Tlenki uranu

Tlenki uranu – grupa nieorganicznych związków chemicznych uranu z tlenem. Uran tworzy związki na różnym stopniu utlenienia, jednak najczęściej spotykane to:

  • tlenek uranu(IV) (ditlenek uranu), UO2
  • tlenek uranu(VI) (tritlenek uranu), UO3
  • oktatlenek triuranu, U3O8 (najtrwalszy tlenek uranu)

Ponadto znane są[1]:

  • tlenek uranu(II) (tlenek uranu), UO (nietrwały)
  • nonatlenek tetrauranu, U4O9 (powstaje w reakcji 5UO2 + U3O8 → 2U4O9)
  • heptatlenek triuranu, U3O7 (powstaje w wyniku utleniania UO2 lub U4O9)
  • pentatlenek diuranu, U2O5 (powstaje podczas ogrzewania pod wysokim ciśnieniem mieszaniny UO2 lub U3O8)
  • nadtlenek diuranu, U2O5 (znany tylko w postaci di- i tetrahydratu; powstaje w wyniku działania H2O2 na azotan uranylu)

Najpowszechniej występującym minerałem uranu jest uraninit zawierający tlenki uranu.

Zastosowanie

Tlenki uranu są znane z wysokiej efektywności i stabilności w wysokich temperaturach podczas procesów degradacji (rozpadu) lotnych związków organicznych, porównywalną z tradycyjnymi katalizatorami stosowanymi w procesach degradacji, takimi jak metale szlachetne, TiO2 czy Co3O4. Niektóre tlenki uranu (szczególnie tlenek uranu(IV)) wykazują właściwości nadprzewodzące charakterystyczne dla nadprzewodników. Wykazują także własności termoelektryczne, co przy dużej wytrzymałości na wysokie temperatury powoduje, iż są obiecującym materiałem do termoelementów. Tlenki zostały także użyte w diodach Schottky’ego oraz tranzystorach p-n-p, jednak z uwagi na emitowane promieniowanie mogące zakłócać działanie układów elektronicznych, elementy te nie wyszły poza próby laboratoryjne.

Do powyższych celów stosuje się wyłącznie uran zubożony, który jest odpadem przy produkcji wzbogaconego uranu. Charakteryzuje się dostępnością, niską ceną i stosunkowo niską promieniotwórczością.

Zobacz też

  • yellowcake - półprodukt techniczny składający się głównie z tlenków uranu

Przypisy

  1. ↑ Ingmar Grenthe, Janusz Drożdżyński, Takeo Fujino, Edgar C. Buck, Thomas E. Albrecht-Schmitt, Stephen F. Wolf: Uranium. W: Lester R. Morss, Norman M. Edelstein, Jean Fuger (red.): The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements. Springer, 2011, s. 339-343. DOI: 10.1007/978-94-007-0211-0_5. ISBN 978-94-007-0211-0.Sprawdź autora rozdziału:1.