Thomas Ewing (australijski polityk)

Thomas Ewing
Ilustracja
Zdjęcie ze zbiorów Biblioteki Narodowej Australii
Data i miejsce urodzenia9 października 1856
Pitt Town
Data i miejsce śmierci15 września 1920
Sydney
Minister spraw wewnętrznych Australii
Okresod 1906
do 1907
Przynależność politycznaPartia Protekcjonistyczna
PoprzednikLittleton Groom
NastępcaJohn Keating
Minister obrony Australii
Okresod 1907
do 1908
PoprzednikThomas Playford
NastępcaGeorge Pearce
Odznaczenia
Order św. Michała i św. Jerzego

Thomas Ewing (ur. 9 października 1856 w Pitt Town, zm. 15 września 1920 w Sydney) – australijski polityk, w latach 1906-07 minister spraw wewnętrznych, a następnie od 1907 do 1908 minister obrony Australii.

Życiorys

Początki kariery politycznej

Pochodził z urzędniczej rodziny. Początkowo planował zostać prawnikiem, lecz ostatecznie wybrał bardzo prestiżowy w kolonialnej Australii (bo niezbędny przy wytyczaniu nowych posiadłości ziemskich) zawód geodety. W wieku 21 lat uzyskał licencję na samodzielnie wykonywanie tego fachu i znalazł zatrudnienie w Departamencie Ziem rządu kolonialnego Nowej Południowej Walii. W 1885 rozpoczął karierę polityczną, uzyskując mandat w Zgromadzeniu Ustawodawczym swojej kolonii. Opowiadał się za protekcjonistyczną polityką celną, przyznaniem praw wyborczych kobietom oraz zakazem osiedlania się w Australii osób pochodzenia innego niż europejskie. Był także zwolennikiem powstania federacji kolonii brytyjskich w Australii.

Polityka federalna

W 1901 – kiedy zainaugurowano Związek Australijski – przeniósł się do parlamentu federalnego, gdzie zasiadł w ławach Partii Protekcjonistycznej jako poseł z okręgu Richmond. Był członkiem drugiego i trzeciego gabinetu Deakina, sprawując urzędy wiceprzewodniczącego Federalnej Rady Wykonawczej (1905-06), ministra spraw wewnętrznych (1906-07) i ministra obrony (1907-08). Na tym ostatnim stanowisku wsławił się wprowadzeniem systemu obowiązkowych szkoleń wojskowych (czego nie należy mylić z poborem, który pojawił się w Australii dopiero w czasie I wojny światowej) dla męskiej części obywateli.

Późniejsze życie

W 1910 przeszedł na polityczną emeryturę, motywując to pogarszającym się stanem zdrowia. Przez resztę życia utrzymywał się z własnej farmy. Zmarł w szpitalu w Sydney w 1920 roku, przyczyną były schorzenia serca i nerek. W 1908 na wniosek premiera Deakina król odznaczył go Orderem św. Michała i św. Jerzego klasy Rycerz Komandor, co uprawniało go do tytułu Sir przed nazwiskiem. Zarówno premier, jak i sam Ewing uznali to odznaczenie za wyszukaną formę nieco złośliwego żartu, gdyż Ewing znany był w parlamencie ze swojej ogromnej niechęci do rozbudowanej tytulatury.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie