Them Bones

Them Bones
Okładka
Singel zespołu Alice in Chains
z albumu Dirt
Strona B

zobacz listę

Wydany

8 września 1992

Nagrywany

27 kwietnia–29 lipca 1992 w Eldorado Recording Studios, Burbank, oraz One on One Recording, Los Angeles[1]

Gatunek

heavy metal[2] • grunge[3]

Długość

2:30

Wydawnictwo

Columbia

Producent

Dave Jerden

Format

singel CD • 7” • 12”

Autor

Jerry Cantrell

Singel po singlu
„Would?”
(1992)		„Them Bones”
(1992)		„Angry Chair”
(1992)

Them Bones – drugi singel amerykańskiego zespołu muzycznego Alice in Chains, promujący opublikowany we wrześniu 1992 album studyjny Dirt. Czas trwania utworu wynosi 2 minuty i 30 sekund, co czyni go, prócz „Untitled” (0:43), najkrótszą kompozycją wchodzącą w skład płyty. Autorem tekstu i kompozytorem jest Jerry Cantrell.

Singel ukazał się w dwóch formatach – na płycie winylowej (7” i 12”-calowej) oraz CD. W zależności od wersji, na stronach B zostały zamieszczone kompozycje z albumu Facelift (1990), minialbumu Sap (1992) i płyty Dirt.

Analiza

Tekst do utworu „Them Bones” był „muzyczną terapią” dla gitarzysty Jerry’ego Cantrella

Autor Jerry Cantrell w rozmowie z brytyjskim miesięcznikiem branżowym „Metal Hammer” odniósł się do interpretacji tekstu: „Ten utwór jest pełen emocji. Mówi o kwestii własnej śmierci oraz o tym, że trzeba sobie zdawać sprawę, iż nie żyje się wiecznie i zejście z tego świata jest nieuniknione. Śmierć jest przerażająca, ale od czasu do czasu należy z tym problemem stanąć twarzą w twarz. «Them Bones» miał mi pomóc oswoić się ze śmiercią”[4]. W wywiadzie dla „Guitar School” muzyk przyznał: „Piosenka właściwie przypomina mi brzmienie «We Die Young», jest w niej naprawdę silny riff. Wielu ludzi ma kłopoty z odbiorem naszych tekstów, bo one nie są najłatwiejsze, są szorstkie, nieprzyjemne jak właśnie «Them Bones». Numer ten tak naprawdę nie traktuje o śmierci i umieraniu, raczej o radzeniu sobie z resztą czasu, jaka pozostała ci w życiu, kiedy koniec jest już bliski. To bardzo smutna rzecz, kiedy zdajesz sobie sprawę, że nie będziesz trwał wiecznie. Powinieneś próbować zrobić tyle rzeczy, ile tylko można, w czasie, który jest ci dany. To moja recepta na życie”[5]. Cantrell podkreślił, że była to dla niego „muzyczna terapia”[6].

„Them Bones” został skomponowany w niskim strojeniu D (ang. drop D), obniżonym o pół tonu w dół[6], według schematu Db-Ab-Db-Gb-Bb-Eb[7]. Charakteryzuje się on chromatycznością i jest zagrany w metrum 7/8, z wyjątkiem refrenu, gdzie jest to 4/4[8]. Przy stosowaniu nieparzystego metrum, Cantrell na łamach pisma „Guitar World” przyznał, że nie przywiązywał do tego szczególnej wagi. Stwierdził, że po prostu przychodzi mu to w sposób naturalny[9]. Główny riff muzyk skomponował w trakcie trwania Clash of the Titans w 1991[10]. Charakterystyczne okrzyki Layne’a Staleya w początkowej sekwencji utworu, zostały zaimprowizowane przez wokalistę podczas pracy w studiu[11]. „Them Bones” cechuje się także zharmonizowanymi liniami wokalnymi Staleya i Cantrella, które występują głównie w zwrotkach, oraz agresywnym i dynamicznym brzmieniem, połączonym z solową grą Cantrella[10].

