Timi Zajc

Timi Zajc
Data i miejsce urodzenia	26 kwietnia 2000 ; Lublana
Klub	SSK Ljubno BTC
Wzrost	170 cm
Debiut w PŚ indywidualnie	2 grudnia 2017 w Niżnym Tagile (12. miejsce)
Debiut w PŚ drużynowo	18 listopada 2017 w Wiśle (6. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	2 grudnia 2017 w Niżnym Tagile (12. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	27 stycznia 2019 w Sapporo (2. miejsce)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ	1 lutego 2019 w Oberstdorfie
Rekord życiowy	245,0 m na Vikersundbakken w Vikersund (11 marca 2022)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Słowenia
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa świata w lotach
	Olimpijski festiwal młodzieży Europy
Inne nagrody
	Puchar Świata w lotach
2. miejsce ;	2019/2020
2. miejsce ;	2021/2022
	Planica 7
1. miejsce ;	2022
3. miejsce ;	2019
	Letnie Grand Prix
3. miejsce ;	2019
	Alpen Cup
2. miejsce ;	2016/2017

Timi Zajc (ur. 26 kwietnia 2000 w Lublanie^[2]) – słoweński skoczek narciarski, reprezentant klubu SSK Ljubno BTC. Mistrz olimpijski w drużynie mieszanej oraz srebrny medalista w drużynie męskiej z 2022. Srebrny indywidualnie i złoty w drużynie medalista Mistrzostw Świata w Lotach Narciarskich 2022. Złoty medalista zimowego olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy. Trzeci zawodnik klasyfikacji generalnej Letniego Grand Prix 2019. Zwycięzca Planica 7 (2022). Medalista mistrzostw kraju.

Przebieg kariery

Lata 2013–2017

W FIS Cup zadebiutował w lipcu 2013 w Villach, zaś pierwsze punkty tego cyklu zdobył rok później w tej samej miejscowości, zajmując 6. miejsce^[3]. W lutym 2016 wystąpił w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Planicy, nie zdobywając punktów^[4].

W sezonie 2016/2017 dwukrotnie zajmował 3. pozycję w konkursach FIS Cup. 28 stycznia 2017 dzięki zajęciu 17. miejsca zdobył pierwsze w karierze punkty Pucharu Kontynentalnego. W lutym wystartował na Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2017 w Erzurum. Zdobył tam złote medale w konkursach skoków narciarskich zarówno indywidualnie, w drużynie mężczyzn^[5], jak i w zespole mieszanym^[6].

Sezon 2017/2018

Latem 2017 trzy razy wygrywał konkursy FIS Cup. 16 września zajął 3. miejsce w zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego w Trondheim, zaś dzień później na tej samej skoczni odniósł zwycięstwo. W kolejnych konkursach cyklu jeszcze dwukrotnie stawał na podium^[7].

18 listopada 2017 zadebiutował w Pucharze Świata w zawodach drużynowych, zajmując 6. miejsce na skoczni w Wiśle^[7]. Dzień później miał po raz pierwszy w karierze wystąpić w konkursie indywidualnym, ale przed oddaniem skoku został zdyskwalifikowany ze względu na nieregulaminowy kombinezon^[8]. Ostatecznie indywidualnie zadebiutował w cyklu 2 grudnia w Niżnym Tagile, równocześnie zdobywając pierwsze punkty dzięki zajęciu 12. miejsca. W dalszej części sezonu regularnie występował w Pucharze Świata, najwyżej sklasyfikowanym będąc na 17. pozycji. Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018, gdzie zajął 33. miejsce na skoczni normalnej^[7].

Sezon 2018/2019

W lipcu i sierpniu 2018 trzykrotnie zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce Letniego Grand Prix. Najwyżej klasyfikowany był w zawodach w Courchevel, na 4. miejscu^[9].

W otwierających Puchar Świata 2018/2019 zawodach w Wiśle zajął 5. pozycję. W dalszej części sezonu w większości występów zajmował miejsca w najlepszej dziesiątce. 27 stycznia 2019 po raz pierwszy stanął na podium konkursu indywidualnego Pucharu Świata, zajmując w zawodach w Sapporo 2. miejsce^[9]. W kolejnym konkursie cyklu, 1 lutego 2019 w Oberstdorfie w swoim debiucie na skoczni mamuciej odniósł pierwsze w karierze zwycięstwo w PŚ^[10].

Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019. Indywidualnie zajął 10. miejsce na skoczni dużej i 50. na normalnej, a drużynowe zawody mężczyzn ukończył na 6. pozycji^[9]. W zamykającym sezon turnieju Planica 7 zajął 3. miejsce^[11]. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata 2018/2019 znalazł się na 9. lokacie, a Puchar Świata w lotach narciarskich 2018/2019 ukończył na 6. pozycji^[12].

Sezon 2019/2020

Na początku lipca 2019 dwukrotnie stanął na podium Letniego Pucharu Kontynentalnego w Kranju. W Letnim Grand Prix 2019 zwyciężył w lipcu w Wiśle i sierpniu w Courchevel, a w dwóch innych zawodach cyklu zajął miejsca w pierwszej dziesiątce^[13]. W efekcie zajął 3. pozycję w klasyfikacji generalnej cyklu; z 268 punktami o 37 przegrał z pierwszym Dawidem Kubackim^[14].

Sezon 2019/2020 Pucharu Świata rozpoczął zajmując miejsca w pierwszej dziesiątce, między innymi 6. na inaugurację w Wiśle. W kolejnych tygodniach zaczął jednak notować gorsze wyniki – w grudniu i pierwszej połowie stycznia kilkukrotnie kończył zawody poza najlepszą trzydziestką. Do regularnego punktowania powrócił w Titisee-Neustadt, gdzie w drugim konkursie 19 stycznia 2020 zajął 3. miejsce. W lutym 2020 dwukrotnie stanął na podium zawodów na skoczni mamuciej w Bad Mitterndorf, zajmując kolejno 2. i 3. lokatę. 3. miejsce zajął również w ostatnim w sezonie konkursie w Lillehammer rozgrywanym w ramach Raw Air 2020^[13]. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata 2019/2020 znalazł się na 14. miejscu z 544 punktami. Z kolei w Pucharze Świata w lotach narciarskich 2019/2020 zajął 2. pozycję ze 140 punktami^[12].

