Theory of a Deadman
 Theory of a Deadman (2013) | |
| Inne nazwy | TOAD |
|---|---|
| Rok założenia | |
| Pochodzenie |
|
| Gatunek | |
| Aktywność | od 2001 |
| Wydawnictwo | |
| Powiązania | |
| Skład | |
| Tyler Connolly Dave Brenner Dean Back Joey Dandeneau | |
| Byli członkowie | |
| Tim Hart Brent Fitz Cayla Baarda | |
| Strona internetowa | |
Theory of a Deadman – kanadyjska grupa muzyczna grająca mieszankę muzyki rockowej, akustycznej, oraz elementów post grunge[1]. Zespół został założony w roku 2001 w kanadyjskiej miejscowości Delta w prowincji Kolumbia Brytyjska, przez wokalistę i gitarzystę Tylera Connolly’ego, perkusistę Tima Harta, gitarzystę Dave’a Brennera, oraz basistę Deana Backa[2]. Wydawcą płyt zespołu jest holenderska wytwórnia Roadrunner, oraz kanadyjska 604[2]. Ze względu na swoje charakterystyczne brzmienie, grupa często bywa porównywana do takich zespołów jak Puddle of Mudd, czy Nickelback. 2009 zespół wystąpił na Crüe Fest 2.[3]
Historia
(Theory of a Deadman 1999 – 2003)
Historia zespołu zaczyna się w roku 1999, kiedy to wokalista oraz gitarzysta rytmiczny grupy, Tyler Connolly przedstawił wokaliście Nickelback, Chadowi Kroegerowi kasetę z nagranym materiałem demo. Wtedy zespół miał gotowy jeden utwór, zatytułowany „Theory of a Deadman”. W roku 2001 Connolly, wraz z kilkoma innymi muzykami założył grupę, której nazwę wzięli od swej pierwszej piosenki. W roku 2002, po założeniu przez Kroegera wytwórni 604, Theory of a Deadman zostali pierwszym zespołem w nowej wytwórni. Wtedy to zespołem zainteresowały się także większe wytwórnie. Ostatecznie wybór padł na holenderską wytwórnię Roadrunner. Wkrótce po tym, w kwietniu 2001 roku zespół wszedł do studia „Green House Studios” w Vancouver z zamiarem nagrania materiału na debiutancki album. Producentem krążka został Chad Kroeger, oraz Joe Moi. Kroeger stał się także współkompozytorem, oraz współautorem większości utworów. Podczas nagrywania albumu, zespół sięgnął po swój utwór z płyty demo i zmienił jego nazwę na „The Last Song”. Kiedy prace nad albumem zostały skończone, zespół postanowił starszą nazwę piosenki wykorzystać jako nazwę utworu. Prace nad krążkiem zostały zakończone w maju. W czerwcu, wokalista Tyler Connolly, wziął udział w projekcie wokalisty Nickelback, Chada Kroegera. Wystąpił w singlowym utworze „Hero”, gdzie zagrał na gitarze prowadzącej. Wystąpił także w teledysku do utworu. Piosenka promowała film „Spider-Man”. Na stronie B singla, został zamieszczony utwór Theory of a Deadman pt. „Invisible Man”. To przyczyniło się do sporej promocji, mało jak dotąd znanej grupy. 11 czerwca, zespół wydał swój pierwszy singel, na który wybrano utwór „Nothing Could Come Between Us”. Premiera płyty zatytułowanej po prostu „Theory of a Deadman” przypada na 17 września. Płyta cieszyła się w ojczystej Kanadzie dużym powodzeniem. Krążek ostatecznie uzyskał status platynowej, a single z albumu uzyskały wysokie pozycje na listach, takich jak Mainstream Rock Tracks, czy Canadian Hot 100. Po wydaniu albumu, zespół wyruszył w trasę koncertową. W roku 2003. grupa zdobyła statuetkę Juno Awards, w kategorii „Najlepsza Nowa Grupa”.
(Gasoline 2004 – 2007)
Na przełomie 2004, oraz 2005 roku grupa pracuje nad nowym albumem, którego premiera następuje 29 marca. Album zatytułowany „Gasoline”, przynosi zmianę producenta. Tym razem za produkcję odpowiedzialny jest Howard Benson, mający na swoim koncie współpracę z takimi grupami jak Seether, Papa Roach czy Creed. Album ostatecznie promuje aż 6 singli, z czego 2 uzyskują 1 pozycję na liście Canadian Hot 100. Album podobnie jak debiutancki krążek, uzyskuje status platynowej płyty. Po wydaniu albumu, zespół rusza we wspólną trasę z zespołami Shinedown, oraz No Address. Trwająca blisko rok trasa, pozwala grupie na występ u boku takich zespołów jak Breaking Benjamin czy The Exies. Aż 4 utwory z nowej płyty zespołu zostają wykorzystane w roku 2005 w grze komputerowej „Fahrenheit”. W roku 2006 zespół wykonał cover piosenki „Deadly Game” dla World Wrestling Entertainment „No Way Out (2006)”, która została wykorzystana na kompilacyjnym albumie „WWE Anthology”. Producentem utworu został Chad Kroeger. Utwór znalazł się na albumie zatytułowanym „WWE Wreckless Intent”, który na rynek trafił 23 maja 2006 roku. Grupa wykonała także cover utworu „No Chance In Hell”, poświęconego Vince McMahonowi. Utwór trafił na kompilację „WWE The Music, Vol. 8", wydaną w roku 2008[4][5].
(Scars and Souvenirs 2008 – obecnie)
1 kwietnia 2008 roku, zespół wydał swój trzeci studyjny album, zatytułowany „Scars & Souvenirs”. Producentem albumu ponownie został Howard Benson. Album promowało 8 singli. Do 6 piosenek zespół nakręcił teledyski. Single zajęły wysokie lokaty na listach w Kanadzie, oraz Stanach Zjednoczonych. Utwór „By the Way”, został nagrany w duecie z Chrisem Daughtry. Grupa nagrała także utwór „Shadow”, który został poświęcony pamięci wokalisty grupy Alice in Chains Layne’a Staleya[6]. 6 kwietnia 2008 roku, zespół pojawił się na gali rozdania Juno Awards. Grupa pojawiła się jako wykonawca muzyczny podczas 96 Grey Cup, wraz z Suzie McNeil oraz Andree Watters 23 listopada 2008 roku. Zespół ruszył we wspólną trasę z grupą Hinder w roku 2009. Total Nonstop Action Wrestling wykorzystało utwór „Got It Made” w podsumowaniu roku 2008[7]. 9 kwietnia 2009 roku, album „Scars & Souvenirs”, pokrył się złotem za sprzedaż 500, 000 kopii. Złota płyta została wręczona grupie przez Recording Industry Association of America. Utwór „Not Meant to Be” został wykorzystany na soundtracku do filmu „Transformers”.
