Tichon (Szewkunow)

Tichon Тихон
Gieorgij Szewkunow Георгий Шевкунов
Metropolita pskowski i porchowski
Kraj działania	Rosja
Data i miejsce urodzenia	2 lipca 1958 Moskwa
Metropolita pskowski i porchowski
Okres sprawowania	od 2018
Namiestnik Monasteru Pskowsko-Pieczerskiego
Okres sprawowania	od 2018
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Inkardynacja	Eparchia pskowska
Śluby zakonne	1991
Diakonat	1991
Prezbiterat	1991
Nominacja biskupia	22 października 2015
Chirotonia biskupia	24 października 2015

Tichon, imię świeckie Gieorgij Aleksandrowicz Szewkunow (ur. 2 lipca 1958 w Moskwie) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys

Jest absolwentem wydziału scenarzystów Wszechzwiązkowego Państwowego Instytutu Kinematografii (1982)^[1]. Natychmiast po ukończeniu studiów wstąpił jako posłusznik do Monasteru Pskowsko-Pieczerskiego^[1], m.in. pod wpływem rozmów z uważanym za świętego starca duchownym, ks. Nikołajem Gurjanowem^[2]. Od sierpnia 1986 pracował w Wydziale Wydawniczym Patriarchatu Moskiewskiego. W 1991 złożył wieczyste śluby mnisze w monastyrze Dońskim i tamże w tym samym roku przyjmował święcenia na hierodiakona i hieromnicha. Od 1993 był przełożonym placówki filialnej Monasteru Pskowsko-Pieczerskiego zlokalizowanej w dawnym monasterze Spotkania Włodzimierskiej Ikony Matki Bożej w Moskwie. W 1995 otrzymał godność igumena, zaś w 1997 – archimandryty. Był już wtedy przełożonym reaktywowanego monasteru Spotkania Włodzimierskiej Ikony Matki Bożej. Od 1999 kierował szkołą duchowną przy monasterze, przekształconą następnie w seminarium duchowne. Był również kierownikiem wydawnictwa monasterskiego i redaktorem naczelnym portalu pravoslavie.ru^[1].

Autor filmu poświęconego monasterowi Pskowsko-Pieczerskiemu (2007) oraz filmu Gibiel' impierii. Wizantijskij urok, nagrodzonego przez Rosyjską Akademię Filmową Złotym Orłem w 2009^[1].

5 marca 2010 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego powierzył mu zadania sekretarza odpowiedzialnego Patriarszej Rady ds. Kultury, zaś 16 marca tego samego roku duchowny wszedł w skład Rady ds. Kultury i Sztuki przy Prezydencie Federacji Rosyjskiej. Po powstaniu w marcu 2011 Wyższej Rady Cerkiewnej został jej członkiem^[1].

W rosyjskich mediach pojawiały się informacje przedstawiające archimandrytę Tichona jako osobistego spowiednika i opiekuna duchowego Władimira Putina^[3][4].

Autor zbioru opowiadań pt. „Nieświęci święci”, w których przedstawił osobiste doświadczenia związane z życiem w monasterze Pskowsko-Pieczerskim. Jego praca w Rosji sprzedała się w ponad 1,5 mln egzemplarzy; została także przełożona na język polski^[5].

22 października 2015 otrzymał nominację na biskupa jegorjewskiego, wikariusza eparchii moskiewskiej miejskiej^[6]. Jego chirotonia biskupia odbyła się dwa dni później w monasterze Kazańskiej Ikony Matki Bożej i św. Ambrożego z Optiny w Szamordinie pod przewodnictwem patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Cyryla^[7].

W 2018 r. Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego mianował go biskupem pskowskim i zwierzchnikiem metropolii pskowskiej^[8], w związku z czym otrzymał godność metropolity^[9]. W tym samym roku został przełożonym Monasteru Pskowsko-Pieczerskiego oraz monasteru Zwiastowania i św. Nikandra w Lubowcu^[1].

Przypisy