Tilen Bartol

Tilen Bartol
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 kwietnia 1997
Lublana

Klub

SSK Sam Ihan

Debiut w PŚ

29 grudnia 2015 w Oberstdorfie (47. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

19 listopada 2017 w Wiśle (21. miejsce)

Rekord życiowy

247,5 m na Letalnicy w Planicy (25 marca 2018)[1][a]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Słowenia
Mistrzostwa świata juniorów
złotoPark City 2017drużynowo
złotoPark City 2017druż. miesz.
Inne nagrody
Letni Puchar Kontynentalny
Silver medal with cup.svg 2. miejsce
2017

Tilen Bartol (ur. 17 kwietnia 1997 w Lublanie[2]) – słoweński skoczek narciarski, reprezentant klubu SSK Sam Ihan. Dwukrotny drużynowy mistrz świata juniorów z 2017, medalista mistrzostw kraju.

Jest młodszym bratem Gašpera Bartola, również skoczka narciarskiego[3].

Przebieg kariery

W zawodach rangi FIS Cup zadebiutował na zakończenie sezonu 2012/2013 na skoczni normalnej Schattenbergschanze w Oberstdorfie. Obydwa konkursy ukończył na miejscach w ósmej dziesiątce. Jego następne starty w FIS Cupie miały miejsce niespełna rok później na Wielkiej Krokwi w Zakopanem, gdzie po raz pierwszy zdobył punkty w zawodach tej rangi za zajęcie 21. miejsca[4].

W sezonie 2014/2015 po raz pierwszy wziął udział w zawodach Pucharu Kontynentalnego. W sezonie tym zanotował łącznie pięć startów, z których dwa ukończył wśród trzydziestu najlepszych (był 28. w Planicy oraz 6. w Niżnym Tagile). Został powołany do składu na mistrzostwa świata juniorów rozgrywane w Ałmaty w 2015. W konkursie indywidualnym zajął 41. miejsce, natomiast nie znalazł się w składzie na konkurs drużynowy[5].

Na inaugurację zimowej części sezonu 2015/2016 trzykrotnie plasował się na podium Pucharu Kontynentalnego w Renie, gdzie dwukrotnie zwyciężył i raz zajął 3. miejsce. Na podium cyklu w grudniu 2015 stanął jeszcze w Rovaniemi, zajmując 3. pozycję[6]. Otrzymał powołanie od trenera słoweńskiej kadry Gorana Janusa na 64. Turniej Czterech Skoczni[7]. W swoim debiucie w Pucharze Świata w Oberstdorfie 29 grudnia 2015 zajął 47. miejsce. W dalszej części sezonu startował głównie w Pucharze Kontynentalnym, nie zajmując już miejsc na podium. Wystąpił na Mistrzostwach Świata Juniorów 2016, zajmując 27. miejsce indywidualnie i 5. w drużynie[6].

W sezonie 2016/2017 stawał na podium Pucharu Kontynentalnego w ramach letniej (2. miejsce we wrześniu 2016 w Lillehammer) i zimowej edycji (1. miejsce w lutym 2017 w Planicy i 3. w marcu w Renie). Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2017 zajął 9. miejsce indywidualnie, zaś w konkursach drużynowych, zarówno w zespole męskim, jak i drużynie mieszanej, zdobył złote medale. 11 marca 2017 wystąpił w drużynowym konkursie Pucharu Świata w Oslo i zajął 6. miejsce[8].

W sierpniu 2017 dwukrotnie zajął miejsca w pierwszej dziesiątce zawodów Letniego Grand Prix w Hakubie. W Letnim Pucharze Kontynentalnym 2017 sześciokrotnie stawał na podium, odnosząc jedno zwycięstwo[9]. W klasyfikacji generalnej cykl zakończył na 2. pozycji, o 73 punkty za Klemensem Murańką[10].

