Ismail Kadare. W roku 2018 laureatką tej nagrody została Olga Tokarczuk za powieść Bieguni[6][7].
Przypisy
- ↑ Troubles wins Lost Man Booker Prize. [dostęp 2019-09-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-20)].
- ↑ Margaret Atwood and Bernardine Evaristo: Winners of The 2019 Booker Prize announced, The Booker Prizes [dostęp 2019-10-15] (ang.).
- ↑ The Booker Prize 2020, thebookerprizes.com [dostęp 2020-11-20] .
- ↑ Alison Flood , Damon Galgut wins Booker prize with ‘spectacular’ novel The Promise, the Guardian, 3 listopada 2021 [dostęp 2021-11-03] (ang.).
- ↑ Booker Prize 2022: Sri Lankan author Shehan Karunatilaka wins with supernatural satire, „BBC News”, 17 października 2022 [dostęp 2022-10-17] (ang.).
- ↑ Alison Flood , Olga Tokarczuk’s ‘extraordinary’ Flights wins Man Booker International prize, the Guardian, 22 maja 2018 [dostęp 2018-05-23] (ang.).
- ↑ Olga Tokarczuk laureatką Międzynarodowej Nagrody Bookera, „Onet Kultura”, 22 maja 2018 [dostęp 2018-05-23] (pol.).
Linki zewnętrzne
- Between the Covers. betweenthecovers.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-11-06)].
Media użyte na tej stronie
Flag of South Africa, also known as the Oranje-Blanje-Blou, used from 31 maja 1928 until 27 kwietnia 1994
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flag of Jamaica. “The sunshine, the land is green, and the people are strong and bold” is the symbolism of the colours of the flag. GOLD represents the natural wealth and beauty of sunlight; GREEN represents hope and agricultural resources; BLACK represents the strength and creativity of the people. The original symbolism, however, was "Hardships there are, but the land is green, and the sun shineth", where BLACK represented the hardships being faced.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Ulster Banner is a heraldic banner taken from the former coat of arms of Northern Ireland. It was used by the Northern Ireland government in 1953-1973 with Edwardian crown since coronation of Queen Elizabeth II, based earlier design with Tudor Crown from 1924. Otherwise known as the Ulster Flag, Red Hand of Ulster Flag, Red Hand Flag.
Ulster Banner is a heraldic banner taken from the former coat of arms of Northern Ireland. It was used by the Northern Ireland government in 1953-1973 with Edwardian crown since coronation of Queen Elizabeth II, based earlier design with Tudor Crown from 1924. Otherwise known as the Ulster Flag, Red Hand of Ulster Flag, Red Hand Flag.