Thomas Theodor Heine
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 28 lutego 1867 Lipsk |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 26 stycznia 1948 Sztokholm |
| Narodowość | niemiecka |
| Alma Mater | Kunstakademie w Düsseldorfie, Akademia Sztuk Pięknych w Monachium |
| Dziedzina sztuki | malarstwo, rysunek, ilustracja, grafika, rzeźbiarstwo |
| Epoka | secesja |
Thomas Theodor Heine (ur. 28 lutego 1867 w Lipsku, zm. 26 stycznia 1948 w Sztokholmie)[1][2] – niemiecki malarz, rzeźbiarz, grafik, ilustrator, satyryk; tworzący w stylu secesji.
Życiorys
Studiował w Kunstakademie w Düsseldorfie u Carla Janssena[1][2] oraz w Akademia Sztuk Pięknych w Monachium[1]. W 1889 osiadł w Monachium i przystał do pobliskiej kolonii artystów w Dachau, w skład której wchodzili Lovis Corinth, Ludwig Dill i Wilhelm Trübner. Namalował tam około 30 impresjonistycznych pejzaży tworzonych w plenerze[1][2].
W 1895 rozpoczął współpracę z wydawcą Albertem Langenem, projektując okładki do broszur i książek. Rysunki Heinego pojawiły się w wielu czasopismach (m.in. „Fliegende Blätter”, „Pan”)[1][2], ale rozgłos zyskał w 1896, wraz z pierwszym wydaniem tygodnika satyrycznego „Simplicissimus”[1]. Był zaangażowany politycznie i wykorzystywał swój talent jako rysownik i satyryk, aby przeciwstawić się prawicowemu radykalizmowi politycznemu. Krytykował zwłaszcza właścicieli ziemskich, arystokratów, militarystów i kolonialistów, a później Hitlera i partię nazistowską[2]. W 1898 został skazany na 6 miesięcy więzienia za obrazę monarchii[1][2].
Po opuszczeniu Niemiec w 1933 mieszkał kolejno w Pradze (do 1938), Oslo (do 1942) i Sztokholmie. Zyskał dużą popularność, zwłaszcza w Szwecji[1][2]. W 1947 Nationalmuseum w Sztokholmie uczciło jego osiemdziesiąte urodziny wystawą na jego cześć[2].
Twórczość
Tworzył głównie w stylu secesji, choć dysponował dużą różnorodnością stylów. W jego rysunkach satyrycznych widać wyraźny wpływ twórczości graficznej Henriego de Toulouse-Lautreca i Aubreya Beardsleya oraz drzeworytów japońskich[1]. Heine wniósł także ważny wkład w ilustrację książkową i sztukę plakatu[1].
W 1945 wydał powieść autobiograficzną Ich warte auf ein Wunder (Czekam na cud)[1][2].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k Sepp Kern, Heine, Thomas Theodor, Oxford Art Online. Grove Art Online, 2003, DOI: 10.1093/gao/9781884446054.article.T037260 [dostęp 2022-02-18] (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i Heine, Thomas Theodor, Benezit Dictionary of Artists, 31 października 2011, DOI: 10.1093/benz/9780199773787.article.B00085487 [dostęp 2022-02-18] (ang.).
Bibliografia
- Mieczysław Wallis, Secesja, Warszawa: Arkady, 1984, ISBN 83-213-2992-6 (pol.).
Media użyte na tej stronie
Der Künstler Thomas Theodor Heine auf einer Fotografie von Nicola Perscheid.