The Ultimate Fighter

The Ultimate Fighter – amerykańskie reality show promujące mieszane sztuki walki (MMA). Producentem była amerykańska telewizja Spike TV (do czternastego sezonu) oraz organizacja Ultimate Fighting Championship (UFC). Program pokazuje treningi i walki profesjonalnych zawodników MMA, żyjących razem w Las Vegas. Nagrodą dla zwycięzcy jest kontrakt w najbardziej prestiżowej organizacji MMA na świecie – UFC. Pierwszy sezon (The Quest Begins) został wyemitowany 17 stycznia 2005 roku. Do tej pory odbyło się dwadzieścia trzy sezony programu, po dwa w roku kalendarzowym oraz dziewięć międzynarodowych edycji. W każdym sezonie występowali zawodnicy jednej lub dwóch kategorii wagowych. Aktualnie program jest nadawany w telewizji Fox Sports 1 oraz na platformie internetowej UFC Fight Pass, zaś od dwudziestego pierwszego sezonu również w Polsce na kanale Extreme Sports Channel^[1].

Finałowa walka w pierwszym sezonie pomiędzy Forrestem Griffinem i Stephanem Bonnarem została obejrzana przez miliony widzów i przyczyniła się do popularyzacji mieszanych sztuk walki w całych Stanach Zjednoczonych. Została ona również uznana przez fachowy portal sherdog.com za drugą, po pojedynku Maurício Ruy z Antônio Rogério Nogueirą (PRIDE FC), najlepszą walkę MMA na świecie w 2005 roku^[2].

Czterech zwycięzców programu zostało później mistrzami UFC (Forrest Griffin, Rashad Evans, Matt Serra i Michael Bisping). Nagrodą za zwycięstwo w dwudziestej edycji było inauguracyjne mistrzostwo UFC w wadze słomkowej kobiet^[3] natomiast w dwudziestej szóstej mistrzostwo wagi koguciej kobiet^[4].

Nagrody dla zwycięzców

Zwycięzcy pierwszych trzech sezonów otrzymali sześciocyfrowe kontrakty na walki w UFC. Kontrakty te gwarantowały jeden rok walk z możliwością przedłużenia na kolejne dwa lata. W każdym roku zwycięzca miał toczyć trzy walki i zarabiać:pierwszego roku- gwarantowane 12 000$ oraz dodatkowe 12 000$ za zwycięstwo (maksymalnie 24 000$ za walkę). W drugim roku stawka za walkę wzrastała do 16 000$ za walkę oraz ewentualnie dodatkowe 16 000$ za zwycięstwo (maksymalnie 32 000$ za walkę). Natomiast w trzecim roku za walkę gwarantowane było 22 000$, plus dodatkowe 22 000$ za ewentualne zwycięstwo (maksymalnie 44 000$ za walkę). Podsumowując, zwycięzca TUF który wygrał wszystkie dziewięć walk mógł zarobić łącznie 300 000$, ale tylko 150 000$ było gwarantowane (przez trzy lata, jeśli zawodnik stoczy dziewięć walk). Niektórzy uczestnicy TUF, mimo iż nie wygrali sezonu, to dzięki dobrej postawie, również otrzymali kontrakty z UFC, jednakże, już nie tak atrakcyjne finansowo.

Zwycięzcy

Międzynarodowe edycje

Trenerzy

Oprócz sezonu drugiego, czwartego, jedenastego, trzynastego, piętnastego, brazylijskiego, szesnastego i dwudziestego pierwszego po wyłonieniu zwycięzcy programu, następowała walka pomiędzy trenerami obydwu drużyn. Odbyły się walki:

W sezonie drugim trenerzy Rich Franklin i Matt Hughes nie zmierzyli się ze sobą z powodu występowania w różnych kategoriach wagowych. W sezonie czwartym (w odróżnieniu od innych sezonów) zawodnicy szkoleni byli przez wielu trenerów zapraszanych w charakterze „gości” i ostatecznie nie doszło do żadnej "walki trenerów”. W sezonie jedenastym walka pomiędzy trenerami Tito Ortizem i Chuck Lidellem została odwołana z powodu kontuzji karku Ortiza. Natomiast w sezonie trzynastym, trenerzy Brock Lesnar i Junior dos Santos nie zmierzyli się ze sobą gdyż, Lesnar nabawił się zapalenia uchyłków jelit^[5]. Starcie trenerów z piętnastego sezonu między Dominickiem Cruzem a Urijah Faberem zostało odwołane z powodu kontuzji Cruza (zerwanie więzadła krzyżowego)^[6]. W finale inauguracyjnej brazylijskiej edycji TUF'a mieli się ze sobą zmierzyć Vitor Belfort i Wanderlei Silva, lecz ten pierwszy doznał kontuzji dłoni^[7], zaś w szesnastej edycji Shane Carwin uległ kontuzji kolana przed starciem z Royem Nelsonem^[8].

W dwudziestym pierwszym sezonie pierwszy raz w historii programu do reality show zakwalifikował się Polak Marcin Wrzosek (nie licząc Krzysztofa Soszyńskiego reprezentującego Kanadę) który w pierwszym dniu przebrnął eliminację poddając rywala w 1. rundzie^[9]. Wrzosek znalazł się w drużynie Europejczyków prowadzonej przez Conora McGregora. Wrzosek ostatecznie doszedł do półfinału, gdzie uległ Brytyjczykowi Saulowi Rogersowi^[10], lecz mimo odpadnięcia z programu otrzymał angaż w organizacji^[11].

Mistrzyni wagi słomkowej Joanna Jędrzejczyk została ogłoszona główną trenerką w dwudziestym trzecim sezonie, zaś drużyny przeciwnej Brazylijka Cláudia Gadelha^[12].

Przypisy