The Temple of I & I

The Temple of I & I
Album studyjny zespołu Thievery Corporation
Wydany

10 lutego 2017

Gatunek

muzyka klubowa, reggae, downtempo, dub

Długość

01:00:15

Wydawnictwo

ESL Music

Producent

Rob Garza, Eric Hilton

Oceny
Przejdź do sekcji „Odbiór”
Album po albumie
Saudade
(2014)
The Temple of I & I
(2017)
Treasures from the Temple
(2018)

The Temple of I & I – ósmy album studyjny Thievery Corporation, wydany 10 lutego 2017 roku w Stanach Zjednoczonych przez Eighteenth Street Lounge Music jako CD, podwójny LP i digital download[1].

Realizacja albumu i jego muzyka

Po eksploracji bossa novy na albumie Saudade Rob Garza i Eric Hiltona swój kolejny album postanowili dedykować muzyce muzyce jamajskiej, której elementy (dub i reggae) wykorzystywali od początku swojej kariery. Zasadnicza część materiału The Temple of I & I została zrealizowana w Port Antonio na Jamajce, w Geejam Studios, w którym nagrywali między innymi: Björk, Common, Drake, Gorillaz i Alicia Keys. Pomysł zrealizowania albumu właśnie tam wyszedł od Erica Hiltona który wcześniej odwiedził Port Antonio[2]. Jak wyjaśniał: „Innowacja, duch i moc muzyki jamajskiej są dla nas stałym źródłem kreatywnej manny. Jamajka na muzycznej mapie to cały kontynent”. Obaj z Garzą przyjechali do Port Antonio na początku 2015 roku[3]. Kiedy sesje sesje nagraniowe dobiegły końca, przywieźli nagrania z powrotem do Waszyngtonu, by je ukończyć poprzez dodanie rogów i instrumentów smyczkowych oraz dobranie do każdego utworu odpowiednich wokalistów. W większości wybrali tych, z którymi współpracowali już wcześniej, w tym Notcha, który po raz pierwszy zaśpiewał na płycie The Richest Man in Babylon, Mr. Lifa oraz Lou Lou Ghelichkhani i Elin Melgarejo, śpiewające na Saudade. Nową twarzą była natomiast jamajska wokalistka Racquel Jones, która zaśpiewała „Letter to the Editor” i „Road Block”. Ukłonem w stronę stylu eksplorowanego na Saudade były piosenki „Lose to Find” (zaśpiewana przez Elin Melgarejo) oraz „Love Has No Heart” (z udziałem Shany Halligan)[2]. Album (którego tytuł został zaczerpnięty ze slangu rastamanów) stanowi przegląd różnych jamajskich inspiracji – od dubowego i rapowego pulsu poprzez elektroniczne raggamuffin aż po reggae[4].

Album promował singiel „Ghetto Matrix” (z hip-hopowym wokalistą Mr. Lifem w roli głównej), wydany 10 stycznia 2017 roku we współpracy z magazynem Consequence of Sound[5].

Zawsze wierzyliśmy, że hip-hop może być bronią – bombą umysłową. Kiedy zmieszasz Thievery Corporation i Mr. Lifa, mikstura jest wybuchowa. Z pewnością 'Ghetto Matrix' jest tego dowodem.

Thievery Corporation, wywiad dla Consequence of Sound[5].

Lista utworów

Zestaw utworów na płycie CD na podstawie Discogs[1]:

NrTytuł utworuWokalDługość
1.„Thief Rockers”Zee3:29
2.„Letter To The Editor”Racquel Jones3:54
3.„Strike The Root”Notch3:32
4.„Ghetto Matrix”Mr. Lif3:47
5.„True Sons Of Zion”Notch4:05
6.„The Temple Of I & I”4:19
7.„Time + Space”Lou Lou Ghelichkhani4:33
8.„Love Has No Heart”Shana Halligan4:25
9.„Lose To Find”Elin Melgarejo3:17
10.„Let The Chalice Blaze”4:44
11.„Weapons Of Distraction”Notch5:07
12.„Road Block”Racquel Jones3:37
13.„Fight To Survive”Mr. Lif3:57
14.„Babylon Falling”Puma3:56
15.„Drop Your Guns”Notch3:44
1:00:26

Odbiór

Opinie krytyków

Album wzbudził zróżnicowane reakcje krytyków.