Sezon 2020/2021

W ramach Letniego Grand Prix 2020 w drugim konkursie w Wiśle zajął 4. miejsce. W początkowych konkursach sezonu 2020/2021 Pucharu Świata najwyżej sklasyfikowany był na 10. pozycji, w zawodach w Niżnym Tagile. Wystartował na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2020^[15]. 11 grudnia, po pierwszym dniu zawodów indywidualnych, po którym zajmował w nich 27. miejsce, Zajc opublikował na swoim profilu na Instagramie wpis krytykujący przygotowanie reprezentacji Słowenii do sezonu przez trenera Gorazda Bertoncelja. W związku z tym Zajc został wykluczony z dalszych startów na mistrzostwach^[16]. Tego samego dnia Bertoncelj został zwolniony^[17].

Za zachowanie na MŚwL Zajc został upomniany przez komisję dyscyplinarną Słoweńskiego Związku Narciarskiego^[18]. Do startów międzynarodowych powrócił pod koniec stycznia 2021, w zawodach Pucharu Świata w Willingen zajmując miejsca poza trzydziestką. W dalszej części sezonu najwyżej klasyfikowany w cyklu był na 18. pozycji, w lutowych zawodach w Zakopanem^[15].

Sezon 2021/2022

W sezonie 2021/2022 Pucharu Świata zajmował głównie miejsca w pierwszej i drugiej dziesiątce. W pierwszej połowie sezonu raz stanął na podium zawodów indywidualnych – 18 grudnia 2021 w Engelbergu zajął 3. pozycję. Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022. Indywidualnie zajął 9. miejsce na skoczni normalnej i 6. na dużej, zaś w zawodach drużynowych stanął na podium. W konkursie zespołów mieszanych, startując wraz z Niką Križnar, Uršą Bogataj i Peterem Prevcem, zdobył złoty medal, zaś w drużynie męskiej, wraz z Lovro Kosem oraz Cene i Peterem Prevcem, zdobył srebro^[19].

W marcu 2022 wystartował na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2022. Indywidualnie zdobył srebro, ze zwycięzcą Mariusem Lindvikiem przegrywając o 9,9 punktu, zaś w zawodach drużynowych, wraz z Domenem i Peterem Prevcem oraz Anže Laniškiem, zdobył złoty medal. W dwóch kolejnych zawodach Pucharu Świata, rozgrywanych na skoczni mamuciej w Oberstdorfie, zajął 3. oraz 1. miejsce, a następnie był dwukrotnie 4. w Planicy^[19] i zwyciężył w Planica 7^[20]. Sezon 2021/2022 ukończył na 8. lokacie w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata z 711 punktami, a w Pucharze Świata w lotach narciarskich 2021/2022 znalazł się na 2. pozycji^[12].

Mistrzostwa Słowenii

Jest medalistą mistrzostw Słowenii w skokach narciarskich. Indywidualnie zdobył złoty medal zimą 2018^[21], 2019^[22] i 2022^[23] oraz latem 2017^[24], 2019^[25] i 2020^[26], a także srebrny zimą 2020^[27]. W drużynie zdobył złoto w 2019^[28], srebro w 2018^[29], 2020^[30] i 2021^[31] oraz brąz w 2022^[32].

Igrzyska olimpijskie

Indywidualnie

2018 Pjongczang	–	33. miejsce (K-98)
2022 Pekin/Zhangjiakou	–	9. miejsce (K-95), 6. miejsce (K-125)

Drużynowo

2022

Pekin/Zhangjiakou

–

złoty medal (drużyna mieszana/K-95)^[a], srebrny medal^[b]

Starty T. Zajca na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
33.	10 lutego	2018	Pjongczang	Alpensia Jumping Park	K-98	HS-109	indywid.	97,0 m	–	98,6 pkt	160,7 pkt	Andreas Wellinger
9.	6 lutego	2022	Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-95	HS-106	indywid.	97,0 m	104,5 m	259,3 pkt	15,7 pkt	Ryōyū Kobayashi
1.	7 lutego	2022	Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-95	HS-106	druż. mix.^[a]	97,5 m	100,0 m	1001,5 pkt (243,4 pkt)	–
6.	12 lutego	2022	Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-125	HS-140	indywid.	138,5 m	130,5 m	273,2 pkt	22,9 pkt	Marius Lindvik
2.	14 lutego	2022	Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-125	HS-140	druż.^[b]	124,0 m	126,0 m	934,4 pkt (227,6 pkt)	8,3 pkt	Austria

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

2019

Seefeld/Innsbruck

–

10. miejsce (K-120), 50. miejsce (K-99)

Drużynowo

2019

Seefeld/Innsbruck

–

6. miejsce (K-120)^[c]

Starty T. Zajca na mistrzostwach świata – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
10.	23 lutego	2019	Innsbruck	Bergisel	K-120	HS-130	indywid.	127,0 m	124,0 m	245,5 pkt	33,9 pkt	Markus Eisenbichler
6.	24 lutego	2019	Innsbruck	Bergisel	K-120	HS-130	druż.^[c]	121,0 m	117,0 m	858,7 pkt (219,8 pkt)	128,8 pkt	Niemcy
50.	1 marca	2019	Seefeld	Toni-Seelos-Olympiaschanze	K-99	HS-109	indywid.	80,0 m	—	62,6 pkt	155,7 pkt	Dawid Kubacki

Mistrzostwa świata w lotach narciarskich

Indywidualnie

2020 Planica	–	30. miejsce
2022 Vikersund	–	srebrny medal

Drużynowo

2022

Vikersund

–

złoty medal^[d]

