Tim Henman
 | ||||||||||
| Państwo | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 6 września 1974 | |||||||||
| Wzrost | 185 cm | |||||||||
| Gra | praworęczna, jednoręczny bekhend | |||||||||
| Status profesjonalny | 1993 | |||||||||
| Zakończenie kariery | 23 września 2007 | |||||||||
| Trener | Larry Stefanki (2001−2003) | |||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||
| Wygrane turnieje | 11 | |||||||||
| Najwyżej w rankingu | 4 (7 sierpnia 2002) | |||||||||
| Australian Open | 4R (2000−2002) | |||||||||
| Roland Garros | SF (2004) | |||||||||
| Wimbledon | SF (1998, 1999, 2001, 2002) | |||||||||
| US Open | SF (2004) | |||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||
| Wygrane turnieje | 4 | |||||||||
| Najwyżej w rankingu | 62 (21 lutego 2001) | |||||||||
| Australian Open | 1R (1996−1998) | |||||||||
| Roland Garros | 3R (1996) | |||||||||
| Wimbledon | 2R (1994) | |||||||||
| US Open | 2R (1996) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Timothy Henry Henman (ur. 6 września 1974 w Oksfordzie) − brytyjski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, srebrny medalista igrzysk olimpijskich w Atlancie (1996) w grze podwójnej.
Kariera tenisowa
Karierę tenisową Henman rozpoczął w 1993 roku, a zakończył w 2007 roku.
W grze pojedynczej wygrał 11 turniejów rangi ATP World Tour i w 17 uczestniczył w finale. Wśród zwycięstw turniejowych Brytyjczyka znajduje się tytuł rangi ATP Masters Series w Paryżu w hali. W zawodach wielkoszlemowych czterokrotnie dochodził do półfinału Wimbledonu. W 1998 i 1999 roku odpadał po porażkach z Pete’em Samprasem, w 2001 roku pokonał go Goran Ivanišević, a w 2002 roku Lleyton Hewitt. W 2004 roku po raz pierwszy w karierze dotarł do półfinału innego niż Wimbledon turnieju wielkoszlemowego, French Open, przegrywając z Guillermo Corią. W tym samym roku dotarł także do półfinału US Open, gdzie wyeliminował Henmana Roger Federer.
W grze podwójnej Henman zwyciężył w 4 imprezach rangi ATP World Tour oraz dochodził do 2 finałów.
W latach 1994−2007 Henman reprezentował Wielką Brytanię w Pucharze Davisa, rozgrywając łącznie 54 pojedynki, z których 40 wygrał.
W 1996 roku wystąpił w igrzyskach olimpijskich w Atlancie. Z gry pojedynczej odpadł w 2 rundzie, natomiast w grze podwójnej wywalczył srebrny medal, w parze z Neilem Broadem. Mecz o złoty medal Brytyjczycy przegrali z Australijczykami Toddem Woodbridge’em oraz Markiem Woodforde’em[1]. Henman startował również w turniejach singlowych igrzysk olimpijskich w Sydney (2000) i Atenach (2004) ponosząc porażki w 1 rundach.
Specjalizował się w grze opartej na serwisie i woleju (styl serwis-wolej)[2]. Pochodzi z rodziny o tradycjach tenisowych (m.in. jego dziadek występował na Wimbledonie w latach 50.).
W rankingu gry pojedynczej Henman najwyżej był na 4. miejscu (7 sierpnia 2002), a w klasyfikacji gry podwójnej na 62. pozycji (21 lutego 2001).
