Tin Ujević

Tin Ujević
Pełne imię i nazwisko	Augustin Ujević
Data i miejsce urodzenia	5 lipca 1891 Vrgorac
Data i miejsce śmierci	12 listopada 1955 Zagrzeb
Zawód, zajęcie	poeta, eseista, tłumacz

„Zelenu granu s tugom žuta voća...” – jeden z najbardziej znanych wierszy poety

Augustin „Tin” Ujević (ur. 5 lipca 1891 we Vrgoracu, zm. 12 listopada 1955 w Zagrzebiu) – chorwacki poeta, eseista i tłumacz.

Augustin Ujević (Tin to jego pseudonim artystyczny) był autorem siedmiu tomów wierszy, które wpłynęły na kształtowanie się poetyk literackich chorwackiego modernizmu, a także awangardy (przede wszystkim serbskiej). Tłumaczył na język chorwacki poezję, powieści i opowiadania wielu autorów, takich jak Walt Whitman, Marcel Proust, Joseph Conrad, Benvenuto Cellini, George Meredith. Ogłosił drukiem wiele opracowań krytycznych dotyczących filozofii, sztuki i literatury europejskiej.

Jako dwudziestolatek żarliwie poparł ideologię jugosłowiańskiej jedności (opublikował wiele esejów politycznych), choć w okresie wcześniejszym był zwolennikiem Partii Prawa, której najważniejsze frakcje kładły nacisk na chorwacką tradycję, nie zaś koncepcję jugosłowiańską. W okresie poprzedzającym pierwszą wojnę światową mieszkał w Belgradzie, gdzie stał się postacią legendarną – zarówno za sprawą swoich proserbskich przekonań, jak za sprawą sposobu życia (był najważniejszą postacią ówczesnej cyganerii).

W roku 1966 opublikowano w Zagrzebiu jego dzieła (XVII tomów). Jego imieniem nazwano nagrodę literacką, przyznawaną od 1981 roku (początkowo w Zagrzebiu, a od 1993 we Vrgoracu).

Prace

• Lelek sebra (1920) I tomik (1 faza twórczości)
• Kolajna (1926) II tomik (1 faza twórczości)
• Auto na korzu (1932)
• Ojađeno zvono (1933)
• Skalpel kaosa (1938)
• Ljudi za vratima gostionice (1938)
• Žedan kamen na studencu (1955)