Thibaut Courtois

Thibaut Courtois

Pełne imię i nazwisko	Thibaut Nicolas Marc Courtois
Data i miejsce urodzenia	11 maja 1992 Bree
Wzrost	200 cm[1]
Pozycja	bramkarz
Informacje klubowe
Klub	Real Madryt
Numer w klubie	1
Kariera juniorska
Lata Klub 1998–1999 Bilzerse VV 1999–2009 KRC Genk
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 2009–2011 KRC Genk 41 (0) 2011–2018 Chelsea 126 (0) 2011–2014 → Atlético Madryt (wyp.) 111 (0) 2018– Real Madryt 146 (0) W sumie: 424 (0)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 2009–2010  Belgia U-18 4 (0) 2011–  Belgia 100 (0) W sumie: 104 (0)
↑ Aktualne na: 30 grudnia 2022. ↑ Aktualne na: 1 grudnia 2022.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata III miejsce Rosja 2018 piłka nożna

Thibaut Nicolas Marc Courtois (ur. 11 maja 1992 w Bree) – belgijski piłkarz, występujący na pozycji bramkarza w hiszpańskim klubie Real Madryt oraz w reprezentacji Belgii.

Brązowy medalista Mistrzostw Świata 2018, uczestnik Mistrzostw Świata 2014, 2018, 2022, Mistrzostw Europy 2016 i 2020.

Kariera klubowa

Wczesna kariera

Courtois w sezonie 2010/2011.

Karierę piłkarską rozpoczynał w klubie Bilzerse VV^[2]. Następnie w 1999 roku podjął treningi w KRC Genk. W 2009 awansował do kadry pierwszego zespołu. 17 kwietnia 2009 zadebiutował w pierwszej lidze belgijskiej w zremisowanym 2:2 domowym meczu z KAA Gent. Przez pierwsze dwa sezony był rezerwowym dla Davino Verhulsta i László Kötelesa, a w sezonie 2010/2011 stał się podstawowym zawodnikiem Genku. W 2011 wywalczył z tym klubem mistrzostwo Belgii. W 40 meczach ligowych wpuścił 32 bramki i zachował 14 czystych kont^[3][4].

Chelsea

W lipcu 2011 roku Courtois dołączył do Chelsea za 9 milionów euro, podpisując 5-letni kontakt^[5][6].

Wypożyczenie do Atlético Madryt

Po przenosinach do Anglii Courtois szybko został wypożyczony do Atlético Madryt^[7]. Otrzymał numer 13, który nosił David de Gea przed transferem do Manchesteru United.

Sezon 2011/2012

W dniu 25 sierpnia 2011 zadebiutował w wygranym 4:0 meczu Ligi Europejskiej z Vitória de Guimarães. Trzy dni później zadebiutował w La Liga w meczu z Osasuną, zachowując czyste konto. Został on pierwszym bramkarzem drużyny. 26 listopada 2011 otrzymał pierwszą czerwoną kartkę w karierze w meczu derbowym z Realem Madryt. Już w pierwszym sezonie pobytu na Estadio Vicente Calderón bramkarz zdobył trofeum Ligi Europejskiej. W finale Atletico pokonało Athletic Bilbao 3:0.

Sezon 2012/2013

Courtois został wypożyczony na sezon 2012/2013. W pierwszym meczu nowego sezonu zagrał przeciwko Chelsea w meczu o Superpuchar Europy, a drużyna z Hiszpanii wygrała 4:1. W dalszej części sezonu Belg ustanowił rekord Atletico w meczach bez wpuszczonej bramki na swoim boisku. Passa ta trwała do meczu z Realem Sociedad, w którym Atletico przegrało 0:1. Wraz z klubem wygrał rozgrywki Pucharu Króla, pokonując w finale Real Madryt 2:1. Courtois został wybrany zawodnikiem tego meczu.

