Tom Nijssen
Państwo | Holandia |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 1 października 1964 Maastricht |
Wzrost | 175 cm |
Masa ciała | 66 kg |
Gra | praworęczna |
Status profesjonalny | 1984 |
Zakończenie kariery | 1998 |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 0 |
Najwyżej w rankingu | 87 (17 kwietnia 1989) |
Australian Open | 3R (1989) |
Roland Garros | 1R (1986, 1987, 1989) |
Wimbledon | 2R (1989) |
US Open | 1R (1989) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 11 |
Najwyżej w rankingu | 10 (11 maja 1992) |
Australian Open | QF (1992, 1994) |
Roland Garros | QF (1991) |
Wimbledon | QF (1994) |
US Open | QF (1994) |
Tom Nijssen (ur. 1 października 1964 w Maastricht) − holenderski tenisista, zwycięzca French Open 1989 i US Open 1991 w grze mieszanej, reprezentant w Pucharze Davisa.
Kariera tenisowa
Nijssen występował w gronie tenisistów profesjonalnych w latach 1984−1998.
Sukcesy odnosił głównie jako deblista osiągając 25 finałów turniejów ATP World Tour, z czego 11 wygrał. Największe sukcesy odnosił w latach 1991−1994, kiedy tworzył duet z Cyrilem Sukiem. Holendersko−czeski debel czterokrotnie w tym czasie zakwalifikował się do deblowego ATP World Tour World Championships (dla ośmiu najlepszych par świata). Nijssen i Suk przegrali wszystkie mecze (12 porażek w czterech edycjach), za każdym razem odpadając po etapie meczów grupowych. Pięciokrotnie byli w ćwierćfinałach turniejów wielkoszlemowych (1991 French Open, 1992 Australian Open, 1994 Australian Open, Wimbledon i US Open).
Wraz z rodaczką Manon Bollegraf odniósł 2 zwycięstwa wielkoszlemowe w mikście. Sukcesy te miały miejsce w 1989 roku podczas French Open i 1991 roku na US Open. W 1993 roku był również finalistą z Bollegraf na Wimbledonie.
Na przełomie lat 80. i 90. Nijssen łączył występy deblowe z grą pojedynczą. W 1989 roku był m.in. w 3 rundzie Australian Open (pokonał Slobodana Živojinovicia, przegrał z Goranem Ivaniševiciem), 4 rundzie w Miami, półfinale turnieju we Frankfurcie, ćwierćfinale w Birmingham. Ćwierćfinały turniejowe osiągnął ponadto w 1987 roku w Bostonie i Hongkongu oraz w 1993 roku w Bolzano. Ostatni raz w grze pojedynczej w turnieju zawodowym Nijssen wystąpił w 1995 roku.
W latach 1986−1990 Nijssen bronił barw narodowych w Pucharze Davisa. Bilans jego występów w tych rozgrywkach wynosi 8 zwycięstw i 9 porażek. W 1989 roku przyczynił się do awansu Holandii do najwyższej klasy rozgrywkowej Pucharu Davisa - grupy światowej, zdobywając w meczu z Indonezją 2 punkty singlowe i punkt deblowy wspólnie z Michielem Schapersem.
W rankingu gry pojedynczej Nijssen najwyżej był na 87. miejscu (17 kwietnia 1989), a w klasyfikacji gry podwójnej na 10. pozycji (11 maja 1992).