Teledysk

Koncept fabuły teledysku Rocky Schenck napisał 5 sierpnia 1992[12]. Przed rozpoczęciem realizacji, przeszedł on kilka modyfikacji. Zdjęcia rozpoczęto 18 sierpnia w Raleigh Studios, mieszącym się przy 5300 Melrose Avenue w Hollywood na terenie Los Angeles[12]. „Aby wizualnie podkreślić agresywność piosenki, chciałem, by ruchy kamery były ekstremalnie przyspieszone – szybciej niż można było osiągnąć przy użyciu zwykłego żurawia. Aby móc osiągnąć ten efekt, zsynchronizowałem ruchy warg muzyków i odtwarzałem ich instrumenty w zwolnionym tempie do utworu, który także był odtwarzany w zwolnionym tempie, z prędkością 12 klatek na sekundę. Następnie przenosiliśmy nagrany film z prędkością 24 klatek na sekundę, podwajając prędkość poruszania kamery i sprawiając, że występ zespołu nagrywany był z normalną prędkością” – wspominał reżyser[13]. Edycją wideoklipu zajął się Joe Torcello, a procesem produkcji David Naylor. Zdaniem Schencka teledysk do „Them Bones” był „skomplikowany i trudny technicznie” w realizacji[12].

Fabuła przedstawia członków zespołu wykonujących utwór w jaskini znajdującej się pod Ziemią. Często ukazywane są sceny kałuży, w której odbija się twarz śpiewającego Staleya, oraz walczących bądź zjadających się wzajemnie zwierząt[14]. Wideoklip dostępny jest na kompilacji Music Bank: The Videos (1999)[14].

Wydanie

„Them Bones” został opublikowany na singlu 8 września 1992 nakładem wytwórni Columbia. 8 marca 1993 singel z utworem ukazał się w rozszerzonej wersji – zawierającej dodatkowo kompozycje „We Die Young” (z debiutanckiego albumu studyjnego Facelift; 1990), „Got Me Wrong” i „Am I Inside” (pochodzące z minialbumu Sap; 1992) – na terenie Wielkiej Brytanii[15].

„Them Bones” w późniejszym czasie został zamieszczony na czterech kompilacyjnych albumach Alice in Chains – Nothing Safe: Best of the Box[16], Music Bank (oba z 1999)[17], Greatest Hits (2001)[18] oraz The Essential Alice in Chains (2006)[19]. W grudniu 2000 koncertowa wersja utworu, zarejestrowana 2 lipca 1996 w Kiel Center w Saint Louis, weszła w skład kompozycji zawartych na płycie Live[20][21].

Odbiór

Krytyczny

Winylowa wersja singla „Them Bones”

Ned Raggett z AllMusic przyznał, że „«Them Bones» jest to krótki utwór skoncentrowany i nieustępliwy, o potężnej mocy gitarowych riffów”. Autor porównał go do równie agresywnego i dynamicznego „We Die Young”, podkreślając przy tym, że „jeszcze bardziej imponujące było jak prowadzenie melodii wzrasta zamiast opadać, ale dzięki swej brutalnej sile i unikalnemu zduszonemu akcentowi Staleya, wciąż brzmi jak marsz śmierci”[22]. Ric Albano z magazynu „Classic Rock” wyróżnił kompozycję, pisząc: „W jednej chwili wybuchowy początek. Piosenka buduje napięcie poprzez kolejne wersy”[23]. Jeff Gilbert z „Guitar World” przyznał, że „otwierający «Them Bones» charakteryzuje się „burzącym oraz kapitalnym akordem”[24]. Don Kyle na łamach brytyjskiego „Kerrang!” opisał go jako „krótki, ostry wstrząs podobny do «We Die Young»”[25]. Chad Childers z Loudwire określił „Them Bones” mianem jednego z najlepszych utworów w dorobku zespołu, zaznaczając jednocześnie charakterystyczny śpiew Staleya i agresywne partie gitar Cantrella[26]. Michael Christopher z PopMatters napisał o kompozycji: „Dwie i pół minuty wściekłego krzyku i opatentowanej harmonizacji między Staleyem i Cantrellem oraz wręcz nieustające ciężkie riffy”[27].

