Thomas John Ryan
| ||
 Prezydent Coolidge dekoruje Thomasa J. Ryana Medalem Honoru, 15 marca 1924 | ||
 kontradmirał | ||
| Data i miejsce urodzenia | 5 sierpnia 1901 Nowy Orlean | |
| Data śmierci | 28 stycznia 1970 | |
| Przebieg służby | ||
| Lata służby | 1920–1950 | |
| Siły zbrojne |  US Navy | |
| Główne wojny i bitwy | Wojna na Pacyfiku | |
| Odznaczenia | ||
 | ||
Thomas John Ryan Jr. (ur. 5 sierpnia 1901 w Nowym Orleanie, zm. 28 stycznia 1970) – amerykański wojskowy, kontradmirał United States Navy, uczestnik II wojny światowej, odznaczony Medalem Honoru za uratowanie z narażeniem własnego życia kobiety podczas trzęsienia ziemi w Japonii w 1923 roku.
Życiorys
Thomas J. Ryan ukończył United States Naval Academy w 1920 roku. Jego pierwszym przydziałem był krążownik „Salem”, następnie niszczyciel „Zane” i węglowiec „Abarenda”, przydzielony do Floty Azjatyckiej. W listopadzie 1922 roku, jako znający język japoński, został włączony do personelu ambasady amerykańskiej w Tokio. 1 września następnego roku, podczas katastrofalnego trzęsienia ziemi, wyróżnił się bohaterstwem, ratując kobietę z płonącego hotelu w Jokohamie. Został za to odznaczony Medalem Honoru.
Po powrocie do Stanów Zjednoczonych został adiutantem morskim prezydenta Calvina Coolidge’a, służąc w Białym Domu i na pokładzie prezydenckiego jachtu „Mayflower”. Kolejnym jego przydziałem był niszczyciel „Bruce”, na którym, w styczniu 1927 roku, został awansowany do stopnia kapitana marynarki (lieutenant). W lecie 1928 roku został przeniesiony do biura Judge Advocate General's Corps w Waszyngtonie. Ukończył studia prawnicze w George Washington University i pracował jako prawnik wojskowy do 1931 roku, gdy powrócił na morze na pokładzie pancernika „Arizona”. W 1935 roku odbył kurs w Naval War College, a w roku następnym został adiutantem dowódcy 2. Eskadry Pancerników (Battleship Division 2) Battle Force na Pacyfiku, a następnie, po awansie do stopnia komandora podporucznika (lieutenant commander) adiutantem głównodowodzącego United States Fleet. W styczniu 1940 roku objął na krótko dowodzenie na niszczycielu „Hale”, by wkrótce otrzymać przydział w biurze Szefa Operacji Morskich.
W lipcu 1941 roku awansował do stopnia komandora porucznika (Commander), w czerwcu następnego roku do stopnia komandora (captain). Pierwszą część wojny na Pacyfiku spędził na morzu jako dowódca zespołów niszczycieli. Brał między udział w bitwie koło wyspy Kolombangara oraz bitwie w zatoce Vella. We wrześniu 1943 roku został członkiem sztabu Fifth Amphibious Force, uczestnicząc w kampanii na wyspach Gilberta. Od sierpnia 1944 roku wykładał na US Naval Academy w Annapolis. Pod koniec 1945 roku był adwokatem w postępowaniu sądowym przeciwko Charlesowi B. McVayowi III, dowódcy zatopionego krążownika „Indianapolis”. W marcu 1946 roku objął dowództwo krążownika „Providence”, a w grudniu tego roku został dowódcą rezerw 8. Dystryktu Morskiego w Nowym Orleanie. W czerwcu 1950 roku przeszedł w stan spoczynku w stopniu kontradmirała (Rear Admiral).
Zmarł w 1970 roku i został pochowany na Narodowym Cmentarzu w Arlington.
Bibliografia
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
President Calvin Coolidge places the Medal of Honor around the neck of Lieutenant Thomas J. Ryan, USN, as other naval officers look on.
Naramiennik stopnia Rear admiral – upper half (United States Navy).