Timea Bacsinszky
_(29828039066).jpg) | ||||||||||
| Państwo | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 8 czerwca 1989 | |||||||||
| Wzrost | 170 cm | |||||||||
| Gra | praworęczna, oburęczny backhand | |||||||||
| Status profesjonalny | październik 2004 | |||||||||
| Zakończenie kariery | 16 lipca 2021 | |||||||||
| Trener | Dimitri Zavialoff | |||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||
| Wygrane turnieje | 4 WTA, 13 ITF | |||||||||
| Najwyżej w rankingu | 9 (16 maja 2016) | |||||||||
| Australian Open | 3R (2015, 2017, 2019) | |||||||||
| Roland Garros | SF (2015, 2017) | |||||||||
| Wimbledon | QF (2015) | |||||||||
| US Open | 3R (2008) | |||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||
| Wygrane turnieje | 5 WTA, 1 WTA 125K, 14 ITF | |||||||||
| Najwyżej w rankingu | 36 (31 stycznia 2011) | |||||||||
| Australian Open | 2R (2010, 2011) | |||||||||
| Roland Garros | 2R (2008, 2015) | |||||||||
| Wimbledon | 2R (2010) | |||||||||
| US Open | 3R (2010, 2018) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
| Strona internetowa | ||||||||||
Timea Bacsinszky (ur. 8 czerwca 1989 w Lozannie) – szwajcarska tenisistka, srebrna medalistka igrzysk olimpijskich z Rio de Janeiro (2016) w grze podwójnej. Najwyżej sklasyfikowana na 9. pozycji w rankingu gry pojedynczej, w deblu zaś na 36. miejscu.
Profesjonalistką była od października 2004. Zwyciężyła w czterech turniejach WTA w grze pojedynczej, natomiast w trzech docierała do finału. Trzynastokrotnie triumfowała w imprezach ITF. W grze podwójnej wygrała w pięciu turniejach WTA Tour – w Budapeszcie, w Pradze, dwukrotnie w Luksemburgu (2010, 2014) oraz w Petersburgu, ponadto pięciokrotnie występowała w innych finałach. Osiągnęła też dwa finały zawodów cyklu WTA 125K series w grze podwójnej, z czego jeden wygrała. Reprezentantka kraju w Pucharze Federacji i Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie[1]. 16 lipca 2021 ogłosiła zakończenie kariery tenisowej[2].
Kariera
Kariera juniorska
Bacsinszky rozpoczęła swoją karierę w turnieju w Beaulieu, gdzie po przejściu eliminacji przegrała w finale. Dzięki „dzikiej karcie” zadebiutowała w Wielkim Szlemie – podczas French Open 2002, odpadając w pierwszej rundzie. W lipcu 2002 zwyciężyła w imprezie w Berlinie.
W styczniu 2003 przegrała w ćwierćfinale w San Jose z Michaëllą Krajicek. Podczas French Open odpadła w 1/8 finału, zostając pokonana przez Annę-Lenę Grönefeld. Dwa tygodnie później, doszła do drugiej rundy Wimbledonu. W 2004 przegrała w półfinale Australian Open i French Open, zaś w US Open w trzeciej rundzie. Podczas mistrzostw Europy juniorek w Klosters zdobyła srebrny medal[3] (w grze podwójnej również przegrała w finale[3]).
Na początku 2005, po przegranej z Wiktoryją Azaranką w finale turnieju w Melbourne i półfinale Australian Open w singlowym rankingu ITF awansowała na 13. miejsce – najwyższe w karierze[4].
Kariera seniorska
2003-2005
Pierwszy seniorski turniej, w którym zagrała Bacsinszky, była impreza ITF w Vaduz. Skreczowała wówczas przy stanie 2:5 w meczu pierwszej rundy z Caroline Maes. W deblu również przegrała w pierwszym pojedynku (grała w parze z Rominą Oprandi). W Dublinie, po przejściu eliminacji, przegrała w drugiej rundzie, zaś we Wrexham, również jako kwalifikantka, wygrała cały turniej. W październiku zagrała pierwszy raz w turnieju WTA, w Zurychu – została pokonana w drugiej rundzie kwalifikacji.
Sezon 2004 rozpoczęła od zwycięstwa w turnieju w Dinan, pokonując Cipporę Obziler w finale. Następnie, odpadła w drugiej rundzie w Biarritz i w pierwszej rundzie w Strasburgu. W sierpniu, wygrała trzeci turniej ITF w karierze, w Martina Franca. W Zurychu, została pokonana w pierwszym meczu przez Nathalie Dechy[5]. Tydzień później, przegrała w 1/4 finału w Stambule. W ostatnim występie w 2004 przegrała w II rundzie kwalifikacji w Poitiers.
Podczas Australian Open 2005 zadebiutowała w seniorskich rozgrywkach Wielkiego Szlema, przegrywając z Galiną Woskobojewą w pierwszej rundzie. Następnie, grając z dziką kartą, doszła do drugiej rundy w Dinan. W kwietniu, przegrała w finale turnieju w Biarritz. W imprezie w Stambule została pokonana przez Oksanę Lubcową. Po przejściu eliminacji przegrała w 1/4 finału w Deauville.
2006
Rok 2006 rozpoczęła od udanych eliminacji do ITFu w Sztokholmie, przegrywając później w pierwszej rundzie. W grze podwójnej, w parze z Aurélie Védy wygrała cały turniej. Następnie, w Biberach, również po przejściu kwalifikacji, została pokonana w drugiej rundzie. W kwietniu, w Dinan odniosła czwarte zwycięstwo turniejowe, wygrywając w finale z Jarosławą Szwiedową. Miesiąc później, grając jako kwalifikantka, w turnieju głównym pokonała m.in. Julianę Fedak i Aravane Rezaï, wygrała kolejny turniej w karierze.