19 listopada 2017 w otwierającym sezon 2017/2018 Pucharu Świata konkursie w Wiśle zdobył pierwsze w karierze punkty tego cyklu, zajmując 21. miejsce. Przez całą zimową część sezonu regularnie startował w zawodach najwyższej rangi. W indywidualnych konkursach Pucharu Świata dwukrotnie plasował się w najlepszej dziesiątce. W najlepszym występie, w zawodach w Garmisch-Partenkirchen rozgrywanych w ramach 66. Turnieju Czterech Skoczni, zajął 5. miejsce[9]. W klasyfikacji generalnej sezon zakończył na 25. pozycji ze 185 punktami[11]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2018, gdzie był 39. indywidualnie, a także na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018, gdzie indywidualnie zajął 16. miejsce na skoczni normalnej i 17. na dużej, a zawody drużynowe ukończył na 5. pozycji[9].

16 marca 2016 w drugiej próbie podczas testów Letalnicy oddał skok na odległość 252 metrów (pół metra dalej od ówczesnego nieoficjalnego rekordu świata), jednak nie ustał tej próby[12]. Rekord życiowy Bartola wynosi 247,5 metra i został ustanowiony 25 marca 2018 w Planicy, podczas serii próbnej na Letalnicy przed ostatnim konkursem Pucharu Świata 2017/2018[1].

Jest medalistą mistrzostw Słowenii. Indywidualnie zdobył brązowe medale w 2018[13] i latem 2017[14], zaś w drużynie srebrne w 2014[15], 2015[16], 2016[17], 2017[18] oraz, w ramach letnich mistrzostw kraju, w 2014[19] i 2015[20].

Igrzyska olimpijskie

Indywidualnie

2018 Korea Południowa Pjongczang–16. miejsce (K-98), 17. miejsce (K-125)

Drużynowo

2018 Korea Południowa Pjongczang–5. miejsce[b]

Starty T. Bartola na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2NotaStrataZwycięzca
16.10 lutego2018Korea Południowa PjongczangAlpensia Jumping ParkK-98HS-109indywid.106,0 m102,0 m220,8 pkt38,5 pktAndreas Wellinger
17.17 lutego2018Korea Południowa PjongczangAlpensia Jumping ParkK-125HS-142indywid.130,5 m130,0 m247,5 pkt38,2 pktKamil Stoch
5.19 lutego2018Korea Południowa PjongczangAlpensia Jumping ParkK-125HS-142druż.[b]129,5 m122,0 m967,8 pkt (231,6 pkt)130,7 pktNorwegia

Mistrzostwa świata w lotach narciarskich

Indywidualnie

2018 Niemcy Oberstdorf–39. miejsce

Starty T. Bartola na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2Skok 3Skok 4NotaStrataZwycięzca
39.19–20 stycznia2018Niemcy Oberstdorfim. Heiniego KlopferaK-200HS-235indywid.144,0 m–––[c]95,3 pkt556,6 pktDaniel-André Tande

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

2015 Kazachstan Ałmaty–41. miejsce
2016 Rumunia Râșnov–27. miejsce
2017 Stany Zjednoczone Park City–9. miejsce

Drużynowo

2016 Rumunia Râșnov–5. miejsce[d]
2017 Stany Zjednoczone Park City–złoty medal[e], złoty medal (drużyna mieszana)[f]

Starty T. Bartola na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2NotaStrataZwycięzca
41.5 lutego2015Kazachstan AłmatyGornyj GigantK-95HS-106indywid.92,5 m–108,9 pkt161,0 pktJohann André Forfang
27.23 lutego2016Rumunia RâșnovTrambulina Valea CărbunăriiK-90HS-100indywid.88,5 m83,0 m207,8 pkt41,2 pktDavid Siegel
5.24 lutego2016Rumunia RâșnovTrambulina Valea CărbunăriiK-90HS-100druż.[d]84,0 m85,5 m808,0 pkt (192,1 pkt)58,7 pktNiemcy
9.1 lutego2017Stany Zjednoczone Park CityUtah Olympic ParkK-90HS-100indywid.92,5 m91,0 m245,3 pkt17,9 pktViktor Polášek
1.Gold medal with cup.svg3 lutego2017Stany Zjednoczone Park CityUtah Olympic ParkK-90HS-100druż.[e]92,5 m91,5 m932,3 pkt (243,6 pkt)–
1.Gold medal with cup.svg5 lutego2017Stany Zjednoczone Park CityUtah Olympic ParkK-90HS-100druż. mix.[f]89,0 m91,5 m925,3 pkt (226,1 pkt)–