Komercyjny

17 października 1992 „Them Bones” zadebiutował na 32. lokacie w notowaniu opracowywanym przez tygodnik „Billboard” – Album Rock Tracks[28]. 21 listopada, po sześciu tygodniach obecności na wspomnianej liście przebojów, utwór uplasował się na 24. miejscu[29]. Łącznie „Them Bones” notowany był przez dziewięć tygodni[30]. 28 listopada singel osiągnął 30. lokatę na liście „Billboardu” Modern Rock Tracks[31]. Kompozycja Alice in Chains została odnotowana również na 93. pozycji australijskiej listy Top 100 Singles Chart[32]. 11 marca 1993 zadebiutowała w irlandzkim zestawieniu Top 100 Singles[33]. Singel notowany był przez cztery tygodnie, docierając do 22. lokaty[33]. 20 marca „Them Bones” uplasował się na 26. lokacie brytyjskiego notowania Official Singles Chart Top 75[34][35]. 3 kwietnia został sklasyfikowany na 76. miejscu listy European Hot 100, opracowywanej na podstawie sprzedaży singla w piętnastu krajach Europy[36].

Wykorzystanie utworu

W 1994 „Them Bones” został użyty w angielskiej wersji Street Fighter II: The Animated Movie[37]. W 2001 kompozycja weszła w skład ścieżki dźwiękowej gry wyścigowej ATV Offroad Fury[38]. Dwa lata później, wraz z „Would?”, „Them Bones” został użyty w grze True Crime: Streets of LA[39]. W 2004 kompozycja została wykorzystana w filmie dokumentalnym Ujarzmić fale w sekcji o surfingowaniu[40]. W tym samym roku „Them Bones” wszedł w skład Grand Theft Auto: San Andreas, gdzie można go usłyszeć w Radiu X[41]. Także w 2006 „Them Bones” wszedł w skład listy Guitar Hero II[42]. W 2010 kompozycja została wykorzystana w grze Madden NFL 10[43]. W październiku 2017 singel, będąc częścią zestawu Alice In Chains Pack 03, został udostępniony jako zawartość do pobrania na platformy Xbox One i PlayStation 4 dla gry Rock Band 4[44].

Zestawienia

W 2011 witryna gibson.com sklasyfikowała utwór na 39. pozycji zestawienia „50 najlepszych metalowych utworów”. Autor Sean Patrick Dooley napisał, że jest to „metalowe arcydzieło”[45]. Michael Danaher z magazynu „Paste” umieścił kompozycję na 16. lokacie w rankingu „50 najlepszych grunge’owych utworów w historii”. Swój wybór argumentował: „Skowyt Staleya z mięsistymi metalowymi riffami Cantrella, to zapowiedź czegoś wielkiego”[3].

RokTytułPublikacjaPozycjaŹródło
2011„50 najlepszych metalowych utworów”gibson.com39[45]
2014„50 najlepszych grunge’owych utworów w historii”„Paste”16[3]

Utwór na koncertach

„Them Bones” został po raz pierwszy wykonany na żywo 27 sierpnia 1992 podczas koncertu w The Evergreen State College na terenie miasta Olympia[46], w ramach przedpremierowej mini trasy Shitty Cities Tour[47], poprzedzającej tournée Down in Your Hole Tour. W trakcie jego trwania, zespół swoje występy rozpoczynał od „Them Bones”[46]. Od momentu reaktywacji zespołu w 2005, utwór regularnie prezentowany jest podczas koncertów[46].

