The Saboteur

The Saboteur
Producent

Pandemic Studios

Wydawca

Electronic Arts

Dystrybutor

PL: Electronic Arts

Projektant

Tom French

Kompozytor

Christopher Young

Silnik

Havok, Odin

Wersja

1.03

Data wydania

Am.Płn.: 8 grudnia 2009
EU: 4 grudnia 2009
AUS: 3 grudnia 2009
[1]

Gatunek

przygodowa gra akcji

Tryby gry

gra jednoosobowa

Kategorie wiekowe

PEGI: 18[2]
ESRB: M[3]
BBFC: 15[4]

Wymagania sprzętowe
Platforma

PlayStation 3, Windows, Xbox 360

Nośniki

DVD-DL, Blu-ray Disc

Wymagania

  • CPU: Core 2 Duo 2.4 GHz lub odpowiednik AMD
  • OS: Windows XP SP3, Windows Vista SP1, Windows 7
  • Grafika: Nvidia Geforce 7800 GTX 256 MB lub ATI Radeon HD 2600 Pro 256 MB
  • RAM: 2 GB
  • Dźwięk: Direct X 9.0c
  • Dysk twardy: 7 GB wolnego miejsca[5]

The Saboteurkomputerowa przygodowa gra akcji z otwartym światem prowadzona z widoku trzeciej osoby umieszczona w realiach II wojny światowej we Francji okupowanej przez III Rzeszę. Wydana przez Electronic Arts i wyprodukowana przez Pandemic Studios, które po wydaniu gry zostało zamknięte.

Gra miała dostać kilka DLC i kontynuację, ale zanim to nastąpiło, studio deweloperskie zostało zamknięte przez EA. Były pracownik Pandemic wspomniał o tym w wywiadzie w ramach podcastu GameHugs[6].

Fabuła

Główny bohater, Sean Devlin jest irlandzkim mechanikiem[7], regularnie startującym w wyścigach. W 1940 roku, po zwycięstwie w wyścigu w Saarbrücken Kurta Dierkera, nazistowskiego pułkownika, Sean i jego najlepszy przyjaciel, Jules Rousseau, zakradają się do jego posiadłości i niszczą samochód Dierkera, lecz zostają złapani. Podczas przesłuchania, Dierker zabija Jules'a w przekonaniu, że jest on brytyjskim szpiegiem. Seanowi udaje się uciec. Przez resztę gry Sean próbuje schwytać i zabić Dierkera. Zostaje zwerbowany przez francuski ruch oporu, którego liderem jest znany pisarz, Luc Gaudin. Gra toczy się podczas II wojny światowej i niemieckiej okupacji Francji, lecz wojna sama w sobie jest używana tylko jako tło dla głównego wątku, którym jest zemsta na Dierkerze, pomszczenie Jules'a i ochrona jego siostry.

Rozgrywka

Gracz ma możliwość odkrywania okupowanego Paryża, niektórych francuskich prowincji oraz Saarbrücken w Niemczech. Kolor jest kluczowym elementem rozgrywki. Obszary, które są w dużym stopniu kontrolowane przez Niemców, są reprezentowane w czerni i bieli, z wyjątkiem tęczówek oczu bohaterów, świateł miasta, krwi, niebieskiego symbolu francuskiego ruchu oporu i różnych symboli niemieckich, które są czerwone. W celu przywrócenia koloru gracz musi osłabić okupację w okolicy. W kolorowych obszarach Niemcy nie będą w pełni zlikwidowani, lecz nie będą już tak wszechobecni. Ponadto, w kolorowych obszarach Francuzi będą odgrywać aktywną rolę w walce z okupantami. Na przykład, jeśli gracz wda się w bójkę z niemieckimi żołnierzami w kolorowym obszarze, francuski ruch oporu, Maquis oraz przechodnie będą mu pomagali.

