Tlenek uranu(IV)

	Tlenek uranu(IV)
	Tlenek uranu(IV)
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
konst.	ditlenek uranu, tlenek(2−) uranu(4+), tlenek uranu(4+), tlenek uranu(IV)
addyt.	dioksydouran
	Inne nazwy i oznaczenia
Stocka	tlenek uranu(IV)
inne	dawniej: dwutlenek uranu
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	UO2
Masa molowa	270,03 g/mol
Wygląd	czarny krystaliczny proszek
Minerały	Uraninit
	Identyfikacja
Numer CAS	1344-57-6
PubChem	10916
SMILES
	O=[U]=O
InChI
	InChI=1S/2O.U
	InChIKey
	FCTBKIHDJGHPPO-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
	Gęstość
	10,97 g/cm³; ciało stałe
	Rozpuszczalność w wodzie
	nierozpuszczalny
	w innych rozpuszczalnikach
	rozpuszczalny w stężonych kwasach, natomiast w rozcieńczonych nie
Temperatura topnienia	2847 °C
Budowa
Układ krystalograficzny	jak fluoryt
Niebezpieczeństwa
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI
Zwroty H	H300, H330, H373, H411
Zwroty P	brak wiarygodnych danych
	Europejskie oznakowanie substancji
	oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
	Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI
Silnie; toksyczny; (T+)	Groźny dla; środowiska; (N)
Zwroty R	R26/28, R33, R51/53
Zwroty S	S1/2, S20/21, S45, S61
	Podobne związki
Podobne związki	PuO2, NpO2
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Tlenek uranu(IV) (ditlenek uranu), UO₂ – nieorganiczny związek chemiczny z grupy tlenków, w którym uran występuje na IV stopniu utlenienia. W normalnych warunkach jest to czarny, słabo radioaktywny, krystaliczny proszek.

Produkcja i właściwości

Tlenek uranu(IV) pozyskiwany jest najczęściej w wyniku redukcji tlenku uranu(VI) wodorem:

UO₃ + H₂ → UO₂ + H₂O (w temperaturze 700 °C)

Podczas ogrzewania z tlenem utlenia się do tlenek diuranu(V) uranu(VI):

3UO₂ + O₂ → U₃O₈ (w temperaturze 700 °C)

Tlenek uranu(IV) posiada tę samą strukturę krystaliczną co fluoryt. Podobną budowę mają także tlenek plutonu(IV) i tlenek neptunu(IV).

Wzbogacony tlenek uranu(IV) lub jego mieszanina z tlenkiem plutonu(IV) (tzw. MOX, z ang. mixed oxide) stosowane są jako paliwo jądrowe.

W przyrodzie występuje niezwykle rzadko, jako minerał zwany uraninitem.

Do 1960 roku używany był jako barwnik glazury i szkła. Szkło barwione tlenkiem uranu(IV) ma zielonkawy kolor i wykazuje silną fluorescencję w świetle UV.

↑ ^a ^b ^c ^d CRC Handbook of Chemistry and Physics, David R.D.R. Lide (red.), wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, s. 4-97, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).
↑ ^a ^b związki uranu, z wyjątkiem związków wymienionych w innym miejscu niniejszego załącznika (ang.) w wykazie klasyfikacji i oznakowania Europejskiej Agencji Chemikaliów. [dostęp 2015-03-28].