Lista utworów na singlu

singel CD (CSK 4769):

NrTytuł utworuAutorzyDługość
1.„Them Bones”Jerry Cantrell2:30

singel CD (COL 658450 2):

NrTytuł utworuAutorzyDługość
1.„Them Bones”Cantrell2:30
2.„Bleed the Freak”Cantrell4:01
3.„It Ain’t Like That”Cantrell • Mike Starr • Sean Kinney4:37
11:08

singel CD (31-659090-7):

NrTytuł utworuAutorzyDługość
1.„Them Bones”Cantrell2:30
2.„We Die Young”Cantrell2:32
05:02

winyl 7” (ARIC – 157):

NrTytuł utworuAutorzyDługość
1.„Them Bones”Cantrell2:30

winyl 12” (XPR 1848):

Strona A:

NrTytuł utworuAutorzyDługość
1.„Them Bones”Cantrell2:30

Strona B:

NrTytuł utworuAutorzyDługość
1.„Down in a Hole”Cantrell5:38
2.„Would?”Cantrell3:27
09:05

singel CD (659090 2)[a]:

NrTytuł utworuAutorzyDługość
1.„Them Bones”Cantrell2:30
2.„We Die Young”Cantrell2:32
3.„Got Me Wrong”Cantrell4:12
4.„Am I Inside”Layne Staley • Cantrell5:09
14:23

winyl 12” (659090 6):

Strona A:

NrTytuł utworuAutorzyDługość
1.„Them Bones”Cantrell2:30
2.„We Die Young”Cantrell2:32
05:02

Strona B:

NrTytuł utworuAutorzyDługość
1.„Got Me Wrong”Cantrell4:12
2.„Am I Inside”Staley • Cantrell5:09
09:21

Personel

Opracowano na podstawie materiału źródłowego[48]:

Notowania i certyfikaty

Interpretacje

  • Szwedzki zespół Grave nagrał cover „Them Bones” na albumie studyjnym As Rapture Comes (2006)[51].
  • Belgijska formacja Oceans of Sadness zarejestrowała cover na albumie Mirror Palace (2007)[52].
  • Belgijski zespół Rise and Fall wykonał własną interpretację utworu na minialbumie Clawing (2007)[53].
  • Amerykański zespół Suicide Silence zarejestrował cover „Them Bones”, i zamieścił go w formie bonusu iTunes na albumie No Time to Bleed (2009)[54].
  • Niemiecki zespół Secrets of the Moon nagrał cover utworu na singlu „Them Bones & This Inner Soil”, wydanym w limitowanym nakładzie 500 sztuk w 2010[55].
  • Włoski muzyk Alex De Rosso na albumie studyjnym Lions & Lambs w 2013 zamieścił własną interpretację „Them Bones”[56].
  • Zespół The Hellcat Saints, stworzony przez Dave’a Kushnera, wykonał cover utworu podczas uroczystości promującej grę Let It Die na Electronic Entertainment Expo 3 14 czerwca 2016[57].
  • Zespół Fishbone zaprezentował własną interpretację „Them Bones” podczas internetowej ceremonii uhonorowania Alice in Chains przez Museum of Pop Culture nagrodą Founders Award 1 grudnia 2020[58].

Uwagi

  1. ↑ Singel wydany w Wielkiej Brytanii 8 marca 1993[15].
  2. ↑ Sprzedaż ustalona na podstawie certyfikatu przyznanego 5 sierpnia 2022[50].