Sezon 2013/2014

22 czerwca 2013 Chelsea ogłosiła, że zawodnik pozostanie na wypożyczeniu do końca sezonu 2013/2014. Courtois znowu zagrał przeciwko Chelsea w półfinałowym dwumeczu Ligi Mistrzów. Na Estadio Vincente Calderón padł wynik 0:0, a w Londynie lepsi okazali się podopieczni Diego Simeone wygrywając 3:1. 17 maja 2014 po remisie 1:1 z FC Barceloną Atletico zdobyło tytuł mistrza Hiszpanii po raz pierwszy od 1996 roku^[8]. Tydzień później bramkarz wystąpił w przegranym 1:4 finale Ligi Mistrzów przeciwko Królewskim^[9]. Courtois został wyróżniony indywidualnie: otrzymał Trofeo Zamora (najniższa średnia straconych goli)^[10], a także został najlepszym bramkarzem Primera División w sezonie 2013/2014.

Powrót do Chelsea

24 czerwca 2014 selekcjoner reprezentacji Belgii stwierdził, że to Courtois po powrocie do Chelsea stanie między słupkami tej drużyny^[11]. Courtois dostał numer 13, który nosił Victor Moses. 18 sierpnia 2014 zadebiutował w barwach The Blues w meczu z Burnley^[12]. 11 września 2014 podpisał nowy pięcioletni kontrakt z klubem^[13]. 1 marca z drużyną Chelsea zdobył Puchar Ligi Angielskiej^[14]. 3 maja wraz z klubem zdobył mistrzostwo Anglii i został jedynym Belgijskim zawodnikiem, który uczynił to w trzech różnych ligach^[15]. W sezonie 2016/2017 po raz drugi wywalczył tytuł mistrza kraju oraz zdobył Złote Rękawice Premier League.

Real Madryt

8 sierpnia 2018 Real Madryt poinformował o uzyskaniu porozumienia z Chelsea w sprawie transferu Belga do hiszpańskiego zespołu^[16][17].

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Belgii zadebiutował 15 listopada 2011 w zremisowanym 0:0 towarzyskim meczu z Francją.

Mistrzostwa Świata 2014

Courtois został powołany na eliminacyjne mecze Mistrzostw Świata 2014, gdzie był pierwszym bramkarzem. Belgia awansowała do fazy grupowej zajmując 1. miejsce. Czerwone Diabły trafiły do grupy H z: Algierią, Koreą Południową i Rosją. 17 czerwca 2014 roku Courtois zadebiutował na Mistrzostwach Świata. Bramkarz tylko raz dał się pokonać z rzutu karnego, a przez kolejne dwa mecze zachował czyste konto^[18]. Belgia rozgrywki na tym turnieju zakończyła w ćwierćfinale przegrywając z Argentyną^[19] 1:0.

Mistrzostwa Europy 2016

Courtois rozegrał wszystkie mecze eliminacyjne do Mistrzostw Europy 2016, pomagając w awansie Belgom po raz pierwszy od 16 lat^[20]. Nie wystąpił jedynie w dwóch ostatnich meczach z powodu kontuzji. Podczas fazy grupowej imprezy, bramkarz zachował dwa czyste konta, w meczu z Irlandią^[21] i Szwecją^[22], a Czerwone Diabły awansowały z drugiego miejsca (porażka z Włochami 0:2)^[23]. Belgia sensacyjnie odpadła w ćwierćfinale z Walią, przegrywając 1:3^[24]. Courtois rozegrał wszystkie pięć spotkań, w których trzy razy udało mu się nie dopuścić do utraty gola.

Courtois broniący strzał w meczu ćwierćfinałowym MŚ 2018 z Brazylią.

Mistrzostwa Świata 2018

Courtois został powołany do 23-osobowej kadry Belgii na Mundial 2018 w Rosji^[25]. W grupowych zmaganiach bramkarz, dwukrotnie dał się zaskoczyć w jednym spotkaniu przeciwko Tunezji, a w pozostałych dwóch meczach z Panamą (3:0), oraz meczu decydującym o pierwsze miejsce w grupie z Anglią (1:0) zachowywał czyste konto. Jego interwencje w meczu ćwierćfinałowym z Brazylią pozwoliły Belgii awansować do półfinału po raz pierwszy od 1986 roku^[26]. Na ostatniej prostej w drodze do wielkiego finału, Courtois wpuścił jedyną i decydującą o losach tego spotkania bramkę, i to Trójkolorowi zagrali w finale^[27]. W spotkaniu o trzecie miejsce Belgia nie dała szans Anglikom, wygrywając 2:0^[28]. Był to pierwszy w historii medal tego kraju na Mistrzostwach Świata. Został wybrany najlepszym bramkarzem tego turnieju i otrzymał złote rękawice^[29].