Starty T. Zajca na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Skok 3	Skok 4	Nota	Strata	Zwycięzca
30.	11–12 grudnia	2020	Planica	Letalnica	K-200	HS-240	indywid.	205,0 m	199,0 m	DNS		339,3 pkt	537,9 pkt	Karl Geiger
2.	11–12 marca	2022	Vikersund	Vikersundbakken	K-200	HS-240	indywid.	242,5 m	218,0 m	243,5 m	235,5 m	844,3 pkt	9,9 pkt	Marius Lindvik
1.	13 marca	2022	Vikersund	Vikersundbakken	K-200	HS-240	druż.^[d]	229,5 m		228,5 m		1711,5 pkt (442,9 pkt)	–

Zimowy olimpijski festiwal młodzieży Europy

Indywidualnie

2017

Erzurum

–

złoty medal

Drużynowo

2017

Erzurum

–

złoty medal^[e], złoty medal (drużyna mieszana)^[f]

Starty T. Zajca na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata
1.	14 lutego	2017	Erzurum	Kiremitliktepe	K-95	HS-109	indywid.	107,0 m	100,0 m	261,3 pkt	–
1.	16 lutego	2017	Erzurum	Kiremitliktepe	K-95	HS-109	druż.^[e]	110,0 m	114,5 m	936,2 pkt (287,3 pkt)	–
1.	17 lutego	2017	Erzurum	Kiremitliktepe	K-95	HS-109	druż. mix^[f]	117,5 m	98,5 m	836,6 pkt (247,3 pkt)	–

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[12]
2017/2018	32.
2018/2019	9.
2019/2020	14.
2020/2021	46.
2021/2022	8.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Uwagi
1.	1 lutego	2019	Oberstdorf	im. Heiniego Klopfera	K-200	HS-235	220,0 m	233,5 m	430,1 pkt	* Loty 2018/2019
2.	20 marca	2022	Oberstdorf	im. Heiniego Klopfera	K-200	HS-235	211,5 m	232,0 m	407,9 pkt	* Loty 2021/2022

Miejsca na podium

Sezon PŚ	1. miejsce	2. miejsce	3. miejsce	Razem
2017/2018	–	–	–	–
2018/2019	1	1	–	2
2019/2020	–	1	3	4
2020/2021	–	–	–	–
2021/2022	1	–	2	3
Suma	2	2	5	9

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	27 stycznia	2019	Sapporo	Ōkurayama	K-123	HS-137	138,5 m	125,0 m	238,4 pkt	2.	9,8 pkt	Stefan Kraft
2.	1 lutego	2019	Oberstdorf	im. Heiniego Klopfera	K-200	HS-235	220,0 m	233,5 m	430,1 pkt	1.	—
3.	19 stycznia	2020	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	K-125	HS-142	137,0 m	134,0 m	271,6 pkt	3.	11,7 pkt	Dawid Kubacki
4.	15 lutego	2020	Tauplitz/Bad Mitterndorf	Kulm	K-200	HS-235	222,5 m	225,0 m	418,2 pkt	2.	0,3 pkt	Piotr Żyła
5.	16 lutego	2020	Tauplitz/Bad Mitterndorf	Kulm	K-200	HS-235	228,5 m	–	230,1 pkt	3.	2,5 pkt	Stefan Kraft
6.	10 marca	2020	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-123	HS-140	139,0 m	130,5 m	257,6 pkt	3.	6,7 pkt	Kamil Stoch
7.	18 grudnia	2021	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-140	139,0 m	137,0 m	282,6 pkt	3.	4,8 pkt	Karl Geiger
8.	19 marca	2022	Oberstdorf	im. Heiniego Klopfera	K-200	HS-235	222,5 m	207,0 m	400,0 pkt	3.	13,0 pkt	Stefan Kraft
9.	20 marca	2022	Oberstdorf	im. Heiniego Klopfera	K-200	HS-235	211,5 m	232,0 m	407,9 pkt	1.	—

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

stan na 18 grudnia 2022

																						punkty
Sezon 2017/2018
dq	-	12	22	q	24	q	26	22	17	27	-	47	17	41	-	43	35	27	-	-	-	88
Sezon 2018/2019
																												punkty
5	7	11	8	24	12	18	9	8	10	43	12	21	7	6	2	1	9	13	-	9	8	14	39	4	25	4	5	833
Sezon 2019/2020
																											punkty
6	8	q	10	42	31	57	24	18	20	40	29	32	10	3	26	17	7	13	2	3	-	-	7	24	22	3	544
Sezon 2020/2021
																									punkty
23	q	39	22	10	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	42	43	36	29	18	35	-	29	35	-	60
Sezon 2021/2022
																												punkty
q	4	9	20	16	19	48	3	17	q	9	14	16	20	9	18	6	36	9	20	24	17	13	11	3	1	4	4	711
Sezon 2022/2023
																													punkty
20	10	22	22	12	32	9	33																						106
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja q – zawodnik nie zakwalifikował się - – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

Sezon 2017/2018
Sezon 2017/2018	6	-	-	6	-	-	-	-
Sezon 2018/2019
Sezon 2018/2019		7	4	-	3	6	1	3
Sezon 2019/2020
Sezon 2019/2020				4	5	3	2	3
Sezon 2020/2021
Sezon 2020/2021				6	-	-	-	-
Sezon 2021/2022
Sezon 2021/2022		3	4	1	-	2	1	1
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8 - – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[12]
2017/2018	16.
2018/2019	20.
2019/2020	23.
2021/2022	23.

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[12]
2018	47.
2019	16.
2020	9.
2022	15.