W maju, dzięki „dzikiej karcie” od organizatorów, zagrała w turnieju WTA w Strasburgu. W pierwszej rundzie pokonała Lisę Raymond 5:7, 6:2, 6:1, by w drugiej przegrać z Nicole Vaidišovą. Dwa tygodnie później, w Gorizii, doszła do 1/2 finału. W eliminacjach do imprezy w Stuttgarcie przegrała w drugiej fazie.
Podczas turnieju WTA w Zurychu wygrała trzy mecze kwalifikacyjne i awansowała do turnieju głównego. W I rundzie pokonała Anastasiję Myskinę 6:3, 6:3. W drugiej wygrała ze Francescą Schiavone, po kreczu rywalki przy stanie 6:4. W 1/4 finału została pokonana przez Mariję Szarapową, późniejszą zwyciężczynię[6]. W dwóch ostatnich turniejach, w Bratysławie i Poitiers odpadała w drugich rundach.
2007
Kolejny sezon rozpoczęła od przegranej z Renatą Voráčovą w trzeciej rundzie eliminacji do Australian Open. W Paryżu odpadła w pierwszej rundzie kwalifikacji. Na kortach ziemnych w Dinan została pokonana w ćwierćfinale przez Karin Knapp. Podczas turnieju w Cagnes-sur-Mer odniosła 6. zwycięstwo w karierze. W drodze po tytuł pokonała m.in. rozstawioną z „dwójką” Jelenę Wiesninę.
W eliminacjach do imprezy w Pradze w pierwszej rundzie pokonała Nehę Uberoi, by w drugiej przegrać z Andreą Hlaváčkovą. Dwa tygodnie później, w Fez doszła do II rundy[7]. Po przejściu eliminacji do French Open przegrała w drugiej rundzie z rozstawioną z numerem 23., Francescą Schiavone 3:6, 6:7(5). Po tym turnieju została pierwszy raz sklasyfikowana w pierwszej setce rankingu – na 89. miejscu. W Barcelonie odpadła w pierwszej rundzie, po porażce z Émilie Loit[8].
Podczas Ordina Open w ’s-Hertogenbosch odpadła w drugiej rundzie eliminacji. Na Wimbledonie została pokonana w pierwszej rundzie przez Wierę Duszewinę. W kolejnym turnieju zagrała miesiąc później, na US Open, przegrywając z turniejową „siódemką”, Nadieżdą Pietrową. W Denain, grając jako najwyżej rozstawiona, odpadła w 1/2 finału. Tydzień później, w Bordeaux, przegrała w drugiej rundzie.
W kolejnych turniejach, w Luksemburgu i w Stuttgarcie, odpadała w drugiej rundzie kwalifikacji. Grając dzięki „dzikiej karcie”, w Zurychu zagrała od razu w turnieju głównym – przegrała w pierwszej rundzie z Aloną Bondarenko 6:1, 3:6, 3:6[9]. Podczas Generali Ladies Linz została wyeliminowana w II rundzie kwalifikacji. Na początku listopada, przegrała w drugiej rundzie w Deauville.
2008
Rok 2008 rozpoczęła w Gold Coast, turniejem Mondial Australian Women’s Hardcourts. Po przejściu eliminacji, odpadła w pierwszej rundzie. Tydzień później, w Sydney, przegrała w II fazie kwalifikacji. W Australian Open, po wygraniu trzech meczów eliminacyjnych, doszła do drugiej rundy turnieju głównego, gdzie przegrała z Hinduską Sanią Mirzą w trzech setach.
Po występie w Melbourne, po raz pierwszy awansowała do pierwszej setki rankingu WTA – na 93. miejsce. Na początku lutego zagrała w Paryżu. Odpadła wówczas w drugiej rundzie eliminacji. Siedem dni później, grając jako kwalifikantka doszła do półfinału turnieju w Antwerpii. Po drodze pokonała, sklasyfikowaną wtedy na 8. miejscu w klasyfikacji singlistek, Danielę Hantuchovą. W walce o finał, przegrała z najwyżej rozstawioną zawodniczką – Justine Henin[10]. W kolejnych czterech turniejach – w Dubaju, Miami, Amelia Island oraz Charleston – przegrywała w pierwszej rundzie.
Pod koniec kwietnia, w pierwszej rundzie turnieju Grand Prix de SAR w Fez pokonała Nadię Lalami, zaś w drugiej rundzie została pokonana przez Petrę Cetkovską. W turniejach w Berlinie oraz Rzymie przegrywała w eliminacjach. Na kortach ziemnych w Strasburgu, po pokonaniu Jeleny Dokić, Yan Zi oraz Alony Bondarenko, doszła do 1/2 finału[11]. W wielkoszlemowym French Open, dzięki wysokiemu rankingowi, zagrała od razu w turnieju głównym. W pierwszej rundzie wygrała z Tamirą Paszek, aby w drugiej przegrać z Patty Schnyder.
Kolejnym występem Bacsinszky był trzeci w tym sezonie turniej Wielkiego Szlema – Wimbledon. Odpadła w drugiej rundzie, po przegranej z Jeleną Diemientiewą. Tydzień później, w Budapeszcie, została pokonana w pierwszym meczu. W sierpniu, reprezentowała Szwajcarię podczas Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie. W pierwszej rundzie przegrała z turniejową „siódemką”, Amerykanką Venus Williams.
