Tiamat

Tiamat
bogini bogini-matka, personifikacja słonych wód oceanu
Występowanie

mitologia babilońska

Teren kultu

starożytna Mezopotamia

Rodzina
Mąż

Abzu

Tiamat – w mitologii babilońskiej bogini-matka, personifikacja słonych wód oceanu, należała do pierwszego pokolenia bóstw. Apsu – partner Tiamat – kojarzony był natomiast z wodami słodkimi.

Tiamat była matką młodszej generacji bogów. Została zabita przez Marduka, który z jej przepołowionego ciała utworzył Ziemię i sklepienie nieba. Z jej głowy i piersi zostały stworzone góry, natomiast z jej oczu wypłynęły Tygrys i Eufrat[1].

Jej walka z Mardukiem została opisana w eposie o stworzeniu świata Enuma elisz.

Przypisy

  1. Mitologie Świata – Ludy Mezopotamii. New Media Concept sp. z o.o., 2007, s. 94. ISBN 978-83-89840-14-1.

Media użyte na tej stronie

Tiamat.JPG
(c) Ben Pirard at nl.wikipedia, CC-BY-SA-3.0
A creature often incorrectly described as depicting Tiamat (see that article for why this is not an iamge of that mythological figure) on a Babylonian cylinder seal - uploaded without reference to any reliable source