Titof

Titof
ilustracja
(c) John B. Root/www.explicite-art.com, CC BY-SA 4.0
Prawdziwe imię i nazwisko

Christof Junca[1]

Data i miejsce urodzenia

5 października 1973[2]
Lunéville[2], Francja

Używane pseudonimy

Christophe, Titoff

Lata aktywności

1999-2018[3]

Narodowość

francuska[3]

Wzrost

170 cm[1]

Masa ciała

65 kg

Penis

22 cm[4]

Kolor włosów

czarny[5]

Kolor oczu

niebieski[5]

Titof (ur. 5 października 1973 w Lunéville[6]) – francuski aktor, reżyser i scenarzysta filmów pornograficznych[1]. Występował w produkcjach heteroseksualnych i gejowskich[7].

Kariera w branży porno

(c) John B. Root/www.explicite-art.com, CC BY-SA 4.0
Titof w filmie Le Principe de plaisir (1999)

Kiedy miał 26 lat, jego przyjaciel Sebastian Barrio zaproponował mu zastępstwo w scenie filmu porno[8]. Po występie w produkcji Freda Coppuli Suka (L’emmerdeuse, 1999), brał udział w serii Woodman Casting X oraz realizacjach Blue One, Video Marc Dorcel, Hustler Video, Climax Films, Helen Duval Entertainment, Wicked Pictures, Explicite-Art i Private[9].

W 2001 był gościem programu Stéphane’a Joffre’a na kanale XXL[8]. Wystąpił również w serii Evil Angel w reż. Rocco Siffrediego: Rocco Meats an American Angel in Paris (2000), Rocco Ravishes Prague 2 (2000), Rocco's True Anal Stories 13 (2000), Kelly's Way To Love (2001), Rocco Ravishes Prague 4 (2001) i Rocco's Best Gang Bangs (2005). Christoph Clark zaangażował go do trzech realizacji Evil Angel - Christoph’s Beautiful Girls 5 (2002) w scenie gang bang z Sharon Babe, Gregiem Centauro i Manuelem Ferrarą, Christoph’s Beautiful Girls 6 (2002) w scenie seksu grupowego z Andreą, Nomi i Gregiem Centauro oraz French Angels (2008) w scenie gang bangu z Cecilią Vegą, Stellą Delcroix, Davidem Perrym, Sebastianem Barrio i Tonym Carrerą.

Wyprodukował i wyreżyserował dwa gejowskie filmy porno JBR Media zatytułowane Ti’touch: Passage à l'acte (2003) i Ti’touch 2 (2007), w których występował zarówno jako aktyw, jak i pasyw. Wziął także udział w czterech innych filmach gejowskich w reżyserii Hervé Bodilisa (w napisach: Hervé Handsome): Na urlopie w Paryżu (La Permission à Paris, 1999), Pompa pożarowa (Titof, pompier en service, 2000), Wąż strażaka (Fireman’s Hose, 2005) oraz College Cocks 1 (Titof and the College Boys, 2006)[10].

W produkcjach heteroseksualnych porno, nazywany „Mistrzem tylko jednej piłki”, często odgrywał role romantyczne[11]. Został obsadzony w głównej roli męskiej w wielu filmach w reżyserii Johna B. Roota. W Elixir édition speciale (2000) grał scenę, w której penetruje go partnerka, ubrana jak transwestyta.

Obecność w kulturze masowej

Zagrał też w dramacie kryminalnym Virginie Despentes Gwałt (Baise-moi, 2000)[12] z Karen Lancaume, dramacie Gaspara Noé Nieodwracalne (2002) jako facet na łóżku na imprezie[13] z Monicą Bellucci, filmie fantastycznym So Long Mister Monore (2002) jako gość na przyjęciu u boku Pascala Greggory oraz dramacie erotycznym Bertranda Bonello Pornograf (Le pornographe, 2001) jako Franck w scenie seksu z Ovidie. Gościł w talk-show On ne peut pas plaire à tout le monde (2001), telewizyjnym filmie dokumentalnym Biseksualizm - nowa sztuka życia (La bisexualité: tout un art?, 2008) oraz filmach dokumentalnych - Gonzo mode d’emploi (2013) i Catégorie X (2014) .