Tydzień później, przegrała w pierwszej rundzie Forest Hills Tennis Classic w Forest Hills. Podczas US Open doszła do trzeciej rundy, w której przegrała z późniejszą półfinalistką, Dinarą Safiną. W ostatnich dwóch występach, w Zurychu i Luksemburgu, odpadała w pierwszej rundzie.
2009
Sezon 2009 Bacsinszky rozpoczęła turniejem Open Gaz de France w Paryżu. Odpadła tam w pierwszej rundzie, pokonana przez Monicę Niculescu. Na początku marca, doszła do 2. rundy BNP Paribas Open w Indian Wells, przegrywając z turniejową „dziewiątką”, Caroline Wozniacki. W Miami przegrała w pierwszej rundzie. Grając jako rozstawiona z numerem trzecim, odpadła w drugiej rundzie eliminacji do turnieju w Barcelonie.
Podczas drugiego turnieju wielkoszlemowego w tym roku, French Open odpadła w 1/64 finału (drugiej rundzie), po przegranej z rozstawioną z 25., Li Na. Podczas turnieju ITF w Marsylii została pokonana przez Masę Zec Peškirič w półfinale. Po drodze wygrała m.in. z najwyżej rozstawioną zawodniczką, Monicą Niculescu. Na Wimbledonie przegrała w drugiej rundzie z Marion Bartoli. W turnieju w Budapeszcie, po przejściu eliminacji, odpadła w 1/4 finału. Tydzień później, w Pradze, również grając jako kwalifikantka, doszła do półfinału, gdzie przegrała z turniejową „jedynką”, Francescą Schiavone. Podczas Istanbul Cup w Stambule przegrała w półfinale z Wierą Duszewiną[12].
W kolejnym turnieju Bacsinszky zagrała dopiero pod koniec sierpnia – podczas ITF-u w Bronksie. Przegrała tam w drugiej rundzie. Podobnie było również podczas US Open, gdzie przegrała w tej fazie z Danielą Hantuchovą. Dwa tygodnie później, w Sofii, odpadła w pierwszej rundzie. W Saint-Malo zagrała jako rozstawiona z „piątką”. Doszła tam do półfinału, gdzie została pokonana przez Alexandrę Dulgheru. Pod koniec września, w Atenach przegrała w II rundzie. Podczas FORTIS Championships Luxembourg w Luksemburgu odniosła pierwsze zwycięstwo w karierze w cyklu WTA Tour, pokonując w finale Sabine Lisicki[13]. Tydzień później, w Urtijëi przegrała w 2. rundzie.
W grze podwójnej wygrała w trzech turniejach ITF – w Sofii, Saint-Malo i Urtijëi. Za każdym razem jej partnerką była Tathiana Garbin. Odpadła w dwóch finałach: w Marsylii (partnerowała jej Jelena Bowina) i w Atenach (w parze z Garbin). Zagrała w jednym turnieju Wielkiego Szlema, US Open, gdzie w parze z Alizé Cornet przegrały w pierwszej rundzie.
2010
Pierwszym turniejem Bacsinszky w 2010 był Brisbane International w Brisbane. Doszła tam do drugiej rundy, w której przegrała z późniejszą półfinalistką, Aną Ivanović. Tydzień później, w Sydney, startując jako szczęśliwa przegrana („lucky loser”) odpadła w pierwszej rundzie. Podczas pierwszego turnieju wielkoszlemowego, Australian Open, została pokonana w pierwszym meczu przez Yvonne Meusburger.
Na początku lutego zagrała w Open GDF Suez, w Paryżu. Odpadła tam w pierwszej rundzie z Karoliną Šprem. W kolejnym turnieju, w Dubaju, również odpadła w pierwszej fazie turnieju głównego. Podczas BNP Paribas Open w Indian Wells przegrała w pierwszej rundzie z Kirsten Flipkens. Dwa tygodnie później, w Miami doszła do IV rundy, po drodze pokonując rozstawioną z „ósemką” Li Na.
W pierwszym turnieju w sezonie na nawierzchni ziemnej, Barcelona Ladies Open w Barcelonie odpadła w ćwierćfinale gry pojedynczej[14], zaś w deblu, grając w parze z Tathianą Garbin, doszła do finału, gdzie przegrały z Sarą Errani i Robertą Vinci. Trzy tygodnie później, w Rzymie, doszła do drugiej rundy, w której została pokonana przez liderkę rankingu, Serenę Williams. Podczas Mutua Madrileña Madrid Open w Madrycie odpadła w pierwszej rundzie eliminacji, w których była najwyżej rozstawiona. Tydzień później, w Warszawie przegrała w drugiej fazie turnieju głównego, z późniejszą zwyciężczynią Alexandrą Dulgheru. We French Open doszła do 2. rundy, gdzie przegrała z Dulgheru. W grze podwójnej, grając w parze z Garbin, przegrały w pierwszej rundzie z rozstawionymi z „dziewiątką”, Bethanie Mattek-Sands i Yan Zi.
W czerwcu, podczas Wimbledonu odpadła w pierwszej rundzie, po przegranej z Ediną Gallovits. Dwa tygodnie później, w Budapeszcie, przegrała w drugiej rundzie z Alizé Cornet. W Pradze była rozstawiona z numerem trzecim. Została pokonana w I rundzie przez Monicę Niculescu. W obu turniejach, grając w parze z Tathianą Garbin, odniosła zwycięstwa. W finale Gaz de France Budapest Grand Prix pokonały Soranę Cîrsteę i Anabel Medinę Garrigues, zaś w meczu finałowym ECM Prague Open wygrały z Monicą Niculescu i Ágnes Szávay. Tydzień później, w Bad Gastein, grając jako rozstawiona z „dwójką”, doszła do drugiego finału turniejowego w karierze. Przegrała w nim z Julia Görges w dwóch setach[15].
