Thiemo de Bakker
.jpg) | |
| Państwo |  Holandia |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 19 września 1988 Haga |
| Wzrost | 193 cm |
| Masa ciała | 83 kg |
| Gra | praworęczny, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny | 2006 |
| Zakończenie kariery | aktywny |
| Trener | Rohan Goetzke |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 0 |
| Najwyżej w rankingu | 40 (19 lipca 2010) |
| Australian Open | 1R (2010, 2011, 2016) |
| Roland Garros | 3R (2010) |
| Wimbledon | 3R (2010) |
| US Open | 3R (2010) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 0 |
| Najwyżej w rankingu | 115 (10 lutego 2014) |
| Roland Garros | 1R (2010) |
| Wimbledon | 2R (2010) |
Thiemo Carsten Jannick de Bakker (ur. 19 września 1988 w Hadze) – holenderski tenisista, reprezentant kraju w Pucharze Davisa.
Kariera tenisowa
W roku 2006 lider juniorskiego rankingu ITF. Zwycięzca juniorskiego Wimbledonu z 2006 roku. W finale pokonał polskiego tenisistę, Marcina Gawrona 6:2, 7:6.
W 2009 roku stał się pierwszym holenderskim graczem od 2004 roku, który awansował do pierwszej setki światowego rankingu. W sezonie 2010 doszedł do półfinału rozgrywek ATP World Tour w Barcelonie. W ćwierćfinale pokonał po raz pierwszy w karierze gracza z czołowej „dziesiątki” ATP, Jo-Wilfrieda Tsongę. Wynik ten dał mu awans do pierwszej „pięćdziesiątki” światowego rankingu. De Bakker ma również w swoim dorobku 11 zwycięstw w zawodach serii ATP Challenger Tour.
W grze podwójnej, w lutym 2013 roku awansował wspólnie z Jessem Hutą Galungiem do finału w Rotterdamie, przegrywając decydujący mecz z parą Robert Lindstedt–Nenad Zimonjić 7:5, 3:6, 8−10.
Od 2008 roku jest reprezentantem Holandii w Pucharze Davisa. W 2009 roku pokonał gracza światowej czołówki, Gaëla Monfilsa, jednak Holandia przegrała z Francją 1:4 i spadła z grupy światowej.
Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był na 40. miejscu w połowie lipca 2010 roku.
Zwycięstwa w turniejach ATP Challenger Tour w grze pojedynczej
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 2009 | Tampere | Ceglana |  Peter Luczak | 6:4, 7:6(7) |
| Zwycięzca | 2. | 2009 | Vigo | Ceglana |  Thierry Ascione | 6:4, 4:6, 6:2 |
| Zwycięzca | 3. | 2009 | San Sebastián | Ceglana |  Filip Krajinović | 6:2, 6:3 |
| Zwycięzca | 4. | 2009 | Braszów | Ceglana |  Pere Riba | 7:5, 6:0 |
| Zwycięzca | 5. | 2012 | Grez-Doiceau | Ceglana |  Victor Hănescu | 6:4, 3:6, 7:5 |
| Zwycięzca | 6. | 2012 | Alphen aan den Rijn | Ceglana |  Simon Greul | 6:4, 6:2 |
| Zwycięzca | 7. | 2012 | San Juan | Ceglana |  Martín Alund | 6:2, 3:6, 6:2 |
| Zwycięzca | 8. | 2014 | Santiago | Ceglana | James Duckworth | 4:6, 7:6(10), 6:1 |
| Zwycięzca | 9. | 2015 | Las Vegas | Twarda |  Grega Žemlja | 3:6, 6:3, 6:1 |
| Zwycięzca | 10. | 2015 | Monterrey | Twarda |  Víctor Estrella | 7:6(1), 4:6, 6:3 |
| Zwycięzca | 11. | 2018 | Scheveningen | Ceglana | Yannick Maden | 6:2, 6:1 |
Finały w turniejach ATP World Tour
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra podwójna (0–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 17 lutego 2013 | Rotterdam | Twarda (hala) | Jesse Huta Galung |  Robert Lindstedt Nenad Zimonjić | 7:5, 3:6, 8–10 |
Bibliografia
- Profil na stronie ATP (ang.). Association of Tennis Professionals. [dostęp 20 maja 2014].
- Profil na stronie ITF (ang.). International Tennis Federation. [dostęp 20 maja 2014].
- Profil na stronie Pucharu Davisa (ang.). Davis Cup. [dostęp 20 maja 2014].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
The flag of the Dominican Republic has a centered white cross that extends to the edges. This emblem is similar to the flag design and shows a bible, a cross of gold and 6 Dominican flags. There are branches of olive and palm around the shield and above on the ribbon is the motto "Dios,Patria!, Libertad" ("God, Country, Freedom") and to amiable freedom. The blue is said to stand for liberty, red for the fire and blood of the independence struggle and the white cross symbolized that God has not forgotten his people. "Republica Dominicana". The Dominican flag was designed by Juan Pablo Duarte, father of the national Independence of Dominican Republic. The first dominican flag was sewn by a young lady named Concepción Bona, who lived across the street of El Baluarte, monument where the patriots gathered to fight for the independence, the night of February 27th, 1844. Concepción Bona was helped by her first cousin María de Jesús Pina.
Autor: Carine06 from UK, Licencja: CC BY-SA 2.0
Day 1 of Wimbledon qualifying 2015