Nagrody i nominacje

RokNagrodaKategoriaFilmInni wykonawcyRezultat
2000Hot d’or (Cannes)Największa nadzieja/Najlepszy nowy aktor[14]––Wygrana
2003European X Festival (Bruksela, Belgia)Najlepszy aktor[14]––Wygrana
2004Najlepszy aktor francuski[15]––Wygrana
2005Najlepszy wkład w pornografię gejowską[16]––Wygrana
2006NinfaNajlepszy aktor drugoplanowy[17]Sex City (2006)–Nominacja
2008European X FestivalNajlepszy aktor drugoplanowy[4]––Wygrana
NinfaNajlepszy aktor drugoplanowy[18]Fetish De Luxe (2008)–Nominacja
2009Hot d’orNajlepszy aktor francuski[19]Montre-moi du rose (2009)–Nominacja
2014AVN AwardNajlepsza scena seksu w produkcji zagranicznej[20]Moja siostra i ja (Ma soeur et moi, 2013)Michael Cheritto, Mike Angelo i Shana LaneNominacja

Przypisy

  1. ↑ a b c Titof Pictures (ang.). FanPix.Net. [dostęp 2020-03-22].
  2. ↑ a b Titof w bazie IMDb (ang.)
  3. ↑ a b Titof w serwisie IAFD
  4. ↑ a b Portrait: Titof (fr.). Hexagone Gay. [dostęp 2020-09-06].
  5. ↑ a b Titof w serwisie Adult Film Database
  6. ↑ Personalidade: Titof (França) (port.). InterFilmes.com. [dostęp 2020-03-22].
  7. ↑ Eric Loret (2004-02-03): Recto verso (fr.). „Libération”. [dostęp 2020-03-22].
  8. ↑ a b Titof biographie (fr.). Skyrock.com. [dostęp 2020-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-22)].
  9. ↑ Titof životopis (cz.). FDb.cz. [dostęp 2020-03-22].
  10. ↑ Titof biographie (fr.). Premiere.fr. [dostęp 2020-03-22].
  11. ↑ John B. Root (2014-02-12): Ma rencontre avec Titof et sa carrière dans le X (ang.). johnbroot.com. [dostęp 2020-03-22].
  12. ↑ Titof (ang.). Listal. [dostęp 2020-03-22].
  13. ↑ Titof w bazie Filmweb
  14. ↑ a b Bio de Titof (fr.). Wanama. [dostęp 2020-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-22)].
  15. ↑ Festival De L‘Erotisme und European-X-Awards 2004 (niem.). German-Adult-News. [dostęp 2020-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-04)].
  16. ↑ Résultats Award Européen du X à Bruxelles (fr.). El Père Vert. [dostęp 2020-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-22)].
  17. ↑ FICEB Award 2006 (hiszp.). ficeb.com. [dostęp 2022-03-27].
  18. ↑ FICEB 2008 – Die Gewinner des Ninfa Awards (niem.). german-adult-news.com. [dostęp 2016-12-02].
  19. ↑ Paul Jérôme: Les catégories des Hot d’Or 2009 (fr.). Hotvideo.fr, 21 sierpnia 2009. [dostęp 2021-05-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-25)].
  20. ↑ AM (2013-12-03): 2014 AVN Award Nominees (NSFW) (ang.). Creative Loafing Tampa. [dostęp 2020-03-22].

Media użyte na tej stronie

Titof Mangez-moi.jpg
(c) John B. Root/www.explicite-art.com, CC BY-SA 4.0
Titof sur le tournage de "Mangez-moi !", de John B. Root
Titof Le Principe de plaisir.jpg
(c) John B. Root/www.explicite-art.com, CC BY-SA 4.0
Titof dans une scène du film "Le Principe de plaisir", de John B. Root