Podczas turnieju w Montrealu w pierwszej rundzie wygrała z Aleksandrą Wozniak, zaś w drugiej przegrała ze Swietłaną Kuzniecową. Podczas Pilot Pen Tennis w New Haven została pokonana w drugiej rundzie przez Mariję Kirilenko. W US Open odpadła w 1 rundzie singla, przegrywając z rozstawioną z numerem 21., Zheng Jie. W gry podwójnej, w parze z Garbin, po pokonaniu rozstawionych z 16. Hsieh Su-wei i Peng Shuai, doszły do trzeciej rundy, gdzie przegrały z późniejszymi finalistkami, Liezel Huber i Nadią Pietrową.
Dzięki „dzikiej karcie” od organizatorów, zagrała w turnieju ITF we francuskim Saint-Malo. Doszła do ćwierćfinału, gdzie oddała walkowerem mecz z Virginie Razzano[16]. Tydzień później, w Tokio, przegrała w pierwszej rundzie z rozstawioną z numerem 13., Szachar Pe’er. W kolejnym turnieju, China Open w Pekinie, w pierwszym meczu pokonała Julię Görges. W drugiej rundzie wygrała z turniejową „ósemką”, Wiktoryją Azaranką, po kreczu rywalki przy stanie 3:2 w drugim secie[17]. W 1/8 finału zwyciężyła z Jeleną Wiesniną, zaś w ćwierćfinale przegrała z Peer. W grze podwójnej, w parze z Garbin, odpadły w drugiej rundzie, przegrywając z późniejszymi triumfatorkami, Chuang Chia-jung i Olgą Goworcową.
Tydzień później, w imprezie ITF w belgijskim Torhout, doszła do 1/2 finału, gdzie przegrała z Simoną Halep. W ostatnim turnieju, FORTIS Championships Luxembourg w Luksemburgu odpadła w pierwszej rundzie gry pojedynczej, w której została pokonana przez Barborę Záhlavovą-Strýcovą. W grze podwójnej, wraz z Garbin, będąc turniejową „dwójką”, odniosły zwycięstwo, pokonując w finale Benesovą i Záhlavovą-Strýcovą – najwyżej rozstawione.
2011
Sezon 2011 rozpoczęła turniejem Medibank International Sydney, gdzie przegrała w pierwszej fazie eliminacji z Rebeccą Marino. Podczas Australian Open została pokonana w I rundzie przez Monicą Niculescu. W grze podwójnej, wraz z Tathianą Garbin były rozstawione z numerem 16. Odpadły w drugiej rundzie z Alexandrą Dulgheru i Magdaléna Rybárikovą. Po tym turnieju Garbin zakończyła sportową karierę[18].
Na początku lutego, podczas Open GDF Suez w Paryżu, odpadła w pierwszych rundach gry pojedynczej oraz gry podwójnej, w której grała z Aurélie Védy. Podczas Dubai Tennis Championships przegrała w 2. rundzie z Marion Bartoli. Tydzień później, w Ad-Dauha, grając jako „lucky loser”, została pokonana przez Peng Shuai. W pierwszej rundzie w Indian Wells pokonała Olgę Goworcową. W drugiej przegrała z rozstawioną z numerem 3., Wierą Zwonariową. W zawodach w Nassau doszła do 1/4 finału. Podczas Sony Ericsson Open doszła do 2. rundy, gdzie została pokonana przez Dominiką Cibulkovą.
Pod koniec marca Bacsinszky wycofała się ze wszystkich turniejów z powodu kontuzji lewego kolana[19][20].
2012
Do gry powróciła podczas turnieju w Acapulco, gdzie przegrała w pierwszej rundzie. W Indian Wells doszła do drugiej rundy, gdzie w meczu ze Swietłaną Kuzniecową musiała skreczować z powodu kontuzji prawego ramienia[20][21]. Również w II rundzie odpadła w Fezie. Podczas Internazionali BNL d’Italia skreczowała w meczu z Sarą Errani.
2015
Na początku tego sezonu szwajcarska tenisistka dotarła do finału turnieju kategorii WTA International Series w Shenzhen, jednak przegrała z Simoną Halep. W Australian Open dotarła do trzeciej rundy, w której uległa Garbiñe Muguruzie. Na przełomie lutego i marca zwyciężyła w dwóch turniejach singlowych, w Acapulco i Monterrey, dwukrotnie pokonując w finale Caroline Garcię. Dzięki temu w rankingu WTA Tour awansowała na 26. miejsce, wówczas najwyższe w karierze. Podczas turnieju w Indian Wells Szwajcarka kontynuowała kolejne zwycięskie spotkania, by ulec w ćwierćfinale Serenie Williams.
We French Open ponownie przegrała ze starszą z sióstr Williams, ale dotarła do najlepszej czwórki turnieju, a Wimbledon zakończyła na ćwierćfinale.
W ostatnim wielkoszlemowym turnieju US Open Bacsinszky odpadła w 1. rundzie z Barborą Strýcovą. W październiku zanotowała finał rozgrywek WTA Tour w Pekinie, lecz w nim przegrała z Garbiñe Muguruzą 5:7, 4:6.
2016
Ten sezon Szwajcarka zainaugurowała turniejami w Australii (Brisbane i Sydney), jednakże występ każdego z nich kończyła po 1. rundzie. Poprawę formy nie przyniósł jej także start w wielkoszlemowym Australian Open, w którym odpadła w pojedynku o trzecią rundę z Anniką Beck.
Tenisistka w przerwie między startami w WTA Tour wystąpiła podczas wygranego pojedynku z Niemkami 3:2 w ćwierćfinale Pucharu Federacji, ale żadnego pojedynku nie wygrała.
W Dosze zawodniczka pokonała dwie rywalki.
Znaczna poprawa dyspozycji Bacsinszky nastąpiła w trakcie marcowych zawodów rangi Mandatory w Indian Wells i Miami, w którym dochodziła odpowiednio do 1/8 finału i półfinału, w drugim z nich pokonując po drodze m.in. Agnieszkę Radwańską.
W połowie kwietnia zawodniczka ponownie znalazła się w składzie półfinałowego spotkania Fed Cup z Czeszkami, ale w dwóch pojedynkach przegrała. Pod koniec tego samego miesiąca Bacsinszky triumfowała w Rabacie, tracąc w turnieju zaledwie jednego seta.
Puchar Federacji
W Pucharze Federacji Bacsinszky zadebiutowała w 2004 roku, podczas meczu Szwajcaria – Kanada. Rozegrała wówczas trzy mecze: jeden wygrała (z Marie-Ève Pelletier) oraz dwa przegrała (z Aleksandrą Woźniak i parą Mélanie Marois i Pelletier). Szwajcarki pokonały Kanadę 3:2. Drugi raz w barwach Szwajcarii zagrała rok później, w ćwierćfinale drugiej Grupy Światowej, ze Słowaczkami, zdobywając wszystkie trzy punkty. W lipcu, w pojedynku z Austrią wygrała z Yvonne Meusburger i przegrała z Tamirą Paszek.
Podczas 1/4 finału Grupy Światowej II w 2006, Szwajcaria – Japonia, rozgrywanym w Tokio, zdobyła jedyny punkt dla Szwajcarek, wygrywając z Shinobu Asagoe. W meczu o utrzymanie z Australijkami, przegrała trzy pojedynki: z Nicole Pratt, Samanthą Stosur i duetem Alicia Molik/Rennae Stubbs (grała w parze ze Stefanią Boffą). W 2007 zagrała obydwu meczach grupowych w Strefie Euroafrykańskiej. Z Dunkami wygrała mecz deblowy, zaś z Rumunkami przegrała z Mădăliną Gojneą. Dwa lata później, w Zurychu, przegrała dwa mecze singlowe w pojedynku z Niemkami – z Sabine Lisicki i Anną-Leną Grönefeld.
Łącznie w reprezentacji rozegrała 53 mecze, 39 w grze pojedynczej i 14 w grze podwójnej. Wygrała dwadzieścia osiem pojedynków, zaś przegrała dwadzieścia pięć[22].
Życie prywatne
Timea Bacsinszky zaczęła grać w tenisa w wieku 3 lat pod wpływem matki, Suzanne – dentystki pochodzenia węgierskiego. Jej ojciec, Igor, jest pochodzącym z Siedmiogrodu instruktorem tenisa. Ma troje rodzeństwa – dwie siostry, Sophie i Melindę, oraz brata, Daniela. Włada pięcioma językami: włoskim, francuskim, węgierskim, niemieckim i angielskim. Preferowała grę na kortach twardych. Lubi słuchać muzyki i grać w piłkę ręczną. Jej ulubioną piosenkarką jest Pink[23].
Historia występów wielkoszlemowych
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
Występy w grze pojedynczej
| Turniej | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | Tytuły | Z–P | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | Q1 | A | Q3 | 2R | A | 1R | 1R | A | A | A | 3R | 2R | 3R | A | 3R | A | 0 / 7 | 8 – 7 | ||||||
| French Open | A | A | A | A | 2R | 2R | 2R | 2R | A | A | Q1 | 2R | SF | QF | SF | A | Q2 | A | 0 / 8 | 19 – 8 | ||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | 1R | 2R | 2R | 1R | A | A | Q2 | 2R | QF | 3R | 3R | A | 1R | A | 0 / 9 | 11 – 9 | ||||||
| US Open | A | A | A | A | 1R | 3R | 2R | 1R | A | 1R | A | 2R | 1R | 2R | A | 1R | 1R | A | 0 / 10 | 5 – 10 | ||||||
| Ranking na koniec roku | 455 | 247 | 392 | 121 | 123 | 53 | 54 | 51 | 242 | 185 | 285 | 48 | 12 | 15 | 39 | 241 | 125 | 300 | 0 / 34 | 43 – 34 | ||||||
Występy w grze podwójnej
| Turniej | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | Tytuły | Z–P | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | 2R | 2R | A | A | A | 1R | A | A | A | 1R | A | 0 / 4 | 2 – 4 | |||||||
| French Open | A | A | A | A | A | 2R | A | 1R | A | A | A | A | 2R | A | A | A | A | A | 0 / 3 | 2 – 3 | |||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | 1R | A | 2R | A | A | A | Q2 | 1R | A | A | A | 1R | A | 0 / 4 | 1 – 4 | |||||||
| US Open | A | A | A | A | A | 1R | 1R | 3R | A | A | A | 1R | 2R | A | A | 3R | A | A | 0 / 6 | 5 – 6 | |||||||
| Ranking na koniec roku | – | 584 | 393 | 241 | 171 | 180 | 107 | 37 | 347 | 125 | 531 | 138 | 143 | 208 | 181 | 93 | 155 | 280 | 0 / 17 | 10 – 17 | |||||||
Występy w grze mieszanej
| Turniej | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | Tytuły | Z–P | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 1R | A | 0 / 1 | 0 – 1 | |||||||
| French Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | |||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | A | A | 1R | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 1 | 0 – 1 | |||||||