Willingen Six

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce	Źr.
2018	27.	^[33]
2019	6.	^[34]
2020	9.	^[35]
2021	44.	^[36]

Planica 7

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce	Źr.
2019	3.	^[37]
2021	48.	^[38]
2022	1.	^[20]

Titisee-Neustadt Five

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce	Źr.
2020	14.	^[39]

Puchar Świata w lotach

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[12]
2018/2019	6.
2019/2020	2.
2020/2021	40.
2021/2022	2.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[14]
2018	13.
2019	3.
2020	9.
2021	49.
2022	25.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	21 lipca	2019	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	133,5 m	128,5 m	277,9 pkt
2.	10 sierpnia	2019	Courchevel	Tremplin du Praz	K-125	HS-135	131,5 m	133,5 m	277,6 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	21 lipca	2019	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	133,5 m	128,5 m	277,9 pkt	1.	–
2.	10 sierpnia	2019	Courchevel	Tremplin du Praz	K-125	HS-135	131,5 m	133,5 m	277,6 pkt	1.	–

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

stan po zakończeniu LGP 2022

									punkty
2018
9	12	10	4	-	-	-	-	16	142
2019
								punkty
1	-	1	7	-	-	-	8	268
2020
		punkty
33	4	50
2021
								punkty
25	22	18	-	-	-	44	40	28
2022
						punkty
-	-	-	-	23	4	58
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 q – zawodnik nie zakwalifikował się - – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

stan po zakończeniu LGP 2022

2018
2018		4	-
2019
2019	2	-	5
2022
2022	-	-	3
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8 - – brak startu

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[40]
2015/2016	niesklasyfikowany
2016/2017	69.
2020/2021	74.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu sezonu 2020/2021

																											punkty
Sezon 2015/2016
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	44	56	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2016/2017
																														punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	17	dq	10	11	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	64
Sezon 2020/2021
																			punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	16	27	-	-	19
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja - – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[41]
2017	4.
2018	54.
2019	24.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	17 września	2017	Trondheim	Granåsen	K-124	HS-140	137,5 m	142,0 m	278,5 pkt
2.	5 lipca	2019	Kranj	Bauhenk	K-100	HS-109	103,0 m	107,0 m	294,4 pkt^[g]

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	16 września	2017	Trondheim	Granåsen	K-124	HS-140	130,0 m	131,5 m	255,7 pkt	3.	4,9 pkt	Pius Paschke
2.	17 września	2017	Trondheim	Granåsen	K-124	HS-140	137,5 m	142,0 m	278,5 pkt	1.	—
3.	23 września	2017	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-100	93,5 m	95,0 m	247,4 pkt	2.	2,2 pkt	Pius Paschke
4.	1 października	2017	Klingenthal	Vogtland Arena	K-125	HS-140	138,5 m	143,0 m	289,6 pkt	2.	18,4 pkt	Tilen Bartol
5.	5 lipca	2019	Kranj	Bauhenk	K-100	HS-109	103,0 m	107,0 m	294,4 pkt	1.^[g]	—
6.	6 lipca	2019	Kranj	Bauhenk	K-100	HS-109	112,5 m	105,5 m	258,0 pkt	2.	0,4 pkt	Jewgienij Klimow

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu sezonu letniego 2021

													punkty
2017
15	6	-	-	-	14	12	3	1	2	7	8	2	484
2018
													punkty
33	6	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	40
2019
																punkty
1	2	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	180
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 - − zawodnik nie wystartował

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[42]
2014/2015	116.
2015/2016	192.
2016/2017	15.
2017/2018	11.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	1 lipca	2017	Villach	Villacher Alpenarena	K-90	HS-98	92,0 m	96,0 m	242,0 pkt
2.	12 sierpnia	2017	Kuopio	Puijo	K-120	HS-127	122,5 m	120,5 m	233,9 pkt
3.	12 sierpnia	2017	Kuopio	Puijo	K-120	HS-127	117,5 m	109,5 m	200,6 pkt

Miejsca na podium konkursów FIS Cup

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	18 września	2016	Hinterzarten	Rothaus-Schanze	K-95	HS-108	102,5 m	105,0 m	256,0 pkt	3.	10,0 pkt	Yūken Iwasa
2.	8 stycznia	2017	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	132,5 m	127,0 m	262,6 pkt	3.	7,6 pkt	Ulrich Wohlgenannt
3.	1 lipca	2017	Villach	Villacher Alpenarena	K-90	HS-98	92,0 m	96,0 m	242,0 pkt	1.	–
4.	12 sierpnia	2017	Kuopio	Puijo	K-120	HS-127	122,5 m	120,5 m	233,9 pkt	1.	–
5.	12 sierpnia	2017	Kuopio	Puijo	K-120	HS-127	117,5 m	109,5 m	200,6 pkt	1.	–

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

stan na 17 grudnia 2022

																								punkty
Sezon 2013/2014
-	69	70	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2014/2015
																										punkty
-	6	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	51	48	-	-	-	-	-	40
Sezon 2015/2016
																								punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	38	26	-	-	5
Sezon 2016/2017
																				punkty
53	14	41	72	-	-	8	16	9	3	-	-	-	-	22	3	-	-	-	-	223
Sezon 2017/2018
																					punkty
1	14	1	1	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	318
Sezon 2022/2023
																				punkty
-	-	-	-	-	-	8	-	-	-	-	-									32
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 - − zawodnik nie wystartował

Uwagi

↑ ^a ^b Skład zespołu: Nika Križnar, Timi Zajc, Urša Bogataj i Peter Prevc
↑ ^a ^b Skład zespołu: Lovro Kos, Cene Prevc, Timi Zajc, Peter Prevc
↑ ^a ^b Skład zespołu: Anže Lanišek, Peter Prevc, Žiga Jelar, Timi Zajc
↑ ^a ^b Skład zespołu: Domen Prevc, Peter Prevc, Timi Zajc, Anže Lanišek
↑ ^a ^b Skład zespołu: Lovro Vodušek, Bernard Dobre, Tomi Jovan, Timi Zajc
↑ ^a ^b Skład zespołu: Nika Križnar, Tomi Jovan, Katra Komar, Timi Zajc
↑ ^a ^b Ex aequo z Jewgienijem Klimowem

