Tim Flock
| ||
| Imię i nazwisko | Julius Timothy Flock | |
| Państwo |  Stany Zjednoczone | |
| Data urodzenia | 11 maja 1924 | |
| Data śmierci | 31 marca 1998 | |
| Sukcesy | ||
1952, 1955: Grand National (mistrz) | ||
Julius Timothy „Tim” Flock (ur. 11 maja 1924, zm. 31 marca 1998) – amerykański kierowca wyścigowy, dwukrotny mistrz serii NASCAR. Jest bratem drugiej kobiety w NASCAR, Ethel Mobley, oraz Boba Flocka i Fonty Flocka.
Kariera
Wziął udział w pierwszym w historii wyścigu serii Strictly Stock w 1949 roku, na torze w Charlotte w Północnej Karolinie, który ukończył na piątej pozycji (samochodem Oldsmobile)[1]. Wystartował w tym roku w pięciu z ośmiu wyścigów i zakończył sezon na ósmym miejscu, za swoimi braćmi, Bobym (trzecie miejsce) i Fontym (piąte miejsce). W kwietniu następnego roku samochodem Lincoln wygrał wyścig w Charlotte, pokonując drugiego na mecie Boba Flocka[2]. Sezon 1951 przyniósł mu siedem zwycięstw, jedno pierwsze pole startowe i trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej mistrzostw. Kolejny rok był jeszcze lepszy. Tim Flock wygrał osiem wyścigów,a do czterech startował z pierwszego pola. Pokonał w klasyfikacji generalnej Herba Thomasa zdobywając o 106 punktów więcej od niego.
Tim Flock miał małpę, rezusa o imieniu Jocko Flocko. Wygrał z nią w wyścigu na torze Hickory Motor Speedway. Dzięki temu Jocko Flocko została jedyną małpą, która wygrała wyścig. Dwa tygodnia późnej małpa już nie wystartowała, ponieważ bardzo się bała kół w samochodzie.
W roku 1955 Flock wystartował w 39 z 45 wyścigów. Wygrał aż 18 wyścigów, a 19 razy startował z pierwszego pola. Rekord Flocka w ilości wygranych wyścigów w jednym sezonie został pobity przez Richarda Petty'ego, natomiast nikt jeszcze poza Timem Flockiem nie wystartował do dziewiętnastu wyścigów sezonu z pierwszego pola. Tim Flock po raz drugi świętował tytuł mistrza serii Grand National. W następnym roku wygrał jeszcze cztery wyścigi, w tym wyścig na Daytonie i Road America, który był ostatnim wyścigiem na torze drogowym do 1990 roku. Tim Flock zakończył sezon na 9. miejscu. Kontynuował starty do 1961 roku. W ostatnim wyścigu w swojej karierze został zdyskwalifikowany z powodu niezgodnego z regulaminem gażnika. W swojej karierze wystartował w 187 wyścigach NASCAR, wygrywając 39 z nich, startując 38 razy z pierwszego pola i zdobywając dwa tytuły. W 1991 roku wystartował jeszcze w wyścigu NASCAR Legends na torze Charlotte Motor Speedway. Startował tam z takimi kierowcami, jak Cale Yarborough, Junior Johnson, Pete Hamilton, i Donnie Allison. Wygrał Elmo Langley, a Tim Flock dojechał na dziesiątej pozycji wśród 22 startujących zawodników.
Zmarł 31 marca 1998 na raka płuc i wątroby w wieku 73 lat. Trafił do International Motorsports Hall of Fame, a miesiąc przed śmiercią w prywatnej uroczystości został uhonorowany jako jeden z 50 najlepszych kierowców NASCAR (NASCAR's 50 Greatest Drivers). Oficjalna uroczystość odbyła się już po jego śmierci, w styczniu 1999 roku.
Przypisy
Bibliografia
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Freewheeling Daredevil, Licencja: CC BY 2.0
Shot by "The Daredevil" at Daytona during Speedweeks 2008
Tim Flock Ford