Theodor Innitzer
| Kardynał prezbiter | |||
 | |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||
| Data i miejsce śmierci | |||
| Miejsce pochówku | |||
| Arcybiskup Wiednia | |||
| Okres sprawowania | 1932–1955 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Prezbiterat | 25 lipca 1902 | ||
| Nominacja biskupia | 19 września 1932 | ||
| Sakra biskupia | 16 października 1932 | ||
| Kreacja kardynalska | 13 marca 1933 | ||
| Kościół tytularny | |||
| Data konsekracji | 16 października 1932 | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||
| Współkonsekratorzy | Ernst Karl Jakob Seydl | ||||||||||||
| |||||||||||||
Theodor Innitzer (ur. 25 grudnia 1875 w Vejprtach, zm. 9 października 1955 w Wiedniu) – austriacki duchowny katolicki, kardynał, arcybiskup Wiednia.
Życiorys
W latach 1898–1902 studiował teologię na Uniwersytecie w Wiedniu. Święcenia kapłańskie przyjął 25 lipca 1902 roku. Podjął pracę duszpasterską w archidiecezji Wiedeń. 19 września 1932 roku otrzymał nominację na arcybiskupa metropolitę Wiednia. Konsekracja odbyła się 16 października 1932 roku w archikatedrze metropolitalnej św. Szczepana w Wiedniu. Sakry biskupiej udzielił mu abp Enrico Sibilia, nuncjusz apostolski w Austrii. Na konsystorzu 13 marca 1933 roku papież Pius XI wyniósł go do godności kardynalskiej z tytułem prezbitera San Crisogono. 14 marca 1938 roku osobiście powitał w hotelu Imperial Adolfa Hitlera. 18 marca 1938 wraz z innymi biskupami podpisał uroczystą deklarację biskupów austriackich, w której episkopat dobrowolnie i z zadowoleniem zaakceptował anschluss oraz poparł politykę narodowo-socjalistyczną niemieckiego rządu[1]. Szybko znalazł się jednak w konflikcie z nową władzą. Gdy 7 października 1938 roku środowiska katolickie zorganizowały w Wiedniu pokojową manifestację, następnego wieczora nazistowscy bojówkarze napadli i zdewastowali pałac kardynalski, a także ciężko poturbowali wikarego katedry św. Szczepana. Kardynał stał się też obiektem ataków propagandowych[2].
Uczestnik konklawe z roku 1939. Zmarł 9 października 1955 roku w Wiedniu. Pochowano go archikatedrze metropolitalnej św. Szczepana w Wiedniu.
Przypisy
- ↑ KAP. Po włączeniu Austrii do III. Rzeszy. „Przegląd Ewangelicki”. V/14, s. 165, 3 kwietnia 1938. Waldemar Preiss.
- ↑ Johannes Sachslehner: Zarządca do spraw śmierci. Odilo Globocnik, eksterminacja i obozy zagłady. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2016, s. 86–88. ISBN 978-83-8069-455-2.
Bibliografia
- Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy. www2.fiu.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-13)].
- Sylwetka na stronie Davida M Cheneya
- Teczka Hitlera, Barbara Ostrowska (tłum.) i inni, Warszawa: Świat Książki, 2009, ISBN 978-83-247-0964-9, OCLC 833499177.
Linki zewnętrzne
- Zobacz zbiór prac Theodora Innitzera w Wikilivres (dawniej Bibliowiki)
| Biskupi |
|
|---|---|
| Arcybiskupi |
|
Media użyte na tej stronie
Theodor Kardinal Innitzer – * 1875-12-25 (Nové Zvolání u Vejprt, CZ), † 1955-10-09 (Wien, AT)
(c) I, SajoR, CC BY-SA 2.5
Coat of arms of the Austrian Cardinal Theodor Innitzer, archbishop of Vienna (1932 - 1955).
(c) I, SajoR, CC BY-SA 2.5
Generic template for coat of arms of a metropolitan archbishop.