Tlenek tytanu(II), TiO – nieorganiczny związek chemiczny z grupy tlenków, w którym tytan występuje na II stopniu utlenienia. Należy do związków niestechiometrycznych – jego skład zmienia się od TiO0,7 do TiO1,3. Przyczyną tego są defekty sieci krystalicznej związane z brakiem któregoś z atomów w węzłach sieci. W czystym tlenku tytanu(II) 15% węzłów nie zawiera atomu[4].
Znaczenie w astrofizyce
Występowanie linii spektralnych tlenków metali w widmie gwiazdy jest charakterystyczne dla chłodnych, czerwonych gwiazd. Linie spektralne tlenku tytanu(II) są cechą charakterystyczną, wyróżniającą gwiazdy typu widmowego M; linie te są najintensywniejsze dla typu M7-8 i zanikają niemal całkowicie dla gwiazd typu L2[5]. Przewiduje się, że temperaturach niższych niż 2000–2300 K związek ten reaguje, tworząc ziarna perowskitu (CaTiO3) i jest to przyczyną zaniku jego linii[5].
Przypisy
- ↑ a b c d David R.D.R. Lide David R.D.R. (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, s. 4-96, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).
- ↑ a b Titanium(II) oxide (nr 481041) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck KGaA) na obszar Polski. [dostęp 2013-04-05]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ Tlenek tytanu(II) (nr 481041) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck KGaA) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2013-04-05]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ A.F. Holleman, E. Wiberg: Inorganic Chemistry. San Diego: Academic Press, 2001. ISBN 0-12-352651-5.
- ↑ a b I. Neill Reid, Suzanne L. Hawley: New Light on Dark Stars. Springer-Praxis, 2005. ISBN 3-540-25124-3.
