Thomas Muster
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 2 października 1967 |
Wzrost | 180 cm |
Gra | leworęczny, jednoręczny bekhend |
Status profesjonalny | 1985 |
Zakończenie kariery | 1999 (wznowienie kariery 2010–2011) |
Trener | Ronnie Leitgeb |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 44 |
Najwyżej w rankingu | 1 (12 lutego 1996) |
Australian Open | SF (1989, 1997) |
Roland Garros | W (1995) |
Wimbledon | 1R (1987, 1992–1994) |
US Open | QF (1993, 1994, 1996) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 1 |
Najwyżej w rankingu | 94 (7 listopada 1988) |
Australian Open | 1R (1989, 1990) |
US Open | 2R (1986) |
Thomas Muster (ur. 2 października 1967 w Leibnitz) – austriacki tenisista, lider rankingu ATP singlistów, zwycięzca French Open 1995 w grze pojedynczej, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.
Kariera tenisowa
W gronie juniorów Muster awansował do finału French Open 1985 w grze pojedynczej. W tym samym roku rozpoczął karierę zawodową, którą kontynuował do 1999 roku. W czerwcu 2010 ponownie wznowił starty w profesjonalnym tenisie, a ostatecznie zakończył karierę w listopadzie sezonu 2011[1].
W 1995 roku Austriak wygrał wielkoszlemowy French Open grze pojedynczej, po finale z Michaelem Changiem[2]. Jest również zdobywcą 8 tytułów rangi ATP Masters Series. Łącznie w swojej karierze wygrał 44 turnieje rangi ATP World Tour z 55 osiągniętych finałów.
W grze podwójnej Muster rozegrał 2 finały rangi ATP World Tour, odnosząc 1 triumf.
W latach 1984–1991, 1994–1997 reprezentował Austrię w Pucharze Davisa. Bilans Mustera w turnieju wynosi 36 zwycięstw i 8 porażek w singlu oraz 9 wygranych przy 10 przegranych w deblu.
Austriak brał udział w pokazowym turnieju igrzysk olimpijskich w Los Angeles (1984). Podczas igrzysk olimpijskich w Barcelonie (1992) w 1 rundzie singla pokonał go Francuz Henri Leconte[3].
Dnia 12 lutego 1996 roku został sklasyfikowany na miejscu lidera klasyfikacji singlowej ATP. Zajmował tę pozycję przez tydzień. Następnie 11 marca, przez kolejne 5 tygodni, przewodził w rankingu ATP. W deblu najwyżej był na 94. miejscu 7 listopada 1988 roku.
Muster słynął jako specjalista od gry na nawierzchni ziemnej. W sezonie 1995 uzyskał bilans 65–2 na tym podłożu i został określony jako "King of Clay"[4]. Osiągnął także serię 40 kolejnych zwycięstw na cegle oraz między majem 1990, a lipcem 1995 roku wygrał 24 finały z rzędu na kortach ziemnych[5].
Finały w turniejach ATP World Tour
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (44–11)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 3 sierpnia 1986 | Hilversum | Ceglana | Jakob Hlasek | 6:1, 6:3, 6:3 |
Zwycięzca | 2. | 10 lipca 1988 | Boston | Ceglana | Lawson Duncan | 6:2, 6:2 |
Zwycięzca | 3. | 31 lipca 1988 | Bordeaux | Ceglana | Ronald Agénor | 6:3, 6:3 |
Zwycięzca | 4. | 14 sierpnia 1988 | Praga | Ceglana | Guillermo Pérez Roldán | 6:4, 5:7, 6:2 |
Finalista | 1. | 18 września 1988 | Barcelona | Ceglana | Kent Carlsson | 3:6, 3:6, 6:3, 1:6 |
Zwycięzca | 5. | 25 września 1988 | Bari | Ceglana | Marcelo Filippini | 2:6, 6:1, 7:5 |
Finalista | 2. | 23 października 1988 | Wiedeń | Dywanowa (hala) | Horst Skoff | 6:4, 3:6, 4:6, 2:6 |
Finalista | 3. | 2 kwietnia 1989 | Key Biscayne | Twarda | Ivan Lendl | walkower |
Zwycięzca | 6. | 7 stycznia 1990 | Adelaide | Twarda | Jimmy Arias | 3:6, 6:2, 7:5 |
