Thelxinoe (księżyc)
| ||
Planeta | Jowisz | |
Odkrywca | Scott Sheppard, David Jewitt, Jan Kleyna, Brett Gladman, John Kavelaars, Jean-Marc Petit i Lynne Allen | |
Data odkrycia | 9 lutego 2003 | |
Tymczasowe oznaczenie | S/2003 J 22 | |
Charakterystyka orbity | ||
Półoś wielka | 21 160 000 km[1] | |
Mimośród | 0,2201[1] | |
Okres obiegu | 628,03 d[1] | |
Nachylenie do ekliptyki | 151,390°[1] | |
Długość węzła wstępującego | 169,962°[1] | |
Argument perycentrum | 313,183°[1] | |
Anomalia średnia | 268,013°[1] | |
Własności fizyczne | ||
Średnica równikowa | 2 km[2] | |
Masa | ~1,5 × 1013 kg | |
Średnia gęstość | 2,6 g/cm³ | |
Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni | ~0,00081 m/s² | |
Albedo | 0,04 | |
Jasność absolutna | 16,4m[2] | |
Jasność obserwowana (z Ziemi) | 23,5m[2] |
Thelxinoe (Jowisz XLII) – mały księżyc Jowisza, odkryty przez grupę astronomów z Uniwersytetu Hawajskiego pod przewodnictwem Scotta Shepparda, która przeanalizowała w 2004 roku zdjęcia zrobione w 2003.
Nazwa
Nazwa księżyca pochodzi z mitologii greckiej. Thelxinoe była przez starożytnych Greków zaliczana do czterech muz, przed ukształtowaniem znanego dziś kanonu dziewięciu muz.
Charakterystyka fizyczna
Thelxinoe jest jednym z mniejszych księżyców Jowisza, jego średnicę ocenia się na około 2 km. Średnia gęstość tego ciała to ok. 2,6 g/cm3, składa się ono głównie z krzemianów. Powierzchnia księżyca jest bardzo ciemna – jego albedo wynosi zaledwie 0,04. Z Ziemi można go zaobserwować jako obiekt o jasności wizualnej co najwyżej 23,5 magnitudo.
Thelxinoe obiega Jowisza ruchem wstecznym, czyli w kierunku przeciwnym do obrotu planety wokół własnej osi. Satelita należy do grupy Ananke.
Zobacz też
- Chronologiczny wykaz odkryć planet, planet karłowatych i ich księżyców w Układzie Słonecznym
- Księżyce galileuszowe
- Lista naturalnych satelitów Jowisza
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Thelxinoe. W: Księżyce Układu Słonecznego [on-line]. [dostęp 2016-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-26)].
- Thelxinoe (ang.). W: Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-23].
Media użyte na tej stronie
This is a revised version of Solar_System_XXIX.png.