Przypisy

↑ https://www.eurosport.com/ski-jumping/timi-zajc_prs493816/person.shtml
↑ Wisla (POL) Men's HS134 Extended start list. fis-ski.com. [dostęp 2020-11-21]. (ang.).
↑ ZAJC Timi - Athlete Information; FIS Cup. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-30]. (ang.).
↑ ZAJC Timi - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-30]. (ang.).
↑ ZAJC Timi - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-30]. (ang.).
↑ Ski Jumping Kiremitliktepe Mixed Team. weyof2017.sportresult.com. [dostęp 2017-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-18)]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ZAJC Timi - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-30]. (ang.).
↑ Prevc najboljši Slovenec, šok za Zajca. zurnal24.si, 2017-11-19. [dostęp 2017-11-20]. (słoweń.).
↑ ^a ^b ^c ZAJC Timi - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-30]. (ang.).
↑ Andrzej Mysiak: Zajc: Trochę się bałem, ale później czerpałem radość z bycia w powietrzu. skokinarciarskie.pl, 2019-02-01. [dostęp 2019-02-02].
↑ Adam Bucholz: PŚ w Planicy: R. Kobayashi zwycięża w konkursie, lotach i Planica 7. Piotr Żyła tuż za podium. skijumping.pl, 2019-03-24. [dostęp 2019-04-30].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ZAJC Timi - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-15]. (ang.).
↑ ^a ^b ZAJC Timi - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2020-05-02]. (ang.).
↑ ^a ^b ZAJC Timi - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2021-11-03]. (ang.).
↑ ^a ^b ZAJC Timi - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-05-16]. (ang.).
↑ Dominik Formela: Timi Zajc wykluczony z reprezentacji Słowenii! Peter Prevc rusza na ratunek drużynie. skijumping.pl, 2020-12-12. [dostęp 2021-05-16].
↑ Dominik Formela: Bertoncelj kończy pracę ze Słoweńcami, Hrgota tymczasowym trenerem!. skijumping.pl, 2020-12-12. [dostęp 2021-05-16].
↑ Adrian Dworakowski: Najniższy wymiar kary dla Timiego Zajca. skijumping.pl, 2020-12-17. [dostęp 2021-05-16].
↑ ^a ^b ZAJC Timi - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-15]. (ang.).
↑ ^a ^b Adam Bucholz: PŚ w Planicy: Finał sezonu dla Lindvika, Kobayashi z Kryształową Kulą. skijumping.pl, 2022-03-27. [dostęp 2022-04-15].
↑ Državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2017-12-23]. (słoweń.).
↑ Državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2019-04-30]. (słoweń.).
↑ Državno prvenstvo, Planica. skoki.sloski.si, 2021-12-22. [dostęp 2022-04-15]. (słoweń.).
↑ Državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2017-10-09]. (słoweń.).
↑ Državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2021-05-16]. (słoweń.).
↑ Državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2021-05-16]. (słoweń.).
↑ Državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2020-05-02]. (słoweń.).
↑ Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2019-04-30]. (słoweń.).
↑ Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2017-12-23]. (słoweń.).
↑ Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2020-05-02]. (słoweń.).
↑ Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2021-05-16]. (słoweń.).
↑ Državno prvenstvo, Planica. skoki.sloski.si, 2021-12-22. [dostęp 2022-04-15]. (słoweń.).
↑ Season 2017/2018 - WILLINGEN 5 STANDINGS. fis-ski.com, 2018-02-04. [dostęp 2021-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-30)]. (ang.).
↑ Season 2018/2019 - WILLINGEN 5 STANDINGS. fis-ski.com, 2019-02-17. [dostęp 2021-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-30)]. (ang.).
↑ Season 2019/2020 - WILLINGEN 5 STANDINGS. fis-ski.com, 2020-02-08. [dostęp 2021-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-30)]. (ang.).
↑ Season 2020/2021 - WILLINGEN 6. fis-ski.com, 2021-01-31. [dostęp 2021-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-30)]. (ang.).
↑ Season 2018/2019 - Planica Seven. fis-ski.com, 2019-03-24. [dostęp 2021-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-30)]. (ang.).
↑ Planica Seven 2021. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2021-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-30)].
↑ Titisee - Neustadt 5 - Season 2019/2020. fis-ski.com, 2020-01-19. [dostęp 2021-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-30)]. (ang.).
↑ Puchar Kontynentalny - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2021-11-03].
↑ Letni Puchar Kontynentalny - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2021-11-03].
↑ ZAJC Timi - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2021-11-03]. (ang.).

Bibliografia

ZAJC Timi - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-30]. (ang.).
Adam Kwieciński: ZAJC Timi 2000.04.26 SLO. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2021-10-30].

[IO22mix-33] Skład zespołu: Nika Križnar, Timi Zajc, Urša Bogataj i Peter Prevc

[IO22-34] Skład zespołu: Lovro Kos, Cene Prevc, Timi Zajc, Peter Prevc

[MS19d-35] Skład zespołu: Anže Lanišek, Peter Prevc, Žiga Jelar, Timi Zajc

[msl22-36] Skład zespołu: Domen Prevc, Peter Prevc, Timi Zajc, Anže Lanišek

[EYOF17-37] Skład zespołu: Lovro Vodušek, Bernard Dobre, Tomi Jovan, Timi Zajc

[EYOF17mix-38] Skład zespołu: Nika Križnar, Tomi Jovan, Katra Komar, Timi Zajc

[klimow-48] Ex aequo z Jewgienijem Klimowem

[wz-1] ttps://www.eurosport.com/ski-jumping/timi-zajc_prs493816/person.shtml

[ur-2] Wisla (POL) Men's HS134 Extended start list. fis-ski.com. [dostęp 2020-11-21]. (ang.).

[fc-3] ZAJC Timi - Athlete Information; FIS Cup. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-30]. (ang.).

[sez16-4] ZAJC Timi - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-30]. (ang.).

[sez17-5] ZAJC Timi - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-30]. (ang.).

