Tioproperazyna

Tioproperazyna
Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) N,N-dimetylo-10-[3-(4-metylopiperazyn-1-ylo)propylo]fenotiazyno-2-sulfonamid Inne nazwy i oznaczenia tioperazyna
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C22H30N4O2S2
Masa molowa	446,63 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	316-81-4
PubChem	9429
DrugBank	DB01622
SMILES CN1CCN(CC1)CCCN2C3=CC=CC=C3SC4=C2C=C(C=C4)S(=O)(=O)N(C)C
InChI InChI=1S/C22H30N4O2S2/c1-23(2)30(27,28)18-9-10-22-20(17-18)26(19-7-4-5-8-21(19)29-22)12-6-11-25-15-13-24(3)14-16-25/h4-5,7-10,17H,6,11-16H2,1-3H3 VZYCZNZBPPHOFY-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Temperatura topnienia 140 °C[1]
Niebezpieczeństwa Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji według kryteriów GHS są niedostępne. Dawka śmiertelna LD50 830 mg/kg (mysz, doustnie)[2] LD50 25 mg/kg (szczur, dożylnie)[2]
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC	N05AB08

Tioproperazyna – organiczny związek chemiczny, lek psychotropowy z grupy neuroleptyków. Należy do grupy piperazynowych pochodnych fenotiazyny.

Tioproperazyna należała do najsilniejszych leków neuroleptycznych, podawana prawie wyłącznie w przypadkach opornych na leczenie^[3]. Wykazuje silne działanie uspokajające, antywytwórcze oraz antyautystyczne. Szczególnie silnie działała na objawy osiowe, wywołując przy tym b.silne objawy ze strony układu pozapiramidowego^[4] – w tym duże ryzyko późnej dyskinezy, akatyzji. Z tego względu (a także z powodu zsyntezowania nowszych neuroleptyków) obecnie nie jest stosowana w psychiatrii.

Jest antagonistą receptorów dopaminergicznych D₁ oraz D₂.

Tioproperazyna była stosowana w leczeniu ciężkich postaci schizofrenii, w opanowaniu stanów maniakalnych. Dawka lecznicza od 20 do 60 mg, dawka podtrzymująca 5 mg.

Preparaty

• Majeptil tabletki 0,005 g i 0,01 g.

Przypisy