Todd Martin
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 8 lipca 1970 |
Wzrost | 198 cm |
Gra | praworęczny, oburęczny bekhend |
Status profesjonalny | 1990 |
Zakończenie kariery | 2004 |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 8 |
Najwyżej w rankingu | 4 (13 września 1999) |
Australian Open | F (1994) |
Roland Garros | 4R (1991) |
Wimbledon | SF (1994, 1996) |
US Open | F (1999) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 5 |
Najwyżej w rankingu | 30 (29 kwietnia 1996) |
Australian Open | 2R (1994) |
Roland Garros | 3R (1993) |
Wimbledon | 3R (1994) |
US Open | 2R (1990–1992) |
Todd Christopher Martin (ur. 8 lipca 1970 w Hinsdale) – amerykański tenisista, zdobywca Pucharu Davisa, olimpijczyk z Sydney (2000).
Kariera tenisowa
Karierę tenisową Martin rozpoczął w 1990 roku. Jako singlista odniósł wiele sukcesów zwyciężając w 8 turniejach rangi ATP World Tour oraz będąc w 12 kolejnych finałach, w tym wielkoszlemowych Australian Open 1994 oraz US Open 1999. W Australian Open Martin po drodze wyeliminował m.in. Stefana Edberga, natomiast w finale przegrał z ówczesnym liderem światowego rankingu, Pete’em Samprasem. Na kortach US Open w meczu 1/8 finału zdołał pokonać Grega Rusedskiego, pomimo tego że przegrywał w setach 0:2. Ostatecznie Martin wygrał pojedynek 5:7, 0:6, 7:6(3), 6:4, 6:4, a spotkanie o tytuł mistrzowski przegrał wynikiem 4:6, 7:6(5), 7:6(2), 3:6, 2:6 z Andre Agassim[1].
W grze podwójnej Amerykanin zwyciężył w 5 turniejach, m.in. w 2002 podczas zawodów ATP Masters Series w Cincinnati tworząc wówczas parę z Jamesem Blake. Ponadto Martin grał w 5 finałach.
Debiut Martina w reprezentacji USA w Pucharze Davisa miał miejsce w marcu 1994 roku z Indiami. Rok później zdobył wraz z zespołem tytuł mistrzowski. Martin w finale przeciwko Rosji rozegrał zwycięski mecz deblowy razem z Pete’em Samprasem z parą Jewgienij Kafielnikow–Andriej Olchowski. W 1997 roku Amerykanie ponownie awansowali do finału, lecz tym razem przegrali ze Szwecją. Martin wówczas z Jonathanem Starkiem przegrali z deblem Jonas Björkman–Nicklas Kulti.
We wrześniu 2000 roku zagrał w konkurencji gry pojedynczej na igrzyskach olimpijskich w Sydney, ponosząc porażkę w 1 rundzie z Niemcem Rainerem Schüttlerem[2].
W roku 2004 Amerykanin zakończył karierę, w przeciągu której zarobił na kortach ponad 8 milionów dolarów. Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był na 4. miejscu we wrześniu 1999 roku, z kolei w zestawieniu deblistów pod koniec kwietnia 1996 roku zajmował 30. pozycję.
Finały w turniejach ATP World Tour
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (8–12)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 14 lutego 1993 | Memphis | Twarda (hala) | ![]() | 7:5, 6:7(4), 6:7(4) |
Zwycięzca | 1. | 16 maja 1993 | Delray Beach | Twarda | ![]() | 6:3, 6:4 |
Finalista | 2. | 25 lipca 1993 | Waszyngton | Twarda | ![]() | 6:7(3), 5:7 |
Finalista | 3. | 1 sierpnia 1993 | Montreal | Twarda | ![]() | 6:2, 2:6, 5:7 |
Finalista | 4. | 17 października 1993 | Tokio | Dywanowa (hala) | ![]() | 4:6, 4:6 |
Finalista | 5. | 30 stycznia 1994 | Australian Open, Melbourne | Twarda | ![]() | 6:7(4), 4:6, 4:6 |
Zwycięzca | 2. | 13 lutego 1994 | Memphis | Twarda (hala) | ![]() | 6:4, 7:5 |
Finalista | 6. | 1 maja 1994 | Atlanta | Ceglana | ![]() | 7:6(4), 6:7(4), 0:6 |
Finalista | 7. | 8 maja 1994 | Pinehurst | Ceglana | ![]() | 4:6, 6:7(5) |
Zwycięzca | 3. | 12 czerwca 1994 | Londyn | Trawiasta | ![]() | 7:6(4), 7:6(4) |
Zwycięzca | 4. | 19 lutego 1995 | Memphis | Twarda (hala) | ![]() | 7:6(2), 6:4 |
Finalista | 8. | 17 grudnia 1995 | Monachium | Dywanowa (hala) | ![]() | 6:7, 3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 5. | 14 stycznia 1996 | Sydney | Twarda | ![]() | 5:7, 6:3, 6:4 |
Finalista | 9. | 25 lutego 1996 | Memphis | Twarda (hala) | ![]() | 4:6, 6:7(2) |
Finalista | 10. | 10 listopada 1996 | Sztokholm | Twarda (hala) | ![]() | 5:7, 4:6, 6:7(0) |
Zwycięzca | 6. | 19 kwietnia 1998 | Barcelona | Ceglana | ![]() | 6:2, 1:6, 6:3, 6:2 |
Zwycięzca | 7. | 15 listopada 1998 | Sztokholm | Twarda (hala) | ![]() | 6:3, 6:4, 6:4 |
Zwycięzca | 8. | 17 stycznia 1999 | Sydney | Twarda | ![]() | 6:3, 7:6(5) |
Finalista | 11. | 11 kwietnia 1999 | Estoril | Ceglana | ![]() | 6:7(4), 6:2, 3:6 |
Finalista | 12. | 12 grudnia 1999 | US Open, Nowy Jork | Twarda | ![]() | 4:6, 7:6(5), 7:6(2), 3:6, 2:6 |
Gra podwójna (5–5)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 2 maja 1993 | Atlanta | Ceglana | ![]() | ![]() ![]() | 4:6, 6:7 |
Zwycięzca | 1. | 9 maja 1993 | Tampa | Ceglana | ![]() | ![]() ![]() | 6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 2. | 22 sierpnia 1993 | Indianapolis | Twarda | ![]() | ![]() ![]() | 6:4, 6:4 |
Zwycięzca | 3. | 23 kwietnia 1995 | Bermudy | Ceglana | ![]() | ![]() ![]() | 7:6, 2:6, 7:5 |
Zwycięzca | 4. | 18 czerwca 1995 | Londyn | Trawiasta | ![]() | ![]() ![]() | 7:6, 6:4 |
Finalista | 2. | 21 sierpnia 1995 | Indianapolis | Twarda | ![]() | ![]() ![]() | 4:6, 4:6 |
Finalista | 3. | 5 listopada 1995 | Paryż | Dywanowa (hala) | ![]() | ![]() ![]() | 2:6, 2:6 |
Finalista | 4. | 10 listopada 1996 | Sztokholm | Twarda (hala) | ![]() | ![]() ![]() | 6:7, 4:6 |
Finalista | 5. | 15 marca 1998 | Indian Wells | Twarda | ![]() | ![]() ![]() | 4:6, 6:7 |
Zwycięzca | 5. | 11 sierpnia 2002 | Cincinnati | Twarda | ![]() | ![]() ![]() | 7:5, 6:3 |
Przypisy
- ↑ Sport: Agassi captures US Open (ang.). bbc.co.uk, 13 września 1999. [dostęp 2017-05-04].
- ↑ Todd Martin Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2017-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (14 listopada 2012)].
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2013-08-20] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Autor: Wally Gobetz, Licencja: CC BY 2.0
Photo of tennis player Todd Martin at the U.S. Open's Men's Champions Invitational.