Thomas Herbert (hrabia)
 Thomas Herbert (portret autorstwa Johna Greenhilla) | |
| Data urodzenia | 1656 |
|---|---|
| Data śmierci | 22 stycznia 1733 |
| Pierwszy lord Admiralicji | |
| Okres | od 1690 do 1692 |
| Poprzednik | Lord Torrington |
| Następca | Lord Cornwallis of Eye |
| Lord tajnej pieczęci | |
| Okres | od 1692 do 1699 |
| Poprzednik | Lord Halifax |
| Następca | Lord Lonsdale |
| Lord przewodniczący Rady | |
| Okres | od 1699 do 1702 |
| Poprzednik | Książę Leeds |
| Następca | Książę Somersetu |
| Okres | od 1702 do 1708 |
| Poprzednik | Książę Somersetu |
| Następca | Lord Somers |
| Lord namiestnik Irlandii | |
| Okres | od 1707 do 1708 |
| Poprzednik | Książę Ormonde |
| Następca | Lord Wharton |
| Lord wielki admirał | |
| Okres | od 1708 do 1709 |
| Poprzednik | Królowa Anna |
| Następca | Hrabia Orford |
Thomas Herbert (ur. 1656, zm. 22 stycznia 1733) – angielski i brytyjski arystokrata, polityk i mecenas sztuki, 8. hrabia Pembroke. Przewodniczący Royal Society (1689–1690), pierwszy lord Admiralicji (1690–1692), lord tajnej pieczęci (1692–1697), lord przewodniczący Rady (1699–1708), lord namiestnik Irlandii (1707–1708), lord wielki admirał (1708–1709).
Życiorys
Urodził się w 1656[1] jako syn Philipa Herberta, 5. hrabiego Pembroke[2].
Był torysem[1]. W latach 1679–1685 był deputowanym do angielskiej Izby Gmin z okręgu wyborczego Wilton[3]. W 1683 odziedziczył tytuł hrabiego Pembroke, został też mianowany lordem-porucznikiem Wiltshire, jednak wkrótce popadł w niełaskę nowego króla Jakuba II i w 1687 został odwołany ze stanowiska[1].
Poparł pretensje Wilhelma Orańskiego do angielskiej korony, a po objęciu przez stadhoudera Niderlandów tronu angielskiego sięgnął po najwyższe stanowiska polityczne[1]. W latach 1689–1690 był przewodniczącym Royal Society[2]. W latach 1690–1692 był pierwszym lordem Admiralicji, następnie od 1692 do 1699 piastował stanowiska lorda tajnej pieczęci w ministerium Carmarthena oraz w pierwszej juncie wigów[1]. W 1697 podpisał w imieniu Anglii traktat w Rijswijk kończący wojnę Francji z Ligą Augsburską[2].
Następnie w latach 1699–1708 był lordem przewodniczącym Rady, najpierw na czele własnego ministerium, a potem w ministerium koalicyjnym. Był odpowiedzialny za wynegocjowanie unii ze Szkocją, która w 1707 doprowadziła do powstania Królestwa Wielkiej Brytanii. W latach 1707–1708 był lordem namiestnikiem Irlandii, a w latach 1708–1709 lordem wielkim admirałem[1].
Był gorącym zwolennikiem tzw. sukcesji hanowerskiej, czyli objęcia tronu brytyjskiego po śmierci Anny Stuart przez Zofię Dorotę lub jej spadkobierców[1]. Siedmiokrotnie pełnił funkcję lorda sprawiedliwości[2].
Podczas pięciu ceremonii koronacyjnych władców Anglii i Wielkiej Brytanii sprawował opiekę nad mieczem koronacyjnym. Był mecenasem sztuki. John Locke dedykował mu swój esej An Essay Concerning Human Understanding (Rozważania dotyczące rozumu ludzkiego, 1690) zaś George Berkeley Treatise concerning the Principles of Human Knowledge (Traktat o zasadach ludzkiego poznania, 1710)[1].
Zmarł 22 stycznia 1733[3].
Życie prywatne
Jego najstarszym synem i dziedzicem był Henry Herbert, 9. hrabia Pembroke, który zasłynął jako „hrabia-architekt” i przyczynił się do zbudowania Westminster Bridge[2].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h John Cannon: Pembroke, Thomas Herbert, 8th earl of (ang.). encyclopedia.com. [dostęp 2019-08-12].
- ↑ a b c d e Pembroke, Earls of (ang.). Encyklopedia Britannica. [dostęp 2019-08-12].
- ↑ a b The House of Commons constituencies beginning with „W” (ang.). leighrayment.com. [dostęp 2019-08-12].
Media użyte na tej stronie
Flag of the Lord High Admiral of the United Kingdom.
Thomas Herbert, 8th Earl of Pembroke, by John Greenhill (died 1676). See source website for additional information.
This set of images was gathered by User:Dcoetzee from the National Portrait Gallery, London website using a special tool. All images in this batch have been confirmed as author died before 1939 according to the official death date listed by the NPG.