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2015/2016niesklasyfikowany
2016/2017niesklasyfikowany
2017/201825.
2018/201961.
2019/202069.
2020/202147.
2021/2022niesklasyfikowany

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

Sezon 2015/2016
Klingenthal HS140Lillehammer HS100Lillehammer HS100Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Engelberg HS137Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Willingen HS145Zakopane HS134Sapporo HS134Sapporo HS134Trondheim HS140Vikersund HS225Vikersund HS225Vikersund HS225Lahti HS130Lahti HS100Kuopio HS127Ałmaty HS140Ałmaty HS140Wisła HS134Titisee-Neustadt HS142Planica HS225Planica HS225Planica HS225punkty
-------47q49q------------------0
Sezon 2016/2017
Ruka HS142Ruka HS142Klingenthal HS140Lillehammer HS138Lillehammer HS138Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Wisła HS134Wisła HS134Zakopane HS134Willingen HS145Oberstdorf HS225Oberstdorf HS225Sapporo HS137Sapporo HS137Pjongczang HS140Pjongczang HS109Oslo HS134Trondheim HS140Vikersund HS225Planica HS225Planica HS225punkty
---------------------31--38-0
Sezon 2017/2018
Wisła HS134Ruka HS142Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Titisee-Neustadt HS142Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Tauplitz HS235Zakopane HS140Willingen HS145Willingen HS145Lahti HS130Oslo HS134Lillehammer HS140Trondheim HS140Vikersund HS240Planica HS240Planica HS240punkty
2129352536362116536q18-10173028243313q18185
Sezon 2018/2019
Wisła HS134Ruka HS142Ruka HS142Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Innsbruck HS130Bischofshofen HS142Predazzo HS135Predazzo HS135Zakopane HS140Sapporo HS137Sapporo HS137Oberstdorf HS235Oberstdorf HS235Oberstdorf HS235Lahti HS130Willingen HS145Willingen HS145Oslo HS134Lillehammer HS140Trondheim HS138Vikersund HS240Planica HS240Planica HS240punkty
-----------394244q29q2432-------31-9
Sezon 2019/2020
Wisła HS134Ruka HS142Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Klingenthal HS140Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Innsbruck HS130Bischofshofen HS142Predazzo HS104Predazzo HS104Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Zakopane HS140Sapporo HS137Sapporo HS137Willingen HS145Bad Mitterndorf HS235Bad Mitterndorf HS235Râșnov HS97Râșnov HS97Lahti HS130Lahti HS130Lillehammer HS140Lillehammer HS140punkty
29q3843qdq3049q------------------3
Sezon 2020/2021
Wisła HS134Ruka HS142Ruka HS142Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Innsbruck HS130Bischofshofen HS142Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Zakopane HS140Lahti HS130Willingen HS147Willingen HS147Klingenthal HS140Klingenthal HS140Zakopane HS140Zakopane HS140Râșnov HS97Planica HS240Planica HS240Planica HS240punkty
393332q242143---3134371240432947263134252547-58
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Ruka HS142Ruka HS142Wisła HS134Klingenthal HS140Klingenthal HS140Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Bischofshofen HS142Bischofshofen HS142Bischofshofen HS142Zakopane HS140Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Willingen HS147Willingen HS147Lahti HS130Lahti HS130Lillehammer HS140Oslo HS134Oslo HS134Oberstdorf HS235Oberstdorf HS235Planica HS240Planica HS240punkty
4243q46----------------------33-0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

Sezon
2016/2017		Klingenthal HS140Zakopane HS134Willingen HS145Oslo HS134Vikersund HS225Planica HS225
---6--
Sezon
2017/2018		Wisła HS134Ruka HS142Titisee-Neustadt HS142Zakopane HS140Lahti HS130Oslo HS134Vikersund HS240Planica HS240
6-4-663-
Sezon
2020/2021		Wisła HS134Zakopane HS140Lahti HS130Râșnov HS97 (mikst)Planica HS240
-4---
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2015/201660.
2017/201828.
2019/202062.
2020/202161.