[eyowfmiesz-6] Ski Jumping Kiremitliktepe Mixed Team. weyof2017.sportresult.com. [dostęp 2017-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-18)]. (ang.).

[sez18-7] ZAJC Timi - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-30]. (ang.).

[wis17-8] Prevc najboljši Slovenec, šok za Zajca. zurnal24.si, 2017-11-19. [dostęp 2017-11-20]. (słoweń.).

[sez19-9] ZAJC Timi - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-30]. (ang.).

[pierzw-10] Andrzej Mysiak: Zajc: Trochę się bałem, ale później czerpałem radość z bycia w powietrzu. skokinarciarskie.pl, 2019-02-01. [dostęp 2019-02-02].

[p719-11] Adam Bucholz: PŚ w Planicy: R. Kobayashi zwycięża w konkursie, lotach i Planica 7. Piotr Żyła tuż za podium. skijumping.pl, 2019-03-24. [dostęp 2019-04-30].

[klasgen-12] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ZAJC Timi - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-15]. (ang.).

[sez20-13] ZAJC Timi - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2020-05-02]. (ang.).

[klasgenlgp-14] ZAJC Timi - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2021-11-03]. (ang.).

[sez21-15] ZAJC Timi - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-05-16]. (ang.).

[pla20-16] Dominik Formela: Timi Zajc wykluczony z reprezentacji Słowenii! Peter Prevc rusza na ratunek drużynie. skijumping.pl, 2020-12-12. [dostęp 2021-05-16].

[bert-17] Dominik Formela: Bertoncelj kończy pracę ze Słoweńcami, Hrgota tymczasowym trenerem!. skijumping.pl, 2020-12-12. [dostęp 2021-05-16].

[upom-18] Adrian Dworakowski: Najniższy wymiar kary dla Timiego Zajca. skijumping.pl, 2020-12-17. [dostęp 2021-05-16].

[sez22-19] ZAJC Timi - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-15]. (ang.).

[pla22-20] Adam Bucholz: PŚ w Planicy: Finał sezonu dla Lindvika, Kobayashi z Kryształową Kulą. skijumping.pl, 2022-03-27. [dostęp 2022-04-15].

[slo18-21] Državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2017-12-23]. (słoweń.).

[slo19-22] Državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2019-04-30]. (słoweń.).

[slo22-23] Državno prvenstvo, Planica. skoki.sloski.si, 2021-12-22. [dostęp 2022-04-15]. (słoweń.).

[slo17l-24] Državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2017-10-09]. (słoweń.).

[slo19l-25] Državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2021-05-16]. (słoweń.).

[slo20l-26] Državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2021-05-16]. (słoweń.).

[slo20-27] Državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2020-05-02]. (słoweń.).

[slo19d-28] Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2019-04-30]. (słoweń.).

[slo18d-29] Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2017-12-23]. (słoweń.).

[slo20d-30] Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2020-05-02]. (słoweń.).

[slo21d-31] Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2021-05-16]. (słoweń.).

[slo22d-32] Državno prvenstvo, Planica. skoki.sloski.si, 2021-12-22. [dostęp 2022-04-15]. (słoweń.).

[will18-39] Season 2017/2018 - WILLINGEN 5 STANDINGS. fis-ski.com, 2018-02-04. [dostęp 2021-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-30)]. (ang.).

[will19-40] Season 2018/2019 - WILLINGEN 5 STANDINGS. fis-ski.com, 2019-02-17. [dostęp 2021-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-30)]. (ang.).

[will20-41] Season 2019/2020 - WILLINGEN 5 STANDINGS. fis-ski.com, 2020-02-08. [dostęp 2021-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-30)]. (ang.).

[will21-42] Season 2020/2021 - WILLINGEN 6. fis-ski.com, 2021-01-31. [dostęp 2021-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-30)]. (ang.).

[p7_19-43] Season 2018/2019 - Planica Seven. fis-ski.com, 2019-03-24. [dostęp 2021-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-30)]. (ang.).

[p7_21-44] Planica Seven 2021. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2021-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-30)].

[tnf-45] Titisee - Neustadt 5 - Season 2019/2020. fis-ski.com, 2020-01-19. [dostęp 2021-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-30)]. (ang.).

[46] Puchar Kontynentalny - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2021-11-03].

[47] Letni Puchar Kontynentalny - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2021-11-03].

[klasgenfc-49] ZAJC Timi - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2021-11-03]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

[26]

[27]

[28]

[29]

[30]

[31]

[32]

[a]

[b]

[c]

[d]

[e]

[f]

[33]

[34]

[35]

[36]

[37]

[38]

[39]

[40]

[41]

[g]

[42]

Mężczyźni
Skocznia normalna	1964: Veikko Kankkonen 1968: Jiří Raška 1972: Yukio Kasaya 1976: Hans-Georg Aschenbach 1980: Toni Innauer 1984: Jens Weißflog 1988: Matti Nykänen 1992: Ernst Vettori 1994: Espen Bredesen 1998: Jani Soininen 2002: Simon Ammann 2006: Lars Bystøl 2010: Simon Ammann 2014: Kamil Stoch 2018: Andreas Wellinger 2022: Ryōyū Kobayashi
Skocznia duża	1924: Jacob Tullin Thams 1928: Alf Andersen 1932: Birger Ruud 1936: Birger Ruud 1948: Petter Hugsted 1952: Arnfinn Bergmann 1956: Antti Hyvärinen 1960: Helmut Recknagel 1964: Toralf Engan 1968: Władimir Biełousow 1972: Wojciech Fortuna 1976: Karl Schnabl 1980: Jouko Törmänen 1984: Matti Nykänen 1988: Matti Nykänen 1992: Toni Nieminen 1994: Jens Weißflog 1998: Kazuyoshi Funaki 2002: Simon Ammann 2006: Thomas Morgenstern 2010: Simon Ammann 2014: Kamil Stoch 2018: Kamil Stoch 2022: Marius Lindvik
Skocznia duża – drużynowo	1988: Finlandia Nykänen Nikkola Puikkonen Ylipulli 1992: Finlandia Nikkola Laitinen Laakkonen Nieminen 1994: Niemcy Jäkle Duffner Thoma Weißflog 1998: Japonia Okabe Saitō Harada Funaki 2002: Niemcy Schmitt Uhrmann Hocke Hannawald 2006: Austria Widhölzl Kofler Koch Morgenstern 2010: Austria Loitzl Kofler Morgenstern Schlierenzauer 2014: Niemcy Wank Kraus Wellinger Freund 2018: Norwegia Tande Stjernen Forfang Johansson 2022: Austria Kraft Huber Hörl Fettner
Kobiety
Skocznia normalna	2014: Carina Vogt 2018: Maren Lundby 2022: Urša Bogataj
Drużyny mieszane
Skocznia normalna	2022: Słowenia Križnar Zajc Bogataj Prevc