Zwycięzca | 7. | 11 marca 1990 | Casablanca | Ceglana | Guillermo Pérez Roldán | 6:1, 6:7, 6:2 |
Finalista | 4. | 29 kwietnia 1990 | Monte Carlo | Ceglana | Andriej Czesnokow | 5:7, 3:6, 3:6 |
Finalista | 5. | 6 maja 1990 | Monachium | Ceglana | Karel Nováček | 4:6, 2:6 |
Zwycięzca | 8. | 21 maja 1990 | Rzym | Ceglana | Andriej Czesnokow | 6:1, 6:3, 6:1 |
Zwycięzca | 9. | 16 czerwca 1991 | Florencja | Ceglana | Horst Skoff | 6:2, 6:7(2), 6:4 |
Zwycięzca | 10. | 15 września 1991 | Genewa | Ceglana | Horst Skoff | 6:2, 6:4 |
Zwycięzca | 11. | 26 kwietnia 1992 | Monte Carlo | Ceglana | Aaron Krickstein | 6:3, 6:1, 6:3 |
Zwycięzca | 12. | 14 czerwca 1992 | Florencja | Ceglana | Renzo Furlan | 6:3, 1:6, 6:1 |
Zwycięzca | 13. | 30 sierpnia 1992 | Umag | Ceglana | Franco Davín | 6:1, 4:6, 6:4 |
Finalista | 6. | 17 stycznia 1993 | Sydney | Twarda | Pete Sampras | 6:7(7), 1:6 |
Zwycięzca | 14. | 28 lutego 1993 | Meksyk | Ceglana | Carlos Costa | 6:2, 6:4 |
Zwycięzca | 15. | 13 czerwca 1993 | Florencja | Ceglana | Jordi Burillo | 6:1, 7:5 |
Zwycięzca | 16. | 20 czerwca 1993 | Genua | Ceglana | Magnus Gustafsson | 7:6(3), 6:4 |
Zwycięzca | 17. | 8 sierpnia 1993 | Kitzbühel | Ceglana | Javier Sánchez | 6:3, 7:5, 6:4 |
Zwycięzca | 18. | 15 sierpnia 1993 | San Marino | Ceglana | Renzo Furlan | 7:5, 7:5 |
Zwycięzca | 19. | 29 sierpnia 1993 | Umag | Ceglana | Alberto Berasategui | 7:5, 3:6, 6:3 |
Zwycięzca | 20. | 3 października 1993 | Palermo | Ceglana | Sergi Bruguera | 7:6(2), 7:5 |
Finalista | 7. | 24 października 1993 | Wiedeń | Dywanowa (hala) | Goran Ivanišević | 6:4, 4:6, 4:6, 6:7(3) |
Zwycięzca | 21. | 27 lutego 1994 | Meksyk | Ceglana | Roberto Jabali | 6:3, 6:1 |
Zwycięzca | 22. | 1 maja 1994 | Madryt | Ceglana | Sergi Bruguera | 6:2, 3:6, 6:4, 7:5 |
Zwycięzca | 23. | 19 czerwca 1994 | St. Pölten | Ceglana | Tomás Carbonell | 4:6, 6:2, 6:4 |
Zwycięzca | 24. | 5 marca 1995 | Meksyk | Ceglana | Fernando Meligeni | 7:6(4), 7:5 |
Zwycięzca | 25. | 9 kwietnia 1995 | Estoril | Ceglana | Albert Costa | 6:4, 6:2 |
Zwycięzca | 26. | 16 kwietnia 1995 | Barcelona | Ceglana | Magnus Larsson | 6:2, 6:1, 6:4 |
Zwycięzca | 27. | 30 kwietnia 1995 | Monte Carlo | Ceglana | Boris Becker | 4:6, 5:7, 6:1, 7:6(6), 6:0 |
Zwycięzca | 28. | 21 maja 1995 | Rzym | Ceglana | Sergi Bruguera | 3:6, 7:6(5), 6:2, 6:3 |
Zwycięzca | 29. | 11 czerwca 1995 | French Open, Paryż | Ceglana | Michael Chang | 7:5, 6:2, 6:4 |
Zwycięzca | 30. | 25 czerwca 1995 | St. Pölten | Ceglana | Bohdan Ulihrach | 6:3, 3:6, 6:1 |
Zwycięzca | 31. | 23 lipca 1995 | Stuttgart | Ceglana | Jan Apell | 6:2, 6:2 |
Finalista | 8. | 6 sierpnia 1995 | Kitzbühel | Ceglana | Albert Costa | 6:4, 4:6, 6:7(3), 6:2, 4:6 |
Zwycięzca | 32. | 13 sierpnia 1995 | San Marino | Ceglana | Andrea Gaudenzi | 6:2, 6:0 |
Zwycięzca | 33. | 27 sierpnia 1995 | Umag | Ceglana | Carlos Costa | 3:6, 7:6(5), 6:4 |
Zwycięzca | 34. | 17 września 1995 | Bukareszt | Ceglana | Gilbert Schaller | 6:3, 6:4 |
Finalista | 9. | 22 października 1995 | Wiedeń | Dywanowa (hala) | Filip Dewulf | 5:7, 2:6, 6:1, 5:7 |
Zwycięzca | 35. | 29 października 1995 | Essen | Dywanowa (hala) | MaliVai Washington | 7:6(6), 2:6, 6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 36. | 10 marca 1996 | Meksyk | Ceglana | Jiří Novák | 7:6(3), 6:2 |