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
201762.
201814.

Willingen Six

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
201810.
202137.

Planica 7

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
201840.
201943.
202152.
202246.

Puchar Świata w lotach

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2016/2017niesklasyfikowany
2017/201819.
2018/201940.
2020/202137.
2021/2022niesklasyfikowany

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
201730.
2018niesklasyfikowany
201921.
202132.
202243.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

stan po zakończeniu LGP 2022

2017
Wisła HS134Hinterzarten HS108Courchevel HS132Hakuba HS131Hakuba HS131Czajkowskij HS140Czajkowskij HS140Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
---95----74
2018
Wisła HS134Hinterzarten HS108Einsiedeln HS117Courchevel HS135Hakuba HS131Hakuba HS131Râșnov HS97Râșnov HS97Hinzenbach HS94punkty
36-dq------0
2019
Wisła HS134Hinterzarten HS108Courchevel HS135Zakopane HS140Hakuba HS131Hakuba HS131Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
9-43618172737110
2021
Wisła HS134Wisła HS134Courchevel HS135Szczuczyńsk HS99Szczuczyńsk HS99Czajkowskij HS140Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
dq522---264159
2022
Wisła HS134Wisła HS134Courchevel HS135Râșnov HS97Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
171531---30
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

stan po zakończeniu LGP 2022

2018Wisła HS134Czajkowskij HS140 (mikst)
4-
2019Wisła HS134Hinterzarten HS108 (mikst)Zakopane HS140
2-5
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2014/201580.
2015/201613.
2016/201724.
2018/201918.
2020/202130.
2021/202230.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2Nota
1.12 grudnia2015Norwegia RenaRenabakkeneK-99HS-111108,5 m106,5 m269,7 pkt
2.13 grudnia2015Norwegia RenaRenabakkeneK-124HS-139130,5 m140,0 m274,2 pkt
3.19 lutego2017Słowenia PlanicaBloudkova velikankaK-125HS-139138,0 m138,0 m274,3 pkt
4.6 stycznia2018Niemcy KlingenthalVogtland ArenaK-125HS-140137,5 m131,0 m233,8 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaLok.StrataZwycięzca
1.11 grudnia2015Norwegia RenaRenabakkeneK-99HS-111102,5 m107,0 m262,0 pkt3.15,7 pktAndrzej Stękała
2.12 grudnia2015Norwegia RenaRenabakkeneK-99HS-111108,5 m106,5 m269,7 pkt1.–
3.13 grudnia2015Norwegia RenaRenabakkeneK-124HS-139130,5 m140,0 m274,2 pkt1.–
4.20 grudnia2015Finlandia RovaniemiOunasvaaraK-90HS-10095,0 m94,5 m245,8 pkt3.2,5 pktDavid Siegel
5.19 lutego2017Słowenia PlanicaBloudkova velikankaK-125HS-139138,0 m138,0 m274,3 pkt1.–
6.4 marca2017Norwegia RenaRenabakkeneK-124HS-139136,5 m134,5 m270,5 pkt3.13,4 pktClemens Aigner
7.6 stycznia2018Niemcy KlingenthalVogtland ArenaK-125HS-140137,5 m131,0 m233,8 pkt1.–
8.16 lutego2019Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-120HS-137135,5 m132,0 m298,0 pkt2.2,5 pktClemens Aigner
9.27 grudnia2020Szwajcaria EngelbergGross-Titlis-SchanzeK-125HS-140135,0 m132,0 m270,5 pkt2.0,9 pktJakub Wolny
10.28 grudnia2020Szwajcaria EngelbergGross-Titlis-SchanzeK-125HS-140135,0 m139,5 m280,0 pkt2.0,1 pktMaximilian Steiner

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

stan na 28 grudnia 2022

Sezon 2014/2015
Rena HS111Rena HS139Rena HS139Engelberg HS137Engelberg HS137Wisła HS134Wisła HS134Sapporo HS100Sapporo HS134Sapporo HS134Planica HS139Planica HS139Zakopane HS134Zakopane HS134Brotterode HS117Lahti HS130Lahti HS130Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Seefeld HS109Seefeld HS109Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134punkty
---5644------28------------37643
Sezon 2015/2016
Rena HS111Rena HS111Rena HS139Rovaniemi HS100Rovaniemi HS100Engelberg HS137Engelberg HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Garmisch-Partenkirchen HS140Willingen HS145Willingen HS145Sapporo HS100Sapporo HS134Sapporo HS134Bischofshofen HS140Bischofshofen HS140Planica HS139Planica HS139Zakopane HS134Zakopane HS134Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Brotterode HS117Vikersund HS117Vikersund HS117Czajkowski HS140Czajkowski HS140punkty
311103----2232453829--613838---18292439471
Sezon 2016/2017
Vikersund HS117Vikersund HS117Vikersund HS117Ruka HS142Ruka HS142Engelberg HS140Engelberg HS140Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Garmisch-Partenkirchen HS140Garmisch-Partenkirchen HS140Sapporo HS100Sapporo HS137Sapporo HS137Bischofshofen HS140Bischofshofen HS140Erzurum HS140Erzurum HS109Brotterode HS117Brotterode HS117Planica HS139Planica HS139Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Rena HS139Rena HS139Zakopane HS134Zakopane HS134Czajkowski HS106Czajkowski HS106punkty
---221911297162520---------411--35----320
Sezon 2018/2019
Lillehammer HS140Lillehammer HS140Ruka HS142Ruka HS142Engelberg HS140Engelberg HS140Klingenthal HS140Klingenthal HS140Bischofshofen HS140Bischofshofen HS140Sapporo HS137Sapporo HS137Sapporo HS137Planica HS139Planica HS139Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Oberstdorf HS137Oberstdorf HS137Brotterode HS117Brotterode HS117Rena HS139Rena HS139Zakopane HS140Zakopane HS140Czajkowskij HS140Czajkowskij HS140punkty
------151-------68154219123413----372
Sezon 2020/2021
Ruka HS142Ruka HS142Ruka HS142Engelberg HS140Engelberg HS140Innsbruck HS128Innsbruck HS128Willingen HS147Willingen HS147Willingen HS147Willingen HS147Klingenthal HS140Klingenthal HS140Brotterode HS117Brotterode HS117Zakopane HS140Zakopane HS140Czajkowskij HS140Czajkowskij HS140punkty
---22--------------160
Sezon 2021/2022
Zhangjiakou HS140Zhangjiakou HS140Vikersund HS117Vikersund HS117Ruka HS142Ruka HS142Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Oberstdorf HS137Innsbruck HS128Innsbruck HS128Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Brotterode HS117Brotterode HS117Rena HS139Rena HS139Planica HS138Planica HS138Lahti HS130Lahti HS130Zakopane HS140Zakopane HS140Zakopane HS140punkty
----3145323516241414927211323382619102017211922228
Sezon 2022/2023
Vikersund HS117Vikersund HS117Ruka HS142Ruka HS142Engelberg HS140Engelberg HS140Kranj HS109Kranj HS109Sapporo HS137Sapporo HS137Sapporo HS137Bischofshofen HS142Bischofshofen HS142Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Oberwiesenthal HS105Oberwiesenthal HS105Rena HS139Rena HS139Brotterode HS117Brotterode HS117Zakopane HS140Zakopane HS140Lahti HS130Lahti HS130punkty
14211071915118
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
201546.
201610.
20172.
201880.
201977.
20209.
202267.

Zwycięstwa w konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2Nota
1.1 października2017Niemcy KlingenthalVogtland ArenaK-125HS-140146,0 m145,0 m308,0 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaLok.StrataZwycięzca
1.11 września2016Norwegia LillehammerLysgårdsbakkenK-123HS-138130,5 m130,0 m237,0 pkt2.22,2 pktMarkus Eisenbichler
2.9 września2017Austria StamsBrunnentalschanzenK-105HS-115112,5 m119,5 m253,4 pkt3.9,6 pktStefan Kraft
3.16 września2017Norwegia TrondheimGranåsenK-124HS-140130,0 m134,0 m258,4 pkt2.2,2 pktPius Paschke
4.17 września2017Norwegia TrondheimGranåsenK-124HS-140142,5 m146,0 m277,0 pkt2.1,5 pktTimi Zajc
5.24 września2017Rumunia RâșnovTrambulina Valea CărbunăriiK-90HS-100102,0 m95,0 m249,1 pkt2.6,8 pktPius Paschke
6.30 września2017Niemcy KlingenthalVogtland ArenaK-125HS-140128,5 m128,5 m247,2 pkt2.5,0 pktJoachim Hauer
7.1 października2017Niemcy KlingenthalVogtland ArenaK-125HS-140146,0 m145,0 m308,0 pkt1.–

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu LPK 2022

2015
Kranj HS109Kranj HS109Wisła HS134Wisła HS134Kuopio HS127Kuopio HS127Frenštát pod Radhoštěm HS106Frenštát pod Radhoštěm HS106Stams HS115Stams HS115Oslo HS106Oslo HS106Klingenthal HS140Klingenthal HS140punkty
2436--1610------204459
2016
Kranj HS109Kranj HS109Kuopio HS127Kuopio HS127Frenštát pod Radhoštěm HS106Frenštát pod Radhoštěm HS106Lillehammer HS138Lillehammer HS138Stams HS115Stams HS115Wisła HS134Wisła HS134Klingenthal HS140Klingenthal HS140punkty
2317235--4242378102124280
2017
Kranj HS109Kranj HS109Szczyrk HS106Wisła HS134Frenštát pod Radhoštěm HS106Stams HS115Stams HS115Trondheim HS138Trondheim HS138Râșnov HS100Râșnov HS100Klingenthal HS140Klingenthal HS140punkty
107---35226221627
2018
Kranj HS109Kranj HS109Szczyrk HS106Wisła HS134Frenštát pod Radhoštěm HS106Stams HS115Stams HS115Oslo HS106Oslo HS106Zakopane HS140Zakopane HS140Klingenthal HS140Klingenthal HS140punkty
2225-----------15
2019
Kranj HS109Kranj HS109Szczuczyńsk HS140Szczuczyńsk HS140Wisła HS134Wisła HS134Frenštát pod Radhoštěm HS106Frenštát pod Radhoštěm HS106Râșnov HS97Râșnov HS97Lillehammer HS140Lillehammer HS140Stams HS115Stams HS115Klingenthal HS140Klingenthal HS140punkty
1030--------------27
2020
Wisła HS134Wisła HS134punkty
13756
2022
Lillehammer HS140Lillehammer HS140Stams HS115Stams HS115Klingenthal HS140Klingenthal HS140Lake Placid HS128Lake Placid HS128Lake Placid HS128punkty
26403455-----5
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja
 -  − zawodnik nie wystartował

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2012/2013niesklasyfikowany
2013/2014234.
2015/201644.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaLok.StrataZwycięzca
1.13 września2015Szwajcaria Einsiedelnim. Andreasa KüttelaK-105HS-117116,0 m109,5 m256,9 pkt3.2,7 pktKillian Peier

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

stan po zakończeniu sezonu 2020/2021

Sezon 2012/2013
RâșnovVillachVillachKuopioKuopioWisłaWisłaEinsiedelnEinsiedelnWinterbergWinterbergRâșnovRâșnovZakopaneZakopaneBrattleboroBrattleboroKranjKranjOberstdorfOberstdorfpunkty
-------------------74710
Sezon 2013/2014
VillachVillachSzczyrkSzczyrkKuopioKuopioKranjKranjZakopaneZakopaneFrenstatFrenstatEinsiedelnEinsiedelnRâșnovRâșnovNotoddenNotoddenBrattleboroBrattleboroRâșnovRâșnovZakopaneZakopanepunkty
----------------------216410
Sezon 2015/2016
VillachVillachKuopioKuopioSzczyrkSzczyrkEinsiedelnEinsiedelnRâșnovRâșnovNotoddenNotoddenZakopaneZakopanePjongczangPjongczangWhistlerWhistlerEau ClaireEau ClairePlanicaPlanicaHarrachovHarrachovpunkty
40-3816--453910--------------130
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  − zawodnik nie wystartował  dq  – dyskwalifikacja