| US Open | A | A | A | A | A | A | A | 1R | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 1 | 0 – 1 | |||||||
| 0 / 3 | 0 – 3 | ||||||||||||||||||||||||||
Finały turniejów WTA
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 2009 – 2020 | |
| WTA Premier Mandatory | |
| WTA Premier 5 | |
| WTA Premier | |
| WTA International Series | |
| WTA 125K series (2012–2020) | |
Gra pojedyncza 7 (4–3)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 25 października 2009 | Luksemburg | Twarda (hala) |  Sabine Lisicki | 6:2, 7:5 |
| Finalistka | 1. | 25 lipca 2010 | Bad Gastein | Ceglana | Julia Görges | 1:6, 4:6 |
| Finalistka | 2. | 10 stycznia 2015 | Shenzhen | Twarda |  Simona Halep | 2:6, 2:6 |
| Zwyciężczyni | 2. | 28 lutego 2015 | Acapulco | Twarda |  Caroline Garcia | 6:3, 6:0 |
| Zwyciężczyni | 3. | 8 marca 2015 | Monterrey | Twarda | Caroline Garcia | 4:6, 6:2, 6:4 |
| Finalistka | 3. | 11 października 2015 | Pekin | Twarda |  Garbiñe Muguruza | 5:7, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 4. | 30 kwietnia 2016 | Rabat | Ceglana |  Marina Erakovic | 6:2, 6:1 |
Gra podwójna 10 (5–5)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 12 kwietnia 2010 | Barcelona | Ceglana |  Tathiana Garbin | Sara Errani Roberta Vinci | 1:6, 6:3, 2–10 |
| Zwyciężczyni | 1. | 12 lipca 2010 | Budapeszt | Ceglana | Tathiana Garbin | Sorana Cîrstea Anabel Medina Garrigues | 6:3, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 2. | 19 lipca 2010 | Praga | Ceglana | Tathiana Garbin | Monica Niculescu Ágnes Szávay | 7:5, 7:6(4) |
| Finalistka | 2. | 25 lipca 2010 | Bad Gastein | Ceglana | Tathiana Garbin |  Lucie Hradecká Anabel Medina Garrigues | 7:6(2), 1:6, 5–10 |
| Zwyciężczyni | 3. | 24 października 2010 | Luksemburg | Twarda (hala) | Tathiana Garbin | Iveta Benešová Barbora Záhlavová-Strýcová | 6:4, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 4. | 18 października 2014 | Luksemburg | Twarda (hala) | Kristina Barrois | Lucie Hradecká Barbora Krejčíková | 3:6, 6:4, 10–4 |
| Finalistka | 3. | 14 sierpnia 2016 | Rio de Janeiro | Twarda |  Martina Hingis |  Jekatierina Makarowa Jelena Wiesnina | 4:6, 4:6 |
| Finalistka | 4. | 16 kwietnia 2017 | Biel | Twarda (hala) | Martina Hingis |  Hsieh Su-wei Monica Niculescu | 7:5, 3:6, 7–10 |
| Zwyciężczyni | 5. | 4 lutego 2018 | Petersburg | Twarda (hala) | Wiera Zwonariowa | Ałła Kudriawcewa Katarina Srebotnik | 2:6, 6:1, 10–3 |
| Finalistka | 5. | 22 lipca 2018 | Gstaad | Ceglana | Lara Arruabarrena |  Alexa Guarachi Desirae Krawczyk | 6:4, 4:6, 6–10 |
Finały turniejów WTA 125K series
Gra podwójna 2 (1–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 11 listopada 2018 | Limoges | Twarda (hala) | Wiera Zwonariowa | Wieronika Kudiermietowa Galina Woskobojewa | 5:7, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 1. | 9 czerwca 2019 | Bol | Ceglana |  Mandy Minella |  Cornelia Lister Renata Voráčová | 0:6, 7:6(3), 10-4 |
Występy w Turnieju WTA Elite Trophy
W grze pojedynczej
| Rok | Rezultat | Przeciwniczka | Wynik |
| 2016 | Faza grupowa | Tímea Babos Zhang Shuai | 6:4, 6:2 1:6, 1:6 |
Finały turniejów rangi ITF
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75/80 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50/60 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza 20 (13–7)
| Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Przeciwniczka | Wynik | |
| Zwyciężczyni | 1. | 10/08/2003 | Wrexham | 10 000 | Twarda |  Karen Paterson | 6:0, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 2. | 11/04/2004 | Dinan | 50 000 | Ceglana (hala) |  Cippora Obziler | 6:2, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 3. | 15/08/2004 | Martina Franca | 25 000 | Twarda |  Bahijja Muhtasin | 6:4, 6:4 |
| Finalistka | 1. | 17/04/2005 | Biarritz | 25 000 | Ceglana | Martina Müller | 6:4, 6:7(2), 2:6 |
| Zwyciężczyni | 4. | 09/04/2006 | Dinan | 75 000 | Ceglana (hala) | Jarosława Szwiedowa | 4:6, 7:5, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 5. | 21/05/2006 | Saint-Gaudens | 50 000 | Twarda |  Ivana Abramović | 7:5, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 6. | 29/04/2007 | Cagnes-sur-Mer | 100 000 | Twarda | Tatjana Malek | 6:4, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 7. | 08/07/2012 | Rovereto | 15 000 | Ceglana | Anne Schäfer | 6:0, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 8. | 16/09/2012 | Mont-de-Marsan | 25 000 | Ceglana |  Teliana Pereira | 6:2, 3:6, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 9. | 28/10/2012 | Brasília | 25 000 | Ceglana | Raluca Olaru | 7:5, 6:2 |
