Tkanka łączna siateczkowa

Tkanka łączna siateczkowa (łac. textus conjunctivus reticularis) – tkanka łączna składająca się z gwiaździstych komórek[1], głównie fibroblastów, które łączą się między sobą wypustkami cytoplazmatycznymi, tworząc przestrzenną sieć (stąd nazwa). Zawiera włókna siateczkowe, zbudowane z kolagenu typu III[2].

Część komórek tej tkanki zachowuje zdolność do przekształcania się w inne komórki tkanki łącznej. W ten sposób powstają fagocyty. Tkanka łączna siateczkowa tworzy zrąb narządów limfatycznych, szpiku kostnego, z niej zbudowana jest również błona śluzowa właściwa jelita cienkiego i grubego oraz część czynna błony śluzowej macicy.

Przypisy

  1. Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 130–137, ISBN 978-83-200-4323-5.
  2. Maciej Zabel: Histologia. Podręcznik dla studentów medycyny i stomatologii. Elsevier Urban & Partner. Wrocław, 2013

Bibliografia

  • Tadeusz Pawlikowski: Podręcznik histologii