Tiamat
| ||||
Występowanie | ||||
---|---|---|---|---|
Teren kultu | ||||
Rodzina | ||||
Mąż |
Tiamat – w mitologii babilońskiej bogini-matka, personifikacja słonych wód oceanu, należała do pierwszego pokolenia bóstw. Apsu – partner Tiamat – kojarzony był natomiast z wodami słodkimi.
Tiamat była matką młodszej generacji bogów. Została zabita przez Marduka, który z jej przepołowionego ciała utworzył Ziemię i sklepienie nieba. Z jej głowy i piersi zostały stworzone góry, natomiast z jej oczu wypłynęły Tygrys i Eufrat[1].
Jej walka z Mardukiem została opisana w eposie o stworzeniu świata Enuma elisz.
Przypisy
- ↑ Mitologie Świata – Ludy Mezopotamii. New Media Concept sp. z o.o., 2007, s. 94. ISBN 978-83-89840-14-1.
Media użyte na tej stronie
(c) Ben Pirard at nl.wikipedia, CC-BY-SA-3.0
A creature often incorrectly described as depicting Tiamat (see that article for why this is not an iamge of that mythological figure) on a Babylonian cylinder seal - uploaded without reference to any reliable source