Według Dan Cole’a z Drowned in Sound Temple of I & I ma nowoczesne brzmienie reggae. Melanż rzeczywistych instrumentów, zaproszonych, lokalnych wokalistów i cyfrowych tricków dał w efekcie „schłodzony rum z colą, popijany w słoneczny wieczór”[7].

Robert Sankowski zauważył, iż album Thievery Corporation nie zawiera wyłącznie wątków z kultury jamajskiej. Otwierająca album piosenka „Thiev Rockers” ma w sobie „coś z ducha klasycznych (…) numerów w stylu Massive Attack, zaś „Love Has No Heart”, ubarwione kobiecym wokalem, przywołuje odległe skojarzenia z zespołem Morcheeba, należącym do „tej samej generacji pionierów triphopowej rewolty”. „To płyta, która (…) prowokuje, by poszukać tanich biletów na Karaiby i choć na chwilę pomedytować na rozgrzanej tropikalnej plaży”[4].

Zdaniem Daryla Easlea z Record Collector Rob Garza i Eric Hilton przedstawili klarowną wizję tworząc „świetną mieszankę stylów i doskonale uzupełniając ją grupą gościnnych wokalistów”, spośród których wyróżnił Racquel Jones, Mr. Lifa i Notcha. Całość określił „jak do tej pory najbardziej wygładzony i przyjemny album zespołu”[9].

Według Jonathana Wroble ze Slant Magazine The Temple of I and I „jest prawdopodobnie najbardziej skoncentrowanym wysiłkiem grupy do tej pory, co czyni go również najmniej odważnym. Na całym albumie zespół zagłębia się w rytmy reggae i dancehall, angażując lokalnych muzyków i autorów tekstów, aby stworzyć atmosferę autentyczności”[11].

Zdecydowanie negatywnie natomiast ocenił album Liam Martin z AllMusic. Zarzucił zespołowi „głęboki brak innowacji”, a samą muzykę określił jako brzmiącą „niewiarygodnie przestarzale”. Zarówno metody metody produkcji jak i brzmienie syntezatorów i smyczków były według niego takie same, jak na pierwszych albumach zespołu. I te właśnie albumy, wydane pod koniec XX i na początku XXI wieku, kiedy w modzie było downtempo uważa on za najwartościowsze w jego dorobku. Natomiast The Temple of I & I określił jako jego „najbardziej bezkształtną płytę” wymieniając jako przyczyny: rezygnację z wpływów elektronicznych (których przykładem są albumy The Mirror Conspiracy i The Richest Man in Babylon), komentarzy społecznych (słyszalnych na Radio Retaliation i Culture of Fear) oraz odwołań do muzyki psychodelicznej (na The Cosmic Game) i do bossa novy (na Saudade)[6].

Listy tygodniowe

2017
KrajListaPozycja
Austriaaustriancharts.at (Flandria)18[14]
BelgiaUltratop (Flandria)30[15]
BelgiaUltratop (Walonia)117[16]
HolandiaDutchCharts67[17]
NiemcyOffizielle Deutsche Charts37[18]
PortugaliaAFP9[19]
Stany ZjednoczoneBillboard 200111[20]
Stany ZjednoczoneDance/Electronic Albums (Billboard)4[21]
Stany ZjednoczoneIndependent Albums (Billboard)7[22]
SzwajcariaSchweizer Hitparade60[23]