Zwycięzca | 37. | 14 kwietnia 1996 | Estoril | Ceglana | Andrea Gaudenzi | 7:6(4), 6:4 |
Zwycięzca | 38. | 21 kwietnia 1996 | Barcelona | Ceglana | Marcelo Ríos | 6:3, 4:6, 6:4, 6:1 |
Zwycięzca | 39. | 28 kwietnia 1996 | Monte Carlo | Ceglana | Albert Costa | 6:3, 5:7, 4:6, 6:3, 6:2 |
Zwycięzca | 40. | 19 maja 1996 | Rzym | Ceglana | Richard Krajicek | 6:2, 6:4, 3:6, 6:3 |
Zwycięzca | 41. | 21 lipca 1996 | Stuttgart | Ceglana | Jewgienij Kafielnikow | 6:2, 6:2, 6:4 |
Zwycięzca | 42. | 15 września 1996 | Bogota | Ceglana | Nicolás Lapentti | 6:7(6), 6:2, 6:3 |
Zwycięzca | 43. | 16 lutego 1997 | Dubaj | Twarda | Goran Ivanišević | 7:5, 7:6(3) |
Zwycięzca | 44. | 30 marca 1997 | Miami | Twarda | Sergi Bruguera | 7:6(6), 6:3, 6:1 |
Finalista | 10. | 10 sierpnia 1997 | Cincinnati | Twarda | Pete Sampras | 3:6, 4:6 |
Finalista | 11. | 12 kwietnia 1998 | Estoril | Ceglana | Alberto Berasategui | 6:3, 1:6, 3:6 |
Gra podwójna (1–1)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 14 sierpnia 1988 | Praga | Ceglana | Horst Skoff | Petr Korda Jaroslav Navrátil | 5:7, 6:7 |
Zwycięzca | 1. | 25 września 1988 | Bari | Ceglana | Claudio Panatta | Francesco Cancellotti Simone Colombo | 6:3, 6:1 |
Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)
Turniej | 1985 | 1986 | 1987 | 1988 | 1989 | 1990 | 1991 | 1992 | 1993 | 1994 | 1995 | 1996 | 1997 | 1998 | 1999 | Wygrane turnieje | Bilans w turnieju |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | – | – | – | 1R | SF | 3R | – | 3R | 2R | QF | 3R | 4R | SF | 1R | 1R | 0 / 11 | 23–11 |
French Open | 1R | 2R | 3R | 3R | – | SF | 1R | 2R | 4R | 3R | W | 4R | 3R | QF | 1R | 1 / 14 | 32–13 |
Wimbledon | – | – | 1R | – | – | – | – | 1R | 1R | 1R | – | – | – | – | – | 0 / 4 | 0–4 |
US Open | – | 1R | 3R | 1R | – | 4R | – | – | QF | QF | 4R | QF | 1R | 3R | – | 0 / 10 | 22–10 |
Wygrane turnieje | 0 / 1 | 0 / 2 | 0 / 3 | 0 / 3 | 0 / 1 | 0 / 3 | 0 / 1 | 0 / 3 | 0 / 4 | 0 / 4 | 1 / 3 | 0 / 3 | 0 / 3 | 0 / 3 | 0 / 2 | 1 / 39 | N/A |
Bilans spotkań | 0–1 | 1–2 | 4–3 | 2–3 | 4–1 | 10–3 | 0–1 | 3–3 | 8–4 | 10–4 | 12–2 | 10–3 | 7–3 | 6–3 | 0–2 | N/A | 77–38 |
Przypisy
- ↑ Austria's Thomas Muster beaten on ATP Tour return (ang.). bbc.co.uk, 26 października 2010. [dostęp 2017-04-06].
- ↑ William Drozdiak: Muster Overpowers Chang at French Open Final (ang.). washingtonpost.com, 12 czerwca 1995. [dostęp 2017-04-06].
- ↑ Thomas Muster Bio, Stats, and Results, Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2017-05-17] [zarchiwizowane z adresu 2011-04-06] (ang.).
- ↑ Simon Briggs: Top 20 male clay-court players of all time (ang.). telegraph.co.uk. [dostęp 2017-04-06].
- ↑ Robin Finn: U.S. OPEN '95; Hingis and Muster Prove All Business (ang.). nytimes.com, 31 sierpnia 1995. [dostęp 2017-04-06].
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2013-08-22] (ang.).
Linki zewnętrzne
- Thomas Muster, tenisista nr 998, Sport.pl [dostęp 2010-10-04] (pol.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
The national and official state flag of Haiti; arms obtained from http://www.webchantier.com/. The civil flag can be found at here.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Made by author of Xramp, first uploaded by Denelson83 as Flag of Ecuador.svg, modifications by Husunqu.
Autor: MacKrys, Licencja: CC BY-SA 4.0
Erste Bank Open ATP World Tour 500 in Vienna 2016