Statystyki

Klubowe

(aktualne na dzień 30 grudnia 2022)

Reprezentacyjne

(aktualne na dzień 1 grudnia 2022)

Reprezentacja	Rok	Występy	Bramki
Belgia	2011	1	0
	2012	6	0
	2013	7	0
	2014	13	0
	2015	6	0
	2016	14	0
	2017	8	0
	2018	15	0
	2019	9	0
	2020	2	0
	2021	13	0
	2022	6	0
Ogólnie		100	0

Sukcesy

KRC Genk

• Mistrzostwo Belgii: 2010/2011

Atlético Madryt

• Mistrzostwo Hiszpanii: 2013/2014
• Puchar Króla: 2012/2013
• Liga Europy: 2011/2012
• Superpuchar Europy: 2012

Chelsea

• Mistrzostwo Anglii: 2014/2015, 2016/2017
• Puchar Anglii: 2017/2018
• Puchar Ligi Angielskiej: 2014/2015

Real Madryt

• Mistrzostwo Hiszpanii: 2019/2020, 2021/2022
• Superpuchar Hiszpanii: 2019/2020, 2021/2022
• Liga Mistrzów UEFA: 2021/2022
• Superpuchar Europy UEFA: 2022
• Klubowe mistrzostwo świata: 2018

Belgia

Mistrzostwa świata

• 3. miejsce: 2018

Indywidualne

• Bramkarz Roku w Belgii: 2010/2011
• Trofeo Zamora: 2012/2013, 2013/2014
• Najlepszy bramkarz Primera División: 2013/2014
• Gracz roku w Belgii: 2013
• Najlepszy bramkarz Mistrzostw Świata: 2018
• Bramkarz Roku według IFFHS: 2018
• Jedenastka rundy jesiennej według Goal.com: 2021/2022^[30]
• MVP finału Ligi Mistrzów: 2022^[31]

Życie prywatne

Jego siostrą jest libero reprezentacji Belgii Valérie Courtois^[32], a jego bratem jest Gaetan Courtois.

Poza futbolem

W kulturze popularnej

Inspiracja belgijskim bramkarzem skłoniła jednego z kolumbijskich fanów do stworzenia nowego, szeroko rozpowszechnionego blogu o nazwie Thibauting^[33]. W listopadzie 2013 ta nazwa stała się na tyle popularna, że postanowiono przeprowadzić sondę w celu określenia najlepszego nowego słowa sportowo-rozrywkowego w Belgii^[34]. Ostatecznie znalazło się ono na drugim miejscu^[35]. Termin ten wymawia się Tebowing.

Kontrowersje

W lutym 2014, Courtois wywołał pewne poruszenie w reprezentacji, mówiąc o koledze z drużyny Simonie Mignolecie, który był potencjalnym rywalem o miejsce w bramce, używając słów: „Musisz wiedzieć, jak być pokornym i pełnym szacunku, i powinieneś o tym pamiętać”^[36], pomimo faktu, że w poprzednich wywiadach Mignolet powiedział tylko, że jego ambicją jest kontynuowanie ciężkiej pracy i odzyskanie swojego miejsca w drużynie narodowej^[37].

W kwietniu 2018, selekcjoner Marc Wilmots, który stracił pracę, oskarżył Courtois i jego ojca Thierry’ego o wyciek podstawowego składu drużyny belgijskiej, zanim miał zostać ujawniony publicznie. Bramkarz zaprzeczył takowym zarzutom^[38][39].

Przypisy

Bibliografia

• Statystyki w bazie ESPN FC (ang.)
• Thibaut Courtois w bazie National Football Teams (ang.)
• Thibaut Courtois w bazie Soccerbase (ang.)
• Thibaut Courtois, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [online] [dostęp 2020-11-18] .