Złoty medal	1988: Finlandia Nikkola Nykänen Ylipulli Puikkonen 1992: Finlandia Nikkola Laitinen Laakkonen Nieminen 1994: Niemcy Jäkle Duffner Thoma Weißflog 1998: Japonia Okabe Saitō Harada Funaki 2002: Niemcy Schmitt Uhrmann Hocke Hannawald 2006: Austria Widhölzl Kofler Koch Morgenstern 2010: Austria Loitzl Kofler Morgenstern Schlierenzauer 2014: Niemcy Wank Kraus Wellinger Freund 2018: Norwegia Tande Stjernen Forfang Johansson 2022: Austria Kraft Huber Hörl Fettner
Srebrny medal	1988: Jugosławia Ulaga Zupan Debelak Tepeš 1992: Austria Kuttin Vettori Höllwarth Felder 1994: Japonia Nishikata Okabe Kasai Harada 1998: Niemcy Hannawald Schmitt Jäkle Thoma 2002: Finlandia Hautamäki Lindström Jussilainen Ahonen 2006: Finlandia Kiuru Happonen Ahonen Hautamäki 2010: Niemcy Neumayer Wank Schmitt Uhrmann 2014: Austria Hayböck Morgenstern Diethart Schlierenzauer 2018: Niemcy Geiger Leyhe Freitag Wellinger 2022: Słowenia Kos C. Prevc Zajc P. Prevc
Brązowy medal	1988: Norwegia Eidhammer Kjørum Fidjestøl Johnsen 1992: Czechosłowacja Goder Jež Sakala Parma 1994: Austria Kuttin Moser Horngacher Goldberger 1998: Austria Schwarzenberger Höllwarth Horngacher Widhölzl 2002: Słowenia Fras Peterka Kranjec Žonta 2006: Norwegia Bystøl Romøren Ingebrigtsen Ljøkelsøy 2010: Norwegia Bardal Hilde Evensen Jacobsen 2014: Japonia Shimizu Takeuchi Itō Kasai 2018: Polska Kot Hula Kubacki Stoch 2022: Niemcy Schmid Leyhe Eisenbichler Geiger

Złoty medal	2022: Słowenia Križnar Zajc Bogataj Prevc
Srebrny medal	2022: Rosyjski Komitet Olimpijski Machinia Sadriejew Awwakumowa Klimow
Brązowy medal	2022: Kanada Loutitt Soukup Strate Boyd-Clowes

Złoty medal	1972: Walter Steiner 1973: Hans-Georg Aschenbach 1975: Karel Kodejška 1977: Walter Steiner 1979: Armin Kogler 1981: Jari Puikkonen 1983: Klaus Ostwald 1985: Matti Nykänen 1986: Andreas Felder 1988: Ole Gunnar Fidjestøl 1990: Dieter Thoma 1992: Noriaki Kasai 1994: Jaroslav Sakala 1996: Andreas Goldberger 1998: Kazuyoshi Funaki 2000: Sven Hannawald 2002: Sven Hannawald 2004: Roar Ljøkelsøy 2006: Roar Ljøkelsøy 2008: Gregor Schlierenzauer 2010: Simon Ammann 2012: Robert Kranjec 2014: Severin Freund 2016: Peter Prevc 2018: Daniel-André Tande 2020: Karl Geiger 2022: Marius Lindvik
Srebrny medal	1972: Heinz Wosipiwo 1973: Walter Steiner 1975: Rainer Schmidt 1977: Toni Innauer 1979: Axel Zitzmann 1981: Armin Kogler 1983: Pavel Ploc 1985: Jens Weißflog 1986: Franz Neuländtner 1988: Primož Ulaga 1990: Matti Nykänen 1992: Andreas Goldberger 1994: Espen Bredesen 1996: Janne Ahonen 1998: Sven Hannawald 2000: Andreas Widhölzl 2002: Martin Schmitt 2004: Janne Ahonen 2006: Andreas Widhölzl 2008: Martin Koch 2010: Gregor Schlierenzauer 2012: Rune Velta 2014: Anders Bardal 2016: Kenneth Gangnes 2018: Kamil Stoch 2020: Halvor Egner Granerud 2022: Timi Zajc
Brązowy medal	1972: Jiří Raška 1973: Karel Kodejška 1975: Karl Schnabl 1977: Henry Glaß 1979: Piotr Fijas 1981: Tom Levorstad 1983: Matti Nykänen 1985: Pavel Ploc 1986: Matti Nykänen 1988: Matti Nykänen 1990: Jens Weißflog 1992: Roberto Cecon 1994: Roberto Cecon 1996: Urban Franc 1998: Dieter Thoma 2000: Janne Ahonen 2002: Matti Hautamäki 2004: Tami Kiuru 2006: Thomas Morgenstern 2008: Janne Ahonen 2010: Anders Jacobsen 2012: Martin Koch 2014: Peter Prevc 2016: Stefan Kraft 2018: Richard Freitag 2020: Markus Eisenbichler 2022: Stefan Kraft