Uwagi

  1. ↑ 16 marca 2016 w Planicy Bartol oddał skok na odległość 252 metry, lecz zakończył go upadkiem.
  2. ↑ a b Skład zespołu: Jernej Damjan, Anže Semenič, Tilen Bartol, Peter Prevc
  3. ↑ Seria konkursowa została odwołana.
  4. ↑ a b Skład zespołu: Anže Lanišek, Tilen Bartol, Bor Pavlovčič, Domen Prevc
  5. ↑ a b Skład zespołu: Žiga Jelar, Tilen Bartol, Aljaž Osterc, Bor Pavlovčič
  6. ↑ a b Skład zespołu: Nika Križnar, Tilen Bartol, Ema Klinec, Žiga Jelar

Przypisy

  1. ↑ a b Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-03-23]. (pol.).
  2. ↑ Wisla (POL) Men's HS134 Extended Start List. fis-ski.com. [dostęp 2020-09-17]. (ang.).
  3. ↑ Paulina Kukurenda: Pokal Cockta w Kranju i Mislinji. skoki24.pl, 2016-06-30. [dostęp 2018-09-25].
  4. ↑ BARTOL Tilen - Biographie. data.fis-ski.com. [dostęp 2018-09-25]. (ang.).
  5. ↑ BARTOL Tilen - Biographie. data.fis-ski.com. [dostęp 2018-09-25]. (ang.).
  6. ↑ a b BARTOL Tilen - Biographie. data.fis-ski.com. [dostęp 2018-09-25]. (ang.).
  7. ↑ Andrzej Mysiak: Przed nami 64. Turniej Czterech Skoczni, 69 skoczków na starcie w Oberstdorfie. skokinarciarskie.pl, 2015-12-27. [dostęp 2015-12-27].
  8. ↑ BARTOL Tilen - Biographie. data.fis-ski.com. [dostęp 2018-09-25]. (ang.).
  9. ↑ a b c BARTOL Tilen - Biographie. data.fis-ski.com. [dostęp 2018-09-25]. (ang.).
  10. ↑ Klasyfikacja Letniego Pucharu Kontynentalnego w sezonie 2017/2018. skijumping.pl. [dostęp 2018-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-25)].
  11. ↑ BARTOL Tilen - Biographie. data.fis-ski.com. [dostęp 2018-09-25]. (ang.).
  12. ↑ Adam Bucholz: PŚ w Planicy: Tilen Bartol nie ustał rekordowego lotu!. skijumping.pl, 2016-03-16. [dostęp 2016-03-16].
  13. ↑ Državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2017-12-23]. (słoweń.).
  14. ↑ Državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2017-10-09]. (słoweń.).
  15. ↑ Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2016-11-11]. (słoweń.).
  16. ↑ Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2016-11-11]. (słoweń.).
  17. ↑ Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2016-11-11]. (słoweń.).
  18. ↑ Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2016-12-23]. (słoweń.).
  19. ↑ Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2016-11-11]. (słoweń.).
  20. ↑ Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2016-11-11]. (słoweń.).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Ski jumping pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Ski jumping
Silver medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Srebrny medal z pucharem.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Gold medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Złoty medal z pucharem.
Civil Ensign of Switzerland.svg
Flag of Switzerland at sea
Flag of Japan (bordered).svg
Flag of Japan (bordered, unrounded corners)
Flag of Slovenia (bordered).svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Flag of USA.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
2017-09-30 COC Klingenthal Siegerehrung Tilen Bartol 002 (cropped).jpg
Autor: Christian Bier, Licencja: CC BY-SA 4.0
FIS Ski Jumping Summer Continental Cup Klingenthal 2017 Tilen Bartol