Thyra duńska

Thyra duńska
— Królowa Norwegii Księżniczka Danii Księżniczka Szwecji —
Królowa Norwegii
Okres	od 998 do 1000
Jako żona	Olafa I
Poprzedniczka	Gunhilda Matka Królów
Następczyni	Sygryda Storråda
Dane biograficzne
Dynastia	Skjoldungowie
Data śmierci	18 września 1000
Ojciec	Harald Sinozęby
Matka	Tofa obodrycka
Mąż	Styrbjörn Sterki
Mąż	Burysław(?)
Mąż	Olaf I Tryggvason

Thyra, Thore (zm. 18 września 1000) – królowa Norwegii, córka króla Danii i Norwegii Haralda Sinozębego i prawdopodobnie Tofy.

Życiorys

Przed 985 wyszła za mąż za jarla Jomsborga Styrbjörna Sterkiego, syna króla Szwecji Olafa Björnsona^[1]. Według pochodzącej z ok. 1225 Fagrskinny Thyra została przymuszona przez swego brata Swena Widłobrodego do poślubienia króla Wendów Burysława, lecz uciekła po tygodniu wspólnego pożycia, a następnie schroniła się w Norwegii u tamtejszego króla Olafa Tryggvasona^[1]. Prawdziwość tego przekazu jest kwestionowana, jednak faktem jest że w 998 Thyra została żoną Olafa. Małżeństwo Thyry i Olafa było bezpotomne. Według przekazu piszącego w latach 1072-1076 Adama z Bremy to właśnie Thyra przyczyniła się do wypowiedzenia przez Olafa wojny Danii i bitwy morskiej pod Svold, w której zginął król Norwegii^[2].

Przypisy

Bibliografia

• Morawiec J., Kilka uwag dotyczących okoliczności i przebiegu bitwy w Øresundzie w 1000 roku, [w:] I. Panic, J. Sperka (red.) Średniowiecze polskie i powszechne. Tom 3, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2004, ​ISBN 83-226-1377-6​, s. 25–26.
• Prinke R. T., Świętosława, Sygryda, Gunhilda. Tożsamość córki Mieszka I i jej skandynawskie związki, [w:] Roczniki Historyczne, t. LXX (2004), Poznań–Warszawa 2004, ​ISBN 83-7063-429-X​, s. 90, 106–107.

Norweskie królowe Ynlingowie Asa Haakonsdatter (przed 892) Snaefrida (przed 892) Gyda (przed 892) Svanhilda (przed 892) Ashild (przed 892) Ragnhilda Potężna (ok. 892-ok. 895) Gunhilda Matka Królów (930–934) Thyra duńska (998–1000) Sygryda Storråda (1000–1014) Astryda Olofsdotter (1016–1030) Elżbieta kijowska (1050–1066) Małgorzata Fredkulla (1101–1103) Blathmin O’Brien (1103–1110) Malmfryda kijowska (1116–1128) Ingrid Ragnvaldsdotter (1134–1136) Ragna Nikolasdatter (1136–1157) Estrid Bjørnsdotter (1161–1176) Małgorzata szwedzka (1189–1202) Margrét Skúladóttir (1225–1263) Ingeborga Eriksdotter (1263–1280) Małgorzata szkocka (1281–1283) Izabela de Bruce (1287–1299) Eufemia z Rügen (1299–1319) Folkungowie Blanka z Namur (1336–1343) Małgorzata duńska (1363–1412) Gryfici Filipa Lancaster (1406–1430) Wittelsbachowie Dorota brandenburska (1445–1448) Dynastia Bonde Katarzyna Karlsdotter (1449–1450) Oldenbugowie Dorota brandenburska (1450–1481) Krystyna saska (1483–1513) Izabela Habsburżanka (1515–1523) Zofia pomorska (1523–1533) Dorota saska (1534–1559) Zofia z Meklemburgii-Schwerin (1572–1588) Anna Katarzyna Hohenzollern (1597–1612) Zofia Amelia brunszwicka (1648–1670) Karolina Amelia heska (1670–1699) Ludwika meklemburska (1699–1721) Anna Zofia Reventlow (1721–1730) Zofia Magdalena z Brandenburgii-Kulmbach (1730–1746) Ludwika Hanowerska (1746–1751) Juliana Maria z Brunszwiku-Wolfenbüttel (1752–1766) Karolina Matylda Hanowerska (1766–1775) Maria Zofia z Hesji-Kassel (1808–1814) Oldenburgowie Jadwiga Elżbieta (1814–1818) Bernadotte Dezyderia (1818–1844) Józefina de Beauharnais-Bernadotte (1844–1859) Ludwika Orańska (1859–1871) Zofia Wilhelmina Nassau (1872–1905) Oldenburgowie Maud Koburg (1905–1938) Sonja Haraldsen (od 1991)