Złoty medal	2004: Norwegia Ljøkelsøy Pettersen Romøren Ingebrigtsen 2006: Norwegia Romøren Bystøl Ingebrigtsen Ljøkelsøy 2008: Austria Koch Morgenstern Kofler Schlierenzauer 2010: Austria Loitzl Morgenstern Koch Schlierenzauer 2012: Austria Morgenstern Kofler Schlierenzauer Koch 2014: odwołany 2016: Norwegia Fannemel Forfang Tande Gangnes 2018: Norwegia Johansson Stjernen Forfang Tande 2020: Norwegia Tande Forfang Johansson Granerud 2022: Słowenia D. Prevc P. Prevc Zajc Lanišek
Srebrny medal	2004: Finlandia Kiuru Lindström Hautamäki Ahonen 2006: Finlandia Happonen Kiuru Hautamäki Ahonen 2008: Finlandia Happonen Olli Hautamäki Ahonen 2010: Norwegia Jacobsen Bardal Evensen Romøren 2012: Niemcy Wank Freitag Mechler Freund 2014: odwołany 2016: Niemcy Wellinger Leyhe Freitag Freund 2018: Słowenia Damjan Semenič D. Prevc P. Prevc 2020: Niemcy Schmid Paschke Eisenbichler Geiger 2022: Niemcy Freund Wellinger Eisenbichler Geiger
Brązowy medal	2004: Austria Morgenstern Goldberger Widhölzl Loitzl 2006: Niemcy Neumayer Späth Herr Uhrmann 2008: Norwegia Romøren Bardal Hilde Jacobsen 2010: Finlandia Happonen Muotka Hautamäki Olli 2012: Słowenia Damjan Tepeš Šinkovec Kranjec 2014: odwołany 2016: Austria Kraft Poppinger Fettner Hayböck 2018: Polska Żyła Hula Kubacki Stoch 2020: Polska Żyła Stękała Stoch Kubacki 2022: Norwegia Forfang Tande Granerud Lindvik

Skocznia normalna indywidualnie	1992: Franci Petek 1993: Franci Petek 1994: Matjaž Kladnik 1995: Samo Gostiša 1996: Primož Peterka 1997: Primož Peterka 1998: Primož Peterka 1999: Miha Rihtar 2000: Damjan Fras 2001 2002: Robert Kranjec 2003: Primož Peterka 2004: Gorazd Robnik i Robert Kranjec 2005: Jernej Damjan 2006: Rok Benkovič 2007: Jernej Damjan 2008: Robert Kranjec 2009: Robert Kranjec 2010: Robert Kranjec 2011: Dejan Judež 2012: Peter Prevc 2013: Peter Prevc 2014 2015: Peter Prevc 2016: Domen Prevc
Skocznia duża indywidualnie	1992: Matjaž Zupan 1993: Urban Franc 1994: Matjaž Kladnik 1995: Jaka Grosar 1996: Jure Radelj 1997: Primož Peterka 1998 1999: Primož Peterka 2000: Peter Žonta 2001–2013 2014: Peter Prevc 2015 2016: Peter Prevc 2017: Jernej Damjan 2018: Timi Zajc 2019: Timi Zajc 2020: Anže Lanišek 2021: Anže Lanišek 2022: Timi Zajc 2023: Anže Lanišek
Drużynowo	1992 1993: SSK Ilirija 1994: SSK Ilirija 1995: SSK Ilirija 1996: SK Triglav 1997: SK Triglav 1998: SK Triglav 1999: SK Triglav 2000: SSK Ilirija 2001 2002 2003: SK Triglav I 2004: SK Triglav (Šparovec, Zupan, Kranjec, P. Peterka) 2005: SK Triglav (Zupan, Bogataj, Kranjec, Urbanc) 2006: SK Triglav I(Zupan, Kranjec, Urbanc, Peterka) 2007: SSK Ilirija (Babnik, Radelj, A. Damjan, J. Damjan) 2008: SSK Ilirija (Babnik, Kramaršič, Šinkovec, J. Damjan) 2009: SSK Ilirija (A. Damjan, Kramaršič, Šinkovec, J. Damjan) 2010: SK Triglav I (Dobovšek, Urbanc, P. Prevc, Kranjec) 2011: SK Triglav I (Dobovšek, Urbanc, P. Prevc, Judež) 2012: SK Triglav I (Urbanc, Dežman, Judež, Kranjec) 2013: SK Triglav I (C. Prevc, Dežman, Urbanc, P. Prevc) 2014: SK Triglav I (C. Prevc, Dežman, Judež, P. Prevc) 2015: SK Triglav I (Kranjec, C. Prevc, Dežman, P. Prevc) 2016: SK Triglav I (Jelar, C. Prevc, D. Prevc, P. Prevc) 2017: SK Triglav I (D. Prevc, C. Prevc, Jelar, Dežman) 2018: SK Triglav I (Jelar, P. Prevc, Dežman, D. Prevc) 2019: SSK Ljubno BTC I (Mogel, Samec, Zajc, Brezovnik) 2020: SK Triglav I (C. Prevc, Jelar, D. Prevc, P. Prevc) 2021: SK Triglav I (P. Prevc, M. Hafnar, D. Prevc, C. Prevc) 2022: SK Triglav I (C. Prevc, P. Prevc, M. Hafnar, Ž. Jelar) 2023: SK Triglav I (Ž. Jelar, P. Prevc, D. Prevc, M. Hafnar)

Navigation

Timi Zajc

Przebieg kariery

Lata 2013–2017

Sezon 2017/2018

Sezon 2018/2019

Sezon 2019/2020

Sezon 2020/2021

Sezon 2021/2022

Mistrzostwa Słowenii

Indywidualnie

Drużynowo

Starty T. Zajca na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

Indywidualnie

Drużynowo

Starty T. Zajca na mistrzostwach świata – szczegółowo

Indywidualnie

Drużynowo

Starty T. Zajca na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

Indywidualnie

Drużynowo

Starty T. Zajca na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Miejsca na podium

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie

Miejsca na podium konkursów FIS Cup

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie