Tomáš Berdych

Tomáš Berdych

Tomáš Berdych podczas French Open 2015
Państwo	Czechy
Data i miejsce urodzenia	17 września 1985 Valašské Meziříčí
Wzrost	196 cm
Gra	praworęczny, oburęczny bekhend
Status profesjonalny	2002
Zakończenie kariery	2019
Trener	David Vydra (?–2014) Tomáš Krupa (2009–2014) Daniel Vallverdu (2014–2016) Azuz Simcich (2014–2019) Goran Ivanišević (2016–2017) Martin Štěpánek (2018–2019)
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	13
Najwyżej w rankingu	4 (18 maja 2015)
Australian Open	SF (2014, 2015)
Roland Garros	SF (2010)
Wimbledon	F (2010)
US Open	SF (2012)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	2
Najwyżej w rankingu	54 (10 kwietnia 2006)
Australian Open	QF (2005)
Roland Garros	2R (2005)
Wimbledon	2R (2005)
US Open	2R (2004)

Tomáš Berdych (ur. 17 września 1985 w Valašskem Meziříčí) – czeski tenisista, zdobywca Pucharu Davisa 2012 i Pucharu Davisa 2013, olimpijczyk.

W 2015 roku ożenił się z czeską modelką Ester Sátorovą.

Kariera tenisowa

Występując jeszcze jako junior Berdych wygrał w roku 2001 wielkoszlemowy US Open w grze podwójnej wspólnie ze Stéphanem Bohlim. Karierę zawodową rozpoczął w 2002 roku. Początkowo Czech startował głównie w rozgrywkach ATP Challenger Tour, gdzie zwyciężał m.in. w 2003 roku w Grazu i Budaörs. W turniejach rangi ATP World Tour pierwszy sukces odniósł w sezonie 2005 wygrywając zawody w Palermo na nawierzchni ziemnej. W drodze po tytuł pokonał m.in. Davida Ferrera, a w finale wynikiem 6:3, 6:3 Filippo Volandriego.

W sezonie 2005 Berdych osiągnął, na początku lipca, finał turnieju w Båstad, jednak w finale nie sprostał Rafaelowi Nadalowi. Pod koniec października wygrał rozgrywki ATP Masters Series w Paryżu, eliminując po drodze m.in. Guillermo Corię, a w finale w pięciosetowym pojedynku zakończonym rezultatem 6:3, 6:4, 3:6, 4:6, 6:4 pokonał Chorwata Ivana Ljubičicia.

Rok 2006 Berdych zakończył bez wygranego turnieju, ale uzyskał dwa finały, najpierw, w czerwcu, na trawiastych kortach w Halle, gdzie przegrał z Rogerem Federerem i Mumbaju, ulegając Dmitrijowi Tursunowowi.

W 2007 roku Czech zagrał w jednym finale, podczas rywalizacji w Halle. W finale pokonał Cypryjczyka Markosa Pagdatisa 7:5, 6:4. Cały turniej Berdych zakończył nie tracąc seta. Pod koniec maja wystąpił w Drużynowym pucharze świata dochodząc razem z reprezentacją Czech do finału. W rundzie finałowej Czesi zmierzyli się z Argentyną, jednak przegrali rywalizację 1:2. Berdych zdobył jedyny dla drużyny punkt wygrywając w swoim pojedynku z Juanem Ignacio Chelą.

W czerwcu 2008 roku awansował do finału w Båstad, gdzie w półfinale pokonał Fernando Verdasco. Mecz finałowy zakończył się porażką Berdycha z Tommym Robredo. Na początku października wygrał rozgrywki w Tokio. W drodze po tytuł pokonał Tommy’ego Robredo, Fernando Gonzáleza, Andy’ego Roddicka, a w finale Juana Martína del Potro. Ponadto w lutym wygrał deblowe zawody w Rotterdamie, pokonując w meczu o tytuł razem z Dmitrijem Tursunowem, parę Philipp Kohlschreiber-Michaił Jużny.

W maju roku 2009 Berdych wygrał turniej, na ziemnych kortach w Monachium. W finale pokonał Michaiła Jużnego 6:4, 4:6, 7:6(5). Tegoż samego roku doszedł wraz z reprezentacją do finału Pucharu Davisa. W finale Czesi przegrali z Hiszpanią 0:5, a Berdych przegrał w swoich meczach najpierw z Nadalem, a potem w meczu deblowym, wspólnie z Radkiem Štěpánkiem, z duetem Feliciano López-Fernando Verdasco.

Na początku kwietnia 2010 roku czeski tenisista osiągnął finał imprezy ATP World Tour Masters 1000 w Miami. Po drodze pokonał po raz pierwszy w karierze Federera, w ćwierćfinale Verdasco, półfinale Söderlinga, jednak w finale przegrał z Roddickiem. W maju doszedł do półfinału Rolanda Garrosa, lecz w spotkaniu, którego stawką był finał uległ Söderlingowi w pięciosetowym meczu. W czerwcu osiągnął swój najlepszy rezultat w startach wielkoszlemowych, podczas Wimbledonu. Po drodze po raz kolejny wyeliminował Federera oraz Novaka Đokovicia. W finale uległ 3:6, 5:7, 4:6 Rafaelowi Nadalowi. Na początku sierpnia doszedł ze Štěpánkiem do finału gry podwójnej w Waszyngtonie, lecz mecz o mistrzostwo przegrali z Mardym Fishem i Markiem Knowlesem. Na koniec roku Berdych po raz pierwszy w karierze zakwalifikował się do turnieju ATP World Tour Finals. Czech odpadł z rywalizacji w fazie grupowej, po przegranych z Nadalem i Đokoviciem oraz wygranej z Roddickiem.

W październiku 2011 roku Berdych awansował do finału turnieju w Pekinie. W drodze po tytuł wyeliminował m.in. Jo-Wilfrieda Tsongę, natomiast w finale wygrał z Marinem Čiliciem.

Siódmy singlowy tytuł Berdych wywalczył na początku lutego 2012 roku w Montpellier, gdzie w finale pokonał Gaëla Monfilsa. W maju wystąpił w finale turnieju ATP World Tour Masters 1000 w Madrycie. Przegrał w nim z Rogerem Federerem 6:3, 5:7, 5:7^[1]. W sierpniu odnotował kolejny udział w finale – w Winston-Salem uległ w pojedynku o mistrzostwo Johnowi Isnerowi 6:3, 4:6, 6:7(9), nie wykorzystując w trzecim secie trzech piłek meczowych. W październiku zwyciężył w turnieju w Sztokholmie, pokonując w finale Jo-Wilfrieda Tsongę 4:6, 6:4, 6:4. W tym samym roku brał udział w zwycięskich dla reprezentacji Czech rozgrywkach Pucharu Davisa.

Pod koniec lutego 2013 roku czeski zawodnik osiągnął pierwszy w sezonie finał, w Marsylii, przegrywając ostatni mecz z Jo-Wilfriedem Tsongą 6:3, 6:7(6), 4:6. W tie-breaku drugiego seta Czech nie wykorzystał piłki meczowej. Do kolejnego finału Czech awansował, na początku marca, w Dubaju, po wyeliminowaniu m.in. w półfinale Rogera Federera. W finale nie sprostał Novakowi Đokoviciowi. Pod koniec września Berdych doszedł do finału w Bangkoku, gdzie poniósł porażkę z Milosem Raoniciem.

W 2014 roku pierwszy finał do jakiego Berdych awansował miał miejsce już na początku stycznia, w Dosze w grze podwójnej. Zawody zakończyły się triumfem Czecha, który startował w parze z Janem Hájkiem. W połowie lutego Berdych był najlepszy w rywalizacji singlowej w Rotterdamie po finale z Marinem Čiliciem. Następnie Czech zagrał w Dubaju, gdzie osiągnął finał, w którym uległ Rogerowi Federerowi. Na początku maja przegrał w meczu mistrzowskim w Oeiras z Carlosem Berlocqem. Kolejny w sezonie finał Beredych osiągnął w Pekinie, jednak decydujący mecz przegrał z Novakiem Đokoviciem. W październiku Berdych odniósł dziesiąte turniejowe zwycięstwo w karierze, w Sztokholmie, gdzie w finale pokonał Grigora Dimitrowa.

W styczniu 2015 roku Berdych doszedł do finału w Dosze, a w lutym w Rotterdamie, ponosząc porażki odpowiednio z Davidem Ferrerem i Stanem Wawrinką. W kwietniu Czech awansował do finału rozgrywek kategorii ATP World Tour Masters 1000 w Monte Carlo. Przegrał w nim 5:7, 6:4, 3:6 z Novakiem Đokoviciem. Pół roku później wywalczył pierwsze turniejowe zwycięstwo w sezonie, pokonując Guillermo Garcíę-Lópeza w Shenzhen. Wkrótce Czech zdobył swój 12 tytuł w karierze, wygrywając drugi rok z rzędu w Sztokholmie, gdzie w finałowym meczu okazał się lepszy od Jacka Socka.

W sezonie 2016 Berdych został mistrzem turnieju rozgrywanego jesienią w Shenzhen, po zwycięskim finale z Richardem Gasquetem. W imprezach wielkoszlemowych najlepszym wynikiem Czecha jest półfinał Wimbledonu, gdzie został wyeliminowany przez Andy’ego Murraya. Na Australian Open i French Open dochodził do ćwierćfinałów. Na skutek zapalenia wyrostka robaczkowego wycofał się z US Open, nie uczestnicząc po raz pierwszy w zawodach tej rangi od US Open 2002^[2].

Sezon 2017 Berdych zakończył bez turniejowego zwycięstwa. Został finalistą jednej imprezy, w maju na ziemnych kortach w Lyonie, gdzie poniósł porażkę z Jo-Wilfriedem Tsongą. Awansował także do półfinału Wimbledonu, eliminując m.in. w czwartej rundzie Dominika Thiema (nr 8. ATP) i ćwierćfinale Novaka Đokovicia, poprzez krecz Serba w drugim secie. Sezon Czech zakończył w połowie października przez uraz pleców, z którym zmagał się od Wimbledonu^[3].

W lutym 2018 Berdych poinformował o zakończeniu startów w Pucharze Davisa^[4].

Na początku sezonu 2019 awansował do finału zawodów w Dosze, w którym przegrał z Roberto Bautistą-Agutem wynikiem 4:6, 6:3, 3:6. Po US Open zakończył karierę zawodową^[5].

Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był na 4. miejscu w maju 2015 roku.

Finały w turniejach ATP Tour

Gra pojedyncza (13–19)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Zwycięzca	1.	3 października 2004	Palermo	Ceglana	Filippo Volandri	6:3, 6:3
Finalista	1.	4 lipca 2005	Båstad	Ceglana	Rafael Nadal	6:2, 2:6, 4:6
Zwycięzca	2.	6 listopada 2005	Paryż	Dywanowa (hala)	Ivan Ljubičić	6:3, 6:4, 3:6, 4:6, 6:4
Finalista	2.	18 czerwca 2006	Halle	Trawiasta	Roger Federer	0:6, 7:6(4), 2:6
Finalista	3.	2 października 2006	Mumbaj	Twarda	Dmitrij Tursunow	3:6, 6:4, 6:7(5)
Zwycięzca	3.	17 czerwca 2007	Halle	Trawiasta	Markos Pagdatis	7:5, 6:4
Finalista	4.	13 lipca 2008	Båstad	Ceglana	Tommy Robredo	4:6, 1:6
Zwycięzca	4.	5 października 2008	Tokio	Twarda	Juan Martín del Potro	6:1, 6:4
Zwycięzca	5.	9 maja 2009	Monachium	Ceglana	Michaił Jużny	6:4, 4:6, 7:6(5)
Finalista	5.	4 kwietnia 2010	Miami	Twarda	Andy Roddick	5:7, 4:6
Finalista	6.	4 lipca 2010	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Rafael Nadal	3:6, 5:7, 4:6
Zwycięzca	6.	9 października 2011	Pekin	Twarda	Marin Čilić	3:6, 6:4, 6:1
Zwycięzca	7.	5 lutego 2012	Montpellier	Twarda (hala)	Gaël Monfils	6:2, 4:6, 6:3
Finalista	7.	13 maja 2012	Madryt	Ceglana	Roger Federer	6:3, 5:7, 5:7
Finalista	8.	25 sierpnia 2012	Winston-Salem	Twarda	John Isner	6:3, 4:6, 6:7(9)
Zwycięzca	8.	21 października 2012	Sztokholm	Twarda (hala)	Jo-Wilfried Tsonga	4:6, 6:4, 6:4
Finalista	9.	24 lutego 2013	Marsylia	Twarda (hala)	Jo-Wilfried Tsonga	6:3, 6:7(6), 4:6
Finalista	10.	2 marca 2013	Dubaj	Twarda	Novak Đoković	5:7, 3:6
Finalista	11.	29 września 2013	Bangkok	Twarda (hala)	Milos Raonic	6:7(4), 3:6
Zwycięzca	9.	16 lutego 2014	Rotterdam	Twarda (hala)	Marin Čilić	6:4, 6:2
Finalista	12.	1 marca 2014	Dubaj	Twarda	Roger Federer	6:3, 4:6, 3:6
Finalista	13.	4 maja 2014	Oeiras	Ceglana	Carlos Berlocq	6:0, 5:7, 1:6
Finalista	14.	5 października 2014	Pekin	Twarda	Novak Đoković	0:6, 2:6
Zwycięzca	10.	19 października 2014	Sztokholm	Twarda (hala)	Grigor Dimitrow	5:7, 6:4, 6:4
Finalista	15.	10 stycznia 2015	Doha	Twarda	David Ferrer	4:6, 5:7
Finalista	16.	15 lutego 2015	Rotterdam	Twarda (hala)	Stan Wawrinka	6:4, 3:6, 4:6
Finalista	17.	19 kwietnia 2015	Monte Carlo	Ceglana	Novak Đoković	5:7, 6:4, 3:6
Zwycięzca	11.	5 października 2015	Shenzhen	Twarda	Guillermo García-López	6:3, 7:6(7)
Zwycięzca	12.	25 października 2015	Sztokholm	Twarda (hala)	Jack Sock	7:6(1), 6:2
Zwycięzca	13.	2 października 2016	Shenzhen	Twarda	Richard Gasquet	7:6(5), 6:7(2), 6:3
Finalista	18.	27 maja 2017	Lyon	Ceglana	Jo-Wilfried Tsonga	6:7(2), 5:7
Finalista	19.	5 stycznia 2019	Doha	Twarda	Roberto Bautista-Agut	4:6, 6:3, 3:6

Gra podwójna (2–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy w finale	Wynik finału
Zwycięzca	1.	24 lutego 2008	Rotterdam	Twarda (hala)	Dmitrij Tursunow	Philipp Kohlschreiber Michaił Jużny	7:5, 3:6, 10-7
Finalista	1.	8 sierpnia 2010	Waszyngton	Twarda	Radek Štěpánek	Mardy Fish Mark Knowles	6:4, 6:7(7), 7-10
Zwycięzca	2.	4 stycznia 2014	Doha	Twarda	Jan Hájek	Alexander Peya Bruno Soares	6:2, 6:4

Osiągnięcia w turniejach wielkoszlemowych i ATP Tour Masters 1000 (gra pojedyncza)

Legenda

     W, wygrał turniej

     F, przegrał w finale

     SF, przegrał w półfinale

     QF, przegrał w ćwierćfinale

     4R, 3R, 2R, 1R przegrał w IV, III, II, I rundzie

     RR, odpadł w fazie grupowej

     –, nie startował w turnieju głównym

Przypisy

Bibliografia

• Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-09-03]  (ang.).
• Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-09-03]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2013-09-03]  (ang.).