The Operative: No One Lives Forever
| ||
| Producent | Monolith Productions | |
| Wydawca | Fox Interactive | |
| Projektant | Craig Hubbard | |
| Artysta | C. Wes Saulsberry III (główny artysta) | |
| Główny programista | Kevin Stephens | |
| Kompozytor | Guy Whitmore | |
| Silnik | Lithtech 2.0/2.2 | |
| Wersja | 1.004 | |
| Data wydania | Am.Płn.: 9 listopada 2000 PL: 31 grudnia 2000[1] | |
| Gatunek | strzelanka pierwszoosobowa | |
| Tryby gry | gra jednoosobowa, gra wieloosobowa | |
| Kategorie wiekowe | ESRB: Teen PEGI: 12 | |
| Język | angielski | |
| Wymagania sprzętowe | ||
| Platforma | Microsoft Windows, OS X, PlayStation 2 | |
| Nośniki | 1 CD | |
| Wymagania | Procesor 233 MHz, 128 MB RAM, karta graficzna z 8 MB RAM, napęd CD-ROM X4, DirectX 7.0 | |
| Kontrolery | klawiatura, mysz | |
The Operative: No One Lives Forever – gra komputerowa z gatunku first-person shooter, wyprodukowana w 2000 roku przez amerykańskie studio Monolith Productions i wydana przez Fox Interactive. Tematyką nawiązuje do filmów szpiegowskich z lat 60. XX wieku.
Bohaterką No One Lives Forever jest Cate Archer, agentka z tajemniczej organizacji Unity strzegącej pokoju na świecie. Przemierzając egzotyczne kraje w poszukiwaniu śladów międzynarodowej organizacji przestępczej, napotyka szereg agentów dążących do jej zlikwidowania. Do walki z przeciwnikami Archer używa zarówno konwencjonalnej broni, jak i gadżetów szpiegowskich, którymi okazują się przedmioty mody kobiecej[1][2][3].
No One Lives Forever spotkała się z bardzo przychylnym odbiorem ze strony recenzentów, którzy wielokrotnie opisywali ją jako najlepszą grę gatunku od czasów Half-Life’a[2][3][4]. Produkcja doczekała się dwóch kontynuacji zrealizowanych przez Monolith: No One Lives Forever 2: A Spy in H.A.R.M.'s Way z 2002 roku oraz mającego charakter spin-offu Contract J.A.C.K. z 2003 roku.
Przypisy
- ↑ a b The Operative: No One Lives Forever (PC) (pol.). Gry-Online. [dostęp 2014-03-18].
- ↑ a b Redakcja IGN: No One Lives Forever (ang.). IGN, 2000-11-10. [dostęp 2014-05-08].
- ↑ a b Erik Wolpaw: The Operative: No One Lives Forever Review (ang.). GameSpot, 2000-11-10. [dostęp 2014-05-08].
- ↑ Tom Bramwell: No One Lives Forever (ang.). Eurogamer, 2001-01-10. [dostęp 2014-05-08].