Przypisy

  1. a b Discogs: Thievery Corporation – The Temple Of I & I (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2021-01-30].
  2. a b Jim Fusilli: ‘The Temple of I & I’ by Thievery Corporation Review: Returning to the Sounds of Jamaica (ang.). The Wall Street Journal. [dostęp 2021-01-30].
  3. The Analog Vault: Thievery Corporation – The Temple Of I & I (ang.). theanalogvault.com. [dostęp 2021-01-30].
  4. a b c Robert Sankowski: Płyta dnia: Thievery Corporation i "The Temple Of I & I". Relaksująca wyprawa na Karaiby z lekko politycznym podtekstem. Wyborcza.pl. [dostęp 2021-01-30].
  5. a b Michelle Geslani: Thievery Corporation and Mr. Lif reflect on greed’s ugliness on new song “Ghetto Matrix” (ang.). Consequence of Sound. [dostęp 2021-04-19].
  6. a b Liam Martin w: AllMusic: The Temple Of I & I – Thievery Corporation (ang.). www.allmusic.com. [dostęp 2021-01-30].
  7. a b Dan Cole w: Drowned in Sound: Thievery Corporation – The Temple Of I & I (ang.). drownedinsound.com. [dostęp 2021-01-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-02-04)].
  8. Metacritic: Temple of I & I by Thievery Corporation (ang.). www.metacritic.com. [dostęp 2021-01-30].
  9. a b Daryl Easlea w: Record Collector: Temple of I & I: Thievery Corporation (ang.). recordcollectormag.com. [dostęp 2021-01-30].
  10. RYM: The Temple of I & I (ang.). rateyourmusic.com. [dostęp 2021-01-30].
  11. a b Jonathan Wroble: Thievery Corporation, The Temple Of I & I (ang.). Slant Magazine. [dostęp 2021-01-30].
  12. Sputnikmusic: Thievery Corporation – The Temple Of I & I (ang.). www.sputnikmusic.com. [dostęp 2021-01-30].
  13. Matt the Raven: Thievery Corporation – The Temple Of I & I (ang.). Under the Radar. [dostęp 2021-01-30].
  14. AustrianCharts: Thievery Corporation – The Temple Of I & I (niem.). austriancharts.at. [dostęp 2021-01-30].
  15. Ultratop: Thievery Corporation – The Temple Of I & I (niderl.). www.ultratop.be. [dostęp 2021-01-30].
  16. Ultratop: Thievery Corporation – The Temple Of I & I (fr.). www.ultratop.be. [dostęp 2021-01-30].
  17. DutchCharts: Thievery Corporation – The Temple Of I & I (niderl.). dutchcharts.nl. [dostęp 2021-01-30].
  18. Offizielle Deutsche Charts: Thievery Corporation – The Temple Of I & I (niem.). www.offiziellecharts.de. [dostęp 2021-02-11].
  19. Portuguese Charts: Thievery Corporation – The Temple Of I & I (album) (ang.). portuguesecharts.com. [dostęp 2021-01-30].
  20. Billboard: Chart History: Thievery Corporation (ang.). billboard.com. [dostęp 2021-01-30].
  21. Billboard: Chart History: Thievery Corporation (ang.). billboard.com. [dostęp 2021-01-30].
  22. Billboard: Chart History: Thievery Corporation (ang.). billboard.com. [dostęp 2021-01-30].
  23. Schweizer Hitparade: Thievery Corporation – The Temple Of I & I (niem.). swisscharts.com. [dostęp 2021-01-30].

Media użyte na tej stronie

2.5 stars.svg
Autor: User:Estoy Aquí, Licencja: CC BY 2.5
2.5/5 stars used for ratings on en.wikipedia
4 stars.svg
Autor: User:Estoy Aquí, Licencja: CC BY 2.5
4/5 stars used for ratings on en.wikipedia
Stars10070.svg
Autor: User:Huntster, Licencja: CC BY-SA 2.5
Rating stars, 10.0 scale.