| Finalistka | 2. | 23/02/2013 | Kreuzlingen | 10 000 | Dywanowa (hala) | Jekatierina Aleksandrowa | 4:6, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 10. | 21/07/2013 | Contrexeville | 50 000 | Ceglana | Beatriz García Vidagany | 6:1, 6:1 |
| Finalistka | 3. | 10/11/2013 | Équeurdreville-Hainneville | 25 000 | Twarda (hala) | Amandine Hesse | 6:7(5), 6:3, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 11. | 26/01/2014 | Andrézieux-Bouthéon | 25 000 | Twarda |  Ysaline Bonaventure | 6:1, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 12. | 16/02/2014 | Tallinn | 15 000 | Twarda |  Anett Kontaveit | 6:3, 6:3 |
| Finalistka | 4. | 22/02/2014 | Kreuzlingen | 25 000 | Dywanowa (hala) |  Michaëlla Krajicek | 4:6, 6:7(5) |
| Finalistka | 5. | 11/05/2014 | Cagnes-sur-Mer | 100 000 | Ceglana |  Sharon Fichman | 2:6, 2:6 |
| Finalistka | 6. | 15/06/2014 | Nottingham | 50 000 | Trawiasta |  Jarmila Gajdošová | 2:6, 2:6 |
| Finalistka | 7. | 16/09/2018 | Biarritz | 80 000 | Ceglana | Tamara Korpatsch | 2:6, 5:7 |
| Zwyciężczyni | 13. | 04/11/2018 | Nantes | 25 000 | Twarda (hala) | Amandine Hesse | 6:4, 3:6, 6:1 |
Gra podwójna 22 (14–8)
| Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik | |
| Finalistka | 1. | 17/04/2005 | Biarritz | 25 000 | Ceglana | Aurélie Védy | Stéphanie Cohen-Aloro Salima Safar | 2:6, 1:6 |
| Zwyciężczyni | 1. | 22/11/2005 | Zawada | 25 000 | Dywanowa (hala) |  Nadzieja Astrouskaja | Lucie Hradecká Gabriela Navrátilová | 6:4, 7:6(5) |
| Zwyciężczyni | 2. | 19/02/2006 | Sztokholm | 25 000 | Twarda (hala) | Aurélie Védy |  Surina de Beer Anne Keothavong | 6:4, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 3. | 29/04/2007 | Cagnes-sur-Mer | 100 000 | Twarda | Aurélie Védy |  Katarína Kachlíková Anastasija Pawluczenkowa | 7:5, 7:5 |
| Finalistka | 2. | 09/09/2007 | Denain | 75 000 | Ceglana |  Karolina Kosińska | Eva Hrdinová Marie-Ève Pelletier | 3:6, 2:6 |
| Zwyciężczyni | 4. | 12/09/2007 | Bordeaux | 100 000 | Twarda | Sandra Klösel | Alisa Klejbanowa Nathalie Viérin | 7:6(2), 6:4 |
| Finalistka | 3. | 14/06/2009 | Marsylia | 100 000 | Ceglana | Jelena Bowina | Tathiana Garbin María Emilia Salerni | 7:6(4), 3:6, 7–10 |
| Zwyciężczyni | 5. | 20/09/2009 | Sofia | 100 000 | Ceglana | Tathiana Garbin | Polona Hercog Petra Martić | 6:2, 7:6(4) |
| Zwyciężczyni | 6. | 27/09/2009 | Saint-Malo | 100 000 | Ceglana | Tathiana Garbin | Andreja Klepač Aurélie Védy | 6:3, krecz |
| Finalistka | 4. | 04/10/2009 | Ateny | 100 000 | Twarda | Tathiana Garbin |  Eleni Daniilidu Jasmin Wöhr | 2:6, 7:5, 4–10 |
| Zwyciężczyni | 7. | 31/10/2009 | Urtijëi | 100 000 | Dywanowa (hala) | Tathiana Garbin | Galina Woskobojewa Barbora Záhlavová-Strýcová | 6:2, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 8. | 17/10/2010 | Torhout | 100 000 | Twarda (hala) | Tathiana Garbin | Michaëlla Krajicek Yanina Wickmayer | 6:4, 6:2 |
| Finalistka | 5. | 29/07/2012 | Contamines-Montjoie | 25 000 | Twarda | Estelle Guisard | Conny Perrin Maša Zec Peškirič | 6:2, 4:6, 5–10 |
| Zwyciężczyni | 9. | 16/09/2012 | Mont-de-Marsan | 25 000 | Ceglana | Mihaela Buzărnescu |  Aleksandrina Najdenowa Teliana Pereira | 6:4, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 10. | 14/10/2012 | Suzhou | 100 000 | Twarda | Caroline Garcia | Yang Zhaoxuan Zhao Yi-jing | 7:5, 6:3 |
| Finalistka | 6. | 28/10/2012 | Brasília | 25 000 | Ceglana | Julia Cohen | Elena Bogdan Raluca Olaru | 3:6, 6:3, 8–10 |
| Zwyciężczyni | 11. | 23/02/2013 | Kreuzlingen | 10 000 | Dywanowa (hala) | Xenia Knoll | Matea Mežak Silvia Njirić | 6:3, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 12. | 04/10/2013 | Budapeszt | 25 000 | Ceglana | Xenia Knoll | Réka Luca Jani Weronika Kapszaj | 7:6(3), 6:2 |
| Zwyciężczyni | 13. | 09/11/2013 | Équeurdreville-Hainneville | 25 000 | Twarda (hala) | Kristina Barrois |  Diāna Marcinkēviča Eva Wacanno | 6:4, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 14. | 24/11/2013 | Szarm el-Szejk | 75 000 | Ceglana | Kristina Barrois | Anna Morgina Kateřina Siniaková | 6:7(5), 6:0, 10–4 |
| Finalistka | 7. | 25/01/2014 | Andrézieux-Bouthéon | 25 000 | Twarda | Kristina Barrois | Julija Bejhelzimer Kateryna Kozłowa | 3:6, 6:3, 8–10 |