Skład zespołu
|
|
Dyskografia
Albumy studyjne
| Tytuł | Dane dot. albumu | Pozycja na liście | Sprzedaż | Certyfikat | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| USA [8] | CAN [8] | ||||||||||||||||||
| Theory of a Deadman |
| 85 | 4 |
| |||||||||||||||
| Gasoline |
| 58 | 10 |
| |||||||||||||||
| Scars and Souvenirs |
| 26 | 2 | ||||||||||||||||
| The Truth Is... |
| 8 | 2 |
| |||||||||||||||
| Savages |
| 8 | 4 |
| |||||||||||||||
| Wake Up Call |
| ||||||||||||||||||
| „–” album nie był notowany. | |||||||||||||||||||
Single
| Tytuł | Rok | Pozycja na liście | Certyfikat | Album | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| USA [8] | CAN [8] | ||||||||||||||||||
| „Nothing Could Come Between Us” | 2002 | – | – | Theory of a Deadman | |||||||||||||||
| „Make Up Your Mind” | 2003 | – | – | ||||||||||||||||
| „Point to Prove” | – | – | |||||||||||||||||
| „The Last Song” | – | – | |||||||||||||||||
| „No Surprise” | 2005 | – | – | Gasoline | |||||||||||||||
| „Say Goodbye” | – | – | |||||||||||||||||
| „Santa Monica” | – | – |
| ||||||||||||||||
| „Hello Lonely (Walk Away from This)” | – | – | |||||||||||||||||
| „Better Off” | – | – | |||||||||||||||||
| „Since You’ve Been Gone” | 2006 | – | – | ||||||||||||||||
| „So Happy” | 2008 | – | 58 | Scars & Souvenirs | |||||||||||||||
| „Bad Girlfriend” | 75 | 42 |
| ||||||||||||||||
| „All or Nothing” | 99 | 29 |
| ||||||||||||||||
| „Hate My Life” | – | 65 |
| ||||||||||||||||
| „Not Meant to Be” | 55 | 65 | |||||||||||||||||
| „By the Way” | 2009 | – | – | ||||||||||||||||
| „Wait for Me” | – | – | |||||||||||||||||
| „Little Smirk” | 2010 | – | – | ||||||||||||||||
| „End of the Summer” | – | – | |||||||||||||||||
| „Lowlife” | 2011 | – | 63 |
| The Truth Is… | ||||||||||||||
| „Out of My Head” | – | – | |||||||||||||||||
| „Bitch Came Back” | – | – | |||||||||||||||||
| „Hurricane” | 2012 | – | – | ||||||||||||||||
| „Gentleman” | – | – | |||||||||||||||||
| „Head Above Water” | – | – | |||||||||||||||||
| „Easy To Love You” | – | – | |||||||||||||||||
| „–” singel nie był notowany. | |||||||||||||||||||
Trasy koncertowe
- (2005) – „The Rock is Alive Tour” (wraz z Black Stone Cherry oraz Parlor Mob)
- (2008) – „Scars & Souvenirs Tour” (wraz z Black Stone Cherry, Hinder, The Veer Union, Down Shift, Airbourne, Saving Abel, oraz jako support przed Mötley Crüe, podczas trasy „Saints of Los Angeles Tour”)
- (2009) – Crüe Fest 2 (wraz z Charm City Devils, Drowning Pool, Godsmack, oraz Mötley Crüe)
- (2010) – „Leave This Town Tour” (wraz z Daughtry, oraz Cavo)
Przypisy
- ↑ Theory of a Deadman – Biografia w bazie „Allmusic”. [dostęp 2007].zły zapis daty dostępu
- ↑ a b Theory of a Deadman – Biografia. [dostęp 2009-06-03].
- ↑ Cruefest 2 Comes to Virginia Beach Amphitheater. [dostęp 2008]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-24)].zły zapis daty dostępu
- ↑ WWE builds brand with boutique sections. [dostęp 2008].zły zapis daty dostępu
- ↑ WWE: The Music, vol. 8. [dostęp 2008]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-03-19)].zły zapis daty dostępu
- ↑ Layne Staley – Male Musicians – Bellazon, www.bellazon.com [dostęp 2017-11-27] (ang.).
- ↑ YouTube, www.youtube.com [dostęp 2017-11-27] (fr.).
- ↑ a b c d Theory of a Deadman Billboard Chart History. www.billboard.com. [dostęp 2015-05-03]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j Music Canada: Theory of a Deadman. musiccanada.com. [dostęp 2015-05-03]. (ang.).
- ↑ a b RIAA: Theory of a Deadman. riaa.com. [dostęp 2015-05-03]. (ang.).
- ↑ Matt Brown: Metal By Numbers 10/3: Nothing To Brag About. www.metalinsider.net. [dostęp 2015-05-03]. (ang.).
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: Tabercil, Licencja: CC BY-SA 2.0
Theory of a Deadman performing at Festival of Friends in 2013
Autor: Patricia H. from Melbourne/Tampa, Florida, United States, Licencja: CC BY 2.0
Theory of a Deadman performing.