Przypisy

  1. ↑ de Sola 2015 ↓, s. 168, 179.
  2. ↑ Nick Bowcott. Seattle Do Nicely. „Guitarist”, s. 123–124, 127–130, kwiecień 1993. ISSN 09537023. 
  3. ↑ a b c Michael Danaher. The 50 Best Grunge Songs. „Paste”. ISSN 1540-3106 (ang.). [dostęp 2016-12-08]. [zarchiwizowane z adresu 2015-10-31]. 
  4. ↑ Own Words. „Metal Hammer”, s. 20, czerwiec 1993. ISSN 0955-1190. 
  5. ↑ Jeff Kitts. Primecuts. „Guitar School”, s. 12, 40, maj 1994. ISSN 1058-0220. 
  6. ↑ a b Vic Garbarini. The Chungemaster. „Guitar”, s. 25–27, 29–32, listopad 1992. ISSN 0738-937X. 
  7. ↑ Steve Gorenberg. Man at the Top. „Guitar”, s. 76–78, 80, 82, 84, 106, marzec 1994. ISSN 0738-937X. 
  8. ↑ Nicole Biamonte: Pop-culture Pedagogy in the Music Classroom. Scarecrow Press, 2010, s. 66. ISBN 978-0810876637. (ang.)
  9. ↑ Marc Weingarten. Unchained. „Guitar World”, s. 40–42, 44, czerwiec 1998. ISSN 1045-6295. 
  10. ↑ a b Vic Garbarini. Spare Chunge. „Guitar”, s. 68–70, 72–73, 130, luty 1993. ISSN 0738-937X. 
  11. ↑ de Sola 2015 ↓, s. 176.
  12. ↑ a b c de Sola 2015 ↓, s. 180.
  13. ↑ de Sola 2015 ↓, s. 180–181.
  14. ↑ a b Alice in Chains – Music Bank: The Videos (ang.). [dostęp 2020-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-07-03)].
  15. ↑ a b Martin C. Strong: The Great Rock Discography. Giunti, 1998, s. 87. ISBN 88-09-21522-2. (ang.)
  16. ↑ Alice in Chains – Nothing Safe: Best of the Box (ang.). [dostęp 2020-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-09-02)].
  17. ↑ Alice in Chains – Music Bank (ang.). [dostęp 2020-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-09-02)].
  18. ↑ Alice in Chains – Greatest Hits (ang.). [dostęp 2020-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-07-19)].
  19. ↑ Poligrafia dołączona do albumu The Essential Alice in Chains; wyd. Columbia, nr kat. 82796 92090 2.
  20. ↑ Charles R. Cross. Live. „Guitar World”, s. 37, luty 2001. ISSN 1045-6295. 
  21. ↑ Alice in Chains – Live (ang.). [dostęp 2020-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-02-01)].
  22. ↑ Ned Raggett: Them Bones (ang.). AllMusic. [dostęp 2009-02-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-08)].
  23. ↑ Ric Albano. Dirt by Alice in Chains. „Classic Rock”. ISSN 1464-7834 (ang.). [dostęp 2017-12-06]. [zarchiwizowane z adresu 2014-06-04]. 
  24. ↑ Jeff Gilbert. Rain Man. „Guitar World”, s. 29–37, styczeń 1993. ISSN 1045-6295. 
  25. ↑ Don Kyle. The Brutal Truth. „Kerrang!”, s. 412, 3 października 1992. ISSN 0262-6624. 
  26. ↑ Chad Childers: 10 Best Alice in Chains Songs (ang.). Loudwire. [dostęp 2015-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-19)].
  27. ↑ Michael Christopher: Alice in Chains: Dirt (ang.). PopMatters. [dostęp 2015-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-08)].
  28. ↑ Album Rock Tracks. „Billboard”, s. 72, 17 października 1992. ISSN 0006-2510. 
  29. ↑ Mainstream Rock Songs Chart – November 21, 1992 (ang.). Billboard. [dostęp 2020-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-22)].
  30. ↑ a b Alice in Chains – Chart History – Mainstream Rock Songs (ang.). Billboard. [dostęp 2015-01-15].
  31. ↑ Alternative Songs Chart – November 28, 1992 (ang.). Billboard. [dostęp 2020-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-22)].
  32. ↑ a b Ryan Gavin: Australia’s Music Charts 1988–2010. Moonlight Publishing, 2011. (ang.)
  33. ↑ a b c The Irish Charts – Alice in Chains (ang.). [dostęp 2020-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-22)].
  34. ↑ a b David Roberts: Guinness Book of British Hit Singles & Albums, 19th edition. HIT Entertainment, 2006. ISBN 1-904994-10-5. (ang.)
  35. ↑ a b Official Singles Chart Top 75 – 14 March 1993–20 March 1993 (ang.). Official Charts Company. [dostęp 2020-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-20)].