Finały w turniejach ATP World Tour
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra mieszana (2–1)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 10 czerwca 1989 | French Open, Paryż | Ceglana | Manon Bollegraf | Arantxa Sánchez Vicario Horacio de la Peña | 6:3, 6:7, 6:2 |
Zwycięzca | 2. | 7 września 1991 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Manon Bollegraf | Arantxa Sánchez Vicario Emilio Sánchez | 6:2, 7:6 |
Finalista | 1. | 4 lipca 1993 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Manon Bollegraf | Martina Navrátilová Mark Woodforde | 3:6, 4:6 |
Gra podwójna (11–14)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 3 sierpnia 1986 | Hilversum | Ceglana | Johan Vekemans | Miloslav Mečíř Tomáš Šmíd | 4:6, 2:6 |
Finalista | 2. | 21 czerwca 1987 | Ateny | Ceglana | Jaroslav Navrátil | Tore Meinecke Ricki Osterthun | 2:6, 6:3, 2:6 |
Finalista | 3. | 2 sierpnia 1987 | Hilversum | Ceglana | Jaroslav Navrátil | Wojciech Fibak Miloslav Mečíř | 6:7, 7:5, 2:6 |
Zwycięzca | 1. | 26 października 1987 | Tokio | Dywanowa (hala) | Broderick Dyke | Sammy Giammalva Jr. Jim Grabb | 6:3, 6:2 |
Zwycięzca | 2. | 28 lutego 1988 | Metz | Dywanowa (hala) | Jaroslav Navrátil | Rill Baxter Nduka Odizor | 6:2, 6:7, 7:6 |
Zwycięzca | 3. | 16 października 1988 | Tuluza | Twarda (hala) | Ricki Osterthun | Mansur Bahrami Guy Forget | 6:3, 6:4 |
Finalista | 4. | 23 października 1988 | Frankfurt | Dywanowa (hala) | Jeremy Bates | Rüdiger Haas Goran Ivanišević | 6:1, 5:7, 3:6 |
Zwycięzca | 4. | 27 listopada 1988 | Bruksela | Dywanowa (hala) | Wally Masur | John Fitzgerald Tomáš Šmíd | 7:5, 7:6 |
Finalista | 5. | 12 lutego 1990 | Mediolan | Dywanowa (hala) | Udo Riglewski | Omar Camporese Diego Nargiso | 4:6, 4:6 |
Finalista | 6. | 25 lutego 1990 | Stuttgart | Dywanowa (hala) | Michael Mortensen | Jakob Hlasek Guy Forget | 3:6, 2:6 |
Finalista | 7. | 10 lutego 1991 | Mediolan | Dywanowa (hala) | Cyril Suk | Omar Camporese Goran Ivanišević | 4:6, 6:7 |
Finalista | 8. | 7 kwietnia 1991 | Estoril | Ceglana | Cyril Suk | Paul Haarhuis Mark Koevermans | 3:6, 3:6 |
Zwycięzca | 5. | 6 października 1991 | Tuluza | Twarda (hala) | Cyril Suk | Jeremy Bates Kevin Curren | 4:6, 6:3, 7:6 |
Zwycięzca | 6. | 20 października 1991 | Lyon | Dywanowa (hala) | Cyril Suk | Steve DeVries David Macpherson | 7:6, 6:3 |
Finalista | 9. | 27 października 1991 | Sztokholm | Dywanowa (hala) | Cyril Suk | John Fitzgerald Anders Järryd | 5:7, 2:6 |
Zwycięzca | 7. | 23 lutego 1992 | Stuttgart | Dywanowa (hala) | Cyril Suk | John Fitzgerald Anders Järryd | 6:3, 6:7, 6:3 |
Zwycięzca | 8. | 4 października 1992 | Bazylea | Twarda (hala) | Cyril Suk | Karel Nováček David Rikl | 6:3, 6:4 |
Finalista | 10. | 18 października 1992 | Bolzano | Dywanowa (hala) | Cyril Suk | Anders Järryd Bent-Ove Pedersen | 5:7, 2:6 |
Finalista | 11. | 14 lutego 1993 | Mediolan | Dywanowa (hala) | Cyril Suk | Mark Kratzmann Wally Masur | 6:4, 3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 9. | 25 lipca 1993 | Stuttgart | Ceglana | Cyril Suk | Gary Muller Piet Norval | 7:6, 6:3 |
Finalista | 12. | 7 listopada 1993 | Paryż | Dywanowa (hala) | Cyril Suk | Byron Black Jonathan Stark | 6:4, 5:7, 2:6 |
Zwycięzca | 10. | 9 stycznia 1994 | Oʻahu | Twarda | Cyril Suk | Alex O’Brien Jonathan Stark | 6:4, 6:4 |
Zwycięzca | 11. | 13 lutego 1994 | Mediolan | Dywanowa (hala) | Cyril Suk | Hendrik Jan Davids Piet Norval | 4:6, 7:6, 7:6 |
Finalista | 13. | 14 kwietnia 1996 | Estoril | Ceglana | Greg Van Emburgh | Tomás Carbonell Francisco Roig | 3:6, 2:6 |
Finalista | 14. | 18 stycznia 1998 | Auckland | Twarda | Jeff Tarango | Patrick Galbraith Brett Steven | 4:6, 2:6 |
Bibliografia
- Profil na stronie ATP (ang.). Association of Tennis Professionals. [dostęp 5 października 2014].
- Profil na stronie ITF (ang.). International Tennis Federation. [dostęp 5 października 2014].
- Profil na stronie Pucharu Davisa (ang.). Davis Cup. [dostęp 5 października 2014].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.