Finały w turniejach ATP World Tour
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (11–17)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 5 stycznia 1997 | Doha | Twarda |  Jim Courier | 5:7, 7:6(5), 2:6 |
| Zwycięzca | 1. | 12 stycznia 1997 | Sydney | Twarda |  Carlos Moyá | 6:3, 6:1 |
| Finalista | 2. | 23 lutego 1997 | Antwerpia | Twarda (hala) |  Marc Rosset | 2:6, 5:7, 4:6 |
| Zwycięzca | 2. | 14 września 1997 | Taszkent | Twarda | Marc Rosset | 7:6(2), 6:4 |
| Finalista | 3. | 18 stycznia 1998 | Sydney | Twarda |  Karol Kučera | 5:7, 4:6 |
| Finalista | 4. | 2 sierpnia 1998 | Los Angeles | Twarda | Andre Agassi | 4:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 3. | 20 września 1998 | Taszkent | Twarda |  Jewgienij Kafielnikow | 7:5, 6:4 |
| Zwycięzca | 4. | 11 października 1998 | Bazylea | Twarda (hala) | Andre Agassi | 6:4, 6:3, 3:6, 6:4 |
| Finalista | 5. | 10 stycznia 1999 | Doha | Twarda |  Rainer Schüttler | 4:6, 7:5, 1:6 |
| Finalista | 6. | 21 lutego 1999 | Rotterdam | Dywanowa (hala) | Jewgienij Kafielnikow | 2:6, 6:7(3) |
| Finalista | 7. | 13 czerwca 1999 | Londyn (Queen’s) | Trawiasta | Pete Sampras | 7:6(1), 4:6, 6:7(4) |
| Finalista | 8. | 10 października 1999 | Bazylea | Dywanowa (hala) | Karol Kučera | 4:6, 6:7(10), 6:4, 6:4, 6:7(2) |
| Finalista | 9. | 20 lutego 2000 | Rotterdam | Twarda (hala) |  Cédric Pioline | 7:6(3), 4:6, 6:7(4) |
| Finalista | 10. | 12 marca 2000 | Scottsdale | Twarda |  Lleyton Hewitt | 4:6, 6:7(2) |
| Finalista | 11. | 13 sierpnia 2000 | Cincinnati | Twarda |  Thomas Enqvist | 6:7(5), 4:6 |
| Zwycięzca | 5. | 15 października 2000 | Wiedeń | Twarda (hala) | Tommy Haas | 6:4, 6:4, 6:4 |
| Zwycięzca | 6. | 26 listopada 2000 | Brighton | Twarda (hala) | Dominik Hrbatý | 6:2, 6:2 |
| Zwycięzca | 7. | 18 lutego 2001 | Kopenhaga | Twarda (hala) | Andreas Vinciguerra | 6:3, 6:4 |
| Finalista | 12. | 17 czerwca 2001 | Londyn (Queen’s) | Trawiasta | Lleyton Hewitt | 6:7(3), 6:7(3) |
| Zwycięzca | 8. | 28 października 2001 | Bazylea | Dywanowa (hala) | Roger Federer | 6:3, 6:4, 6:2 |
| Zwycięzca | 9. | 6 stycznia 2002 | Adelaide | Twarda | Mark Philippoussis | 6:4, 6:7(6), 6:3 |
| Finalista | 13. | 24 lutego 2002 | Rotterdam | Twarda (hala) | Nicolas Escudé | 6:3, 6:7(7), 4:6 |
| Finalista | 14. | 17 marca 2002 | Indian Wells | Twarda | Lleyton Hewitt | 1:6, 2:6 |
| Finalista | 15. | 16 czerwca 2002 | Londyn (Queen’s) | Trawiasta | Lleyton Hewitt | 6:4, 1:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 10. | 3 sierpnia 2003 | Waszyngton | Twarda |  Fernando González | 6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 11. | 2 listopada 2003 | Paryż | Twarda (hala) |  Andrei Pavel | 6:2, 7:6(6), 7:6(2) |
| Finalista | 16. | 21 marca 2004 | Indian Wells | Twarda | Roger Federer | 3:6, 3:6 |
| Finalista | 17. | 8 października 2006 | Tokio | Twarda | Roger Federer | 3:6, 3:6 |
Gra podwójna (4–2)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 28 lipca 1996 | Atlanta | Twarda |  Neil Broad | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 4:6, 4:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 1. | 5 października 1997 | Bazylea | Dywanowa (hala) | Marc Rosset | Karsten Braasch Jim Grabb | 7:6, 6:7, 7:6 |
| Zwycięzca | 2. | 28 lutego 1999 | Londyn | Dywanowa (hala) | Greg Rusedski |  Byron Black Wayne Ferreira | 6:3, 7:6(6) |
| Zwycięzca | 3. | 25 kwietnia 1999 | Monte Carlo | Ceglana | Olivier Delaître |  Jiří Novák David Rikl | 6:2, 6:3 |
| Finalista | 2. | 20 lutego 2000 | Rotterdam | Twarda (hala) | Jewgienij Kafielnikow | David Adams John-Laffnie de Jager | 7:5, 2:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 4. | 25 kwietnia 2004 | Monte Carlo | Ceglana |  Nenad Zimonjić |  Gastón Etlis Martín Rodríguez | 7:5, 6:2 |
Przypisy
- ↑ Marcin Motyka: To oni tworzyli historię. Poczet mistrzów i medalistów igrzysk olimpijskich w tenisie (pol.). sportowefakty.wp.pl, 3 sierpnia 2016. [dostęp 2017-04-07].
- ↑ Łukasz Roszak: Henman komentatorem telewizyjnym (pol.). sportowefakty.wp.pl, 12 kwietnia 2008. [dostęp 2017-04-07].
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-10-20] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-10-20] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2013-10-20] (ang.).
- Profil na stronie Sports-Reference (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 listopada 2012)].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
.svg)
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
.svg)
Flag of Serbia and Montenegro, was adopted on 27 April 1992, as flag of Federal Republic of Yugoslavia (1992-2003).
Flag of Serbia and Montenegro, was adopted on 27 April 1992, as flag of Federal Republic of Yugoslavia (1992-2003).
Autor: Jacky Cheong, Licencja: CC BY-SA 2.0
Tim Henman, English tennis player.