  36. ↑ a b Eurochart Hot 100 Singles. „Music & Media”, s. 19, 3 kwietnia 1993. OCLC 29800226. 
  37. ↑ Chris McGovan. ‘Laserdisc Spectacular’ to Celebrate Format in L.A. „Billboard”, s. 58, 24 lutego 1996. ISSN 0006-2510. 
  38. ↑ ATV Offroad Fury Soundtrack (ang.). [dostęp 2018-12-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-07)].
  39. ↑ Buzzcuts. „Los Angeles”, s. 27, lipiec 2004. ISSN 1522-9149. 
  40. ↑ Riding Giants – Original Soundtrack (ang.). AllMusic. [dostęp 2018-12-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-26)].
  41. ↑ GTA San Andreas: Soundtrack (ang.). [dostęp 2011-09-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-14)].
  42. ↑ Lamb of God, Avenged Sevenfold, Alice in Chains Added to Guitar Hero II (ang.). Blabbermouth.net. [dostęp 2016-07-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-07)].
  43. ↑ Black Sabbath, Iron Maiden, Judas Priest Featured on Madden NFL 10 Soundtrack (ang.). Blabbermouth.net. [dostęp 2016-07-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-07)].
  44. ↑ Buy Alice in Chains Pack 03 (ang.). Microsoft. [dostęp 2019-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-07)].
  45. ↑ a b Gibson.com’s Top 50 Metal Songs of All Time (ang.). [dostęp 2015-01-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-17)].
  46. ↑ a b c Them Bones by Alice in Chains (ang.). setlist.fm. [dostęp 2011-05-12].
  47. ↑ de Sola 2015 ↓, s. 182.
  48. ↑ Poligrafia dołączona do albumu Dirt; wyd. Columbia, nr kat. CK 52475.
  49. ↑ Alice in Chains – Chart History – Alternative Songs (ang.). Billboard. [dostęp 2015-01-15].
  50. ↑ a b Gold & Platinum – RIAA (ang.). Recording Industry Association of America. [dostęp 2022-08-09].
  51. ↑ Scott Alisoglu: CD Reviews – As Rapture Comes (ang.). Blabbermouth.net. [dostęp 2020-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-22)].
  52. ↑ Oceans of Sadness: Cover of Alice in Chains’ ‘Them Bones’ Posted Online (ang.). Blabbermouth.net. [dostęp 2020-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-22)].
  53. ↑ Poligrafia dołączona do minialbumu Clawing; wyd. Deathwish Inc., nr kat. DWI61.
  54. ↑ Axl Rosenberg: Suicide Silence Gonna end Up a Big Ole Pile of „Them Bones” (ang.). [dostęp 2015-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-05)].
  55. ↑ Poligrafia dołączona do singla Them Bones & This Inner Soil; wyd. Lupus Lounge, nr kat. WOLF 039.
  56. ↑ Poligrafia dołączona do albumu Lions & Lambs; wyd. Heart of Steel Records, nr kat. MCCD233.
  57. ↑ Watch Linkin Park’s Chester Bennington Sing Alice in Chains, Guns N’ Roses, Black Sabbath Classics (ang.). Blabbermouth.net. [dostęp 2016-07-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-08)].
  58. ↑ Watch Metallica, Korn, Mastodon, Others Perform Alice in Chains Covers at Museum of Pop Culture Ceremony (ang.). Blabbermouth.net. [dostęp 2020-12-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-09)].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Alice in Chains
Albumy studyjne
EP
Albumy demo
Albumy koncertowe
Kompilacje
Wideografia
Single
Facelift
Dirt
Jar of Flies
Alice in Chains
Unplugged
Black Gives Way to Blue
The Devil Put Dinosaurs Here
Rainier Fog
Single promocyjne
Ścieżki dźwiękowe
Kompilacje
Trasy koncertowe
Powiązane artykuły
Listy
Artykuły
Projekty muzyczne
Książki
Ludzie
Wytwórnie

Media użyte na tej stronie

Cantrell02.jpg
Autor: Rex Aran Emrick, Licencja: CC BY-SA 3.0
Jerry Cantrell playing with Alice in Chains at The Channel in Boston, MA.
Them Bones by Alice in Chains (ARIC 157 Vinyl 7").jpg
A label of Spain 7" vinyl release of "Them Bones" by Alice in Chains
Thembones.jpg
Autor: Ciokka, Licencja: CC BY 2.0
Alice in Chains Them Bones single