| Finalistka | 8. | 09/03/2014 | Preston | 25 000 | Twarda (hala) | Kristina Barrois | Tara Moore Marta Sirotkina | 6:1, 1:6, 11–13 |
Występy w igrzyskach olimpijskich
Gra pojedyncza
| Runda | Przeciwniczka | Wynik | |
|---|---|---|---|
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008, reprezentując państwo Szwajcaria | |||
| I runda | Stany Zjednoczone: Venus Williams [7] | 3:6, 2:6 | |
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo Szwajcaria [12] | |||
| I runda | Chiny Zhang Shuai | 7:6(4), 4:6, 6:7(7) | |
Gra podwójna
| Runda | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
|---|---|---|---|
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo Szwajcaria | |||
| I runda | Martina Hingis [5] | Australia: Darja Gawriłowa, Samantha Stosur | 6:4, 4:6, 6:2 |
| II runda | Stany Zjednoczone: Bethanie Mattek-Sands, Coco Vandeweghe | 6:4, 6:4 | |
| Ćwierćfinał | Chińskie Tajpej: Chan Hao-ching, Chan Yung-jan [3] | 6:3, 6:0 | |
| Półfinał | Czechy: Andrea Hlaváčková, Lucie Hradecká [6] | 5:7, 7:6(3), 6:2 | |
| O złoty medal | Rosja: Jekatierina Makarowa, Jelena Wiesnina [7] | 4:6, 4:6 | |
Historia juniorskich występów wielkoszlemowych
Występy w grze pojedynczej
| Turniej | 2006 | 2005 | 2004 | 2003 | 2002 |
|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | 3R | SF | SF | – | – |
| French Open | 1R | QF | SF | 3R | 1R |
| Wimbledon | – | – | – | 2R | – |
| US Open | – | – | 3R | 1R | – |
Przypisy
- ↑ Profil zawodniczki na sports-yahoo.com. [dostęp 2011-01-07]. (ang.).
- ↑ WTA Staff: Swiss star Timea Bacsinszky announces retirement. wtatennis.com, 2021-07-16. [dostęp 2021-07-16]. (ang.).
- ↑ a b European Junior Individual Championships 2004. [dostęp 2013-04-07]. (ang.).
- ↑ Ranking ITF juniorek z dnia 29 marca 2005. [dostęp 2011-01-07]. (ang.).
- ↑ Hantuchova faces Sharapova next. [w:] espn.com [on-line]. [dostęp 2011-01-07]. (ang.).
- ↑ Sharapova keeps hope alive, reaches Zurich semis. [w:] espn.com [on-line]. [dostęp 2011-01-07]. (ang.).
- ↑ Kloesel advances in Grand Prix SAR quarters. [w:] espn.com [on-line]. [dostęp 2011-01-07]. (ang.).
- ↑ Schiavone, Shaughnessy advance in Barcelona. [w:] espn.com [on-line]. [dostęp 2011-01-07]. (ang.).
- ↑ Golovin beat Kirilenko in Zurich Open. [w:] espn.com [on-line]. [dostęp 2011-01-07]. (ang.).
- ↑ Henin needs three sets to beat qualifier, reach Diamond Games final. [w:] espn.com [on-line]. [dostęp 2011-01-07]. (ang.).
- ↑ Srebotnik holds on, will play Garrigues in final. [w:] espn.com [on-line]. [dostęp 2011-01-07]. (ang.).
- ↑ Dushevina, Hradecka reach roll into final. [w:] espn.com [on-line]. [dostęp 2011-01-07]. (ang.).
- ↑ Unseeded Bacsinszky completes feat. [w:] espn.com [on-line]. [dostęp 2011-01-07]. (ang.).
- ↑ Roberta Vinci, Francesca Schiavone advance to Barcelona Ladies Open semifinals. [w:] espn.com [on-line]. [dostęp 2011-01-07]. (ang.).
- ↑ Goerges wins Gastein Ladies final. [w:] espn.com [on-line]. [dostęp 2011-01-07]. (ang.).
- ↑ Timea Bacsinszky déclare forfait. [dostęp 2011-01-07]. (fr.).
- ↑ Azarenka zeszła z kortu. [w:] sports.pl [on-line]. [dostęp 2011-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (7 października 2010)]. (pol.).
- ↑ Tathiana Garbin dice addio alle gareu. [dostęp 2011-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)]. (wł.).
- ↑ Serena return delayed. [dostęp 2011-07-07]. (ang.).
- ↑ a b Timea Bacsinszky injuries. [dostęp 2011-07-07]. (ang.).
- ↑ T. [dostęp 2011-07-07]. (ang.).
- ↑ Statystyki zawodniczki na oficjalnej stronie Fed Cup. [dostęp 2021-07-16]. (ang.).
- ↑ Profil zawodniczki na oficjalnej stronie WTA Tour. [dostęp 2011-01-07]. (ang.).
Bibliografia
- Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2018-09-02] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2018-09-02] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2018-09-02] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
.svg)
.svg)
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
.svg)
.svg)
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Autor: Dmadeo, Licencja: CC BY-SA 3.0
Timea Bacsinszky at the 2008 U.S. Open (tennis)
Autor: Assaf Yekuel, Licencja: CC BY-SA 3.0
The tennis player Timea Bacsinszky of Switzerland during her match against Heather Watson of Great Britain in the 1st day of Fed Cup Group I 2011 Europe/ Africa in Eilat, Israel