Theodor Quandt

Theodor Quandt
15 zwycięstw
Major Major
Data i miejsce urodzenia

22 czerwca 1897
Mollaud, Cesarstwo Niemieckie

Data i miejsce śmierci

6 czerwca 1940
Francja

Przebieg służby
Lata służby

1914–1940

Siły zbrojne

Kaiserstandarte.svg Armia Cesarstwa Niemieckiego
Cross-Pattee-Heraldry.svg Luftstreitkräfte
Balkenkreuz.svg Luftwaffe

Jednostki

FAA270, Jagdstaffel 36, Jagdstaffel 53

Stanowiska

dowódca Jagdstaffel 53, Jagdstaffel 36

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
II wojna światowa

Odznaczenia
Order Domowy Królewski Hohenzollernów z Mieczami na Wojennej Wstędze

Theodor Quandt (ur. 22 czerwca 1897, zm. 6 czerwca 1940) – niemiecki as myśliwski z czasów I wojny światowej z 15 potwierdzonymi zwycięstwami powietrznymi. Dowódca Jagdstaffel 53 i Jagdstaffel 36.

Urodzony we Wschodnich Prusach Theodor Quandt służbę rozpoczął od 3 sierpnia 1914 roku w 43 Pułku Piechoty. Wkrótce został przeniesiony do 20 Pułku Artylerii i z jednostką brał udział w bitwie pod Tannenbergiem. W 1916 roku został przeniesiony na front zachodni i 1 lipca 1916 został skierowany do lotnictwa. Quandt przeszedł szkolenie lotnicze w Halberstadt oraz w Hanowerze i od 1 stycznia 1917 roku służył w jednostce obserwacyjnej FFA270. W jednostce służył do 1 kwietnia 1917 roku kiedy to został przeniesiony do eskadry myśliwskiej Jasta 36. W jednostce służył do 24 grudnia 1917 roku odnosząc 8 zwycięstw powietrznych. 14 grudnia został mianowany dowódcą nowo utworzonej eskadry Jasta 53, pomimo 8 miesięcznego dowodzenia tą jednostką, Quandt nie odniósł w niej żadnego zwycięstwa.

21 sierpnia 1918 roku powrócił do swojej macierzystej jednostki na stanowisko jej ostatniego dowódcy. W jednostce odniósł kolejne zwycięstwa powietrzne dochodząc do łącznej liczby 15 potwierdzonych zwycięstw. Jego ofiarami byli angielskie asy Arthur Gilbert, William Joseph Benger oraz amerykański John Owen Donaldson.

W czasie II wojny światowej służył w stopniu majora w Luftwaffe. W czasie walk nad Francją 6 czerwca 1940 roku jego Messerschmitt Bf 109 została zestrzelony. Theodor Quandt zginął na miejscu katastrofy.

Odznaczenia (lista niepełna)

Bibliografia

  • Norman L. R. Franks, Frank W. Bailey, Russell Guest: Above the Lines - The Ace and Fighter Units of German Air Service, Naval Air Service and Flanders Marine Corps 1914 - 1918. Londyn: Grub Street, 1993. ISBN 0-948817-73-9. (ang.)
  • Norman L. R. Franks: Albatros Aces of World War 1. Oxford: Osprey Publishing, 2000. ISBN 1-85532-960-3. (ang.)
  • The Aerodrome: Theodor Quandt (lista zwycięstw) (ang.). [dostęp 2009-05-30].

Media użyte na tej stronie

Kaiserstandarte.svg

Standarte seiner Majestät des Deutschen Kaisers
„Die Standarte, 4 m im Quadrat, besteht aus goldgelber Seide und zeigt das eiserne Kreuz, belegt mit dem kleineren Wappen Sr. Majestät. In den Winkeln des Kreuzes erscheinen je eine Kaiserkrone und drei rotbewehrte, schwarze Adler. Auf dem Kreuz steht "GO TT MIT UNS 18 70". Sobald Se. Majestät sich an Bord eines Schiffes begibt, wird die Kaiserstandarte am Topp des Grossmastes gehisst und alle anderen Kommando- und Unterscheidungszeichen gestrichen“.(Ströhl: Deutsche Wappenrolle, S. 80)
Balkenkreuz.svg
Insignia of the German Armed Forces in WWII.
D-PRU Royal Hohenzollern Order swords war-ribbon BAR.svg
Baretka pruskiego Królewskiego Orderu Rodu Hohenzollernów z Mieczami na Wojennej Wstędze.
(Königlicher Hausorden von Hohenzollern mit Schwertern am Kriegsband)
Wehrmacht Lw OF3 Maj h 1945.svg
Autor: F l a n k e r (mod. : Yuma), Licencja: CC BY 3.0
German Wehrmacht, Luftwaffe, rank insignia until 1945 – shoulder strap:
  • Rank Major (comparable to NATO OF-4).