Podczas gry gracz może usprawniać swoje umiejętności w formie „perków”, które wprowadzają usprawnienia takie jak: podwyższona celność, liczba amunicji czy zwiększona siła rażenia. Gracz otrzymuje „perki” za wykonywane zadania specjalne takie jak: unikanie alarmów, zabijanie żołnierzy czy niszczenie wrogiej infrastruktury.

W przypadku zgonu gracza, straci on całą broń i granaty, jakie posiadał. Gracz może kupować broń, amunicję oraz ładunki wybuchowe na czarnym rynku. Raz kupiona broń staje się dostępna dla gracza na zawsze[8].

„Midnight Show” i nagość

Kod do pobrania patcha zatytułowanego „Midnight Show” był darmowy dla tych, którzy zakupili nowy egzemplarz gry na konsole PlayStation 3 oraz Xbox 360. W wersji na komputery osobiste dodatek był już zawarty na płycie z grą[9].

Dodatkowa zawartość dodaje domy publiczne i miejsca do ukrycia. Oferuje ona również minigrę, w której gracz może zdobyć przedmioty, których nie da się zdobyć podczas głównej kampanii takie jak specjalny samochód. Przede wszystkim instalacja dodatku sprawia, iż wszystkie dziewczyny w domach publicznych i klubach nocnych chodzą nago[9]. Wywołało to wiele kontrowersji podczas premiery gry[10].

Odbiór gry

 The Saboteur
Recenzje
PublikacjaOcena
1UP.comB-[11]
Computer and Video Games6.9 / 10[12]
Eurogamer6 / 10[13]
Game Informer8.00 / 10[14]
Gry-Online75 / 100[15]
GameSpot7.5 / 10[16]
IGN7.5 / 10[17]
Oceny z agregatorów
AgregatorOcena
GameRankings

74.14%[18]

Metacritic

72/100[19]

Oceny dla The Saboteur są na ogół korzystne. W styczniu średnia ocen na Metacritic wynosiła 73%.

IGN ocenił The Saboteur na 7,5/10 chwaląc muzykę oraz czarno-białą kolorystykę, krytykując brzydką animację ruchów oraz niedopieszczoną rozgrywkę.

W wersji na PlayStation 3 zauważono bardzo dobre wykonanie Antyaliasingu (16xAA), z którym w innych grach konsola często ma problem[20][21].

Przypisy

  1. The Saboteur for Xbox 360, GameSpot [dostęp 2022-09-16] [zarchiwizowane z adresu 2011-05-18] (ang.).
  2. The Saboteur:18
  3. ESRB The Saboteur: Mature
  4. The Saboteur rated 15 by the BBFC. British Board of Film Classification, 17 września, 2009. [dostęp 2009-09-18].
  5. The Saboteur – wymagania sprzętowe CD-Action
  6. The Saboteur 2, czyli skasowany sequel, o którym nigdy nie usłyszeliśmy, PPE.pl [dostęp 2021-12-04].
  7. Ricardo Torres: Saboteur First Look. GameSpot, 7 kwietnia 2007. [dostęp 2009-09-18].
  8. The Saboteur gry-online.pl
  9. a b Jim Reilly: Nude Pack Gives Gamers Choice in The Saboteur. IGN, 3 grudnia 2009. [dostęp 2011-01-26].
  10. Tracey John: Sex and 'The Saboteur': Dev Talks Nudity in New Game. Time Techland, 8 grudnia, 2009. [dostęp 2011-01-26].
  11. The Saboteur Review 1up.com
  12. The Saboteur Review Computerandvideogames.com
  13. The Saboteur Reviev Eurogamer.com
  14. The Saboteur Reviev Gameinformer.com
  15. recenzja gry: The Saboteur gry-online.pl
  16. The Saboteur Reviev Gamespot.com
  17. The Saboteur Reviev Ign.com
  18. The Saboteur gamerankings.com
  19. The Saboteur metacritics.com
  20. DF on Saboteur's PS3 anti-aliasing
  21. The Anti-Aliasing Effect